Ανταπόκριση από τη Μαλακάσα: «Αποδράσαμε από τους καταπιεστές μας… και τώρα εσείς;»

Ήταν μια δια­μαρ­τυ­ρία ενα­ντί­ον του πο­λέ­μου που συ­νε­χί­ζε­ται κα­τα­στρέ­φο­ντας τη χώρα και το λαό τους και ταυ­τό­χρο­να μια κα­ταγ­γε­λία για τις άθλιες συν­θή­κες δια­βί­ω­σης και τα­λαι­πω­ρί­ες που υφί­στα­νται κα­θη­με­ρι­νά μέσα στο στρα­τό­πε­δο και έξω από αυτό.

«Δεν θέ­λου­με τη Χαρά!»

Αυτό ήταν το δεύ­τε­ρο μή­νυ­μα στην ίδια δια­δή­λω­ση. Η «Χαρά» είναι η υπεύ­θυ­νη δια­χει­ρί­στρια του στρα­το­πέ­δου, απε­σταλ­μέ­νη του υπουρ­γεί­ου Με­τα­να­στευ­τι­κής Πο­λι­τι­κής.

Μαζί με το κύμα των προ­σφυ­γι­κών ροών προς τα ελ­λη­νι­κά νησιά πριν ένα χρόνο, ένα τε­ρά­στιο, αυ­θόρ­μη­το κύμα αλ­λη­λεγ­γύ­ης απλώ­θη­κε πα­ντού, δί­νο­ντας πρω­το­φα­νή στή­ρι­ξη στους εξα­θλιω­μέ­νους πρό­σφυ­γες ανε­ξαρ­τή­τως φυλής, εθνι­κό­τη­τας, θρη­σκεί­ας.

Η κι­νη­μα­τι­κή αλ­λη­λεγ­γύη στή­ρι­ξε τους πρό­σφυ­γες σε χώ­ρους που δια­μορ­φώ­θη­καν για να προ­σφέ­ρουν πραγ­μα­τι­κή φι­λο­ξε­νία, όπως το ξε­νο­δο­χείο City Plaza, πα­ρέ­χο­ντας τροφή, υγειο­νο­μι­κή πε­ρί­θαλ­ψη, νο­μι­κή υπο­στή­ρι­ξη, μα­θή­μα­τα ελ­λη­νι­κών, αρα­βι­κών, φαρσί, αγ­γλι­κών και γερ­μα­νι­κών στα παι­διά και στους ενή­λι­κες.

Η αυ­θόρ­μη­τη αλ­λη­λεγ­γύη των Ελ­λή­νων και ξένων εθε­λο­ντών απά­λυ­νε τον πόνο των προ­σφύ­γων στα στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης που στή­θη­καν από την κυ­βέρ­νη­ση. Συν­δια­χεί­ρι­ση των υλι­κών αγα­θών πρώ­της ανά­γκης και τρο­φί­μων, όλων των προ­σφο­ρών των εθε­λο­ντών με τους ίδιους τους πρό­σφυ­γες, που είναι οι μόνοι που γνω­ρί­ζουν τις ανά­γκες τους, με­τα­φο­ρά ασθε­νών σε εξω­τε­ρι­κούς ιδιώ­τες  αλ­λη­λέγ­γυους για­τρούς και σε νο­σο­κο­μεία, ηθική συ­μπα­ρά­στα­ση και νο­μι­κή στή­ρι­ξη σε όσους συλ­λαμ­βά­νο­νται εξαι­τί­ας των εδώ και πολύ καιρό εκ­πρό­θε­σμων εγ­γρά­φων απέ­λα­σης που τους χο­ρή­γη­σαν στα νησιά!

