«Γενοκτόνος Τζο»: Η φεμινιστική σιωπή είναι συνενοχή

Είναι προ­φα­νές ότι η κυ­βέρ­νη­ση Μπάι­ντεν ενα­πο­θέ­τει τις ελ­πί­δες της για επα­νε­κλο­γή στην συ­ντρι­πτι­κή υπο­στή­ρι­ξη που απο­λαμ­βά­νουν τα δι­καιώ­μα­τα άμ­βλω­σης σε όλες τις ΗΠΑ –ακόμα και σε Πο­λι­τεί­ες που ψη­φί­στη­κε η απα­γό­ρευ­σή τους– από όταν το Ανώ­τα­το Δι­κα­στή­ριο ανέ­τρε­ψε την από­φα­ση «Ρόου ενα­ντί­ον Γου­έιντ» [ΣτΜ: το δι­κα­στι­κό προη­γού­με­νο που κα­το­χύ­ρω­νε το δι­καί­ω­μα στην άμ­βλω­ση], εκ­δί­δο­ντας την από­φα­ση «Ντο­μπς» τον Ιούνη του 2022. Ο θυμός ενά­ντια στην από­φα­ση του Ανώ­τα­του Δι­κα­στη­ρί­ου ενερ­γο­ποί­η­σε εκλο­γι­κά τους αν­θρώ­πους που υπε­ρα­σπί­ζο­νται το δι­καί­ω­μα επι­λο­γής το 2022, κάτι που επέ­τρε­ψε στους Δη­μο­κρα­τι­κούς να κερ­δί­σουν μια ορια­κή πλειο­ψη­φία στη Γε­ρου­σία.

Η «Συ­γκέ­ντρω­ση για την Ανα­πα­ρα­γω­γι­κή Ελευ­θε­ρία» από τους Μπάι­ντεν-Χά­ρις, ήταν ένα κα­λο­σχε­δια­σμέ­νο γε­γο­νός. Η εξέ­δρα ήταν γε­μά­τη από πι­να­κί­δες και πανώ που έγρα­φαν «Υπε­ρα­σπι­ζό­μα­στε την Επι­λο­γή» και «Απο­κα­τα­στή­στε την [από­φα­ση] Ρόου». Η αί­θου­σα ήταν γε­μά­τη από εν­θου­σιώ­δεις εθε­λό­ντριες και ερ­γα­ζό­με­νες σε φε­μι­νι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις που πρό­σκει­νται στο Δη­μο­κρα­τι­κό Κόμμα, όπως η National Organization for Women (NOW), η Reproductive Freedom for All (πρώην NARAL) και η Planned Parenthood. Οι ομι­λή­τριες/ες είχαν προ­ε­τοι­μα­στεί με γρα­πτές ομι­λί­ες, προ­σε­κτι­κά δια­τυ­πω­μέ­νες ώστε να ανα­δει­κνύ­ουν τα επι­τεύγ­μα­τα του Μπάι­ντεν.

Όλος αυτός ο λε­πτο­με­ρής σχε­δια­σμός ωστό­σο δεν μπό­ρε­σε να απο­τρέ­ψει το χάος που ακο­λού­θη­σε όταν δια­δη­λώ­τριες υπέρ της Πα­λαι­στί­νης πα­ρε­νό­χλη­σαν τις ομι­λί­ες φω­νά­ζο­ντας «Γε­νο­κτό­νος Τζο» και «Πόσα παι­διά έχεις σκο­τώ­σει στη Γάζα; Πόσες γυ­ναί­κες έχεις σκο­τώ­σει στη Γάζα;». Τριά­ντα δια­δη­λώ­τριες, ορ­γα­νω­μέ­νες από την αντι-ιμπε­ρια­λι­στι­κή φε­μι­νι­στι­κή ορ­γά­νω­ση Code Pink είχαν κα­τορ­θώ­σει να μπουν στην αί­θου­σα της εκ­δή­λω­σης, ενώ άλλες 50 δια­δή­λω­ναν απέξω –όλες απαι­τώ­ντας κα­τά­παυ­ση του πυρός στη Γάζα.

