Ανακοίνωση του ΚΟΚΚΙΝΟΥ για τα γεγονότα στην Ουκρανία.
1. Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στην ουκρανική εργατική τάξη, την Αριστερά, τους αντιφασίστες και τις μειονότητες σε όλη την Ουκρανία, δυτική και ανατολική!
Στους αντιφασίστες, ιδιαίτερα της ανατολικής Ουκρανίας, που αυτές τις μέρες υφίστανται τις φασιστικές επιθέσεις και πογκρόμ του ουκρανικού στρατού και των φασιστικών ταγμάτων που έχουν κινητοποιηθεί και συγκεντρωθεί από όλη την Ουκρανία και τις διπλανές χώρες. Καταγγέλλουμε το ναζιστικό έγκλημα στην Οδησσό, την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα που προσπαθεί να το αποκρύψει, την προσπάθεια του καθεστώτος του Κιέβου να μιλήσει για προβοκάτσια των... θυμάτων.
Στην εργατική τάξη σε ολόκληρη την Ουκρανία, που βλέπει στη θέση του καταπιεστικού καθεστώτος του Γιανβουκόβιτς να εγκαθίσταται το ακόμη πιο καταπιεστικό, βοναπαρτιστικό καθεστώς του Γιάτσενιουκ, ένα καθεστώς που στηρίζεται σε μια αντιδραστική συμμαχία φιλοδυτικών-φιλοϊμπεριαλιστικών δυνάμεων, ακροδεξιών εθνικιστών και φασιστών.
Στην Αριστερά της Ουκρανίας, που είτε στο δυτικό είτε στο ανατολικό της τμήμα, έχει στοχοποιηθεί και υφίσταται διώξεις και δολοφονικές επιθέσεις από το καθεστώς και το ναζιστικό του βραχίονα. Στην Αριστερά που αντιστέκεται στο καθεστώς, που δίνει σκληρές μάχες με τους φασίστες, που παλεύει ενάντια στον ιμπεριαλισμό και ενάντια στα "σταθεροποιητικά προγράμματα" του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης, που υπερασπίζεται τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και τα δικαιώματα όλων ανεξαιρέτως των μειονοτήτων σε ολόκληρη την Ουκρανία, που αγωνίζεται για ένα μέλλον χειραφέτησης και συναδέλφωσης.
Στις μειονότητες, σε όλη την Ουκρανία (Εβραίους, Ούγγρους, Ρουμάνους), ιδιαίτερα όμως στις μειονότητες στην ανατολική Ουκρανία (Ρώσους και Έλληνες) που υφίστανται ανελεύθερα μέτρα, διώξεις και πογκρόμ.
2. Ο αντίπαλος όλης της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων της Ουκρανίας, αλλά και της Αριστεράς και των μειονοτήτων, είναι η κυβέρνηση του Κιέβου και οι ιμπερριαλιστές πάτρωνές της, προϊόν της ανατροπής του Γιανουκόβιτς υπό την ηγεμονία και συμμαχία φιλοϊμπεριαλιστικών δυνάμεων, ακροδεξιών εθνικιστών και φασιστών. Η κυβέρνηση της Ουκρανίας "συμπυκνώνει" τα συμφέροντα του συνόλου πλέον της ουκρανικής αστικής τάξης και των ολιγαρχών αλλά και του δυτικού ιμπεριαλισμού, έχει ισχυρό ναζιστικό βραχίονα ο οποίος τρομοκρατεί ανοιχτά και βιάζεται να επιβάλει την αυταρχική και τρομοκρατική εξουσία της σε όλη την έκταση της Ουκρανίας και να βάλει την εργατική τάξη στο ζυγό ενός ακόμη "σταθεροποιητικού προγράμματος" ακραίας λιτότητας, υπό την μπαγκέτα του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης, αλλά και να κάνει την Ουκρανία πιόνι στα πολεμικά σχέδια του δυτικού ιμπεριαλισμού και του ΝΑΤΟ.