Όλο αυτό το διά­στη­μα το κρά­τος, οι θε­σμοί του, οι υπη­ρε­σί­ες του είναι εκ­κω­φα­ντι­κά από­ντες…

Τον τε­λευ­ταίο καιρό έκανε την εμ­φά­νι­σή της η «κυ­βερ­νη­τι­κή αλ­λη­λεγ­γύη»! Το Υπουρ­γείο Με­τα­να­στευ­τι­κής Πο­λι­τι­κής έστει­λε εκ­πρό­σω­πο-δια­χει­ρί­στρια-διοι­κή­τρια του στρα­το­πέ­δου Μα­λα­κά­σας. Η συ­νο­δευό­με­νη, από με­τα­φε­ρό­με­νους με ιδιω­τι­κό Ι.Χ. και οδηγό(!), «εθε­λο­ντές-υπαλ­λή­λους» με αρ­κε­τή «εμπει­ρία» στο Ελ­λη­νι­κό, ήρθε να επι­βά­λει ΤΗΝ ΤΑΞΗ! Απο­τέ­λε­σμα;

• Το φα­γη­τό που προ­σφέ­ρε­ται υπο­βαθ­μί­ζε­ται διαρ­κώς και όταν πε­ρισ­σεύ­ει, αντί να δί­νε­ται ως δεύ­τε­ρη με­ρί­δα σε όσους έχουν ανά­γκη, πε­τιέ­ται στα σκου­πί­δια.
• Οι ντου­ζιέ­ρες για τις γυ­ναί­κες από 5 έγι­ναν μία.
• Οι για­τροί εμ­φα­νί­ζο­νται στο στρα­τό­πε­δο από τις 11 το πρωί ως τις 3 το με­ση­μέ­ρι εκτός Κυ­ρια­κής και εορ­τών.
• Η απο­θή­κη με τα είδη πρώ­της ανά­γκης έκλει­σε για τους Αφ­γα­νούς πρό­σφυ­γες και στη διά­θε­ση των υλι­κών αγα­θών εφαρ­μό­ζε­ται το μαρ­τύ­ριο της στα­γό­νας (3 χαρ­τιά υγεί­ας, ένα ξυ­ρα­φά­κι, λίγο σα­μπουάν, λίγη σκόνη πλυ­σί­μα­τος και λίγα πά­μπερς για κάθε σκηνή –250 σκη­νές με έως 10 άτομα ανά σκηνή).
• Η συ­μπε­ρι­φο­ρά των με­τα­φε­ρό­με­νων από το Ελ­λη­νι­κό «εθε­λο­ντών» απέ­να­ντι στους πρό­σφυ­γες; Βίαιη και ρα­τσι­στι­κή, συ­μπε­ρι­φο­ρά «επό­πτη-δε­σμο­φύ­λα­κα»  προς «κρα­τού­με­νους» με σπρω­ξιές και βρι­σιές σε «κά­ποιους που δεν τους αρέ­σουν» ή θε­ω­ρούν ότι «δεν δου­λεύ­ουν σαν σκλά­βοι αρ­κε­τά». Απει­λές για απέ­λα­ση σε όσους πρό­σφυ­γες τολ­μή­σουν να δια­τυ­πώ­νουν τη δια­φω­νία τους με τις πρα­κτι­κές αυτές.
• Τρο­μο­κρα­τία και απα­γό­ρευ­ση ει­σό­δου μετά τις 10 το βράδυ στο στρα­τό­πε­δο για τους πρό­σφυ­γες. Καμιά «απα­γό­ρευ­ση», όμως, στα φίδια και στους σκορ­πιούς που πε­ρι­φέ­ρο­νται ανε­νό­χλη­τα ανά­με­σα στις σκη­νές.
• Καμιά αί­τη­ση, ούτε καν κα­τα­γρα­φή πρό­θε­σης ασύ­λου.
• Καμία ανα­νέ­ω­ση των εγ­γρά­φων απέ­λα­σης και –η πα­ρά­νοια– προ­σα­γω­γές και συλ­λή­ψεις προ­σφύ­γων, που συ­νε­χί­ζο­νται με μόνη αιτία τα εκ­πρό­θε­σμα έγ­γρα­φα απέ­λα­σης που τους έχουν χο­ρη­γη­θεί με ευ­θύ­νη του ελ­λη­νι­κού κρά­τους.

Αυτός ο κυ­βερ­νη­τι­κός εθε­λο­ντι­σμός, η «κυ­βερ­νη­τι­κή αλ­λη­λεγ­γύη», είναι η αί­σχι­στη μορφή επι­βο­λής της αυ­θαι­ρε­σί­ας της εξου­σί­ας ή ακόμη χει­ρό­τε­ρα της εξου­σί­ας της αυ­θαι­ρε­σί­ας.

Ποιος δίνει το δι­καί­ω­μα στους πα­σπαρ­τού επαγ­γελ­μα­τί­ες κυ­βερ­νη­τι­κούς «εθε­λο­ντές» να χρη­σι­μο­ποιούν τέ­τοιες με­θό­δους απει­λών, χει­ρα­γώ­γη­σης, εξευ­τε­λι­σμού, τέ­τοιες φα­σι­στι­κές-γκε­μπε­λι­κές πρα­κτι­κές; Με ποιο δι­καί­ω­μα οι «ελε­ή­μο­νες» κυ­βερ­νη­τι­κοί «εθε­λο­ντές» προ­σβά­λουν αν­θρώ­πους ανή­μπο­ρους για τους οποί­ους φέ­ρουν ευ­θύ­νη ως «επαγ­γελ­μα­τί­ες», αφού συμ­με­τέ­χουν και εκ­προ­σω­πούν θε­σμούς που στε­ρούν από τους πρό­σφυ­γες πα­ρά­νο­μα τα δι­καιώ­μα­τά τους; Με ποιο δι­καί­ω­μα απει­λούν με συλ­λή­ψεις ή απέ­λα­ση αν­θρώ­πους που δια­δη­λώ­νουν ει­ρη­νι­κά ενα­ντί­ον του πο­λέ­μου που οι «ελε­ή­μο­νες» και «φι­λάν­θρω­ποι» ιμπε­ρια­λι­στές διε­ξά­γουν στις χώρες τους με αμεί­ω­τη έντα­ση, ώσπου να μη μεί­νει τί­πο­τα όρθιο, ούτε φυ­σι­κός πλού­τος, ούτε άν­θρω­ποι; Αν­θρώ­πους που δια­μαρ­τύ­ρο­νται για την αθλιό­τη­τα που βιώ­νουν στο στρα­τό­πε­δο συ­γκέ­ντρω­σης και κα­ταγ­γέλ­λουν με συν­θή­μα­τα γραμ­μέ­να σε χαρ­τό­κου­τα τη βία και την αυ­θαι­ρε­σία της εξου­σί­ας; Με ποιο δι­καί­ω­μα εφαρ­μό­ζουν τη λο­γι­κή και πρα­κτι­κή του στα­γο­νό­με­τρου, δια­χει­ρι­ζό­με­νοι υλικά αγαθά που δεν τους ανή­κουν και μέσω της στέ­ρη­σης τα χρη­σι­μο­ποιούν ως μέσο πί­ε­σης, χει­ρα­γώ­γη­σης και υπο­τα­γής του συ­νο­λι­κού προ­σφυ­γι­κού πλη­θυ­σμού; Πού είναι ο ΟΗΕ και η Διε­θνής Αμνη­στία; Πού είναι οι διε­θνείς ορ­γα­νι­σμοί υπε­ρά­σπι­σης των αν­θρω­πί­νων δι­καιω­μά­των;

Αλλά για ποια ανα­γνώ­ρι­ση προ­σφυ­γι­κών δι­καιω­μά­των  μι­λά­με; Εδώ οι υπεύ­θυ­νοι του στρα­το­πέ­δου στις 15 Ιούνη λίγο έλει­ψε να συλ­λά­βουν αλ­λη­λέγ­γυα που ήθελε να ει­σέλ­θει, πα­ρα­δί­δο­ντας την ταυ­τό­τη­τά της στην πύλη ει­σό­δου, στο στρα­τό­πε­δο για να με­τα­φέ­ρει πρό­σφυ­γες σε αλ­λη­λέγ­γυα οδο­ντί­α­τρο! Της πέ­ρα­σαν χει­ρο­πέ­δες και μετά από λίγο την «άφη­σαν ελεύ­θε­ρη»!

