Κοινή ανακοίνωση της Μπριγάδας Ενάντια στη Νεγροφοβία, το Αντιπροσωπευτικό Συμβούλιο Μαύρων Οργανώσεων, τη Φωνή την Ρομά και τη Γαλλική Εβραϊκή Ένωση για την Ειρήνη
Η τρομακτική δολοφονία του Σαμουέλ Πατί στις 16 Οκτώβρη του 2020 θα όφειλε να οδηγήσει σε μια πραγματική εθνική ενότητα, γύρω από τον θρήνο, τη στήριξη της οικογένειάς του, των εκπαιδευτικών και των μαθητών στο σχολείο του, και όλης της πόλης του Conflans-Sainte-Honorine. Θα έπρεπε να είναι μια ευκαιρία να σκεφτούμε εκείνους που αποκλείονται από την Ρεπουμπλίκ, να σκεφτούμε για τις αιτίες τέτοιων εγκλημάτων, τα αποτελέσματα του αποκλεισμού και της περιθωριοποίησης, που ανοίγουν το δρόμο στο δολοφονικό φανατισμό -έναν φανατισμό που υιοθετεί μια μικροσκοπική μειοψηφία των περιθωριοποιημένων και ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τη μουσουλμανική θρησκεία στις ζωές της συντριπτικής πλειοψηφίας των Γάλλων Μουσουλμάνων.
Αντί για αυτά, την περασμένη εβδομάδα είδαμε ένα τεράστιο και γενικευμένο αντιμουσουλμανικό κύμα να προωθείται από τη γαλλική κυβέρνηση. Η «εθνική εθνότητα» στην οποία καλούν είναι μια ενότητα που αποκλείει κάποιους. Είναι μια πραγματική σταυροφορία, που ισχυρίζεται ότι όλοι οι Μουσουλμάνοι είναι ένοχοι για αυτό το έγκλημα. Απαιτούν από όλους τους Μουσουλμάνους να διακηρύξουν υποχρεωτικά την απόρριψη ενός εγκλήματος με το οποίο στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σχέση και το οποίο τους θίγει εξίσου με τον υπόλοιπο γαλλικό λαό. Οι Μουσουλμάνοι αντιμετωπίζονται ως συλλογικά ένοχοι, οι θεσμοί τους δέχονται επιθέσεις ενώ βίαιες αστυνομικές επιδρομές χτυπούν τις οργανώσεις τους, που απειλούνται με απαγόρευση λειτουργίας. Έτσι φαντάζεται το μέλλον της η Ρεπουμπλίκ;
Τη στιγμή της δολοφονίας, η μακροπρόθεσμη πολιτική διαίρεσης που χρησιμοποιείται κατά των Μουσουλμάνων είχε μόλις φτάσει σε ένα νέο σημείο καμπής με τον προωθούμενο νόμο «ενάντια στον σεπαρατισμό».
Για χρόνια, αυτή η πολιτική προετοίμαζε το έδαφος, κατηγορώντας τους Μουσουλμάνους ότι δεν σέβονται το διαχωρισμό κράτους και θρησκείας, κατηγορώντας τις μουσουλμανικές κοινότητες ότι είναι τα λίκνα του δολοφονικού φανατισμού που υιοθετούν μια μικρή μειοψηφία που ισχυρίζεται ότι δρα για το Ισλάμ, κατηγορώντας τους ότι απορρίπτουν την ελευθερία έκφρασης κι ότι βάζουν τους θρησκευτικούς νόμους πάνω από τους νόμους της Ρεπουμπλίκ. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις του Γενάρη του 2015 επέτρεψαν την ανάδυση μιας γενικευμένης καχυποψίας ενάντια στους μουσουλμάνους, με τη στήριξη της κυβέρνησης και των ΜΜΕ. Αυτήη καχυποψία καλλιεργήθηκε πιο εύκολα καθώς κρυβόταν πίσω από τον ισχυρισμό ότι στηρίζεται σε δημοκρατικές αξίες όπως το κοσμικό κράτος και η ελευθερία της έκφρασης, ιδέες που υποτίθεται ότι δεν σέβονταν τα 5 εκατομμύρια μουσουλμάνοι που ζουν στη Γαλλία. Ποια κοινότητα ανθρώπων θα αποδεχόταν να υποστεί μια τέτοια ομηρία εξαιτίας των δολοφονικών πράξεων λίγων φανατικών και μετά να της λένε ότι είναι υπεύθυνη για αυτά τα εγκλήματα;
Όλες οι αναφορές της CNCDH (Εθνική Συμβουλευτική Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα) τα τελευταία χρόνια καταγράφουν αύξηση των ρατσιστικών επιθέσεων κατά Μουσουλμάνων. Οι Αρχές αρνούνταν ότι υπάρχει καν Ισλαμοφοβία, και τώρα ανακοινώνουν ότι θέλουν να θέσουν εκτός νόμου τις οργανώσεις που παλεύουν ενάντια σε αυτές τις ρατσιστικές επιθέσεις, που αμφισβητούν τις διακρίσεις κι εργάζονται για κοινωνική αρμονία.
Η επιτυχία των τρομοκρατικών επιθέσεων ήταν ότι επέτρεψαν την ανάπτυξη μιας δηλητηριώδους αφήγησης ενάντια στους Μουσουλμάνους και το Ισλάμ και οδήγησαν σε υποχώρηση της δημοκρατίας. Και είναι ακριβώς αυτοί οι Μουσουλμάνοι που δεν τους επιτρέπεται να μιλήσουν (δεν έχουμε ακούσει και πολλούς στα ΜΜΕ όλη αυτή τη βδομάδα), οι οποίοι απειλούνται σε καθημερινή βάση και αποστερούνται τα ατομικά τους δικαιώματα.
Η απαγόρευση των Μουσουλμανικών οργανώσεων που ανακοινώθηκε, η οποία περιλαμβάνει την ανθρωπιστική φιλανθρωπική Baraka city και την οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων CCIF (Συλλογικότητα Ενάντια στην Ισλαμοφοβία στη Γαλλία) γίνεται ακόμα πιο σκανδαλώδης από την επίκληση της υπεράσπισης της δημοκρατίας ως δικαιολογία. Καταγγέλουμε τις αστήρικτες κατηγορίες ενάντια στην CCIF, μια οργάνωση που είναι μέλος της κοινής μας αντιρατσιστικής πλατφόρμας. Είναι χυδαία συκοφαντία να υπονοείται οποιοσδήποτε δεσμός μεταξύ της CCIF και του αντιδημοκρατικού εγκληματικού φανατισμού.
Είμαστε οργανώσεις μέλη μιας ευρύτερης αντιρατσιστικής πλατφόρμας που δεν θα ανεχτούμε το ρατσισμό σε κάθε του μορφή. Αρνούμαστε τη λογική του πολέμου πολιτισμών που έχει εξαπολυθεί ξανά μετά την πρόσφατη δολοφονία του εκπαιδευτικού. Για να μην κερδίσει αυτό το έγκλημα, καλούμε σε πραγματική εθνική ενότητα γύρω από την υποστήριξη όλων των θυμάτων του ρατσισμού και του αποκλεισμού.
