Δεν δεχόμαστε την κατάργηση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ και το συκοφαντικό περί της «αποκατάστασης της χρηστής διαχείρισης και διοίκησης»

Η ΠΝΠ έχει το χα­ρα­κτή­ρα του επεί­γο­ντος μόνο που το επεί­γον στην πε­ρί­πτω­ση του ΚΕΘΕΑ δεν μπο­ρού­σε να τεκ­μη­ριω­θεί αλ­λιώς παρά από το ανει­λι­κρι­νές και συ­κο­φα­ντι­κό περί της «απο­κα­τά­στα­σης της χρη­στής δια­χεί­ρι­σης και διοί­κη­σης του Ορ­γα­νι­σμού». Χωρίς καμιά δια­βού­λευ­ση, χωρίς καμιά προει­δο­ποί­η­ση η Κυ­βέρ­νη­ση προ­έ­βη σε αυτήν την αυ­ταρ­χι­κού χα­ρα­κτή­ρα επι­βο­λή της πυγ­μής της.

Για το ανυ­πό­στα­το των κα­τη­γο­ριών περί μη χρη­στής δια­χεί­ρι­σης απέ­να­ντι στο ΚΕΘΕΑ έχει ανα­πτυ­χθεί δη­μό­σια και με πλη­ρό­τη­τα η βε­ντά­λια των επι­χει­ρη­μά­των που αναι­ρούν τους ισχυ­ρι­σμούς της κυ­βέρ­νη­σης. Ακόμα και στη συ­νά­ντη­ση του Υπουρ­γού Υγεί­ας με το παυ­μέ­νο διά της βίας Δ.Σ. και τον διευ­θυ­ντή του Ορ­γα­νι­σμού, η αι­τιο­λό­γη­ση της ΠΝΠ ως ανα­γκαί­ας για την ορθή και χρη­στή αξιο­ποί­η­σης των χρη­μά­των του ελ­λη­νι­κού λαού δεν έπει­σε κα­νέ­ναν, ούτε, βέ­βαια, την κοινή γνώμη στο βαθμό που μπο­ρεί αυτή να ενη­με­ρώ­νε­ται από τη στιγ­μή που οι στρό­φιγ­γες της ενη­μέ­ρω­σης του ευ­ρέ­ος κοι­νού για το τι γί­νε­ται με το ΚΕΘΕΑ έχουν αυ­στη­ρώς σφα­λι­στεί. Επο­μέ­νως, μένει να δούμε σε τι αλη­θι­νά ενο­χλεί το ΚΕΘΕΑ.

Ο ορι­σμός με εκλο­γές Διοι­κη­τι­κού Συμ­βου­λί­ου και Διευ­θυ­ντή από τη βάση του ορ­γα­νι­σμού, δη­λα­δή από τους ερ­γα­ζό­με­νους με σύμ­βα­ση ερ­γα­σί­ας αο­ρί­στου χρό­νου, τα μέλη των θε­ρα­πευ­τι­κών προ­γραμ­μά­των που βρί­σκο­νται στο στά­διο της κοι­νω­νι­κής επα­νέ­ντα­ξης, τα μέλη των διοι­κη­τι­κών συμ­βου­λί­ων των συλ­λό­γων γο­νέ­ων και φίλων των θε­ρα­πευ­τι­κών προ­γραμ­μά­των του ΚΕΘΕΑ και τα επί­τι­μα μέλη του Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ είναι που ενο­χλεί το Υπουρ­γείο. Η δη­μο­κρα­τία στην όποια έκ­φαν­σή της, η ανά­λη­ψη ενερ­γού ρόλου από τους εμπλε­κό­με­νους στο φορέα φαί­νε­ται να προ­σκρού­ει στις αρχές της πα­ρού­σας κυ­βέρ­νη­σης. Όταν μά­λι­στα οι επι­λο­γές της βάσης σε σχέση με πρό­σω­πα προ­σκρού­σει στην απα­ρέ­σκεια της Κυ­βέρ­νη­σης ως προς αυτά τότε τα πράγ­μα­τα οδη­γούν με “λο­γι­κή” ανα­γκαιό­τη­τα σε ΠΝΠ, δεί­χνο­ντας πως το μι­κρο­πο­λι­τι­κό παι­χνί­δι δεν έχει ιερό και όσιο και μπο­ρεί να θυ­σιά­σει ακόμα και το μέλ­λον της απε­ξάρ­τη­σης και όχι μόνο. Το αυ­το­διοί­κη­το είναι ορ­γα­νι­κά συν­δε­δε­μέ­νο με το θε­ρα­πευ­τι­κό μο­ντέ­λο του ΚΕΘΕΑ αφού προ­κρί­νει και υλο­ποιεί τη συμ­με­το­χι­κό­τη­τα, την αλ­λη­λεγ­γύη, την αυ­το­δια­χεί­ρι­ση. Κα­ταρ­γώ­ντας το αυ­το­διοί­κη­το κα­ταρ­γεί­ται και η θε­ρα­πευ­τι­κή προ­σέγ­γι­ση του Ορ­γα­νι­σμού.

Ο Υπουρ­γός Υγεί­ας, όμως, που πα­ρα­δέ­χτη­κε πως αγνο­εί το θε­ρα­πευ­τι­κό μο­ντέ­λο, θε­ω­ρεί ότι τί­πο­τα αρ­νη­τι­κό δεν θα συμ­βεί στον ορ­γα­νι­σμό με τον διο­ρι­σμό του έμ­μι­σθου Δ.Σ και ενός έμ­μι­σθου Πρό­ε­δρου του από τον Υπουρ­γό αλλά, αντι­θέ­τως, θα εξα­σφα­λί­σει πε­ρισ­σό­τε­ρη πο­λυ­φω­νία και Δη­μο­κρα­τία στον ορ­γα­νι­σμό! Η δια­χει­ρι­στι­κή αντί­λη­ψη δια­κυ­βέρ­νη­σης φω­νά­ζει από μα­κριά με αυτές τις δη­λώ­σεις. Η χώρα αντι­με­τω­πί­ζε­ται ως επι­χεί­ρη­ση και η το­πο­θέ­τη­ση των κα­τάλ­λη­λων μά­να­τζερ θα φέρει το επι­θυ­μη­τό απο­τέ­λε­σμα. Τι όμως εν­νο­εί ως επι­θυ­μη­τό απο­τέ­λε­σμα ως προς το ΚΕΘΕΑ η Κυ­βέρ­νη­ση και, πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο, σχε­τί­ζε­ται με το εν­νο­ού­με­νο ως θε­τι­κό απο­τέ­λε­σμα για τους ωφε­λού­με­νους;

Η απά­ντη­ση είναι εύ­κο­λη. Οι εξυ­πη­ρε­τού­με­νοι χρειά­ζο­νται ισό­τι­μη -ανε­ξάρ­τη­τα από την εθνι­κό­τη­τα τη φυλή, το φύλο, το σε­ξουα­λι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό κ.α.- πρό­σβα­ση, θε­ρα­πεία, εκ­παί­δευ­ση, φρο­ντί­δα και στή­ρι­ξη. Και οι ίδιοι και οι οι­κο­γέ­νειές τους. Είναι ανα­γκαία εκτός της θε­ρα­πεί­ας, η κοι­νω­νι­κή τους επα­νέ­ντα­ξη. Αυτή είναι και η λο­γι­κή του ΚΕΘΕΑ το οποίο πα­ρεμ­βαί­νει όχι μόνο πα­ρέ­χο­ντας θε­ρα­πεία και εκ­παί­δευ­ση -χω­ρίς δια­κρί­σεις- αλλά και κοι­νω­νι­κή υπο­στή­ρι­ξη και δια­σύν­δε­ση με τις το­πι­κές κοι­νω­νί­ες προ­κει­μέ­νου να στη­ρί­ξει πλή­ρως τα μέλη του τα οποία έχουν επαγ­γελ­μα­τι­κές ευ­και­ρί­ες, φωνή και ψήφο.