Η Κάιλι Τσουνγκ από το «Jezebel» ανέ­φε­ρε:  

Οι δια­δη­λώ­τριες που αντι­πα­ρα­τέ­θη­καν με τον Μπάι­ντεν στη διάρ­κεια της συ­γκέ­ντρω­σης επι­κα­λέ­στη­καν τις έγκυ­ες γυ­ναί­κες στη Γάζα που υπο­λο­γί­ζο­νται σε 50.000 και τα πάνω από 10.000 παι­διά που έχουν σκο­τω­θεί από όταν ξε­κί­νη­σε αυτός ο γύρος Ισ­ραη­λι­νών επι­θέ­σε­ων στη Γάζα. Η Code Pink, μια από τις ορ­γα­νώ­σεις που συ­νέ­βα­λαν στη δια­μαρ­τυ­ρία κατά της συ­γκέ­ντρω­σης, υπο­γράμ­μι­σε στις σχε­τι­κές αναρ­τή­σεις της στα σό­σιαλ μί­ντια ότι «οι απο­βο­λές έχουν αυ­ξη­θεί κατά 300%», ότι «δύο μη­τέ­ρες σκο­τώ­νο­νται από το Ισ­ρα­ήλ κάθε ώρα» σύμ­φω­να με τον ΟΗΕ και ότι 20.000 βρέφη που γεν­νή­θη­καν στη διάρ­κεια του πο­λέ­μου δεν έχουν νε­ο­γνι­κή φρο­ντί­δα. Την Τρίτη η ορ­γά­νω­ση έγρα­ψε στο τουί­τερ, «Πώς μπο­ρεί [ο Μπάι­ντεν] να αγω­νί­ζε­ται για την ανα­πα­ρα­γω­γι­κή δι­καιο­σύ­νη ενώ ρί­χνει βόμ­βες σε Πα­λαι­στί­νιες μη­τέ­ρες;», ανα­δει­κνύ­ο­ντας το πώς η άρ­νη­ση του Μπάι­ντεν να απαι­τή­σει μια κα­τά­παυ­ση του πυρός έχει συμ­βά­λει άμεσα στην ανα­πα­ρα­γω­γι­κή βία στη Γάζα –σε άμεση αντί­θε­ση με τις αξίες της ανα­πα­ρα­γω­γι­κής ελευ­θε­ρί­ας που εκ­φρά­στη­καν στη συ­γκέ­ντρω­ση της Τρί­της.

Οι υπο­στη­ρί­κτριες του Μπάι­ντεν επι­χεί­ρη­σαν να κα­τα­πνί­ξουν τις φωνές των δια­δη­λω­τριών με απο­δο­κι­μα­σί­ες και με τα συν­θή­μα­τα «Άλλη μια τε­τρα­ε­τία!» και «Αγα­πά­με τον Τζο!». Καθώς οι δύο πλευ­ρές είχαν εμπλα­κεί σε έναν αντα­γω­νι­σμό δυ­να­τό­τε­ρης κραυ­γής, ο Μπάι­ντεν πά­σχι­ζε ανε­πι­τυ­χώς να ολο­κλη­ρώ­σει την προ­ε­τοι­μα­σμέ­νη πα­ρέμ­βα­σή του, αλλά η ομι­λία του δια­κό­πη­κε 14 φορές. 

Ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός φε­μι­νι­σμός εμ­φα­νί­ζει το άσχη­μο πρό­σω­πό του –και οι αντι­ι­μπε­ρια­λί­στριες αντε­πι­τί­θε­νται

Η συ­γκέ­ντρω­ση του Μπάι­ντεν δεν εξε­λί­χθη­κε όπως είχε σχε­δια­στεί και για αυτό υπάρ­χει μια απλή ερ­μη­νεία: Οι φε­μι­νί­στριες είναι βαθιά διαι­ρε­μέ­νες.

Η υπο­στή­ρι­ξη που απο­λαμ­βά­νει ο Μπάι­ντεν με­τα­ξύ των εύ­πο­ρων φε­μι­νι­στριών στην βάση των οι­κο­νο­μι­κών δω­ρη­τών του Δη­μο­κρα­τι­κού Κόμ­μα­τος πα­ρα­μέ­νει ισχυ­ρή.

