Ενισχύεται η αντίσταση κατά της αυταρχικής συγκέντρωσης υπερεξουσιών από τον Τραμπ

Η παρουσίαση από τον Τραμπ της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας ως μια κόλαση που έχει κατακλυστεί από βίαιους όχλους είναι αποκύημα της πυρετώδους φαντασίας του. Η Κρίστι Νόεμ, Γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας (Department of Homeland Security, DHS), δήλωσε ωμά ότι το Λος Άντζελες δεν είναι μια πόλη «μεταναστών», αλλά μια πόλη «εγκληματιών». Ο Τραμπ ισχυρίστηκε ότι υποχρεώθηκε να στείλει την Εθνοφρουρά της Καλιφόρνια παρά τις αντιρρήσεις του Κυβερνήτη Γκάβιν Νιούσομ και της Δημάρχου του Λος Άντζελες Κάρεν Μπας (και οι δύο μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος), επειδή αυτοί αρνήθηκαν να χρησιμοποιήσουν την ένοπλη δύναμη που ήταν αναγκαία για να καταπνιγούν οι διαδηλώσεις. Ο ακροδεξιός σύμβουλος του Τραμπ, Στίβεν Μίλερ, ισχυρίστηκε ότι οι Δημοκρατικοί της Καλιφόρνια «παίρνουν το μέρος όχλων στασιαστών».

Ο Τραμπ μάλιστα συνεχάρη την Εθνοφρουρά που αποκατέστησε την «ειρήνη» στο Λος Άντζελες αρκετές ώρες πριν φτάσουν εκεί οι πρώτοι στρατιώτες –μια απόδειξη ότι η κινητοποίηση του στρατού ήταν απολύτως αχρείαστη απέναντι στους εν πολλοίς ειρηνικούς διαδηλωτές.

Κάθε άνθρωπος που παρακολούθησε τα ζωντανά βίντεο μπορούσε να δει εύκολα ότι αυτό που προκάλεσε τη βία ήταν οι διαταγές σε ειρηνικούς διδηλωτές να «διαλυθούν» και η αποστολή βαριά εξοπλισμένων αστυνομικών εναντίον τους –και όχι το αντίστροφο.

Το ζήτημα δεν ήταν η πραγματική κατάσταση στους δρόμους. Ήταν το πρόσχημα που ήθελε ο Τραμπ για να χρησιμοποιήσει το στρατό στο εσωτερικό της χώρας ως προσωπικό του εργαλείο επιβολής.

Ο ισχυρισμός ότι βίαιες ταραχές είχαν κατακλύσει το Λος Άντζελες έδωσε στον Τραμπ τη δικαιολογία –έστω και αδύναμη– να προχωρήσει σε μια αυταρχική συγκέντρωση υπερεξουσιών για να κατεβάσει στρατό στους δρόμους.

Η διακήρυξη που εξέδωσε ο Τραμπ δεν ονομάτιζε καν το Λος Άντζελες ή την Πολιτεία της Καλιφόρνια. Με άλλα λόγια, ο στόχος του Τραμπ είναι ολόκληρη η χώρα. Ο κυβερνήτης του Τέξας, Γκρεγκ Άμποτ, ακολούθησε το παράδειγμα του Αμερικανού Προέδρου ανακοινώνοντας ότι αναπτύσσει 5.000 Εθνοφρουρούς και 2.000 επιπλέον αστυνομικούς του Τμήματος Δημόσιας Ασφάλειας του Τέξας σε όλη την Πολιτεία –πριν καν συμβούν οι αναμενόμενες κινητοποιήσεις ενάντια στις επιδρομές απελάσεων του ομοσπονδιακού κράτους.

Και το Λος Άντζελες είναι μόνο η πρώτη φορά που ο Τραμπ στέλνει το στρατό ενάντια σε διαδηλώτριες που ασκούν το συνταγματικό τους δικαίωμα στην ελευθερία λόγου. Αξιωματούχοι της κυβέρνησης Τραμπ έχουν κάνει πολύ σαφές ότι έχουν βάλει στο μάτι και άλλες πόλεις, ειδικά αυτές που έχουν εκλέξει αξιωματούχους του Δημοκρατικού Κόμματος.

