Ενημέρωση για την απεργιακή παρέμβαση του Συλλόγου μας την Κυριακή 27/12/15 και για τις νέες προκλήσεις-επιθέσεις που δεχθήκαμε στον Ιανό

Στο πλαί­σιο της απερ­γί­ας μας αυτής από νωρίς το πρωί και από κοι­νού με συ­να­δέλ­φισ­σες και συ­να­δέλ­φους κι από άλλα ερ­γα­τι­κά σω­μα­τεία και συλ­λο­γι­κό­τη­τες προ­χω­ρή­σα­με σεαπερ­για­κές πα­ρεμ­βά­σεις σε διά­φο­ρα βι­βλιο­πω­λεία που ήταν ανοι­χτά. Με μοί­ρα­σμα κει­μέ­νων μέσα κι έξω από αυτά, με συν­θή­μα­τα, με πανό και ενη­μέ­ρω­ση για τον αγώνα μας μέσω ντου­ντού­κας. Ξε­κι­νώ­ντας από την Πο­λι­τεία πε­ρά­σα­με από διά­φο­ρα βι­βλιο­πω­λεία, όπως Χρι­στά­κης, Λι­βά­νης, Σαβ­βά­λας, Πρω­το­πο­ρία, Ψυ­χο­γιός, Σίμος, Πα­τά­κης, Πα­πα­σω­τη­ρί­ουκαι Ελευ­θε­ρου­δά­κης.

Ο τε­λευ­ταί­ος σταθ­μός της πα­ρέμ­βα­σης μας ήταν ο Ιανός, στο βι­βλιο­πω­λείο όπου ένα χρόνο πριν, κατά την αντί­στοι­χη απερ­γία μας, η απερ­για­κή μας πε­ρι­φρού­ρη­ση είχε δε­χθεί επί­θε­ση από τα ΜΑΤ και την ερ­γο­δο­σία. Δυ­στυ­χώς, σε αντί­θε­ση με την ομαλή έκ­βα­ση που είχαν οι πα­ρεμ­βά­σεις μας σε όλα τα άλλα βι­βλιο­πω­λεία, για μια ακόμη φορά βιώ­σα­με προ­κλή­σεις-επι­θέ­σεις απέ­να­ντι στην απερ­για­κή συ­γκέ­ντρω­σή μας στην «αλυ­σί­δα πο­λι­τι­σμού» Ιανός.

Ενώ εξε­λισ­σό­ταν η πα­ρέμ­βα­σή με συν­θή­μα­τα και μοί­ρα­σμα κει­μέ­νων, μόλις συ­νά­δελ­φοι μέλη του σω­μα­τεί­ου μας κί­νη­σαν να μοι­ρά­σουν κεί­με­να στους συ­να­δέλ­φους μας από τον Ιανό στο εσω­τε­ρι­κό του κα­τα­στή­μα­τος, όπως ακρι­βώς δη­λα­δή έγινε και στα υπό­λοι­πα βι­βλιο­πω­λεία, εμπο­δί­στη­καν βίαια από τον πε­ρι­βό­η­το πλέον μπρά­βο του Ιανού, ο οποί­ος, όπως και σε κάθε ερ­γα­τι­κή μας πα­ρέμ­βα­ση, βρι­σκό­ταν στην εί­σο­δο του βι­βλιο­πω­λεί­ου. Τότε ήταν που με την επί­μο­νη και ατα­λά­ντευ­τη στάση μας του έγινε σαφές ότι κάτι τέ­τοιο δεν γί­νε­ται απο­δε­κτό και οι συ­νά­δελ­φοι μοί­ρα­σαν τε­λι­κά κεί­με­να εντός του Ιανού.