Ποιος θα φα­ντα­ζό­ταν ποτέ ότι η νε­ο­μνη­μο­νια­κή κυ­βέρ­νη­ση της «πρώ­της φοράς Αρι­στε­ρά» θα χρη­σι­μο­ποιού­σε την κα­τα­στο­λή για να πε­ριο­ρί­σει το αυ­θόρ­μη­το, μα­ζι­κό κύμα της λαϊ­κής Αλ­λη­λεγ­γύ­ης του ελ­λη­νι­κού λαού, ότι θα σχε­δί­α­ζε επί χάρ­του και θα εφάρ­μο­ζε σχέ­διο με­τα­στρο­φής της κοι­νής γνώ­μης ενα­ντί­ον των προ­σφύ­γων σε συ­νερ­γα­σία με τη δια­πλο­κή των ΜΜΕ, όπως έγινε με την κλει­στή σι­δη­ρο­δρο­μι­κή γραμ­μή στην Ει­δο­μέ­νη και τις συν­θή­κες ντρο­πής που δη­μιούρ­γη­σε και συ­ντή­ρη­σε εκεί;

Ποιος θα φα­ντα­ζό­ταν ότι θα χει­ρα­γω­γού­σε με απει­λές και τρο­μο­κρα­τία πρό­σφυ­γες-θύ­μα­τα πο­λέ­μου, ότι θα εφάρ­μο­ζε πρα­κτι­κές δια­χεί­ρι­σης της λω­ρί­δας της Γάζας με πλήρη έλεγ­χο και εγκλει­σμό πριν την απέ­λα­ση σε χι­λιά­δες αν­θρώ­πους, ότι θα κα­τα­πα­τού­σε κα­τά­φω­ρα τα δι­καιώ­μα­τά τους;

Ποιος θα φα­ντα­ζό­ταν ότι θα πε­ρί­με­νε ως μάνα εξ ου­ρα­νού την υπο­γρα­φή της κα­τά­πτυ­στης συμ­φω­νί­ας ΕΕ-Τουρ­κί­ας για τους πρό­σφυ­γες, για να τα εφαρ­μό­σει όλα αυτά;

Ποιος θα φα­ντα­ζό­ταν ότι θα έσερ­νε στο άρμα της τα μνη­μό­νια, την κα­τα­πά­τη­ση των ερ­γα­σια­κών και συ­ντα­ξιο­δο­τι­κών δι­καιω­μά­των, το κλεί­σι­μο των επι­χει­ρή­σε­ων και τις απο­λύ­σεις, τους πλει­στη­ρια­σμούς, το ξε­πού­λη­μα της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας, την ανα­ζω­πύ­ρω­ση, την ενί­σχυ­ση και προ­ώ­θη­ση των ακρο­δε­ξιών λο­γι­κών της αστυ­νο­μο­κρα­τί­ας, της κα­τα­στο­λής, του εγκλει­σμού και της απέ­λα­σης;

Ποιος θα φα­ντα­ζό­ταν ότι θα εξευ­τέ­λι­ζε κάθε έν­νοια Αρι­στε­ράς, κά­νο­ντας να τρί­ζουν τα κό­κα­λα τόσων αγω­νι­στών για τα αν­θρώ­πι­να δι­καιώ­μα­τα και τη δη­μο­κρα­τία;  

Ο λαός λέει ότι «μαζί με τα ξερά καί­γο­νται και τα χλωρά». Μάλ­λον πρέ­πει μετά τους πρό­σφυ­γες να έχου­με κι εμείς το νου μας, γιατί τα στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης προ­σφύ­γων είναι και φαί­νε­ται πως θα πα­ρα­μεί­νουν σε λει­τουρ­γία για πολύ καιρό… Ας προ­ε­τοι­μα­ζό­μα­στε, λοι­πόν, γιατί «arbeit macht frei»!

Μα­λα­κά­σα 19/6/2016 

φωτό: Μά­ριος Λώλος