Λες και ήθελαν να επιδείξουν ότι η διακυβέρνηση Τραμπ κινείται στην κατεύθυνση ενός αστυνομικού κράτους, στη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου της Νόεμ, ένοπλοι πράκτορες του FBI άρπαξαν βίαια τον Γερουσιαστή της Καλιφόρνια Άλεξ Παντίγια, τον έριξαν στο έδαφος και του πέρασαν χειροπέδες. Οι αξιωματικοί του DHS ισχυρίστηκαν ότι νόμιζαν πως ο Παντίγια ήταν «δράστης επίθεσης», παρότι ο Παντίγια είχε εμφανώς γνωστοποιήσει ότι είναι Γερουσιαστής, όπως φαίνεται σε σχετικό βίντεο. Ο Παντίγια δήλωσε στη συνέχεια: «Αν έτσι αντιμετωπίζει το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας έναν Γερουσιαστή που θέλει να θέσει ένα ερώτημα, μπορείτε μόνο να φανταστείτε τι κάνουν στους εργάτες γης, στις μαγείρισες, στους ανθρώπους που επιβιώνουν με μεροκάματα στην κοινότητα του Λος Άντζελες, σε όλη την Καλιφόρνια, σε όλη τη χώρα».  

Βία τίνος;

Μία από τις επιδιώξεις του Τραμπ όταν έστελνε το στρατό στο Λος Άντζελες ήταν να παρουσιάσει τις διαδηλώσεις ως άνομες «ταραχές», απομακρύνοντας τη συζήτηση από τις επιθέσεις της ICE κατά ακίνδυνων μεταναστών και στρέφοντάς την σε ισχυρισμούς ότι διαδηλωτές επιτέθηκαν στην αστυνομία.

Τα μεγάλα ιδιωτικά ΜΜΕ έσπευσαν ευχαρίστως να συμμορφωθούν. Μετά την κινητοποίηση της Εθνοφρουράς, οι New York Times ανέφεραν «συγκρούσεις» μεταξύ των δυνάμεων επιβολής του νόμου και διαδηλωτών, υπονοώντας εμφανώς ότι οι διαδηλώτριες προκάλεσαν τη βία: «Χθες, εκατοντάδες στρατιώτες της Εθνοφρουράς έφτασαν στην πόλη ενώ πλήθη ανθρώπων διαδήλωναν ενάντια στις επιδρομές του Προέδρου Τραμπ κατά των μεταναστών. Συγκρούστηκαν με ομοσπονδιακούς πράκτορες, αφήνοντας πίσω τους καμένα αυτοκίνητα, σπασμένα οδοφράγματα και γκράφιτι σε όλα τα κυβερνητικά κτίρια του κέντρου της πόλης».

Η Fairness and Accuracy in Reporting (FAIR) [Δικαιοσύνη και Ακρίβεια στις Ειδήσεις, ένα «παρατηρητήριο» των μεγάλων ιδιωτικών ΜΜΕ] έγραψε: «Για το CNN, οι διαδηλώσεις κατρακυλάνε σε “βία”, ενώ τα βαριά οπλισμένα όργανα του κράτους απαντάνε με “δύναμη”».

Οι Αρχές εξαπολύουν κατηγορίες περί «βίας» και προειδοποιήσεις για «ταραχοποιά στοιχεία» ενάντια σε οποιονδήποτε επιχειρεί να οργανώσει κάποια απάντηση στα σχέδιά τους να εισβάλουν στις κοινότητες και να αρπάζουν εργαζόμενους ανθρώπους.

Η ICE συνέλαβε τον πρόεδρο του Διεθνούς Συνδικάτου Εργαζομένων στις Υπηρεσίες (Service Employees International Union, SEIU) στην Καλιφόρνια, Νταβίντ Χουέρτα, και του άσκησε δίωξη για το κακούργημα της συνωμοσίας με σκοπό την παρεμπόδιση δημοσίου υπαλλήλου, επειδή επιτηρούσε και διαμαρτυρόταν κατά τη διάρκεια των μαζικών αρπαγών ανθρώπων από την ICE. Τελικά αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση 50.000 δολαρίων, αλλά εξακολουθεί να αντιμετωπίζει κακουργηματική δίωξη.

Ανάμεσα σε αυτούς που μπαίνουν στο χορό της καταδίκης των διαδηλώσεων, είναι και μια μακρά λίστα από πολιτικούς του Δημοκρατικού Κόμματος οι οποίοι δεν έχουν κάνει σχεδόν τίποτα για να αντισταθούν στον Τραμπ.