Η συ­γκε­κρι­μέ­νη συ­νο­μο­τα­ξία φε­μι­νι­στριών υπο­στη­ρί­ζει άκρι­τα την κα­μπά­νια επα­νε­κλο­γής του Μπάι­ντεν –ακόμα και ενώ η κυ­βέρ­νη­σή του συ­νε­χί­ζει να διευ­κο­λύ­νει τον γε­νο­κτο­νι­κό πό­λε­μο του Ισ­ρα­ήλ στη Γάζα, με τους νε­κρούς να προ­σεγ­γί­ζουν πλέον τους 30.000 (οι πε­ρισ­σό­τε­ροι γυ­ναί­κες και παι­διά).

Έτσι, ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός φε­μι­νι­σμός εμ­φά­νι­σε για άλλη μια φορά το άσχη­μο πρό­σω­πό του. Οι ιμπε­ρια­λί­στριες φε­μι­νί­στριες υπάρ­χουν όσο καιρό υπάρ­χει και ο ίδιος ο ιμπε­ρια­λι­σμός –υπο­στη­ρί­ζο­ντας τις στρα­τιω­τι­κές πε­ρι­πέ­τειες της δικής τους άρ­χου­σας τάξης ενώ επα­να­λαμ­βά­νουν τις υπερ-πα­τριω­τι­κές φρά­σεις που χρη­σι­μο­ποιού­νται για να δι­καιο­λο­γή­σουν κάθε πό­λε­μο.

Όσες/οι εί­μα­στε αρ­κε­τά πα­λιές/οι για να θυ­μό­μα­στε την αμε­ρι­κα­νι­κή ει­σβο­λή στο Αφ­γα­νι­στάν το 2001, μπο­ρού­με να ανα­κα­λέ­σου­με τις μέιν­στριμ φε­μι­νί­στριες να ισχυ­ρί­ζο­νται ότι ο εγκλη­μα­τί­ας πο­λέ­μου Τζορτζ Γ. Μπους «απε­λευ­θέ­ρω­νε τις γυ­ναί­κες» όταν διέ­τασ­σε την ει­σβο­λή –η οποία έστρω­νε το δρόμο στην από καιρό σχε­δια­σμέ­νη ει­σβο­λή των ΗΠΑ και στο Ιράκ το 2003. Όταν τε­λι­κά οι ΗΠΑ απέ­συ­ραν τα τε­λευ­ταία τους στρα­τεύ­μα­τα από το Αφ­γα­νι­στάν, 20 χρό­νια αρ­γό­τε­ρα, αφού σκό­τω­σαν 47.000 αμά­χους (και γυ­ναί­κες και παι­διά), εγκα­τέ­λει­ψαν τις Αφ­γα­νές γυ­ναί­κες και πάλι στον έλεγ­χο των Τα­λι­μπάν.

Αλλά οι ιμπε­ρια­λί­στριες φε­μι­νί­στριες συχνά συ­να­ντούν αντί­στα­ση –και από αντι­ι­μπε­ρια­λί­στριες φε­μι­νί­στριες.

Η ίδια η ορ­γά­νω­ση Planned Parenthood είναι βαθιά διαι­ρε­μέ­νη: Ενώ το αμε­ρι­κα­νι­κό τμήμα πα­ρα­μέ­νει σιω­πη­λό για την ανε­λέ­η­τη υπο­στή­ρι­ξη του Μπάι­ντεν στον πό­λε­μο του Ισ­ρα­ήλ, η Διε­θνής Ομο­σπον­δία Planned Parenthood έχει κα­λέ­σει σε άμεση κα­τά­παυ­ση του πυρός. Εκα­το­ντά­δες ερ­γα­ζό­με­νες στην αμε­ρι­κα­νι­κή Planned Parenthood υπέ­γρα­ψαν μια επι­στο­λή τον Δε­κέμ­βρη που κα­τα­κε­ραύ­νω­νε την σιωπή της ηγε­σί­ας τους –σιωπή που συ­νε­χί­στη­κε ακόμα και αφού το Ισ­ρα­ήλ κα­τέ­στρε­ψε το κέ­ντρο υγεί­ας που δια­τη­ρού­σε το πα­ράρ­τη­μα της Διε­θνούς Ομο­σπον­δί­ας Planned Parenthood στη Γάζα. 

