ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΖΑΚ-Zackie

Στις 21 Σεπτεμβρίου 2018, δολοφονήθηκε ο ακτιβιστής Ζακ Κωστόπουλος- Zackie Oh, στο κέντρο της Αθήνας. Υπέκυψε στους τραμπουκισμούς και το άγριο λιντσάρισμα ιδιοκτητών καταστημάτων, γνωστών για τις ακροδεξιές απόψεις τους, και αστυνομικών. Τότε, σε αγαστή σύμπνοια, η ΕΛΑΣ, και οι τέως, δήμαρχος Αθήνας Καμίνης και υπουργός Υγείας Ξανθός, απέδωσαν το ‘’ατυχές συμβάν’’ σε χρήση ουσιών, σε απόπειρα ληστείας και σε έλλειψη αστυνόμευσης. Τα δε ΜΜΕ, προσπαθώντας να συγκαλύψουν το έγκλημα, λοιδόρησαν το θύμα, το ενοχοποίησαν, και δεν σταμάτησαν ακόμα και αφού αποκαλύφθηκε ότι ο Ζακ ούτε υπό τη επήρεια ουσιών ήταν, ούτε απόπειρα ληστείας έκανε, ούτε επιτέθηκε στους αστυνομικούς. Ο υπερβάλλον ζήλος που επέδειξαν στον στιγματισμό του Ζακ, είχε ξεκάθαρο στόχο να καλύψει τον κοινωνικό αυτοματισμό που γεννάει το σύστημα. Αυτόν που χρησιμοποιεί σαν εξιλαστήρια θύματα τον/την κάθε εξαθλιωμένη/ο, περιθωριοποιημένη/ο, τοξικοεξαρτημένη/ο, άστεγη/ο ή φτωχή/ό που το ίδιο παράγει.

Στις 21 Οκτωβρίου 2020, δύο χρόνια κι ένα μήνα μετά τη δολοφονία του Ζακ, η δίκη θα αρχίσει στις αίθουσες του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου. Ύστερα από μια τεράστια και εν πολλοίς ηθελημένη καθυστέρηση, το κατηγορητήριο ρίχνει στα μαλακά τους δύο καταστηματάρχες και τους τέσσερις άμεσα εμπλεκόμενους αστυνομικούς, καθώς αναφέρεται στο αδίκημα της θανατηφόρας σωματικής βλάβης, ενώ αποσιωπά το ρατσιστικό κίνητρο που έφερε η πράξη τους.

Αυτή η ‘’επιτυχία’’ δεν οφείλεται σίγουρα, στην κυβέρνηση της ΝΔ που προέκυψε αργότερα. Ο βίος αυτής της κυβέρνησης χαρακτηρίζεται από άσκηση βίας σε ακτιβιστές, φτωχές/ούς και διαφορετικές/ούς όπως αποδεικνύεται από τις επιδόσεις της στα Εξάρχεια, στις πλατείες που μαζεύεται η φτωχή νεολαία λόγω covid, στον τρόπο που αντιμετώπισε τους πυρόπληκτους πρόσφυγες του στρατοπέδου της ντροπής, της Μόρια. Αυτή η ‘’επιτυχία’’ είναι μονάχα αποτέλεσμα του συγκλονιστικού κινήματος αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε, απαιτώντας δικαιοσύνη.

Εμείς οι γυναίκες, το φτωχότερο κομμάτι του πληθυσμού του πλανήτη, γνωρίζουμε πολύ καλά από ‘’περιθώριο’’, διαπόμπευση, αδικία, καταστολή. Η διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών από τον Λοβέρδο για να προστατέψει τους νοικοκυραίους πελάτες τους, οι απειλές και δολοφονικές επιθέσεις σε γυναίκες που διεκδικούν όπως η Κούνεβα, οι εκβιασμοί και η σεξουαλική παρενόχληση από εργοδότες ή καθηγητές όπως έγινε με τις φοιτήτριες της Μαιευτικής του ΤΕΙ στη Θεσσαλονίκη, οι βιασμοί και οι δολοφονίες γυναικών επειδή είπαν όχι, όπως η Ελένη Τοπαλούδη, δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Από κάτω κρύβονται η αναγκαστική συμβίωση με κακοποιητές συντρόφους λόγω φτώχειας, η αναγκαστική φροντίδα λόγω συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους των δικών μας ασθενών covid με κίνδυνο της ζωής μας, , ο στιγματισμός των θυμάτων κακοποίησης και βιασμού που καταφεύγουν στη δικαιοσύνη, οι γυναικοκτονίες όσων δεν ανταποκρίνονται στο προκαθορισμένο πρότυπο συμπεριφοράς και που δεν αναγνωρίζονται ως τέτοιες.

Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στο σύστημα που προσπαθεί διαρκώς να μας αποπροσανατολίζει, να μας διασπάει, να αποδυναμώνει τις αντιστάσεις μας, να πειθαρχεί τα σώματά μας. Είμαστε απέναντι στα ιδεολογήματα του σεξισμού, της ομοφοβίας, του ρατσισμού, του εθνικισμού και σε κάθε είδους διάκριση που μας βάζει να πολεμάμε μεταξύ μας.

Δεν έχουμε τυφλή εμπιστοσύνη στην ‘’ανεξάρτητη’’ δικαιοσύνη του συστήματος αφού πάντα προσπαθεί να καλύψει τα δικά του παιδιά. Οι δολοφόνοι του Τεμπονέρα και του Γρηγορόπουλου κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ η εισαγγελέας στη δίκη της Χρυσής Αυγής εισηγήθηκε την αθώωση της ναζιστικής ηγεσίας της. Όπως είμαστε στους δρόμους για την καταδίκη τους, θα είμαστε και για την καταδίκη των δολοφόνων του Ζακ.

Η δικαίωση του δικού μας Ζακ του πολιτικού ακτιβιστή, της Drag Queen Zackie Oh, βρίσκεται στους κοινούς μας αγώνες για απελευθέρωση από τις διακρίσεις, τη φτώχεια, την κρατική καταστολή, τον πόλεμο.