Οφείλουμε να θυμόμαστε ότι οι Δημοκρατικές διακυβερνήσεις των Κλίντον, Ομπάμα και Μπάιντεν έστησαν τη μηχανή απελάσεων και «φύλαξης των συνόρων» την οποία σήμερα έχει βάλει ο Τραμπ να δουλεύει στα κόκκινα. Στην προεκλογική καμπάνια του 2024, η Καμάλα Χάρις διεκδίκησε την προεδρία επικαλούμενη τα διαπιστευτήριά της ως πρώην Εισαγγελέας σε «συνοριακή Πολιτεία», η οποία θα τσάκιζε τα καρτέλ ναρκωτικών και την παράνομη μετανάστευση. Αντί να παρουσιάσουν μια εναλλακτική στον Τραμπ και τον Τραμπισμό, η Χάρις και το Δημοκρατικό Κόμμα ενίσχυσαν την αντιμεταναστευτική ρητορική του Τραμπ. 

Οι πράκτορες της ICE είναι οι πραγματικοί «εισβολείς»

Ο Τραμπ και τα τσιράκια του λένε ότι ενεργούν για να ανακόψουν μια «εισβολή» από «παράνομους αλλοδαπούς» και «εγκληματίες» που συρρέουν στις ΗΠΑ. Ο Γερουσιαστής της Νότιας Ντακότα, Κέβιν Κράμερ, δήλωσε ρητά: «Η συνδρομή σε αποτροπή της βίας, ειδικά από ξένους εισβολείς, συνάδει απόλυτα με τα κάθηκοντα της Εθνοφρουράς».

Αλλά η πραγματική εισβολή προέρχεται από την απόφαση του Τραμπ να ξαμολύσει κουκουλοφόρους πράκτορες της ICE για να τρομοκρατήσουν τις μεταναστευτικές κοινότητες σε όλη τη χώρα.

Ειδικά ο Μίλερ θα πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνος για την κλιμάκωση των επιδρομών της ICE που προκάλεσε τις διαδηλώσεις στο Λος Άντζελες. Ο Μίλερ, που είναι γνωστός για την τάση του να προσβάλει και να επιπλήττει τους ιεαρχικά κατώτερούς του μέσα στο κίνημα MAGA, φαίνεται ότι απείλησε το προσωπικό της ICE και του DHS με απολύσεις αν δεν αυξηθεί δραστικά ο αριθμός των προσαχθέντων μεταναστ(ρι)ών σε 3.000 την ημέρα.

Ο Independent έγραψε σχετικά:

«Σύμφωνα με το Wall Street Journal, που επικαλείται άτομα που έχουν γνώση της συνάντησης, ο Μίλερ είπε στους αξιωματικούς της ICE ότι οι ομοσπονδιακές δυνάμεις επιβολής του νόμου έπρεπε “απλά να βγουν εκεί έξω και να συλλαμβάνουν παράνομους αλλοδαπούς”

Αντί να προετοιμάσουν μια λίστα με συγκεκριμένους στόχους για σύλληψη, ο Μίλερ είπε στους πράκτορες της ICE να κάνουν επιδρομές στα πάρκινγκ των Home Depot και στα 7-Eleven [πρόκειται για αλυσίδες καταστημάτων], ανέφερε η εφημερίδα.

O Μίλερ “τους πετσόκοψε όλους”, σύμφωνα με πρόσφατο ρεπορτάζ του The Washington Examiner. “Δεν κάνετε καλή δουλειά όλοι σας. Είστε απαράδεκτοι ηγέτες”, φέρεται να είπε ο Μίλερ.

Ένας αξιωματικός είπε στο Μέσο ότι “τα έβαλε με όλους. Δεν είχε τίποτα θετικό να πει για κανέναν και γκρέμισε το ηθικό”

…Λίγες μέρες μετά, στις 6 Ιούνη, πράκτορες της ICE κατέκλυσαν ένα Home Depot στην πλειοψηφικά Λατινοαμερικάνικη γειτονιά του Γουέστλεϊκ στο Λος Άντζελες –πυροδοτώντας ένα σαββατοκύριακο διαδηλώσεων που επικεντρώθηκαν κυρίως γύρω από ένα ομοσπονδιακό κέντρο κράτησης στο κέντρο της πόλης και στις γειτονικές συνοικίες του Πάραμαουντ και του Κόμπτον».