Τον Οκτώ­βρη, η ορ­γά­νω­ση για την ανα­πα­ρα­γω­γι­κή δι­καιο­σύ­νη ARC-Southeast δη­μο­σί­ευ­σε μια επι­στο­λή υπο­στή­ρι­ξης της Πα­λαι­στι­νια­κής απε­λευ­θέ­ρω­σης την οποία υπέ­γρα­ψαν πάνω από 60 φε­μι­νι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις –με­τα­ξύ των οποί­ων η National Network of Abortion Funds και το Feminist Women’s Health Center. Η επι­στο­λή δή­λω­νε: «Ο Σιω­νι­σμός έρ­χε­ται σε σύ­γκρου­ση με την Ανα­πα­ρα­γω­γι­κή Δι­καιο­σύ­νη».

Ενώ η Code Pink και άλλες δια­δη­λώ­τριες υπέρ της Πα­λαι­στί­νης ορ­γα­νώ­νουν δια­μαρ­τυ­ρί­ες κατά του Μπάι­ντεν σχε­δόν σε κάθε σταθ­μό της προ­ε­κλο­γι­κής του πε­ριο­δεί­ας από τον Οκτώ­βρη και μετά.

Παρά τις προ­σπά­θειες των εται­ρι­κών μί­ντια να πα­ρου­σιά­σουν τις δια­δη­λώ­σεις υπέρ της Πα­λαι­στί­νης ως αντι­ση­μι­τι­κές, Εβραϊ­κές ορ­γα­νώ­σεις όπως η Jewish Voice for Peace και η If Not Now έχουν παί­ξει ηγε­τι­κό ρόλο σε πολ­λές αντι­σιω­νι­στι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στην γε­νο­κτο­νι­κό πό­λε­μο του Ισ­ρα­ήλ στη Γάζα.  

Η Έβα Μπόρ­γκουαρντ, πα­νε­θνι­κή εκ­πρό­σω­πος της Αμε­ρι­κα­νι­κής Εβραϊ­κής ορ­γά­νω­σης If Not Now, διευ­κρί­νι­σε ότι ήταν ορ­γα­νω­τι­κό στέ­λε­χος της προ­ε­κλο­γι­κής κα­μπά­νιας των Δη­μο­κρα­τι­κών το 2020. Δή­λω­σε: «Ως Αμε­ρι­κα­νί­δα Εβραία που δού­λε­ψε για τον Μπάι­ντεν το 2020, είμαι εξορ­γι­σμέ­νη και απελ­πι­σμέ­νη που δια­κιν­δυ­νεύ­ει να πα­ρα­δώ­σει αυτή την εκλο­γή στον Τραμπ, αρ­νού­με­νος να απαι­τή­σει κα­τά­παυ­ση του πυρός».

Όταν ρω­τή­θη­κε αν οι επι­θέ­σεις στον Μπάι­ντεν για την ακλό­νη­τη υπο­στή­ρι­ξή του στο Ισ­ρα­ήλ θα βοη­θή­σουν τον Τραμπ, απά­ντη­σε: «Η εβραϊ­κή νε­ο­λαία αι­σθά­νε­ται τρόμο στην προ­ο­πτι­κή μιας προ­ε­δρί­ας Τραμπ». Αλλά πρό­σθε­σε ότι είναι «εξω­φρε­νι­κό» να κα­τη­γο­ρού­νται οι νε­α­ροί ψη­φο­φό­ροι «που είναι δί­καια εξορ­γι­σμέ­νοι με τον Μπάι­ντεν για την υπο­στή­ρι­ξή του στην Ισ­ραη­λι­νή κυ­βέρ­νη­ση που έχει προ­κα­λέ­σει δε­κά­δες χι­λιά­δες νε­κρούς, αντί [να κα­τη­γο­ρεί­ται] ο επι­κε­φα­λής των ενό­πλων δυ­νά­με­ων του πιο ισχυ­ρού στρα­τού στον πλα­νή­τη».

Η Χα­ζά­μι Μπαρ­μπά­ντα, μια Αμε­ρι­κα­νο-Πα­λαι­στί­νια ακτι­βί­στρια που συμ­με­τεί­χε στη δια­μαρ­τυ­ρία στις 23 Γε­νά­ρη, δή­λω­σε ότι και ο Τραμπ και ο Μπάι­ντεν «με τρο­μά­ζουν και οι δύο. Αλλά δεν μπο­ρείς να κερ­δί­σεις μια εκλο­γή πάνω στις πλά­τες των γυ­ναι­κών της Γάζας, καί­γο­ντας, ακρω­τη­ριά­ζο­ντας, σκο­τώ­νο­ντας, τραυ­μα­τί­ζο­ντας αθώ­ους αμά­χους».

