Ογκώδη συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα ενάντια στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Δεκάδες χιλιάδες κόσμου στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων, έστειλαν δυναμικό μήνυμα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: το σχέδιο-έκτρωμα του Κατρούγκαλου, δε θα περάσει!
Από νωρίς το πρωί, από το Σύνταγμα μέχρι το Μουσείο, το κέντρο της Αθήνας πλημμύρισε από πολλές χιλιάδες εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, αυτοαπασχολούμενους και μισθωτούς επιστήμονες, συνταξιούχους, φοιτητές και ανέργους. Ένα οργισμένο ποτάμι διαδηλωτών που απαιτούσε την απόσυρση του σχεδίου που σφαγιάζει (ξανά) τις συντάξεις και πλήττει τα ασφαλιστικά δικαιώματα όλων των κατηγοριών.
«Κάτω τα χέρια απ’ την Ασφάλιση, δεν είναι για παζάρια και για διάλυση», «μία είναι η λύση στο Ασφαλιστικό, μνημόνιο στο κεφάλαιο και όχι στο λαό», «κάτω τα μνημόνια, νέα και παλιά, καμιά θυσία, για τα αφεντικά», «Τσίπρας και Στουρνάρας, έκαναν συμφωνία, να σωθούν οι τράπεζες, να κλείσουν τα Ταμεία», ήταν μερικά από τα συνθήματα της μαζικότατης πορείας.
Στην πλατεία Κλαυθμώνος, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, βρέθηκαν τα συνδικάτα των λιμενεργατών, των εκπαιδευτικών, υγειονομικών, τραπεζικών υπαλλήλων, εργαζόμενων στα ασφαλιστικά ταμεία και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Μαζί τους και γιατροί, δικηγόροι και μηχανικοί, μισθωτοί οι περισσότεροι, που βλέπουν τις εξοντωτικές εισφορές και τη φορολογία, να συντρίβουν τα εισοδήματά τους.
Εντυπωσιακό σε όγκο και παλμό και το μπλοκ της Λαϊκής Ενότητας, με τα ηγετικά της στελέχη στην πρώτη γραμμή. Αρκετές χιλιάδες διαδηλωτές και στην πορεία του ΠΑΜΕ.
Στο ύψος του Συντάγματος, δεν έλειψαν κάποια επεισόδια μεταξύ αντιεξουσιαστών και ΜΑΤ.
Η πολυπληθέστερη κινητοποίηση στην περίοδο διακυβέρνησης Τσίπρα-πριν καν συμπληρωθούν 5 μήνες από τον «θρίαμβο» της 20ης Σεπτέμβρη-και η δυναμική της, αποδεικνύουν ότι το μπλοκάρισμα της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης είναι μια μάχη που μπορεί να κερδηθεί. Με αφετηρία τη σημερινή μεγάλη κινητοποίηση, ένας νέος κύκλος ξεκινά για το κίνημα και την Αριστερά.
Η συνέχεια των καθημερινών δράσεων στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα αγροτικά μπλόκα και η κλιμάκωση των κινητοποιήσεων με την κήρυξη νέας μεγάλης-ενωτικής απεργίας με την κατάθεση του νομοσχεδίου, είναι τα απαραίτητα στοιχεία για να νικήσουμε σε αυτή τη μάχη, ανοίγοντας το δρόμο για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής και των βάρβαρων μέτρων της αυταρχικής λιτότητας.
Για την επίτευξη αυτού του στόχου, εξίσου καθοριστικός παράγοντας είναι η ύπαρξη ενός μαζικού μετώπου της ριζοσπαστικής αριστεράς, που θα εκφράσει τους αγώνες των "από κάτω" και θα δώσει εναλλακτική πολιτική απάντηση στη μνημονιακή συναίνεση και την ακροδεξιά απειλή.
Θεσσαλονίκη
Η αίσθηση που υπήρχε όσο πλησιάζαμε προς την απεργία, ότι δηλαδή ο κόσμος παρά την παρατεταμένη περίοδο χωρίς μεγάλα κινηματικά γεγονότα, θα συμμετείχε σε αυτήν και στην απεργιακή συγκέντρωση, επιβεβαιώθηκε και με το παραπάνω και στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης. Στην πρώτη, ουσιαστικά, μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση μετά από πάρα πολύ καιρό.
Το γεγονός ότι για άλλη μια φορά οι συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν σε διαφορετικά σημεία και δεν συνέκλιναν στο μεγαλύτερο μέρος τους, δεν μπορεί να αποτύπωσει σε όλη την έκταση το πλήθος του κόσμου που σήμερα διαδήλωνε σε όλο το κέντρο μιας νεκρής κυριολεκτικά πόλης. Είναι η πρώτη φορά που σε απεργιακή συγκέντρωση νεκρώνει η εμπορική καρδιά της Θεσσαλονίκης από την καθολική συμμετοχή του εμπορικού κόσμου.
Στο Εργατικό Κέντρο συγκεντρώθηκαν αντιπροσωπείες της ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, η ΕΔΟΘ, σωματεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καθώς και η ΛΑΕ ενώ μαζί τους ενώθηκε η προσυγκέντρωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Πρωτοβάθμιων Σωματείων που είχε προηγηθεί στην Καμάρα.
Περίπου 15.000 κόσμου πορεύτηκε προς το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, όπου μαζί με τους αγρότες επιχειρήθηκε το σπάσιμο της καγκελόπορτας του Υπουργείου με τρακτέρ και κόσμο πάνω στα κάγκελα.
Το μόνο μελανό σημείο υπήρξε το γεγονός ότι το αντιδραστικό μπλοκ των εργαζομένων στις Σκουριές με συνθήματα “Ναι στην ανάπτυξη”, “ΝΑΙ στα μεταλλεία” τέθηκε επικεφαλής της πορείας. Ωστόσο, αφέθηκε να προχωρήσει μόνο του μπροστά και γρήγορα αποκόπηκε από την υπόλοιπη πορεία.
Περίπου 8.000 διαδήλωσαν με το ΠΑΜΕ, σε ξεχωριστή πορεία, και το αντίστοιχο έγινε και με το αναρχικό μπλοκ και το Καραβάνι Αλληλεγγύης. Ξεχωριστές συγκεντρώσεις πραγματοποίησαν οι οδηγοί ταξί, οι πρατηριούχοι και οι αγρότες.
Η σημερινή εικόνα πανελλαδικά δείχνει ότι αυτή η απεργία μπορεί να αποτελέσει σταθμό κι ότι η κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης δεν θα περάσει αμαχητί. Με το δεδομένο ότι οι δανειστές πιέζουν για ακόμη σκληρότερα μέτρα, είναι η ώρα για τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς να οργανώσουν τη συνέχεια και την κλιμάκωση, συνδέοντας τη μάχη για τη σωτηρία του ασφαλιστικού με τη γενικότερη πάλη ενάντια στην κυβέρνηση και τα υπόλοιπα μνημονιακά κόμματα.
Παρά την απογοήτευση που βαραίνει στον κόσμο από τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, η μάχη του ασφαλιστικού συντηρεί την αριστερόστροφη και αντιμνημονιακή διάθεση του κόσμου, επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις με την ανάδειξη του κοινωνικού παράγοντα στο προσκήνιο και μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για το άνοιγμα του δρόμου για μια αριστερή αντιμνημονιακή διέξοδο.
Κατερίνα Αγγίσταλη
Άρτα
Με όλα σχεδόν τα καταστήματα κλειστά (κοντά στο 100% το ποσοστό της ανταπόκρισης στο σχετικό κάλεσμα του Εμπορικού Συλλόγου) και με μαζικότητα που θύμιζε εποχές Γιαννίτση, πραγματοποιήθηκε και στην Άρτα η απεργιακή κινητοποίηση σήμερα, 4 Φεβρουαρίου.
Ήδη μισή ώρα πριν την καθορισμένη έναρξη της απεργιακής συγκέντρωσης, ο χώρος έξω από το Εργατικό Κέντρο Άρτας άρχισε να γεμίζει από εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, άνεργους κι επισφαλώς εργαζόμενους, συνταξιούχους, εμπόρους, βιοτέχνες, ελεύθερους επαγγελματίες (δικηγόρους, μηχανικούς, λογιστές κλπ), δίνοντας την εικόνα της γενικευμένης κατακραυγής απέναντι στις αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις, που προωθεί η Κυβέρνηση, υλοποιώντας τις απαιτήσεις του 3ου Μνημονίου.
Μολονότι κοινή η απεργιακή συγκέντρωση, όπως άλλωστε είναι και το σύνηθες για τα δεδομένα της Άρτας, κατέληξε εντούτοις σε δύο ξεχωριστές απεργιακές πορείες. Το μπλοκ του Εργατικού Κέντρου και των ελεγχόμενων από το ΠΑΜΕ φορέων επέλεξε να κάνει την πορεία του προς το αγροτικό μπλόκο στη γέφυρα του Αράχθου, λίγο έξω από την πόλη, ενώ οι υπόλοιποι φορείς (ΕΛΜΕ, Διδασκαλικός Σύλλογος, Εμπορικός Σύλλογος, Δικηγορικός Σύλλογος κ.α.) ακολούθησαν το καθιερωμένο απεργιακό δρομολόγιο, με κατάληξη την κεντρική πλατεία του Αγ. Δημητρίου.