Έχοντας τόσο γενικευμένες εντολές –και αριθμητικούς στόχους να καλύψουν– οι πράκτορες της ICE, συχνά με την υποστήριξη του DHS και της Αστυνομίας, άρχισαν να διενεργούν επιδρομές σε όλη τη χώρα, σε οποιοδήποτε σημείο ήταν πιθανότερο να εντοπίσουν το μεγαλύτερο αριθμό μεταναστ(ρ)ιών: Γραφεία μετανάστευσης και αρμόδια για μεταναστευτικές υποθέσεις δικαστήρια, χώρους δουλειάς, σχολεία και εκκλησίες. Σαρώνοντας μαζικά τις μεταναστευτικές κοινότητες, η ICE διέψευσε δημόσια τον ισχυρισμό της ότι στοχεύει μόνο «στους χειρότερους των χειρότερων» και σε «βίαιους εγκληματίες». Τις τελευταίες εβδομάδες, ομάδες πρακτόρων έχουν περικυκλώσει, δέσει με χειροπέδες και προσαγάγει πολλούς σκληρά εργαζομένους και νομοταγείς μετανάστες, συμπεριλαμβανομένων αρκετών που βρίσκονται νόμιμα στις ΗΠΑ, οι οποίοι στη συνέχεια «εξαφανίζονται» σε κάποιο άγνωστο κέντρο κράτησης που δεν κατονομάζεται.

Επιπλέον, επί Τραμπ έχουν αλλάξει οι στόχοι προς απέλαση: Από το κηνύγι αυτών που μπαίνουν στις ΗΠΑ από τα νότια σύνορα (που έχει επιβραδυνθεί ραγδαία), στις προσαγωγές εκείνων που έχουν ήδη αποκτήσει ρίζες στις τοπικές κοινότητες, με θέσεις εργασίας, με φοίτηση σε σχολεία, με διευρυμένες οικογένειες και ζωές μέσα στις ΗΠΑ. Όπως ανάφερε η Boston Globe στις 21 Μάη: «Αν και ο συνολικός αριθμός των προσαγωγών δεν διαφέρει από αυτόν της προηγούμενης κυβέρνησης, ο αριθμός των ανθρώπων που συλλαμβάνονται στις τοπικές κοινότητες έχει αυξηθεί σημαντικά επί προεδρίας Τραμπ, με 18.000 συλλήψεις ανθρώπων που ζουν στη χώρα (σε αντιπαραβολή με αυτούς που περνούν τα σύνορα) μέσα στον Απρίλη, σε σύγκριση με 8.000 τον περασμένο Δεκέμβρη». Αν ο Τραμπ αφεθεί να κάνει ό,τι θέλει, αυτός ο αριθμός θα συνεχίσει να αυξάνεται.

Η αντίσταση ενισχύεται

Ενώ ο στόχος αυτών των επιδρομών είναι να κρατήσουν τις μεταναστευτικές κοινότητες σκυφτές από φόβο, η απάντηση που προέκυψε –από τη δύναμη της ανάγκης– ήταν η οργανωμένη αντίσταση. Τα δίκτυα έκτακτης αντίδρασης που έχουν συγκροτηθεί, διευκολύνουν  τις οργανώσεις δικαιωμάτων των μεταναστών σε επίπεδο γειτονιάς να χρησιμοποιούν τα σόσιαλ μίντια για να προειδοποιούν και να κινητοποιούν τα μέλη των κοινοτήτων ενάντια στις επιδρομές και τις προσαγωγές της ICE.

Για παράδειγμα, ο Μαρσέλο Γκόμες ντα Σίλβα, ένας 18χρονος μαθητής λυκείου στο Μίλφορντ της Μασαχουσέτης, οδηγούσε το αυτοκίνητο του πατέρα του για να πάει στην προπόνηση βόλει στις 31 Μάη, όταν η ICE σταμάτησε το όχημά του για έλεγχο. Προσήγαγαν τον Μαρσέλο όταν ανακάλυψαν ότι η μαθητική του βίζα είχε λήξει. Δεν είχε ενημερωθεί  ποτέ για την ανάγκη να την ανανεώνει. «Ήμουν 7 χρονών», εξήγησε ο ίδιος.