Η κρίση ανα­πα­ρα­γω­γι­κής υγεί­ας στο εσω­τε­ρι­κό

Αλλά οι (γε­νι­κώς εύ­πο­ρες) φι­λο-ιμπε­ρια­λι­στι­κές φε­μι­νί­στριες δεν εν­δια­φέ­ρο­νται ιδιαί­τε­ρα ούτε για τα προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζουν οι  «αδελ­φές» τους που ανή­κουν στην ερ­γα­τι­κή τάξη στο εσω­τε­ρι­κό της χώρας, όσο κι αν η ρη­το­ρι­κή τους ισχυ­ρί­ζε­ται το αντί­θε­το. 

Όταν το Ανώ­τα­το Δι­κα­στή­ριο ανά­τρε­ψε την από­φα­ση Ρόου το 2022, στην ουσία εξα­πέ­λυ­σε έναν ολο­κλη­ρω­τι­κό πό­λε­μο στα ανα­πα­ρα­γω­γι­κά δι­καιώ­μα­τα –έναν πό­λε­μο που δεν δεί­χνει να τε­λειώ­νει. Το απο­τέ­λε­σμα είναι μια επι­δει­νού­με­νη υγειο­νο­μι­κή κρίση, καθώς 21 Πο­λι­τεί­ες έχουν πλέον υιο­θε­τή­σει απα­γο­ρεύ­σεις αμ­βλώ­σε­ων ή άλ­λους δρα­κό­ντειους πε­ριο­ρι­σμούς. Κά­ποιες από αυτές τις απα­γο­ρεύ­σεις έχουν λίγες  εξαι­ρέ­σεις: για θύ­μα­τα βια­σμού, για να σωθεί η ζωή του ατό­μου που κυο­φο­ρεί, ή στην πε­ρί­πτω­ση ενός τόσο σο­βα­ρού εμ­βρυ­ϊ­κού ελατ­τώ­μα­τος που δεν θα μπο­ρού­σε να επι­βιώ­σει έξω από τη μήτρα. Άλλες απα­γο­ρεύ­σεις αμ­βλώ­σε­ων δεν έχουν καμία εξαί­ρε­ση.

Ακόμα και στις Πο­λι­τεί­ες που επι­τρέ­πουν τέ­τοιες εξαι­ρέ­σεις, μπο­ρεί και πάλι να είναι κυ­ριο­λε­κτι­κά αδύ­να­το να κά­νεις όντως άμ­βλω­ση.

Οι απα­γο­ρεύ­σεις αμ­βλώ­σε­ων που επι­τρέ­πουν εξαι­ρέ­σεις για επι­ζού­σες βια­σμού, απαι­τούν «απο­δεί­ξεις» μέσω αστυ­νο­μι­κής ανα­φο­ράς ή ια­τρι­κής δή­λω­σης. Μια έρευ­να κα­τέ­γρα­ψε ότι στις 14 Πο­λι­τεί­ες με πλήρη απα­γό­ρευ­ση αμ­βλώ­σε­ων –και σε αυτές με εξαι­ρέ­σεις για επι­ζού­σες βια­σμού κι αι­μο­μι­ξί­ας– με­τα­ξύ Ιούνη του 2022 και Γε­νά­ρη του 2024, υπήρ­ξαν 65.000 εγκυ­μο­σύ­νες κα­τό­πιν βια­σμού. Αυτός ο αριθ­μός είναι ασφα­λώς μι­κρό­τε­ρος του πραγ­μα­τι­κού, με δε­δο­μέ­νο το ότι ελά­χι­στα θύ­μα­τα βια­σμού ανα­φέ­ρουν τις επι­θέ­σεις που δέ­χτη­καν.