Η θέση της Αριστεράς και του κινήματος αλληλεγγύης, ιδιαίτερα μάλιστα στην Ε.Ε. και γενικότερα στη Δύση, πρέπει να είναι καθαρή: Καμία "αναγνώριση" και αντίθετα διεθνής κινητοποίηση για την απομόνωση αυτού του καθεστώτος, ώστε να διευκολυνθεί το έργο των ταξικών και αριστερών δυνάμεων στην ίδια την Ουκρανία να το ανατρέψουν και να συντρίψουν το ναζιστικό του βραχίονα.
3. Στην Ουκρανία έχουμε ένα "πείραμα" ιμπεριαλιστικής και φασιστικής αντεπανάστασης στο οποίο συμπυκνώνονται όλες οι ακραία αντιδραστικές όψεις του καπιταλισμού σε βαθιά και παρακμιακή κρίση: η ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση (πολιτική, χρηματοδοτική και -συγκαλυμμένα- στρατιωτική), ο πρωταγωνιστικός ρόλος των φασιστών και η ευρύτερη κινητοποίησή τους στην περιοχή, τα προγράμματα ακραίας λιτότητας του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης, τα επιθετικά σχέδια του δυτικού ιμπεριαλισμού και του ΝΑΤΟ, ο ακραίος αντικομμουνισμός. Για το κίνημα αλληλεγγύης και την Αριστερά, η πάλη είναι ξεκάθαρα για τη συντριβή αυτού του αντεπαναστατικού "πειράματος"! Δεν είναι μόνο το διεθνιστικό μας καθήκον, αλλά και ο μόνος τρόπος για να πάρουν "ανάσες" οι δυνάμεις του δικού μας στρατοπέδου σε όλο τον κόσμο: στη Βενεζουέλα (όπου η αστική τάξη και ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός συντονίζουν την "εξέγερση των πλουσίων"), στην Ε.Ε., στη Μέση Ανατολή, στην Τουρκία, στη Βραζιλία, στην Ελλάδα.
4. Ενώ η Ευρωζώνη και η Ε.Ε. βαδίζουν προς τις ευρωεκλογές με απατηλές τυμπανοκρουσίες για έξοδο από την κρίση και επιστροφή στο ευρωπαϊκό "δημοκρατικό κεκτημένο" ύστερα από τη "βρόμικη παρένθεση" των μνημονίων και της τρόικας, όχι μόνο έχει υφάνει τα δεσμά ενός σκληρού - πανευρωπαϊκού μνημονίου διαρκείας, αλλά και "υιοθετεί" τους φασίστες του Κιέβου (και των άλλων κεντροευρωπαϊκών χωρών που σπεύδουν σε βοήθειά τους), τον ακραίο αντικομμουνισμό του καθεστώτος Γιάτσενιουκ, τα πογκρόμ ενάντια στην Αριστερά, τους αντιφασίστες κιαι τις μειονότητες. Στέλνει έτσι το μήνυμα ότι για να διαφυλάξει τα καπιταλιστικά κέρδη και να διαχειριστεί τη δομική καπιταλιστική κρίση είναι αποφασισμένη, αν χρειαστεί, να χρησιμοποιήσει όλα τα βρόμικα μέσα: όχι μόνο μνημόνια και τρόικες, όχι μόνο μέσα ιμπεριαλιστικής λεηλασίας και εκβιασμού, όχι μόνο κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα και ολιγαρχική διακυβέρνηση από "task force" του κεφαλαίου όπως η Κομισιόν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τα συμβούλια και οι επίτροποι που δεν τους έχει εκλέξει κανένας και δεν ελέγχονται από κανένανα, αλλά και τους φασίστες.
Πρέπει να πάρουμε το "μήνυμα" πολύ σοβαρά και να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις ενάντια σε αυτή την ευρωπαϊκή "φυλακή των λαών", την "ευρωπαϊκή Βαστίλη" του 21ου αιώνα, μέχρι να τη γκρεμίσουμε και στη θέση της να οικοδομήσουμε την ευρωπαϊκή σοσιαλιστική ομοσπονδία! Να ζητήσουμε την απομόνωση και μη αναγνώριση του καθεστώτος του Κιέβου και να παλέψουμε ενάντια στο ρατσισμό, το σοβινισμό, την ακροδεξιά και το φασισμό που σηκώνουν κεφάλι σε όλη την έκταση της Ε.Ε.
5. Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να καταγγείλουμε τη στάση της δικής μας κυβέρνησης που, με το ρόλο της και ως προεδρεύουσας αυτό το εξάμηνο, έχει αποδειχτεί ορντινάντζα των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και σχεδιασμών. Όχι, δεν πρόκειται για υποταγή σε "αλλότρια" συμφέροντα, αλλά για την επιλογή της αστικής τάξης να αντιμετωπίσει την κρίση του ελληνικού καπιταλισμού με μνημόνια και κράτος "έκτακτης ανάγκης" στο εσωτερικό αλλά και καταφεύγοντας στη στήριξη - κηδεμονία και συμμαχία με τους ιμπεριαλιστές πάτρωνες ενάντια στον "εχθρό λαό".
Η καταδίκη της στάσης της "δικής μας" κυβέρνησης στο ζήτημα της Ουκρανίας, μέρος της καταδίκης του δυτικού ιμπεριαλισμού συνολικά, δεν πρέπει να γίνεται από τη σκοπιά των "εθνικών συμφερόντων" και μιας "πατριωτικής πλειοδοσίας", αλλά από τη σκοπιά του διεθνισμού και της αντιμπεριαλιστικής πάλης, που ταιριάζουν αρμονικά με την πάλη ενάντια στα μνημόνια.
6. Μια τέτοια ταξική και διεθνιστική στάση είναι ξεκάθαρα ενάντια στη λογική των "ίσων αποστάσεων" όχι γιατί αγνοούμε τον ανταγωνισμό ανάμεσα στο δυτικό ιμπεριαλισμό και το ρωσικό μιλιταρισμό και καπιταλισμό ούτε γιατί έχουμε αυταπάτες ότι τα κίνητρα του καθεστώτος του Πούτιν στην Ουκρανία είναι η υπεράσπιση των αντιφασιστών, των μειονοτήτων, της Αριστεράς και της εργατικής τάξης της Ουκρανίας, γιατί απλούστατα όλους αυτούς τους εκμεταλλεύεται και καταπιέζει στην ίδια τη Ρωσία. Οι λόγοι που είμαστε ενάντια τη λογική των "ίσων αποστάσεων" είναι οι εξής:
- Γιατί στην Ουκρανία έχουμε ένα καθεστώς και μία κυβέρνηση που δεν εκφράζουν πλέον μια σχετική γεωπολιτική και ταξική ισορροπία ανάμεσα στα κομμάτια της αστικής τάξης και τα ανταγωνιζόμενα διεθνή συμφέροντα, αλλά ξεκάθαρα το σύνολο της ουκρανικής αστικής τάξης και του δυτικού ιμπεριαλισμού πάνω σε μια σκληρή ταξική και ιμπεριαλιστική στρατηγική. Ένα καθεστώς που αφού επιβάλει την κυριαρχία του σε όλη την Ουκρανία με το φασιστικό βούρδουλα, θα φέρει το ΔΝΤ και ένα σκληρό πρόγραμμα φιλοϊμπεριαλιστικού "εκσυγχρονισμού" με αντικομμουνισμό και ακραία λεηλασία δικαιωμάτων και θα κάνει την Ουκρανία προγεφύρωμα του δυτικού ιμπεριαλισμού και προκεχωρημένο φυλάκιο στα επιθετικά του σχέδια. Απέναντι σε αυτό το καθεστώς δεν χωρούν "ίσες αποστάσεις". Ίσες αποστάσεις ανάμεσα στο καθεστώς από τη μια και ποιον από την άλλη; Τα θύματά του;
- Η λογική ότι από τη μια μεριά η δυτική ιμπεριαλιστική επέμβαση περνάει μέσα από την κυβέρνηση του Κιέβου και το καθεστώς και από την άλλη η ρωσική ιμπεριαλιστική επέμβαση μέσω των "Ρώσων αυτονομιστών" στην ανατολική Ουκρανία, για να καταλήξει σε "ίσες αποστάσεις" ανάμεσα σε αυτές τις δύο πλευρές, είναι βαθιά λαθεμένη. Δεν μπορούμε να βάζουμε στην ίδια ζυγαριά καθεστώτα χωρών με μειονότητες μέσα σε αυτές τις χώρες στο όνομα του ότι αυτές είναι "υποκινούμενες" (ακόμη και όταν ή στο βαθμό που πραγματικά είναι). Αν ήταν έτσι, τότε θα