Με συλλαλητήριο στην πλατεία Βικτωρίας και πορεία προς τα γραφεία της ΕΕ στην Βασ. Σοφίας, κορυφώθηκαν το μεσημέρι (19/3) οι εκδηλώσεις της 4μερης διεθνούς κινητοποίησης, με κεντρικό σύνθημα: "Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες, αντίσταση στην Ευρώπη - Φρούριο".
Με τη συμμετοχή χιλιάδων προσφύγων, μεταναστών και αλληλέγγυων από αντιρατσιστικές-αντιφασιστικές, LGBTQ οργανώσεις (ανάμεσά τους η Κίνηση "Απελάστε το Ρατσισμό" και το "Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών"), συνδικάτα και τοπικούς φορείς, τη Λαϊκή Ενότητα κ.α., η πορεία με αφετηρία την πλατεία Βικτωρίας, πέρασε από τις οδούς Πανεπιστημίου, Σταδίου και Βασιλίσσης Σοφίας, για να καταλήξει στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Λίγο αργότερα η πορεία επέστρεψε ξανά στην πλατεία Βικτωρίας.
"Σύνορα ανοιχτά, για την προσφυγιά, κλείστε τα στρατόπεδα τα ρατσιστικά", ήταν το σύνθημα που κυριάρχησε, μια μέρα μετά την ντροπιαστική συμφωνία των Βρυξελλών που επικυρώνει την πολιτική των κλειστών συνόρων, του εγκλεισμού γυναικόπαιδων και των απελάσεων.
Ανάλογες κινητοποιήσεις έγιναν και σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις. Παρακάτω φωτό από τη διαδήλωση στη Λευκωσία:
REFUGEES WELCOME TO THESSALONIKI
Το Σάββατο 19/3 στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας κατά του ρατσισμού πραγματοποιήθηκε μεγάλη κινητοποίηση στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Η συγκέντρωση φέτος είχε κάτι το διαφορετικό. Την διαφορά την έκαναν οι πρόσφυγες από το στρατόπεδο των Διαβατών που έφτασαν στο χώρο της προσυγκέντρωσης με πούλμαν. Έφτασαν γύρω στους 200 ανθρώπους οι οποίοι όχι μόνο ήταν οργανωμένοι αλλά και στην συνέχεια έδωσαν παλμό στην όλη διαδήλωση .
Απευθυνθήκαν χαιρετισμοί από τις οργανώσεις και συλλογικότητες που συμμετείχαν στην πορεία καθώς και χαιρετισμός από τους ίδιους τους πρόσφυγες οι οποίοι τόνισαν πως «είμαστε αδέρφια και πρέπει να παλεύουμε μαζί, σας ευχαριστούμε για την βοήθεια σας».
Έκπληξη για ακόμη μια φορά αποτέλεσε η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ η οποία ήθελε να συμμετάσχει στην πορεία με πανό αλλά τελικά παρεμποδίστηκε και αποχώρησε μη απαντώντας σε κανένα ερώτημα που τους θέτανε όπως: «τι δουλεία έχετε εδώ αφού στηρίζεται μια κυβέρνηση που συντηρεί τους φράχτες;»
Δυναμική ήταν και η παρουσία της Κίνησης «Απελάστε τον ρατσισμό», διαδηλώνοντας για ακόμη μια φορά τα αιτήματα μας που είναι:
ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΟΔΟΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
ΕΞΩ Η FRONTΕX KAI TO NATO
ΝΑ ΠΕΣΕΙ Ο ΦΡΑΧΤΗΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΟΝΙΜΩΝ ΔΟΜΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥΣ ΑΣΤΕΓΟΥΣ
Η πορεία, περίπου 500 άτομα, να κατέληξε στο λιμάνι όπου φιλοξενούνται περίπου 330 πρόσφυγες. Εκεί ήρθαμε αντιμέτωποι με τη πραγματικότητα…
Η μια εκ των δυο αποθηκών που προορίζεται για την φιλοξενία τους μυρίζει άσχημα, κάτι που την καθιστά ακατάλληλη για να μείνει κάποιος. Μέσα στις αποθήκες κανένας δεν μπορεί να έχει τον ιδιωτικό του χώρο. Κάποιοι έχουν κάνει αυτοσχέδια παραβάν και έχουν στρώσει κουβέρτες για να κοιμούνται στο έδαφος.
Από συνομιλίες με πρόσφυγες εύκολα καταλάβαινες ότι αυτοί οι άνθρωποι ζητούν το αυτονόητο, αξιοπρεπή ζωή για αυτούς και τα παιδιά τους. Ρωτούσαν να μάθουν τι γίνεται: «ως πότε θα είναι κλειστά τα σύνορα»; «Δεν έχουμε νερό για ντούζ». «Τα βράδια κλείνουν τον κλιματισμό μερικές φορές και το βράδυ κρυώνουμε». Ήταν μερικές από τις φράσεις τους.
Όλη αυτή η κατάσταση στην οποία ζούμε θα πρέπει να αποτελέσει ένα μεγάλο μάθημα για μας καθώς αυτή την στιγμή βιώνουμε τα αποτελέσματα ιμπεριαλιστικών πολέμων , έχουμε απέναντι τα θύματα αυτού του πολέμου. Η δουλειά μας δεν είναι μόνο η αλληλεγγύη αλλά και ο αγώνας μαζί με αυτούς τους ανθρώπους μέχρι να πέσει και ο τελευταίος φράχτης, να μην υπάρχουν θύματα σε καμία θάλασσα και κανένας να μην αναγκάζεται να αφήνει την χώρα του λόγω πολέμου, πολιτικών αντιλήψεων, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.α.
Αυτό που όλοι και όλες πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι πως όλη η κατάσταση του προσφυγικού οξύνεται, τα σύνορα μένουν κλειστά, οι άνθρωποι στοιβάζονται με άθλιες συνθήκες διαβίωσης και ο μόνος που βγαίνει κερδισμένος από αυτή την ιστορία είναι οι ιμπεριαλιστές και οι επιτήδειοι οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι τον ανθρώπινο πόνο κερδοφορούν στις πλάτες των προσφύγων.
Η μόνη μας επιλογή είναι η κλιμάκωση του αγώνα για ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα στην ζωή που όλοι μας πρέπει να απολαμβάνουμε ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας και φυλής.