Αλλά η πιο συ­νη­θι­σμέ­νη αιτία που οι γυ­ναί­κες δεν μπο­ρούν να έχουν πρό­σβα­ση σε αμ­βλώ­σεις στις Πο­λι­τεί­ες που το απα­γο­ρεύ­ουν, ακόμα κι όταν ισχύ­ουν οι εξαι­ρέ­σεις, είναι ο φόβος των για­τρών και του υπό­λοι­που νο­ση­λευ­τι­κού προ­σω­πι­κού ότι θα διω­χτούν και θα κα­τα­λή­ξουν στη φυ­λα­κή. Υπάρ­χουν πε­ρι­πτώ­σεις νο­ση­λευ­τι­κού προ­σω­πι­κού στα Επεί­γο­ντα που στα­μά­τη­σαν να πα­ρέ­χουν επεί­γου­σα αντι­σύλ­λη­ψη [ΣτΜ: «χάπι της επό­με­νης μέρας»] σε θύ­μα­τα βια­σμού γιατί θα μπο­ρού­σαν να κα­τη­γο­ρη­θούν για «συν­δρο­μή και υπο­κί­νη­ση» σε άμ­βλω­ση.

Καμιά κρα­τι­κή υπη­ρε­σία δεν κα­τα­γρά­φει τον αριθ­μό των ασθε­νών που έχουν εκ­διω­χθεί από τα Επεί­γο­ντα την ώρα που απέ­βαλ­λαν ή κιν­δύ­νευαν από μια επι­κίν­δυ­νη εγκυ­μο­σύ­νη –ή και τα δύο ταυ­τό­χρο­να, όπως στην πε­ρί­πτω­ση μιας εξω­μή­τριας κύ­η­σης. Αλλά κυ­κλο­φο­ρούν άφθο­νες ιστο­ρί­ες τρό­μου: για γυ­ναί­κες που το προ­σω­πι­κό στα Επεί­γο­ντα τους είπε ότι πρέ­πει να πάνε έξω στο πάρ­κινγκ ή πίσω στο σπίτι τους και να πε­ρι­μέ­νουν έως ότου φτά­σουν πιο κοντά στον θά­να­το προ­κει­μέ­νου να επι­στρέ­ψουν και να δε­χτούν θε­ρα­πεία. Όσες αντέ­χουν το οι­κο­νο­μι­κό κό­στος, πρέ­πει να τα­ξι­δέ­ψουν σε Πο­λι­τεία όπου η άμ­βλω­ση πα­ρα­μέ­νει νό­μι­μη, ακόμα και εκα­το­ντά­δες μίλια μα­κριά.

Αλλά για τους φα­να­τι­κούς εχθρούς της επι­λο­γής, η ποι­νι­κο­ποί­η­ση της χει­ρουρ­γι­κής/κλι­νι­κής άμ­βλω­σης δεν είναι ούτε στο ελά­χι­στο αρ­κε­τή. Το Ανώ­τα­το Δι­κα­στή­ριο των ΗΠΑ κα­λεί­ται να απο­φα­σί­σει μέχρι τον ερ­χό­με­νο Ιούνη αν θα απα­γο­ρευ­τεί η μι­φε­πρι­στό­νη, η φαρ­μα­κευ­τι­κή ουσία με την οποία γί­νο­νται οι πε­ρισ­σό­τε­ρες αμ­βλώ­σεις στις ΗΠΑ.

Σε αυτήν την ατμό­σφαι­ρα, κάθε απο­βο­λή σε προ­χω­ρη­μέ­νο στά­διο της εγκυ­μο­σύ­νης θε­ω­ρεί­ται βά­σι­μος λόγος για υπο­ψί­ες. Για πα­ρά­δειγ­μα, μια γυ­ναί­κα στο Οχάιο, διώ­χτη­κε πέρσι με «κα­κουρ­γη­μα­τι­κή κα­κο­ποί­η­ση πτώ­μα­τος» όταν το ήδη νεκρό έμ­βρυό της έπεσε μέσα στην τουα­λέ­τα του σπι­τιού της, κατά την 22η βδο­μά­δα της εγκυ­μο­σύ­νης της. Ένα Ορ­κω­τό Δι­κα­στή­ριο απέρ­ρι­ψε τις κα­τη­γο­ρί­ες μόλις τον Γε­νά­ρη.