Σε ό,τι αφορά το πολιτικό στίγμα της σημερινής κινητοποίησης, η εικόνα είναι μάλλον μικτή. Ξεκινώντας από τα πανό των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα με τα καθιερωμένα συνθήματα υπέρ της δημόσιας υγείας, παιδείας και ασφάλισης, μέχρι το πανό μελών του Εμπορικού Συλλόγου υπέρ της «ελληνικής επιχειρηματικότητας» και μέχρι το πανό μελών του Δικηγορικού Συλλόγου με αντικυβερνητικές αιχμές, το πολιτικό στίγμα παραμένει αυτή τη στιγμή επίδικο, για να μην αναφέρουμε επίσης και πανό με σαφείς αντι-Ε.Ε. στοχεύσεις, πίσω από τα οποία βρέθηκαν και τα περισσότερα μέλη της τοπικής ΛΑΕ.
Ο πάνδημος σχεδόν χαρακτήρας που προσέλαβε η σημερινή κινητοποίηση δείχνει ότι η κυβέρνηση Τσίπρα βρίσκεται κυριολεκτικά μεταξύ σφύρας και άκμονος, 5 μόλις μήνες μετά τον εκλογικό «θρίαμβο» του Σεπτεμβρίου. Από τη μια η ανελαστικότητα των δανειστών για αταλάντευτη εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων κι από την άλλη η ογκούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια, μια πρώτη γεύση της οποίας αποτέλεσαν οι σημερινές απεργιακές κινητοποιήσεις.
Η σημερινή μέρα δείχνει ότι η μάχη για την ανατροπή της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης μπορεί να κερδηθεί. Θα είναι η πρώτη μεγάλη νίκη για την απόκρουση του συνόλου της μνημονιακής επίθεσης και της βάρβαρης αναδιανομής που επιχειρείται εις βάρος των δυνάμεων της εργασίας. Σήμερα ήταν μια μέρα με χαμόγελα. Τα πρώτα χαμόγελα μετά από καιρό. Η κλιμάκωση του αγώνα αποτελεί πλέον μονόδρομο. Ήρθε πλέον η ώρα να βγει στο προσκήνιο ο κόσμος της μισθωτής εργασίας, της ανεργίας, της επισφάλειας, των άτυπων και ελαστικών μορφών απασχόλησης. Ήρθε η ώρα να βγει στο προσκήνιο ο δικός μας κόσμος.
Σπύρος Σκαμνέλος
Ζάκυνθος
Με πάνω από 1.000 διαδηλωτές πεζούς και 150 τρακτέρ και ΙΧ αυτοκίνητα πραγματοποιήθηκε μια πρωτόγνωρα μαζική, ενωτική και μαχητική συγκέντρωση σωματείων και συντονιστικού των αγροτών στη Ζάκυνθο.
Τοποθετηθήκαν πάνω από 15 σωματεία και σύλλογοι που μαζί με το Εργατικό κέντρο του νησιού και αντιπροσωπεία ομάδας μαθητών γυμνασίου, έδωσαν το στίγμα της σημερινής πετυχημένης απεργιακής κινητοποίησης και τη σημασία της ενωτικής δράσης των συλλογικοτήτων που μετείχαν σε αυτήν .
Με ποσοστά πάνω από 90% στον ιδιωτικό τομέα και μέχρι και 50% στον δημόσιο, οι εργαζόμενοι βροντοφώναξαν «ότι αυτή τη φορά δεν ζητούν αλλαγή μόνο της κυβέρνησης αλλά και της συνολικής πολιτικής που σήμερα ασκείται σε βάρος τους κάνοντας πλουσιότερους τους τραπεζίτες, τα τοκογλυφικά funds και το μεγάλο κεφάλαιο».
Τόνισαν δε ότι, μόνο όταν η ίδια η εξουσία αλλάξει χέρια και σκοπό έτσι που να ασκείται από τους ίδιους τους εργαζόμενους ικανοποιώντας τις δικές τους και μόνο τις δικές τους ανάγκες, μόνο τότε η κοινωνία -και κυρίως οι νέοι μας-θα μπορεί να ζουν και να ελπίζουν σε καλύτερες μέρες.
Νίκος Ποταμίτης
