«Σύντομος ο βίος των ανθρώπων. Κι αν ζούμε, ζούμε για να ποδοπατάμε βασιλιάδες» (Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Ριχάρδος ο Τρίτος)
Φαντάζομαι ότι θυμάστε πως το ελληνικό 2020 είχε ξεκινήσει με τη γραπτή και πρωτοσέλιδη διαβεβαίωση του πρωθυπουργού, Κυριάκου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στην «Καθημερινή της Κυριακής» ότι, στα πρότυπα του ιδιώνυμου εθνάρχη και οικογενειακού του προπάτορα, Ελευθερίου Βενιζέλου, η Ελλάς, επί πρωθυπουργίας «του», θα γινόταν «αγνώριστος».
Ο κορωνοϊός, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ήταν τότε αρκετά μακριά από τα ελληνικά σύνορα, τα αεροδρόμια και τα λιμάνια, η πανδημία δεν υπήρχε καν στο λεξιλόγιο όχι των Ελλήνων, αλλά και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και όσο να ΄ναι, δύσκολα θα φανταζόταν κανείς ότι, σχεδόν οκτώ μήνες μετά, η «αγνώριστος» Ελλάς του Κούλη θα ήταν ασθενής, μασκοφόρος και παραζαλισμένη, όχι από τον ιό, αλλά από τα εξοντωτικά και ατελέσφορα πρόστιμα της ΕΛΑΣ, που έχει γενικό γραμματέα στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Ασφαλίτη, τον άνθρωπο, ο οποίος έκαψε (και αυτός μαζί με τους άλλους ανευθυνοϋπεύθυνους) κόσμο και λαό, στο Μάτι – αλλά αυτό δεν θα το διαβάσετε στην «Καθημερινή της Κυριακής» ή κάποιας άλλης μέρας.
Δεν ξέρω επίσης, αν η σύζυγος του πρωθυπουργού διαθέτει κατ’ ελάχιστον το εκρηκτικό, θα έγραφα, ταπεραμέντο της εκλιπούσας πεθεράς της. Αν το διαθέτει, τότε, με τη γνωστή καραμέλα της ατομικής ευθύνης, που αγγίζει και αφορά τους πάντες στη χώρα, εκτός από τον πρωθυπουργό Μωυσή και τη σύζυγο Σεπφώρα «του», τότε διάφοροι υπουργοί, υφυπουργοί και υπηρεσιακοί παράγοντες ειδικά στα υπουργεία Υγείας και Πολιτικής Προστασίας, κινδυνεύουν να υποστούν εξευτελισμούς συζυγικής χειροδικίας. Όπως την είχε πάθει ο τότε υπουργός Βιομηχανίας Σταύρος Δήμας, το 1991, σε μία πτήση οικονομικού ανοίγματος της Ελλάδος προς την κυβερνητική συμμορία του Μπόρις Γιέλτσιν, στη Ρωσία. Η Μαρίκα Μητσοτάκη θεωρούσε ότι ο υπουργός δεν υποστήριζε την πολιτική του πρωθυπουργού και άνδρα της και μέσα στο αεροπλάνο της επιστροφής από τη Μόσχα, του είχε τραβήξει χαστούκι – και τι χαστούκι!
Ο Δήμας, που τέλος πάντων, διέθετε ελάχιστη αξιοπρέπεια σε σχέση με τους Μητσοτάκηδες, για τους οποίους η αξιοπρέπεια είναι άγνωστη λέξη, παραιτήθηκε στην αποβίβαση και κατόπιν συμπαρατάχθηκε με την εσωκομματική αντιπολίτευση του Μιλτιάδη Έβερτ και του Αθανάσιου Κανελλόπουλου, αποτελώντας τη δραστήρια τρόικα που λογικά, θα έριχνε τον Μητσοτάκη πατέρα, από την πρωθυπουργία, αν δεν προλάβαινε ο γνωστός, μακεδονόφρων εθνοδίαιτος ακροδεξιός βλαχοδήμαρχος εκ Πύλου, ο οποίος μάλλον με το αζημίωτο άνοιξε το μαγαζί της ειδικού πολιτικού σκοπού, άνοιξης για να το κλείσει λίαν συντόμως και να βρεθεί μετέπειτα, και για 11, ολόκληρα χρόνια, στην έρημο – ώσπου τον θυμήθηκε ο Κωστάκης ο Καραμανλής και ιδού τι γίνεται, μεταξύ άλλων, σήμερα με τους ακροδεξιούς εν τη ΝουΔούλα. Τέλος πάντων, τι πάω και θυμάμαι τέτοιες κρίσιμες, καλοκαιρινές και κάπως ζεστές, ώρες. Αυτά, ούτε η «Καθημερινή» τις Κυριακές και τις άλλες μέρες, δεν θέλει να τα θυμάται.
