Στην 126η εβδομάδα έχει μπει η δίκη της Χρυσής Αυγής, πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία Φύσσα, ενώ οι εμπλεκόμενοι δηλώνουν πως μπορεί να συνεχιστεί μέχρι και το 2020.
Δύο είναι οι βασικοί λόγοι που η δίκη της Χρυσής Αυγής διαρκεί τόσο. Από τη μία, υπάρχει πράγματι ένας τεράστιος όγκος στοιχείων και μαρτύρων που έπρεπε να εξεταστεί. Από την άλλη, ισχύει το γεγονός ότι δεν ορίζονταν συχνά δικάσιμοι και υπήρχαν καθυστερήσεις από την έδρα.
Το πάγιο αίτημα της πολιτικής αγωγής και του αντιφασιστικού κινήματος να υπάρχουν πιο συχνά δικάσιμες δημιούργησε μια πίεση που φάνηκε να έχει αποτέλεσμα, με τον ορισμό περισσότερων δικάσιμων στο διάστημα Νοέμβρη-Δεκέμβρη. Ιδιαίτερα σήμερα, που το μεγαλύτερο και σημαντικότερο κομμάτι της δίκης (μάρτυρες κατηγορίας, οπτικοακουστικό ή έγγραφο υλικό) έχει τελειώσει, η όποια κωλυσιεργία της δίκης θα έχει πολιτικές και δικαστικές ευθύνες, βοηθώντας την προσπάθεια των νεοναζί να φτάσουν ως τις εκλογές χωρίς να έχει αρχίσει η διαδικασία των απολογιών.
Στην προσπάθεια να απομακρυνθεί η δίκη από τα φώτα της δημοσιότητας συμβάλλει και το γεγονός πως οι περισσότερες δικάσιμοι γίνονται στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, σε μια ακατάλληλη αίθουσα. Κάτι που εντείνει τη δυσκολία στο να υπάρχει κόσμος έξω από την αίθουσα σε κάθε δικάσιμο και κρύβει την όλη διαδικασία μακριά από το κέντρο της Αθήνας. Η απαίτηση για διεξαγωγή των δικάσιμων στο χώρο του Εφετείου είναι το δεύτερο πάγιο αίτημα της πολιτικής αγωγής και του αντιφασιστικού κινήματος που πρέπει να υποστηριχτεί.
Ταυτόχρονα νέα στοιχεία δόθηκαν στη δημοσιότητα με την έρευνα που έκανε μετά από αίτημα της οικογένειας Φύσσα η ομάδα Forensic Architecture, που μελετά παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων διεθνώς, αξιοποιώντας τα ήδη υπάρχοντα στοιχεία και μαρτυρίες της δικογραφίας, που δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς. Από αυτή την έρευνα προέκυψε ένα βίντεο 43 λεπτών, το οποίο, παρά τις ενστάσεις της υπεράσπισης, θα συμπεριληφθεί στα αναγνωστέα έγγραφα της δίκης. Το βίντεο καταρρίπτει τους ισχυρισμούς περί «τυχαίας συμπλοκής», καθώς κάνει ξεκάθαρο πως ήταν οργανωμένη επίθεση, παρουσιάζοντας ακριβώς πώς έφτασε το τάγμα εφόδου στο σημείο της δολοφονίας, ενώ εγείρει και απορίες για την ολιγωρία και μη παρέμβαση της αστυνομίας. Μετά την κεντρική παρουσίασή του στην Αθήνα, οργανώνονται και άλλες σχετικές ενημερωτικές προβολές από την οικογένεια Φύσσα, τους δικηγόρους της οικογένειας και το GD Watch. Το εξαιρετικά δουλεμένο και αποκαλυπτικό βίντεο είναι επίσης διαθέσιμο στο ίντερνετ για το ευρύ κοινό.
Παρά το γεγονός πως συνέχεια ανακαλύπτονται καινούρια στοιχεία για την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, η εκκρεμότητα της δίκης και η ελπίδα της ηγεσίας της να «πέσει στα μαλακά» τελικά, δίνει στους νεοναζί το θράσος να επιχειρούν να ξαναβγούν δυναμικά στο προσκήνιο.
Η μικρή παρουσία φασιστών στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στην Καλλιθέα (όπου επιχειρούν να συγκροτήσουν αυτοδιοικητική παρέμβαση), η επανεμφάνιση των διαβόητων «μοτοπορειών» με επικεφαλής υπόδικους να διασχίζουν «περήφανα» όλους τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, οι προσπάθειες να αξιοποιήσουν τον εθνικιστικό ντόρο γύρω από την υπόθεση Κατσίφα στην Αλβανία με πρωτοβουλίες, είναι ενδεικτικές. Τους δίνει δυνατότητες η στενή σχέση τους με το κράτος. Η υποστήριξη των αστυνομικών στον τραμπουκισμό του υπόδικου Μίχου ενάντια στην πολιτική αγωγή στις 29/10 είναι μια ενδεικτική εικόνα. Τους δίνει δυνατότητες το κλίμα που δημιουργείται με την ανακίνηση όλων των «εθνικών θεμάτων» (μακεδονικό, Αλβανία, ελληνοτουρκικά). Τους δίνει δυνατότητες η πολιτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που με τη διαρκή λιτότητα, το «θεσμικό ρατσισμό», την πολιτική «εθνικών διεκδικήσεων», τους στρώνει το έδαφος. Γι’ αυτό και αποτελεί υποκρισία ο ύστερος «αντιφασισμός» κυβερνητικών στελεχών, που τελευταία παρελαύνουν από τη δίκη. Είναι μια προσπάθεια ξεπλύματος και αναβάπτισης που δεν γίνεται να διευκολύνεται από κανένα τμήμα του αντιφασιστικού κινήματος και της Αριστεράς.
Είναι πολύ σημαντικό να μην επιτρέψουμε στους φασίστες να ξανασηκώσουν κεφάλι. Η προσπάθεια που γίνεται μέσα στις δικαστικές αίθουσες είχε σημαντικά αποτελέσματα και αν το ζήτημα ήταν αυστηρά δικαστικό, οι νεοναζί θα κλείνονταν στις φυλακές. Αλλά το ζήτημα είναι πολιτικό. Γι’ αυτό και πρέπει να ασκήσουμε τη δική μας μαζική πίεση. Να απαιτήσουμε την επιτάχυνση της δίκης και την πραγματοποίησή της στο Εφετείο. Να δηλώσουμε ότι δεν θα επιτρέψουμε την αθώωση των νεοναζί και ότι δεν θα τους αφήσουμε να καταλάβουν τις γειτονιές μας.
Τα καλέσματα που έχουν βγει για μέσα στο Νοέμβρη (συγκέντρωση στο Εφετείο στις 13/11 και πανελλαδική μέρα δράσης με συγκέντρωση στο Εφετείο στην Αθήνα στις 23/11), συμβάλλουν σε αυτή την κατεύθυνση και πρέπει να υποστηριχτούν.
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά