Ο κίνδυνος των ανεξέλεγκτων «θερμών επεισοδίων», ακόμα και ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου, είναι μια προοπτική εφιαλτική για τους εργαζόμενους και τις λαϊκές μάζες.

Ο κίν­δυ­νος αυτός δεν αντι­με­τω­πί­ζε­ται με την κλασ­σι­κή συ­ντα­γή των μι­λι­τα­ρι­στών όλου του κό­σμου: «Αν θέ­λεις ει­ρή­νη, προ­ε­τοι­μά­σου για πό­λε­μο».

Αφε­νός, γιατί μπρο­στά στον κίν­δυ­νο να πε­ρά­σου­με την πόρτα του τρε­λο­κο­μεί­ου, το ζή­τη­μα δεν είναι να προ­ε­τοι­μα­στού­με για να νι­κή­σου­με στον πό­λε­μο, αλλά να αγω­νι­στού­με για να υπε­ρα­σπί­σου­με την ει­ρή­νη.

Αφε­τέ­ρου, γιατί η μι­λι­τα­ρι­στι­κή συ­ντα­γή που τάχα θέλει την ει­ρή­νη προ­ε­τοι­μα­ζό­με­νη για πό­λε­μο, οδη­γεί στην ήττα των ερ­γα­ζο­μέ­νων και των λαϊ­κών μαζών σε έναν άλλο «πό­λε­μο», ακή­ρυ­χτο αλλά υπαρ­κτό, στον αντα­γω­νι­σμό των εξο­πλι­σμών.

Αυτό που σή­με­ρα συμ­βαί­νει στην Ελ­λά­δα είναι κυ­ριο­λε­κτι­κά πα­ρα­νοϊ­κό. Μια χώρα σε βαθιά κρίση, μια χώρα όπου έχουν κα­ταρ­ρεύ­σει οι μι­σθοί και οι συ­ντά­ξεις, μια χώρα όπου τα δη­μό­σια σχο­λεία και νο­σο­κο­μεία έχουν βρε­θεί από καιρό κάτω από τα όρια βιω­σι­μό­τη­τάς τους, είναι ταυ­τό­χρο­να μια χώρα που πρω­το­στα­τεί στις αγο­ρές όπλων.

Το ακού­σα­με από τα πιο «αρ­μό­δια» χείλη: Ο πρε­σβευ­τής των ΗΠΑ στην Αθήνα, ο δια­βό­η­τος Τζέ­φρι Πάιατ, δή­λω­σε ότι «η Ελ­λά­δα είναι από τις λίγες μόνο χώρες που συ­να­ντά και υπερ­βαί­νει(!) τις εθνι­κές υπο­χρε­ώ­σεις της ένα­ντι του ΝΑΤΟ και το πράτ­τει αυτό παρά τις σο­βα­ρές οι­κο­νο­μι­κές προ­κλή­σεις που αντι­με­τώ­πι­σε τα τε­λευ­ταία χρό­νια».

Και πράγ­μα­τι, επί κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, συμ­φω­νή­θη­κε με τον Τραμπ ένα γεν­ναιό­δω­ρο πρό­γραμ­μα εκ­συγ­χρο­νι­σμού και επα­νε­ξο­πλι­σμού των F-16, ενώ κα­τα­τέ­θη­κε στις ΗΠΑ το αί­τη­μα για αγορά των πα­νά­κρι­βων F-35. Κατά την επί­σκε­ψη του Μα­κρόν, κα­τα­τέ­θη­κε στη Γαλ­λία το αί­τη­μα για αγορά 2 φρε­γα­τών τύπου FREMM, πο­λε­μι­κών πλοί­ων με­γά­λων δια­στά­σε­ων ικα­νών να «ση­κώ­σουν» με­γά­λη δύ­να­μη πυρός. Λίγες βδο­μά­δες μετά, η πα­ραγ­γε­λία δι­πλα­σιά­στη­κε! Η Ελ­λά­δα της κρί­σης ζητά να αγο­ρά­σει 4 φρε­γά­τες, από αυτές που το Γαλ­λι­κό Ναυ­τι­κό (το δεύ­τε­ρο σε δύ­να­μη πα­γκο­σμί­ως) δια­θέ­τει μόνο 11! Ο Τσί­πρας προ­χω­ρά στη δική του, 3η κατά σειρά, «αγορά του αιώνα».

Οι προη­γού­με­νες δύο ανά­λο­γες τέ­τοιες «αγο­ρές» –η 1η από τον Α. Πα­παν­δρέ­ου και η 2η από τον Σα­μα­ρά– φού­ντω­σαν το χρέος και κλι­μά­κω­σαν το συν­δε­δε­μέ­νο με τις αγο­ρές όπλων «σπορ» της μίζας και της δια­φθο­ράς.

Όμως οι εξο­πλι­σμοί δεν συ­νι­στούν μόνο πα­ρά­λο­γη δα­πά­νη. Συ­νι­στούν και πο­λι­τι­κή δέ­σμευ­ση. Ο Τζέ­φρι Πάιατ δή­λω­σε ότι «η Ελ­λά­δα είναι βα­σι­κός σύμ­μα­χος για τις ΗΠΑ, ένας πυ­λώ­νας στα­θε­ρό­τη­τας σε μια αστα­θή πε­ριο­χή και ενερ­γεια­κός κόμ­βος στη Νότια Ευ­ρώ­πη». Για την υλο­ποί­η­ση αυτού του «προ­γράμ­μα­τος» ο πρε­σβευ­τής των ΗΠΑ συ­νέ­στη­σε τη σύ­σφι­ξη του άξονα Ελ­λά­δας-Κύ­πρου-Ισ­ρα­ήλ-Αι­γύ­πτου και επα­νέ­λα­βε την πλήρη υπο­στή­ρι­ξη των ΗΠΑ «στον ηγε­τι­κό ρόλο της Ελ­λά­δας στην προ­ώ­θη­ση της έντα­ξης των Δυ­τι­κών Βαλ­κα­νί­ων στους ευ­ρω­α­τλα­ντι­κούς θε­σμούς».

Σε αυτό το πρό­γραμ­μα είναι πλέον πλή­ρως ενταγ­μέ­νος ο Αλ. Τσί­πρας και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Από τη σκο­πιά των ερ­γα­ζο­μέ­νων και των λαϊ­κών τά­ξε­ων, η πρό­κλη­ση των εξο­πλι­σμών θέλει σκλη­ρή απά­ντη­ση: Απαι­τού­με να κα­τευ­θυν­θεί το σύ­νο­λο των δια­θέ­σι­μων πόρων στις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες και όχι στους εμπό­ρους των όπλων. Οι αυ­ξή­σεις στους μι­σθούς, στις συ­ντά­ξεις, στις κοι­νω­νι­κές δα­πά­νες, ήταν και είναι η μόνη απά­ντη­ση της Αρι­στε­ράς στους μι­λι­τα­ρι­στές, στους εθνι­κι­στές, στους πα­τρι­δο­κά­πη­λους.

Απαι­τού­με, ταυ­τό­χρο­να, την πλήρη ρήξη με τα σχέ­δια των σύγ­χρο­νων Με­γά­λων Δυ­νά­με­ων, με τα σχέ­δια των ΗΠΑ και της ΕΕ, για την πε­ριο­χή. Είναι ο μόνος τρό­πος για να βγού­με από τους επι­κίν­δυ­νους αντα­γω­νι­σμούς, για να υπε­ρα­σπί­σου­με την ει­ρή­νη, που απο­τε­λεί μεί­ζον αγαθό για όσους ζουν από τη δου­λειά τους.

Ετικέτες