έπρεπε να πούμε "ίσες αποστάσεις" ανάμεσα στο ελληνικό κράτος που καταπιέζει τη μειονότητα στη Θράκη και στην ίδια τη μειονότητα, επειδή υποκινείται από το τουρκικό Προξενείο και την Τουρκία. Και επειδή το "μητρικό έθνος" στην πλειονότητα των περιπτώσεων παρεμβαίνει στις μειονότητες που είναι από την άλλη πλευρά των συνόρων, θα έπρεπε να τις κηρύξουμε έκπτωτες δικαιωμάτων σαν "υποκινούμενες". Πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να τσουβαλιάζουμε συλλήβδην τους αντιφασίστες και το λαό της ανατολικής Ουκρανίας στην κατηγορία "Ρώσοι αυτονομιστές" ή "φιλορώσοι", όταν μάλιστα τα αιτήματα αυτών των περιοχών δεν είναι ο κρατικός αποχωρισμός και η ένωση με τη Ρωσία αλλά η διασφάλιση των εθνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων σε μια ομοσπονδιακή μορφή με ενισχυμένη αυτονομία. Στην ανατολική Ουκρανία υπάρχουν εργατική τάξη, αντιφασίστες και λαός που παλεύουν ενάντια στη φασιστιοκή δολοφονική επιβολή της "νομιμότητας" του καθεστώτος του Κιέβου.
- Η ύπαρξη ισχυρού ναζιστικού βραχίονα στην κυβέρνηση του Κιέβου και η αξιοποίησή του από το καθεστώς για να βγάλει τη "βρόμικη δουλειά" σήμερα στην ανατολική Ουκρανία και αύριο για να επιβάλει τη σκληρή λιτότητα του ΔΝΤ, είναι ένα ποιοτικό στοιχείο που δεν μπορεί να υποτιμηθεί από την Αριστερά και το κίνημα αλληλεγγύης. Όταν ο φασισμός επελαύνει και εγκληματεί στην ανατολική Ουκρανία, η στάση των ίσων αποστάσεων είναι απλώς αδιανόητη!
Από την άλλη, όμως, λέμε "Καμία αυταπάτη για τη Ρωσία!" Γιατί τα συμφέροντα και κίνητρα του ρωσικού μιλιταρισμού και καπιταλισμού δεν είναι ταυτόσημα ούτε καν με τα συμφέροντα των Ρώσων της ανατολικής Ουκρανίας. Μπορεί να τους χρησιμοποιήσει στην αντιπαράθεσή του με το δυτικό ιμπεριαλισμό και εξίσου εύκολα να τους αδειάσει. Όπως έκανε στη Γενεύη, όπου κάλεσε στον αφοπλισμό τους στη βάση κάποιων ανταλλαγμάτων.
Η εργατική τάξη, οι μειονότητες και οι αντιφασίστες στην ανατολική Ουκρανία πρέπει να στηριχτούν στις δικές τους δυνάμεις και να αναζητήσουν τις συμμαχίες τους μέσα στην Ουκρανία αλλά και στο διεθνές κίνημα αλληλεγγύης - να ένας ακόμη σημαντικός λόγος που αυτό το κίνημα πρέπει να εκδηλωθεί χωρίς οικονομία δυνάμεων και παραλυτικούς "σκεπτικισμούς"!
Και σίγουρα η "τελική" και πραγματική λύση είναι η πραγματική συναδέλφωση σε μια σοσιαλιστική κοινωνία.
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ
ΚΑΙ Ο ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΒΡΑΧΙΟΝΑΣ!
ΚΑΤΩ Η ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ
ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ - ΕΞΩ ΤΟ ΔΝΤ!
ΚΑΤΩ Η Ε.Ε.-ΦΥΛΑΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΚΑΙ "ΑΝΑΔΟΧΟΣ" ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ!
ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ - ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ!
Αθήνα 6 Μαΐου 2014
ΚΟΚΚΙΝΟ - συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ
