Ένα ακόμη παράδειγμα του τι σημαίνει το μνημονιακό τοπίο που διαμόρφωσαν όλες οι κυβερνήσεις από το 2010 μέχρι σήμερα είναι εδώ και λειτουργεί με ταξική μονομέρεια υπέρ των εργοδοτών τις τελευταίες μέρες στη χαλυβουργία Sidenor στη Θεσσαλονίκη.
Οι εργαζόμενοι στη χαλυβουργία πραγματοποιούσαν από τις αρχές Ιούνη σε τακτά χρονικά διαστήματα στάσεις εργασίας, διεκδικώντας την υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ). Ως απάντηση σε αυτές τις κινητοποιήσεις η εργοδοσία προχώρησε θέτοντας σε διαθεσιμότητα δύο εβδομάδων τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων από τη Δευτέρα 24 Ιούνη.
Η εργοδοσία όχι μόνο απαντάει αρνητικά στο αίτημα για υπογραφή νέας ΣΣΕ με αυξήσεις, αλλά ακόμη και τα αιτήματα για πρόληψη ατυχημάτων δεν δέχεται να τα ικανοποιήσει. Ξεχνώντας ότι μόνο την τελευταία χρονιά υπήρξαν 4 σοβαρά εργατικά ατυχήματα.
Είναι μάλιστα εξοργιστικό ότι στο εξώδικο που έστειλε στους εργαζόμενους για τη διαθεσιμότητα μιλάει για οικονομική δυσχέρεια μια επιχείρηση που έχει έδρα τον φορολογικό παράδεισο του Λουξεμβούργου, είναι κερδοφόρα και ελέγχει πάνω από το 50% του κλάδου μετάλλου στην Ελλάδα. Παρότι από το 2008 το προσωπικό της επιχείρησης έχει μειωθεί από 450 σε 300 εργαζόμενους και ταυτόχρονα το εργασιακό κόστος έχει πέσει, καθώς οι 60 από τους 300 έχουν προσληφθεί τα τελευταία χρόνια στην εταιρεία και παίρνουν μισθούς πείνας (690 ευρώ το μήνα με 10 νυχτερινά και 2 Σαββατοκύριακα). Και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι έχουν την τελευταία δεκαετία υποστεί μειώσεις που φτάνουν και το 40%.
Το ιδιότυπο λοκ-άουτ με τις διαθεσιμότητες, που πραγματοποιεί η εταιρεία, είναι πιστή εφαρμογή των νόμων της ΝΔ του Σαμαρά και του ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, που επί μία τετραετία δεν κατάργησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Το μνημονιακό καθεστώς θα χρειαστεί σκληρούς αγώνες για να καταργηθεί. Αγώνες που οι εργαζόμενοι της Sidenor δηλώνουν αποφασισμένοι να δώσουν όπως και σήμερα απέναντι στη δική τους εργοδοσία. Γι’ αυτό το λόγο αποφάσισαν από τις 25 Ιούνη και μέχρι τις 8 Ιούλη να προχωρήσουν σε καθημερινές στάσεις εργασίας για όσο προσωπικό δεν είναι σε διαθεσιμότητα.
Δεν είναι όμως μόνο το ιδιότυπο λοκ-άουτ που πραγματοποιεί η εργοδοσία. Είχε προηγηθεί προσπάθεια τρομοκράτησης των εργαζομένων με εξώδικα προς τα μέλη του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στη Sidenor. Εξώδικα τόσο από τη Sidenor όσο και από τις θυγατρικές της ΕΡΛΙΚΟΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΣΥΡΜΑΤΩΝ ΑΒΕ και ΑΕΙΦΟΡΟΣ Α.Ε. Χρησιμοποιώντας κοινή γλώσσα, κατηγορούν τους εργαζόμενους ότι οι κινητοποιήσεις τους αποτελούν «παράνομες ενέργειες και πρακτικές» και τους απειλούν ότι θα τους στείλουν στα δικαστήρια με αγωγές και αξιώσεις για υπέρογκες χρηματικές αποζημιώσεις.
Οι εργαζόμενοι, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, δήλωσαν αποφασισμένοι να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους με συγκεντρώσεις και μέσα στην πόλη της Θεσσαλονίκης αν χρειαστεί. Θύμισαν μάλιστα σε όλους μας την προϊστορία των μεγάλων κινητοποιήσεων που είχε πραγματοποιήσει το Σωματείο πριν ακόμη οι παλιότεροι των σημερινών εργαζομένων πιάσουν δουλειά στην επιχείρηση. Πρόκειται για τις μεγάλες κινητοποιήσεις του 1977 που κράτησαν 3,5 μήνες και έδωσαν στους εργαζόμενους τις επιχείρησης το δικαίωμα για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά.
Είναι απαραίτητο να στηριχτούν από όλους οι εργαζόμενοι της Sidenor. Ιδιαίτερη στιγμή αποτέλεσε η παρουσία της Συνέλευσης Γυναικών 8 Μάρτη στο πλευρό των εργαζομένων κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους. Όπως τονίζουν σε σχετική ανακοίνωση, συμπαραστέκονται στον αγώνα των εργαζομένων, επειδή «εμείς οι γυναίκες γνωρίζουμε καλύτερα από όλους τι σημαίνει φτώχεια, ανεργία κι επισφάλεια, επειδή η νίκη βρίσκεται στην ενότητα όσων βάλλονται από τα μνημόνια και τη λιτότητα, επειδή η αλληλεγγύη μπορεί να χτίσει γέφυρες εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, επειδή στους κοινούς αγώνες σπάνε όλες οι σεξιστικές προκαταλήψεις».