Αλλά νομίζω ότι χρήζουν προειδοποίησης και ο δαπίτης τραμπούκος με το κόμπλεξ του επιλοχία, που παριστάνει τον υφυπουργό πολιτικής προστασίας και οι ειδικοί λοιμωξιολόγοι της ιεροψαλτικής και του παπατζηλικίου περί του ιού και των μασκών, ότι αν η Μαρέβα έχει κατ’ ελάχιστον την ιδιοσυγκρασία της Μαρίκας, τότε τα χαστούκια δεν τα γλιτώνουν – τα κανονικά, όχι τα της τηλεδιάσκεψης. Γιατί ο πρωθυπουργός, ο Κυριάκος, ο Μητσοτάκης υιός, το παιδί για τα θελήματα της οικογένειας του Τομ του Χανκς, ο σύζυγος της Μαρέβας, ο Μωυσής, ντε!, που έσωσε την «αγνώριστη» Ελλάδα από τον ιό κατά το πρώτο πεντάλεπτο, το πολύ, δεκάλεπτο της πανδημίας, είναι ανεύθυνος κατά το ελλαδικό παρασύνταγμα και τους οικογενειακούς, κομματικούς, αστικούς και κληρονομικούς νόμους, που ρυθμίζουν τα του Μεγάρου Μαξίμου και τα της πολιτικής ζωής κατά τρόπον άθλιο, σάπιο, μικρονοϊκό, κουτοπόνηρο και θανατηφόρο – εν προκειμένω, στην κυριολεξία.
Τη νύφη για την έξαρση (γιατί, υπήρχε και προσωρινή διά του λοκντάουν, ύφεση; Αφού δεν έγιναν μαζικά τεστ για να ξέρουμε βάσιμα) της πανδημίας εν μέσω θέρους, τουρισμού και κρουαζιέρας θα την πληρώσουν ο Τσιόδρας (και οι έτεροι φωστήρες της ειδικής επιτροπής), ο Χαρδαλιάς, ο Κικίλιας και ίσως (ίσως, λέω και γράφω) ο Χρυσοχοΐδης – εκτός αν παρέμβει η Πρεσβεία (μία είναι η Πρεσβεία…), για να τον σώσει. Το τιποτένιο ανθρωπάκι, ο νάνος, που παριστάνει τον πρόεδρο του ΕΟΔΥ, απλά δεν υπάρχει και δεν υφίσταται.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, το μάρμαρο της πανδημίας πληρώνουν όλοι οι υπόλοιποι – πολίτες, επιβάτες στα μέσα μαζικής μεταφοράς, εργαζόμενοι και υποαπασχολούμενοι, γιατροί και νοσηλευτές του ΕΣΥ, ασθενείς και μασκοφόροι επί ποινή προστίμου και με τη σπάθη, ή μάλλον, το δρεπάνι του θανάτου πάνω από τα κεφάλια τους – είτε από τον ιό είτε από τη φτώχεια, την ανεργία και την ύφεση που ανατέλλουν στην Καλντέρα – αλλά σε αυτά δεν θα κάνει φιλοκυβερνητικό και ηλιοβασιλεμένο αφιέρωμα το CNN.
Οφείλουμε να επαναλάβουμε για πολλοστή φορά, ότι χωρίς μαζικά και αντιπροσωπευτικά τεστ, όπως και ο ΠΟΥ, από τις 11 Ιουλίου και καθημερινά, επαναλαμβάνει στανικά και σωστά, προκειμένου να αποκαλυφθούν όσο το δυνατό συντομότερα τα περισσότερα κρούσματα ανεξαρτήτως συμπτωμάτων και να απομονωθούν εξατομικευμένα και να ιαθούν στοχευμένα, μπας και διακοπεί ή επιβραδυνθεί ουσιαστικά η διασπορά του ιού, ότι χωρίς, λοιπόν, τα μαζικά τεστ στον γενικό πληθυσμό και τους τουρίστες, η «αγνώριστη», ασθενής και μασκοφόρος, Ελλάς του Κούλη, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει την πανδημία και τον ιό. Και όσο η αισχροκέρδεια και σε αυτόν τον τομέα (η Ελλάς, για την ακρίβεια, τα ιδιωτικά εργαστήρια, τιμολογούν το μοριακό τεστ 280-300 ευρώ, όταν στη Δυτική Ευρώπη στοιχίζει 45-60 ευρώ), καλά κρατεί, άκρη δεν πρόκειται να βγάλουμε με τους α(χ)ρίστους, είτε στη «χαλλλλλλαρή» κυβέρνηση είτε στην ανύπαρκτη και φοβική, κοινοβουλευτική και θεσμική, αντιπολίτευση.
Τεστ, μαζικά, αντιπροσωπευτικά, γενικά, στην Ελλάδα δεν γίνονται – και μετά αναρωτιούνται οι ανόητοι κυβερνώντες της ΝΔ και οι απολογητές τους, στα τηλεοπτικά κανάλια, τις εφημερίδες και το διαδίκτυο, με το λοκντάουν, τα μπάζω, με τον τουρισμό και τον ήλιο, τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και αρρωσταίνουν από τον ιό.
Στην Ελλάδα τα μαζικά τεστ έχουν αντικατασταθεί με τα μαζικά πρόστιμα για τη μη χρήση μάσκας, που όπως έχει δείξει η μέχρι στιγμής πραγματικότητα στη Δυτική Ευρώπη, ως μέσο ετεροπροστασίας και περιορισμού της εξάπλωσης έχει μέτρια ου μη, πενιχρά αποτελέσματα – και ο ΠΟΥ την κατατάσσει μόλις τρίτη στη λίστα των υποχρεωτικών κυβερνητικών μέτρων (πρώτα μαζικά τεστ, έπειτα ειδικά και σύντομα τεστ ιχνηλάτησης, με στόχο τη θεραπεία και την απομόνωση, μετά η μάσκα ως προληπτικό μέτρο ετεροπροστασίας και ‘’φραγής’’ των πυλών εξόδου του ιού από το σώμα του πιθανώς πάσχοντα, στον δημόσιο χώρο).
Και εκεί όπου γίνονται τα τεστ, όταν εμφανίζεται κάποιο «σοβαρό» κρούσμα, αποκαλύπτεται ότι η «αγνώριστος» Ελλάς έχει καταντήσει μικρογραφία και καρικατούρα των οξέων προβλημάτων διασποράς που αντιμετώπισαν άλλες χώρες είτε στη διάρκεια είτε μετά το λοκντάουν – κρούσματα στην Καβάλα, σε βιομηχανική μονάδα επεξεργασίας κρέατος, όπως είχε συμβεί στα σφαγεία της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας και τις βιοτεχνίες τυποποίησης φρούτων στη Λέριδα της Καταλονίας (και στις δύο περιπτώσεις, τηρούνταν μέτρα αυτο-ετεροπροστασίας, ο ιός δεν καταπολεμήθηκε και επιβλήθηκε εσπευσμένα, τοπικό λοκντάουν - προς τα εκεί, ως φαίνεται, οδεύει και η Καβάλα). Κρούσματα που σχετίζονται με το αρπακολλατζήδικο και «ό,τι αρπάξουμε» άνοιγμα του τουρισμού, που συγκρίνονται ως προς την «ορφανή» διασπορά με τη Φλόριντα, (ευτυχώς, μέχρι στιγμής έχουν αποφευχθεί οι εκατόμβες νεκρών). Αλλά δεν μπορούμε να πορευόμαστε για τους επόμενους μήνες με τα «ευτυχώς», τα «ελπίζουμε», την… ατομική ευθύνη και τα εξοντωτικά πρόστιμα.
Στις 3 του Μάη, μία μέρα προτού ξεκινήσει σχεδόν στο σύνολο της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, η σταδιακή άρση του (στο περίπου, γενικού) λοκντάουν, έγραφα στη φιλόξενη γωνιά του rproject και στο κείμενο με τίτλο «Και τυφλοί και χωρίς μπαστούνι» :
«Μόνο τα μαζικά τεστ μπορούν να δώσουν την πραγματική διασπορά του ιού ανάμεσα μας, ώστε να τηρηθούν κανόνες απομόνωσης και αποθεραπείας για 14 μέρες στους πραγματικούς ασθενείς ασυμπτωματικούς, ήπιους, «βαριούς» – όσο αυτά δεν γίνονται, κυνηγάμε την ουρά του κορωνοϊού, αναποτελεσματικά και καταστροφικά. Και θα είμαστε, πάντα, ένα βήμα πίσω από τη νόσο. Όλα τα άλλα, είναι να είχαμε, να λέγαμε και να γράφαμε. Πολύ περισσότερο σήμερα, που σχεδόν στο σύνολο της υφηλίου, αίρεται ‘’σταδιακά’’ το λοκντάουν για να επανέλθουμε σε μιας, κάποιας μορφής οικονομική, παραγωγική και καταναλωτική αντι-κανονικότητα στην εποχή του κορωνοϊού».
Τρεις μήνες μετά, βρισκόμαστε, στην υφήλιο, τις ΗΠΑ, τη Δυτική Ευρώπη με συγκεκριμένες εξαιρέσεις (πχ, Ολλανδία, κρατίδια της Γερμανίας, όπου έχει επιτευχθεί σημαντική επιβράδυνση της διασποράς) σε χειρότερη κατάσταση από την έναρξη της πανδημίας σε ό, τι αφορά τα κρούσματα και τους νεκρούς (ειδικά στις ΗΠΑ και το Νότιο Ημισφαίριο). Το ίδιο αρχίζει να συντελείται και στην Ελλάδα.
Από τα στοιχεία, μάλιστα, που δημοσιοποιεί ο ΕΟΔΥ, το πιο κωμικοτραγικό και συνάμα ανατριχιαστικό συμπέρασμα είναι πως τα μισά σχεδόν από τα καθημερινά κρούσματα που βρίσκονται ανάμεσα στους τουρίστες, (περίπου, 10-15 καθημερινά) έχουν προκύψει επειδή οι ίδιοι οι επισκέπτες προσέρχονται οικειοθελώς για εξέταση! Με άλλα λόγια, ο ΕΟΔΥ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, το υπουργείο Υγείας χάνουν από τα εξεταστικά και δειγματοληπτικά ραντάρ τους, τουλάχιστον τους μισούς, ξένους ασθενείς του κορωνοϊού, οι οποίοι έχουν έρθει στην Ελλάδα για διακοπές. Από τη στιγμή μάλιστα, που οι εξετάσεις είναι, ούτως ή άλλως, δειγματοληπτικές, φανταστείτε πόσοι είναι στην πραγματικότητα οι ασθενείς (ασυμπτωματικοί) που δεν εξετάζονται ή δεν διαπιστώνονται στα τεστ, που πραγματοποιούνται κατά κύριο λόγο, στα αεροδρόμια και τα τελωνεία.
Μετά αναρωτιούνται στο Μέγαρο Μαξίμου και στα φιλικά ΜΜΕ τους, γιατί εξαπλώνεται η πανδημία… Μα επειδή δεν έγιναν μαζικά τεστ στη διάρκεια του λοκντάουν και δεν γίνονται, σήμερα, μαζικά τεστ και στις πύλες εισόδου της χώρας. Και επειδή, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνείται να αναλάβει τις εκτελεστικές και διοικητικές της ευθύνες – ενισχύοντας το ΕΣΥ, προσλαμβάνοντας προσωπικό, αναδιατάσσοντας μονάδες και πόρους, αυξάνοντας τα τεστ.
Τεστ, λοιπόν. Μαζικά και εκτεταμένα και παντού και σε όλους. Κυλιόμενα και εξακολουθητικά. ΜΕΘ και νέα κέντρα υγείας αποκλειστικά για ασθενείς με covid-19, ώστε να εξοικονομηθούν δυνάμεις, πόροι και προσωπικό. Επανεκπαίδευση προσωπικού από την αστυνομία ή την πυροσβεστική και τις αεροπορικές εταιρίες για να αναλάβουν χρέη εργαζόμενων στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας [κάν’ το, όπως η «αποτυχημένη» Ολλανδία, που προετοιμάζεται να απορροφήσει έτσι την ανεργία (1.500-2.700 άτομα) στο προσωπικό εδάφους και αέρος της KLM]). Εκείνες οι κινητές μονάδες που είχαν εξαγγελθεί υφίστανται ή έμειναν στα χαρτιά του Κικίλια; Γενναία χρηματοδότηση στο ΕΣΥ, συντονισμός με κάθε φορέα, πανεπιστήμιο, ερευνητικό κέντρο, πρόθυμο να συνδράμει στις εξετάσεις και τα τεστ με προσωπικό και διαγνωστικά εργαστήρια. Μάσκες δωρεάν στους εργαζόμενους ή σε όλους όσοι δεν μπορούν να παραμείνουν «σπίτι και ασφαλείς» στην περίπτωση τοπικών λοκντάουν, τα οποία, λογικά και όπως πάνε τα πράγματα, θα είναι το επόμενο, αναπόφευκτο βήμα στην Ελλάδα. Τα βάρη να τα πληρώσουν οι επιχειρηματίες και το κράτος. Άγρια φορολόγηση του πλούτου, για να καλυφθούν οι υγειονομικές και οι κοινωνικές ανάγκες, επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας μεταξύ άλλων, για να αποφευχθούν νέοι «Ταξιάρχες» και νέες «Κασταλίες».
Μετά από όλα αυτά, να καθόμαστε να ασχολούμαστε ξανά, με τις αλλοπρόσαλλες και γελοίες κυβερνητικές αποφάσεις είτε για την πληρότητα των πλοίων, είτε για τις μάσκες, είτε για την Εκκλησία, είτε για τον μέγιστο αριθμό καλεσμένων σε γάμους και βαφτίσεις, είτε για τις «δειγματοληπτικές» επιδόσεις και έρευνες στις πύλες εισόδου της χώρας, είναι ελαφρώς εκτός νοήματος – ειδικά και από τη στιγμή, κατά την οποία, οι Κύπριοι «αδερφοί» «μας» αποφάσισαν να εκδώσουν ταξιδιωτική οδηγία υποβιβασμού της Ελλάδας κατά μία κατηγορία ως προς τα προληπτικά μέτρα καταπολέμησης της πανδημίας. Με άλλα λόγια, η κυπριακή κυβέρνηση εκτιμά πως η εξάπλωση του κορωνοϊού στην Ελλάδα, καθιστά τη χώρα, επικίνδυνη και σε χειρότερο επίπεδο από αυτό που είχε στις αρχές του Ιουλίου.
Τέλος, και για να μην ξεχνιόμαστε, στις 26 του Μάη, ο ιεροψάλτης της λοιμωξιολογίας, Σωτήρης Τσιόδρας, τερματίζοντας τότε, την καθημερινή διά ζώσης «ενημέρωση» για τον κορωνοϊό, είχε υποστηρίξει ότι ΑΝ η Ελλάς δεν έπαιρνε «έγκαιρα» μέτρα καθολικού (που δεν υπήρξε που-θε-νά στον κόσμο, αλλιώς θα είχαμε μείνει εντελώς άσιτοι!) λοκντάουν, ΘΑ είχε τουλάχιστον 13.685 νεκρούς, από τις 26 Φεβρουαρίου έως τις 25 Μαΐου.
Το ερώτημα παραμένει φλέγον και καίριο – η πρόβλεψη του Τσιόδρα αφορά και το από δώ και πέρα, της συνύπαρξης με τον κορωνοϊό και την πανδημία για τους επόμενους, άγνωστο για πόσο και πόσους, μήνες; Ειδικά μάλιστα, και από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Κωνσταντίνου Μητσοτάκης, ξορκίζει την επιβολή νέου και γενικού λοκντάουν πανελλαδικής εμβέλειας – αν βέβαια κηρυχθούν δέκα-δώδεκα τοπικά λοκντάουν στις περιοχές με τον μεγαλύτερο πληθυσμό, είναι ένα θέμα αν αυτό θα θεωρείται γενικό ή κατά τόπους λοκντάουν.
Τι λέει η γυάλινη σφαίρα των προβλέψεων στην ειδική επιτροπή του υπουργείου Υγείας και το Μέγαρο Μαξίμου; Η «πετυχημένη» Ελλάς του πρώτου πεντάλεπτου, δεκάλεπτου της πανδημίας θα έχει τουλάχιστον, 13.685 νεκρούς τους επόμενους μήνες, όταν η περίοδος των «επιτυχιών» θα γίνει σκόνη και λήθη μπροστά στην περίοδο ανεξέλεγκτης διασποράς, του θανατικού και της καταστροφής;
Αν είναι να συντομεύσει ο βίος τόσων ανθρώπων, τότε, και πέρα από τα καταγγελτικά της κυβερνητικής πολιτικής και της επιστημονικής τακτικής, κείμενα, μπορούμε να θυμηθούμε και τους μεγάλους ποιητές ή δραματουργούς και συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας και τις από σκηνής, προτροπές τους.
«Σύντομος ο βίος των ανθρώπων. Κι αν ζούμε, ζούμε για να ποδοπατάμε βασιλιάδες». Και πρωθυπουργούς. Και Μωυσήδες. Και εγκληματίες αστούς, πολιτικούς, επιχειρηματίες, εκδότες και βιομηχάνους. Όλους όσοι μας θέλουν ασθενείς, μασκοφόρους και φοβισμένους, κλεισμένους και αποπροσανατολισμένους, στην… ατομική μας ευθύνη.