Εκ μέρους της ΔΕΑ, για την πολιτική κηδεία του συντρόφου
Συντρόφισσες και σύντροφοι του ΝΑΡ.
Αποχαιρετούμε και μεις με μεγάλη θλίψη τον σύντροφο Νίκο Αδαμόπουλο.
Δηλώνουμε τη συντροφική συμπαράστασή μας για την απώλειά σας .
Λυπόμαστε που δεν μπορούμε να είμαστε μαζί σας λόγω των διαδικασιών της Συνδιάσκεψής μας .
Κάποιες, κάποιοι από μας γνωρίζουν το Νίκο πάνω από σαράντα χρόνια. Με ό,τι αυτό σημαίνει σε δεσμούς.
Οι περισσότερες και οι περισσότεροι τον γνώρισαν αργότερα.
Όλων μας ο κοινός παρονομαστής είναι ο σεβασμός, η αντιμετώπισή του ως έναν αταλάντευτο αγωνιστή, αφοσιωμένο στην τάξη του και την κομμουνιστική υπόθεση.
Ίσως, σήμερα,η μεγαλύτερη τιμή που του γίνεται είναι το πούλμαν που βάζει το σωματείο του Δήμου Νέας Ιωνίας για να έλθουν στην κηδεία του συνάδελφοι και συναδέλφισσές του.
Και μαζί, η θλίψη που επικρατεί στο γκαράζ, το πράσινο, σε όλες τις υπηρεσίες του Δήμου που για πολλά χρόνια δούλεψε.
Ο Νίκος είχε κάποια αξιοζήλευτα χαρακτηριστικά. Όχι τυχαία.
Διένυσε μάχιμος μια μεγάλη απόσταση από το 1974 μέχρι σήμερα.
Την θυελλώδη Μεταπολίτευση, τα χρόνια μετά στο ΚΚΕ, τη ρήξη και τη μεγάλη έξοδο του 1989, την απαιτητική περίοδο που μεσολάβησε μέχρι σήμερα.
Νομίζουμε ότι δεν τα διάβαινε απλώς, αλλά τα επεξεργαζόνταν. Ξεκινώντας από την κομματική τοποθέτησή του, αλλά χωρίς ευκολίες και αφορισμούς.
Ο Νίκος ήταν εργάτης που ασχολήθηκε με τον εργατικό πολιτισμό. Στην ουσία του, χωρίς αγκυλώσεις. Τον ανέδειξε ως αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτικής παρέμβασης χωρίς απλοϊκότητες και λαϊκισμούς.
Ήταν σύντροφος της πράξης, μπροστάρης σε κινηματικές μάχες, αλλά όχι εμπειριστής.
Υπεράσπιζε τις θέσεις της Οργάνωσής του, ήταν πολύ αυστηρός σε άλλες απόψεις.
Το ξέρουμε από "πρώτο χέρι" και δεν μας ενόχλησε ποτέ.
Γιατί πάντα σεβόταν ιστορικές διαδρομές και εκτιμούσε πράξεις, δράσεις, ιδεολογική και πολιτική στάση .
Γιατί, για μας η πολιτική αντιπαράθεση, ακόμα και η πολεμική, δεν σημαίνει "τείχη", μη συνδράση και πολιτικό διάλογο.
Γιατί ,αυτός δεν απευθυνόταν με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς σε Οργανώσεις και αγωνιστές, αγωνίστριες, ποτέ.
Με το Νίκο συναντηθήκαμε σε διάφορες στιγμές από το 1991 μέχρι σήμερα.
Ξεχωρίζουμε αυτήν της Επιτροπής "Δεν Χρωστάμε -Δεν Πουλάμε - Δεν Πληρώνουμε" στην οποία πρωτοστάτησε.Η εμπειρία της, ανεξάρτητα από τις εξελίξεις ή τις επιλογές που ακολούθησαν, έχουν αφήσει έναν οδηγό κοινής δράσης και ταυτόγχρονης πολιτικής αντιπαράθεσης, που χρειάζεται να τον μεταφράσουμε στις σημερινές συνθήκες.
Ο Νίκος θα λείψει.Ήταν αυτό που λέμε "σύντροφος παλιάς κοπής,από τα καλύτερα και ομορφότερα μπετά".
Καλό ταξίδι του.
Νίκο, θα σε θυμόμαστε στις καθημερινές μάχες.
Ραντεβού στις λεωφόρους της Επανάστασης και του Σοσιαλισμού.
Η Κ.Ε της ΔΕΑ.