Η αντίδραση των συμμαθητ(ρι)ών του Μαρσέλο, των εκπαιδευτικών και της κοινότητας ήταν άμεση. Μαθητές και μαθήτριες σταμάτησαν τα μαθήματα και κινητοποιήθηκαν για την υποστήριξή του επί μια βδομάδα. Πάνω από χίλιοι μαθητές, εκπαιδευτικοί και άλλες αλληλέγγυες πορεύτηκαν στους δρόμους του Μίλφορντ με πικέτες που απαιτούσαν την απελευθέρωση του Μαρσέλο. Η τάξη [αποφοίτων] του 2025 προσχώρησε στην κινητοποίηση, φορώντας ακόμα τα καπέλα και τις ρόμπες της. Στην κινητοποίηση μπήκε και η Ένωση Εκπαιδευτικών Μασαχουσέτης. Αλληλέγγυος κόσμος συγκέντρωσε 2.000 δολάρια προκειμένου να απελευθερωθεί με εγγύηση, την οποία αποδέχτηκε ένας δικαστής αφού ο Μαρσέλο είχε περάσει 6 μέρες στα κρατητήρια.

Τις τελευταίες εβδομάδες, πράξεις αντίστασης συμβαίνουν στις κοινότητες σε όλη τη χώρα –όπως και μικρές νίκες σαν την περίπτωση του Μαρσέλο. Αυτές έχουν προκαλέσει ευρεία προσοχή στην αγριότητα των πρακτόρων της ICE και έχουν αποκαλύψει ότι οι περισσότεροι μετανάστες που αρπάζονται είναι αγαπητά μέλη των κοινοτήτων τους και όχι σκληραγωγημένα μέλη συμμοριών.

Ο Μαρσέλο περιέγραψε τις συνθήκες της κράτησής του στο CBS News: «Αυτό το μέρος δεν είναι καλό. Δεν είναι καλό. Από τη στιγμή που έφτασα εκεί, με κρατούσαν δεμένο με χειροπέδες». Είπε επίσης ότι «δεν έκανε ντους για 6 μέρες, έτρωγε κρακεράκια για μεσημεριανό και βραδινό, κοιμόταν σε τσιμεντένιο πάτωμα με θερμική κουβέρτα διάσωσης και έπρεπε να χρησιμοποιεί την τουαλέτα μπροστά σε 40 άλλους άντρες». 

«Κανένας άνθρωπος δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί μέσα», είπε ο Γκόμες ντα Σίλβα. «Οι περισσότεροι άνθρωποι εκεί μέσα είναι όλοι εργαζόμενοι. Τους έπιασαν όλους καθώς πήγαιναν στη δουλειά τους. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν οικογένειες».

Η αντίσταση των κοινοτήτων στο Λος Άντζελες ήταν επίσης αυτό που πραγματικά αναστάτωσε τον Τραμπ, την Νόεμ και την υπόλοιπη ακολουθεία του επίδοξου δικτάτορα. Όταν οι μπράβοι της ICE επιχείρησαν να συλλάβουν ανθρώπους που ζουν από μεροκάματα έξω από ένα Home Depot στο Πάραμαουντ της Καλιφόρνια, η ICE αρχικά ηττήθηκε από τα χέρια απλών εργαζομένων και υποστηρικτριών των δικαιωμάτων των μεταναστών που τους απέκρουσαν για ώρες.

Αλλά ο Τραμπ το παράκανε στην αντίδρασή του και η υποστήριξη της κοινής γνώμης στις μαζικές απελάσεις κατακρημνίστηκε καθώς ενισχύεται η αντίσταση. Για παράδειγμα, μια δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Κινιπιάκ, που διεξήχθη από τις 5 ως τις 9 Ιούνη (συμπεριλαμβάνοντας και τη στιγμή που ο Τραμπ κάλεσε την Εθνοφρουρά ενάντια στους διαδηλωτές στο Λος Άντζελες), έδειξε ότι το 56% απορρίπτει τη διαχείριση των απελάσεων από τον Τραμπ, ενώ το 40% την εγκρίνει. Παρομοίως, στο έρωτημα αν όλα τα άτομα που γεννιούνται στις ΗΠΑ πρέπει να αποκτούν αυτομάτως υπηκοότητα (δηλαδή το «εκ γενετής δικαίωμα»), το 64% δηλώνει ότι το εκ γενετής δικαίωμα πρέπει να συνεχίσει να ισχύει, ενώ το 33% δήλωσε ότι δεν πρέπει. Ακόμα πιο εμφατικά, στο ερώτημα αν η έλευση διεθνών φοιτητών για σπουδές στις ΗΠΑ είναι «καλο» ή «κακό πράγμαα», το 74% είπε ότι είναι «καλό πράγματα» και μόνο το 17% το χαρακτήρισε «κακό».