Λίγα λεπτά αρ­γό­τε­ρα, κι ενώ συ­νε­χι­ζό­ταν η απερ­για­κή πα­ρέμ­βα­ση, 3 άτομα που εξήλ­θαν από το βι­βλιο­πω­λείο, αφού πρώτα αντι­με­τώ­πι­σαν με απα­ξί­ω­ση και με λε­κτι­κή βία τις συ­να­δέλ­φισ­σες που τους έδω­σαν κεί­με­να, κι­νή­θη­καν προ­βο­κα­τό­ρι­κα, επι­θε­τι­κά και μα­νια­σμέ­να απέ­να­ντι σε κόσμο που συμ­με­τεί­χε στη συ­γκέ­ντρω­ση, με τον κύριο πρω­τα­γω­νι­στή μά­λι­στα τον Αν­δρέα Γε­ωρ­γιά­δη των εκ­δό­σε­ων Μικρή Άρ­κτος, συ­νερ­γά­της και υπεύ­θυ­νος της Γκα­λε­ρί του Ιανού, να επι­τί­θε­ται κρα­δαί­νο­ντας ένα μπου­κά­λι κρασί. Το δεύ­τε­ρο-επι­κου­ρι­κό ρόλο στην επί­θε­ση αυτή τον είχε ο Πα­ρα­σκευάς Κα­ρα­σού­λος, επί­σης από τις εκ­δό­σεις Μικρή Άρ­κτος, συ­νερ­γά­της και υπεύ­θυ­νος της Γκα­λε­ρί του Ιανού.  Ο μπου­κα­λο­φό­ρος Αν­δρέ­ας Γε­ωρ­γιά­δης κα­τά­φε­ρε χτύ­πη­μα στο κε­φά­λι συ­να­δέλ­φου μας (που με­τα­φέρ­θη­κε στο νο­σο­κο­μείο κι έκανε 3 ράμ­μα­τα στο κε­φά­λι). Η επί­θε­ση αυτή απα­ντή­θη­κε από την πλευ­ρά μας και οι τρα­μπού­κοι της Γκα­λε­ρί (σε αρ­μο­νία με το πραγ­μα­τι­κό πρό­σω­πο του πο­λι­τι­σμού του Ιανού απ’ ότι φαί­νε­ται) ανα­γκά­στη­καν να φύ­γουν από το χώρο της συ­γκέ­ντρω­σης. Αξί­ζει να ση­μειώ­σου­με ότι αμέ­σως μετά το πε­ρι­στα­τι­κό, τόσο ο μπρά­βος του Ιανού όσο και η διευ­θύ­ντρια Μαρία Λια­πο­πού­λου ισχυ­ρί­ζο­νταν υπο­κρι­τι­κά ότι δεν γνώ­ρι­ζαν και ότι δεν είχαν καμιά σχέση με τους επι­τι­θέ­με­νους και μά­λι­στα αξί­ω­ναν να συ­ζη­τή­σουν μαζί μας ακόμα και για το πώς θα μπο­ρού­σαν να εντο­πι­στούν για εν­δε­χό­με­νη μή­νυ­ση!

Όπως κα­ταγ­γεί­λα­με αμέ­σως μετά, συ­νε­χί­ζο­ντας για λίγη ώρα ακόμα την απερ­για­κή μας πα­ρέμ­βα­ση, την πλήρη ευ­θύ­νη για τα πε­ρι­στα­τι­κά αυτά έχει η ερ­γο­δο­σία του Ιανού (και τα κάθε εί­δους τσι­ρά­κια της) με τις εντά­σεις που δη­μιουρ­γεί μέσα από τα ανα­ρίθ­μη­τα πλέον κρού­σμα­τα ερ­γο­δο­τι­κής ασυ­δο­σί­ας και τις κάθε εί­δους επι­θέ­σεις στους ερ­γα­τι­κούς αγώ­νες και στο Σύλ­λο­γό μας.

Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση –αν και θε­ω­ρού­με ότι το έχου­με κάνει πλέον σαφές με κάθε τρόπο (βλ. και σχε­τι­κή ενη­μέ­ρω­ση από την πα­ρέμ­βα­ση στις 23/12 στον Ιανό)– ας επα­να­λά­βου­με ότι καμία ερ­γο­δο­τι­κή με­θό­δευ­ση δεν πρό­κει­ται να βάλει φραγ­μό στους τα­ξι­κούς αγώ­νες μας απέ­να­ντι στην ερ­γο­δο­τι­κή ασυ­δο­σία και τρο­μο­κρα­τία.

Τέλος, ας επα­να­λά­βου­με προς κάθε κα­τεύ­θυν­ση (προ­φα­νώς και προς την κυ­βέρ­νη­ση που σε κάθε πε­ρί­πτω­ση είναι ξε­κά­θα­ρα συ­νυ­πεύ­θυ­νη για την όλη κα­τά­στα­ση) ότι θα συ­νε­χί­σου­με τον αγώνα τόσο για την προ­ά­σπι­ση της Κυ­ρια­κά­τι­κης αρ­γί­ας όσο και συ­νο­λι­κά για την υπε­ρά­σπι­ση των ερ­γα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων και δι­καιω­μά­των μας, της ζωής και της αξιο­πρέ­πειάς μας.