Ο θάνατος του συναδέλφου μας εργαζόμενου σε χημική βιομηχανία στη ΒΙ.ΠΕ. Θεσσαλονίκης,από κορονοϊό στις 2/4, εγείρει σοβαρά και επείγοντα ερωτηματικά σχετικά με την ανάγκη λειτουργίας των μη ζωτικής σημασίας επιχειρήσεων στην εποχή του covid-19.
Ερωτηματικά που πρέπει πρώτη να απαντήσει η κυβέρνηση. Γιατί θα έπρεπε να έχει διδαχθεί πολλά από το τραγικό παράδειγμα στις βιομηχανικές περιοχές της Ιταλίας, και όχι να κλείνει σε όλες τις πτώσεις την "ατομική ευθύνη".
Στην πλειάδα των περιπτώσεων είναι ανύπαρκτα τα μέσα ατομικής προστασίας και τα αντισηπτικά. Επιπλέον δεν γίνονται καθημερινές απολυμάνσεις όλων των χώρων, δεν τηρούνται οι απαραίτητες προφυλάξεις σε εργασίες όπου δε μπορούν να κρατηθούν αποστάσεις και είναι άκρως επικίνδυνη η κοινή χρήση χώρων ατομικής καθαριότητας και μέσων μεταφοράς.
Άρα, τα κέρδη των εταιρειών μπαίνουν πάνω ακόμα και από τη ζωή των ανθρώπων!
- Η στάση της εν λόγω εταιρείας είναι προκλητική, γιατί ενώ ήξερε ότι υπάρχει κρούσμα λειτουργούσε και λειτουργεί κανονικά.
- Πως γίνεται από την άλλη, να υπάρχουν ποινικές κυρώσεις και διοικητικά πρόστιμα για κάθε φυσικό πρόσωπο σε περίπτωση διασποράς του ιού, και να μην υπάρχουν για τις εταιρείες;
- Δεν θα έπρεπε να δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία του εργοδότη, ώστε να διαπιστώσουμε την περίφημη "εταιρική κοινωνική ευθύνη" του,και να λειτουργήσει αποτρεπτικά για άλλους; Το λέω αυτό γιατί ζούμε στην εποχή που διαπομπεύονται άνθρωποι σαν οροθετικοί ή για την όποια διαφορετικότητά τους... δύο μέτρα και δύο σταθμά λοιπόν; Και τελικά, είμαστε ΟΛΟΙ ίσοι απέναντι στο νόμο ή οι εργοδότες είναι υπεράνω αυτού?
- Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν και τον κομβικό ρόλο της απουσίας συνδικάτων στους χώρους εργασίας.
- Το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης από την άλλη, έκανε την θεσμική του παρέμβαση καταγγέλλοντας το γεγονός στην αστυνομία, αλλά το θέμα δεν πήρε την πρέπουσα έκταση,μια και δεν βολεύει ούτε την κυβέρνηση, ούτε τα κυρίαρχα ΜΜΕ που στηρίζουν τα συμφέροντα των εργοδοτών. Έτσι δεν υπήρξε κανένα αποτέλεσμα.
- Και εδώ εγείρονται ερωτηματικά. Δεν θα έπρεπε το ΕΚΘ να απαιτήσει την παρέμβαση εισαγγελέα και την σύλληψη των υπευθύνων; Την εποχή μάλιστα που τιμωρούνται με 150€ άστεγοι για την κοινωνική τους θέση;
- Είναι η αποσιώπηση του ονόματος της εταιρείας σωστή στάση από τη μεριά του ΕΚΘ, που από τη στιγμή που δεν υπάρχουν συνδικάτα στο χώρο δουλειάς είναι το τελευταίο αποκούμπι των εργαζομένων της Θεσσαλονίκης; Δε θα έπρεπε να κηρύξει επιτέλους τον πόλεμο σε όσους βάζουν ξεδιάντροπα τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές μας;
Τέλος,δεν ξέρω αν θα έχουμε την πολυτέλεια να "λογαριαστούμε μετά" αλλά αυτό που προέχει είναι οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους να παραμείνουν ζωντανοί για να δώσουμε τις μάχες του μέλλοντος. Εδώ είναι και η ευθύνη της κυβέρνησης που αντί να πάρει μέτρα προστασίας των εργαζομένων και ενίσχυσης του ΕΣΥ έχει αφήσει τους εργοδότες ανεξέλεγκτους παίζοντας τις ζωές μας στα ζάρια και ρίχνει την ευθύνη ατομικά στους πολίτες.
*Μέλος Δ.Σ. Σωματείου Εργαζομένων Ομίλου ΣΙΔΕΝΟΡ