Όπως ήταν αναμενόμενο, διαδηλώσεις αλληλεγγύης ξέσπασαν στους δρόμους πολλών πόλεων τις ημέρες μετά την κινητοποίηση του στρατού στο Λος Άντζελες από τον Τραμπ. Αυτοί είναι οι λόγοι που η αντίσταση πρέπει να συνεχίσει να ενισχύεται -και με διαδηλώσεις μεγάλης κλίμακας και με τα τοπικά δίκτυα έκτακτης αντίδρασης σε επίπεδο βάσης που μπορούν να κινητοποιούν ακτιβίστριες ανά πάσα στιγμή.

«Μέρα Όχι στους Βασιλιάδες» («No Kings Day»)

Εκατομμύρια άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους σε 2.000 διαφορετικές τοποθεσίες σε όλες τις ΗΠΑ στις 14 Ιούνη. Η κινητοποίηση είχε ονομαστεί «Μέρα Όχι στους Βασιλιάδες» από τον συνασπισμό των δυνάμεων που την οργάνωσαν, που είναι συλλογικά γνωστές ως 50501, που βγαίνει από το «50 διαδηλώσεις, 50 Πολιτείες, μία μέρα». Ο συνασπισμός 50501 ιδρύθηκε το Φλεβάρη και δίνει έμφαση στην ανάγκη για ενωτικές διαδηλώσεις σε μια κοινή μέρα δράσης. Επέλεξε την 14η Ιούνη γιατί εκείνη τη μέρα ο Τραμπ ξόδεψε 25-45 εκατομμύρια δολάρια φορολογούμενων (ενώ πετσοκόβει τις κοινωνικές δαπάνες) για να οργανώσει μια στρατιωτική παρέλαση στην Ουάσινγκτον για τα 79α γενέθλιά του –που έτυχε να συμπίπτουν με την 250ή επέτειο ίδρυσης του Στρατού.

Είναι αλήθεια ότι ο Τραμπ προσωπικά δεν έχει υπηρετήσει ποτέ στον στρατό (απέφυγε το Βιετνάμ όταν ένας ποδίατρος στο Κουίνς διέγνωσε ότι είχε οστικές αγκυλώσεις στις φτέρνες, που φημολογείται ότι το έκανε ως χάρη στον πατέρα του, Φρεντ Τραμπ). Παρόλα αυτά, θέλει σε κάθε ευκαιρία να υπενθυμίζει στον πλανήτη ότι είναι πλέον ο Ανώτατος Διοικητής των Αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. Η παρέλαση περιλάμβανε τανκς, πεζικό και πτήσεις στρατιωτικών αεροσκαφών –και ολοκληρώθηκε με μια πανηγυρική πτώση από αεροπλάνο της ομάδας αλεξιπτωτιστών του στρατού Golden Knights, οι οποίοι παρέδωσαν μια σημαία στον Τραμπ.

Εκατομμύρια άνθρωποι συμμετείχαν στις διαδηλώσεις στις 14 Ιούνη, αψηφώντας την πιο πρόσφατη αυταρχική συγκέντρωση υπερεξουσιών του Τραμπ. Η μεγαλύτερη από αυτές τις διαδηλώσεις προσέλκυσε 100.000 άτομα. Μια ανθρώπινη θάλασσα –κρατώντας κυρίως αυτοσχέδιες πικέτες και χαρτόνια– πλημμύρισε τα κέντρα κάθε μεγάλης πόλης. Πολλοί ανέφεραν την εναντίωσή τους στις μαζικές απελάσεις ως βασικό κίνητρο της συμμετοχής τους.

Σε αντίθεση με τις αναπαραστάσεις του Τραμπ περί «βίαιων διαδηλωτών», η Μέρα Όχι στους Βασιλιάδες ήταν συντριπτικά ειρηνική.

Βρισκόμαστε σε μια στιγμή γεμάτη κινδύνους. Αλλά η προσπάθεια του Τραμπ να μετατρέψει τις ΗΠΑ σε ένα αυταρχικό κράτος δεν έχει αναπόφευκτη έκβαση. Έχουμε τώρα μια ευκαιρία να αξιοποιήσουμε την ανανεωμένη θετική δυναμική αντίστασης για να δυναμώσουμε την προθυμία του λαού να αψηφίσει τον Τραμπ. Η άνοδος των αγώνων και η αλληλεγγύη που αυτή δημιουργεί είναι κρίσιμα για να προστατεύσουμε τις κοινότητές μας και κάθε εργαζόμενο άνθρωπο, όπου κι αν έχει γεννηθεί.