Για άλλη μια φορά, οι περίφημες «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνθλίβονται από τις σκληρές απαιτήσεις των δανειστών.
Ένας νέος γύρος επίθεσης στα εργατικά-λαϊκά εισοδήματα, μέσω της γενναίας μείωσης του αφορολόγητου, αποφασίστηκε ήδη στο αστυνομοκρατούμενο Χίλτον. Το Ασφαλιστικό Κατρούγκαλου ξηλώνεται και η μόνη διαφωνία με τους «θεσμούς» είναι αν το νέο «ψαλίδι» στις συντάξεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα αφορά το 2019 ή το 2020. Το 4ο Μνημόνιο βρίσκεται προ των πυλών.
Τα ανανεωμένα στοιχεία για την ύφεση της ελληνικής οικονομίας και η παρατεταμένη «αρρυθμία» του τραπεζικού συστήματος, υπενθυμίζουν ότι καμία «σταθερότητα» δεν υπάρχει στο μνημονιακό βάλτο. Το κυβερνητικό «θαύμα» που διατυμπάνιζε το «τέλος της λιτότητας», δεν κράτησε παρά δύο μέρες.
Αντί για «αντίμετρα» που θα ισοσκελίζουν τις απώλειες από τα βάρβαρα μέτρα, το μόνο «δώρο» που επιφυλάσσει η κυβέρνηση Τσίπρα στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα είναι η διαιώνιση της άγριας λιτότητας.
Στα αδιέξοδα της μνημονιακής διαχείρισης έρχονται να προστεθούν και τα «τύμπανα πολέμου» στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Οι αρμάδες του ΝΑΤΟ συνεχίζουν να περιπολούν στην περιοχή και να προχωρούν σε κοινές ασκήσεις με το ελληνικό πολεμικό ναυτικό.
Ο Καμμένος, συνεχίζοντας την εθνικιστική του ρητορεία, έχει στα σκαριά νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα 3 δισ. ευρώ (όσο περίπου και το ύψος των μέτρων που απαιτούν οι δανειστές, μέσω της φοροεπιδρομής και του σφαγιασμού των συντάξεων), ακολουθώντας τη διεθνή τάση αύξησης των στρατιωτικών δαπανών. Διπλωματικοί κύκλοι προειδοποιούν για «θερμό επεισόδιο» με την Τουρκία, με φόντο τα ενεργειακά κοιτάσματα.
Η μοναδική μέθοδος για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις, είναι οι μαζικοί αγώνες των «από κάτω», η μόνη δύναμη που μπορεί να αντιπαρατεθεί απέναντι στην κυρίαρχη τάξη, τα ντόπια και τα διεθνή επιτελεία της.
Στις 8 Μάρτη, όπου στις ΗΠΑ και σε πολλές άλλες χώρες θα πραγματοποιηθούν δυναμικές κινητοποιήσεις στο πλαίσιο της «Διεθνούς Απεργίας Γυναικών».
Στις 15 Μάρτη, όπου η πανελλαδική απεργία των νοσοκομειακών, μπορεί να γίνει βήμα συντονισμού των συνδικάτων και απεργιακής κλιμάκωσης, με στόχο μια Γενική Απεργία ενάντια στο νέο πακέτο μνημονιακής λεηλασίας.
Στις 18 Μάρτη, όπου στην Αθήνα και σε δεκάδες άλλες πόλεις διαδηλώνουμε για αξιοπρεπή φιλοξενία και τα δικαιώματα των προσφύγων, ενάντια στον πόλεμο, το ρατσισμό και τη φτώχεια. Ενάντια στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής που πασχίζουν να επανακάμψουν.
Αυτά τα κρίσιμα καθήκοντα, απαιτούν τη δύναμη που θα τα υλοποιήσει. Ένα πλατύ κινηματικό μέτωπο που, ενωτικά-μαζικά και μαχητικά, θα οργανώσει την κοινωνική αντίσταση. Αλλά και ένα πολιτικό μέτωπο της ριζοσπαστικής Αριστεράς, που θα αναθερμάνει την ελπίδα του κόσμου και θα οικοδομήσει τη δυνατότητα ανατροπής του σημερινού ζόφου.