Μέχρι εδώ όμως δεν υπάρ­χει που­θε­νά ανα­φε­ρό­με­νη η λέξη κέρ­δος – οι­κο­νο­μι­κό όφε­λος και αυτό είναι κάτι που απο­στρέ­φε­ται μετά βδε­λυγ­μί­ας η λο­γι­κή δια­χεί­ρι­σης κοι­νω­φε­λών ορ­γα­νι­σμών ως επι­χει­ρή­σε­ων και άρα το επι­θυ­μη­τό όφε­λος είναι αλ­λιώς με­τα­φρα­ζό­με­νο. Η λο­γι­κή συ­νη­γο­ρεί, επο­μέ­νως, στην υπο­στή­ρι­ξη της θέσης πως η αιφ­νί­δια από­φα­ση της Κυ­βέρ­νη­σης είναι μια κερ­κό­πορ­τα στην πα­ρεί­σφρη­ση ιδιω­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων στην απε­ξάρ­τη­ση αλλά και στην αγα­στή συ­νερ­γα­σία με ιδιω­τι­κές κλι­νι­κές απε­ξάρ­τη­σης για χάρη του κέρ­δους. Μπο­ρού­με, επί­σης, να ει­κά­σου­με πως τα λε­γό­με­να «στε­γνά» προ­γράμ­μα­τα δεν εξυ­πη­ρε­τούν, καθώς φαί­νε­ται, τα προς πώ­λη­ση υπο­κα­τά­στα­τα από τις φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νί­ες. Κάλ­λι­στα μπο­ρεί κα­νείς να δια­κρί­νει μετά από το γκρέ­μι­σμα κά­ποιων ενο­χλη­τι­κών εμπο­δί­ων, όπως το αυ­το­διοί­κη­το, πως μια νέα και προ­σο­δο­φό­ρα αγορά ανοί­γει. Έπει­τα, κά­ποιοι από τους πλη­θυ­σμούς που το ΚΕΘΕΑ εξυ­πη­ρε­τεί ίσως δεν εμπί­πτουν στο πε­ρί­φη­μο «προ­σφυ­γι­κό προ­φίλ» που πρό­σφα­τα κα­θιέ­ρω­σε η Κυ­βέρ­νη­ση .

Πο­λι­τι­κά και ιδε­ο­λο­γι­κά η επι­λο­γή της κυ­βέρ­νη­σης δεν στο­χεύ­ει αλλού παρά στην πε­ραι­τέ­ρω απο­ψί­λω­ση του ούτως ή άλλως διαρ­κώς συρ­ρι­κνω­νό­με­νου κοι­νω­νι­κού κρά­τους. Όσο του­λά­χι­στον έμει­νε όρθιο από τις επι­θέ­σεις της εφαρ­μο­γής των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών από το 2011 και έως σή­με­ρα. Μάλ­λον έχει απο­μεί­νει η χα­ρι­στι­κή βολή και αυτή τη δίνει η Κυ­βέρ­νη­ση, χωρίς πε­ρί­σκε­ψη και χωρίς αιδώ.

Όσον αφορά στην ιστο­ρία του ΚΕΘΕΑ, που είναι μα­κρό­χρο­νη, είναι ση­μα­ντι­κό να γί­νε­ται μνεία γιατί απο­δει­κνύ­ει απο­στο­μω­τι­κά ότι τα πράγ­μα­τα λει­τουρ­γούν από τη βάση και προς τα πάνω και λει­τουρ­γούν με απο­τέ­λε­σμα χωρίς τις γρα­φειο­κρα­τι­κές αγκυ­λώ­σεις, τις μι­κρο­πο­λι­τι­κές σκο­πι­μό­τη­τες, τις Υπουρ­γι­κές πα­ρεμ­βά­σεις στην χά­ρα­ξη της πο­λι­τι­κής ενός ορ­γα­νι­σμού απε­ξάρ­τη­σης που η συ­νέ­πεια και η συ­νέ­χεια είναι η προ­ϋ­πό­θε­ση για την απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τά του.

Χρειά­ζο­νται πολλά να γί­νουν στον Ορ­γα­νι­σμό και αυτή ήταν και είναι και η στό­χευ­ση από πλευ­ράς ερ­γα­ζο­μέ­νων. Πα­ρεμ­βά­σεις σε θε­σμι­κό επί­πε­δο, τη λει­τουρ­γία του, στην απτή φρο­ντί­δα των αν­θρώ­πων και τα οποία οι ερ­γα­ζό­με­νοι και τα έχου­με θέσει και αγω­νι­ζό­μα­στε για αυτά, διεκ­δι­κώ­ντας τα στον Κα­νο­νι­σμό Ερ­γα­σί­ας και στη Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση.

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι στο ΚΕΘΕΑ, όπως απο­φα­σί­στη­κε ομό­φω­να μέσα από τις γε­νι­κές μας συ­νε­λεύ­σεις δη­λώ­νου­με πως:

1. Οι ερ­γα­ζό­με­νοι πα­ρα­μέ­νου­με από­λυ­τα δε­σμευ­μέ­νοι στο αυ­το­διοί­κη­το του Ορ­γα­νι­σμού όχι μόνο ως μορφή δη­μο­κρα­τι­κής ορ­γά­νω­σης δη­μό­σιων φο­ρέ­ων, αλλά και ως απο­κρυ­στάλ­λω­ση στο διοι­κη­τι­κό επί­πε­δο της αυ­το­δια­χει­ρι­στι­κής θε­ρα­πευ­τι­κής πρό­τα­σης του ΚΕΘΕΑ.

2. Πα­ρα­μέ­νου­με προ­ση­λω­μέ­νοι στη λο­γι­κή της δη­μό­σιας και δω­ρε­άν φρο­ντί­δας των εξαρ­τη­μέ­νων και των οι­κο­γε­νειών τους, ανε­ξαρ­τή­τως φυλής, εθνι­κό­τη­τας, σε­ξουα­λι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού, κοι­νω­νι­κής τάξης και ει­σο­δή­μα­τος.

3. Σε οποια­δή­πο­τε εξέ­λι­ξη σχε­τι­κά με την εφαρ­μο­γή της ΠΝΠ το ΔΣ του Συλ­λό­γου θα εξαγ­γεί­λει άμεσα κι­νη­το­ποι­ή­σεις με από­φα­σή του.

4. Τη διορ­γά­νω­ση μιας με­γά­λης συ­ναυ­λί­ας υπο­στή­ρι­ξης, στην πλα­τεία Συ­ντάγ­μα­τος, την Τε­τάρ­τη 16/10/2019 ως κι­νη­το­ποί­η­ση ενά­ντια στην κυ­βερ­νη­τι­κή αυ­θαι­ρε­σία απέ­να­ντι στο ΚΕΘΕΑ.

5. Τη διορ­γά­νω­ση μιας ημε­ρί­δας σε συ­νερ­γα­σία με τους ερ­γα­ζό­με­νους των υπό­λοι­πων φο­ρέ­ων στο πεδίο των εξαρ­τή­σε­ων για την ανά­δει­ξη των θε­μά­των, από την οπτι­κή των αν­θρώ­πων του πε­δί­ου.

6. Κε­ντρι­κή πο­λι­τι­κή στό­χευ­ση, στην οποία συ­γκλί­νουν όλες οι δρά­σεις, είναι η από­συρ­ση της ΠΝΠ για το ΚΕΘΕΑ και η άμεση έναρ­ξη δια­λό­γου για την επί­λυ­ση του προ­βλή­μα­τος που η ίδια προ­κά­λε­σε, με σε­βα­σμό στο αυ­το­διοί­κη­το του Ορ­γα­νι­σμού.

Τέλος, στη Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση του ΚΕΘΕΑ που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στις 13/10/2019, με απαρ­τία, χωρίς να εκλέ­ξει νέο ΔΣ, πάρ­θη­καν δύο απο­φά­σεις:

1. Απο­φα­σί­στη­κε ομό­φω­να πως δεν απο­δε­χό­μα­στε σαν σώμα την ΠΝΠ και δώ­σα­με εντο­λή στο ΔΣ να προ­σφύ­γει ενά­ντια στην Πράξη αλλά και στις Υπουρ­γι­κές Απο­φά­σεις που θα θέ­τουν σε ισχύ όσα προ­βλέ­πει.

2. Απο­φα­σί­στη­κε ομό­φω­να να πα­ρα­τα­θεί η θη­τεία του πα­ρό­ντος ΔΣ μέχρι την εκ­δί­κα­ση της αί­τη­σης ανα­στο­λής των πα­ρα­πά­νω απο­φά­σε­ων.

Θε­ω­ρού­με πως πρό­κει­ται για μια από­φα­ση πο­λι­τι­κής, η οποία δε­σμεύ­ει οποιο­δή­πο­τε ΔΣ να την εκτε­λέ­σει, ως από­φα­ση του ανώ­τα­του θε­σμι­κού ορ­γά­νου του Ορ­γα­νι­σμού.

*Η Γιώτα Πα­να­γο­πού­λου είναι ερ­γα­ζό­με­νη στο ΚΕΘΕΑ