Το Ανώ­τα­το Δι­κα­στή­ριο της Αλα­μπά­μα πρό­σφα­τα πήγε σε νέα ακραία επί­πε­δα την έν­νοια της «προ­σω­πι­κό­τη­τας του εμ­βρύ­ου», καθώς απο­φά­σι­σε το Φλε­βά­ρη ότι τα κα­τε­ψυγ­μέ­να έμ­βρυα και γο­νι­μο­ποι­η­μέ­να ωάρια είναι παι­διά, με βάση το Νόμο της Αλα­μπά­μα Περί Αδι­καιο­λό­γη­του Θα­νά­του Ανη­λί­κου. Εξη­γώ­ντας το σκε­πτι­κό του, ο Δι­κα­στής έγρα­ψε, «Πι­στεύ­ου­με ότι κάθε αν­θρώ­πι­νο ον, από τη στιγ­μή της σύλ­λη­ψης, δη­μιουρ­γεί­ται από τον Θεό, κατ’ ει­κό­να και καθ’ ομοί­ω­ση Του». Τις μέρες μετά την από­φα­ση του Δι­κα­στη­ρί­ου, τρεις κλι­νι­κές Εξω­σω­μα­τι­κής Γο­νι­μο­ποί­η­σης στα­μά­τη­σαν όλες τις θε­ρα­πεί­ες εξω­σω­μα­τι­κής από τον φόβο ότι θα μπο­ρού­σαν να κα­τη­γο­ρη­θούν για αδι­καιο­λό­γη­το θά­να­το παι­διού.

Μπάι­ντεν ενα­ντί­ον Ημέ­ρας της Κα­τα­στρο­φής (Ντό­ναλντ Τραμπ)

Ο Τζιτ Χιρ ισχυ­ρί­στη­κε πρό­σφα­τα στο «The Nation» ότι «Η τρο­μα­κτι­κή από­φα­ση Ντο­μπς υπήρ­ξε ένα πο­λι­τι­κό δώρο για το Δη­μο­κρα­τι­κό Κόμμα, αλλά αν υπάρ­χει κά­ποιος που μπο­ρεί να πε­τά­ξει αυτό το δώρο στα σκου­πί­δια, αυτός είναι ο Τζο Μπάι­ντεν».

Ο Μπάι­ντεν δη­λώ­νει ότι η Κα­θο­λι­κή του πίστη τον υπο­χρε­ώ­νει να είναι προ­σω­πι­κά κατά των αμ­βλώ­σε­ων (αν και το 56% των Κα­θο­λι­κών στις ΗΠΑ υπο­στη­ρί­ζουν το δι­καί­ω­μα στην άμ­βλω­ση σε όλες τις πε­ρι­πτώ­σεις ή στις πε­ρισ­σό­τε­ρες). Κι έχει ξε­κα­θα­ρί­σει επα­νει­λημ­μέ­να, όπως το έκανε και πέρσι: «Δεν μου αρέ­σουν ιδιαί­τε­ρα οι αμ­βλώ­σεις».

Το 1973, είχε ενα­ντιω­θεί στην τότε από­φα­ση του Ανώ­τα­του Δι­κα­στη­ρί­ου στην υπό­θε­ση «Ρόου ενα­ντί­ον Γου­έντ», ισχυ­ρι­ζό­με­νος ότι η από­φα­ση «το πα­ρα­τρα­βά­ει». Την επό­με­νη χρο­νιά, δια­κή­ρυ­ξε ότι δεν πρέ­πει μια γυ­ναί­κα να έχει «μόνο αυτή δι­καί­ω­μα λόγου για το τι πρέ­πει να συμ­βεί στο σώμα της».

Όπως πε­ριέ­γρα­ψε ο Χιρ στο άρθρο του:  

Ορ­γα­νώ­σεις υπέρ της επι­λο­γής, τις οποί­ες επι­κα­λού­νται σε άρθρο τους οι Times, πε­ριέ­γρα­ψαν το ιστο­ρι­κό του Μπάι­ντεν όσον αφορά τις αμ­βλώ­σεις τη δε­κα­ε­τία του 1980 ως “ανερ­μά­τι­στο” και “ανα­ξιό­πι­στο”. Ενώ κα­τέ­λη­ξε τε­λι­κά να απο­δέ­χε­ται τις βα­σι­κές κα­τευ­θύν­σεις της από­φα­σης Ρόου, συμ­μα­χού­σε πε­ρι­στα­σια­κά με δε­ξιούς πο­λι­τι­κούς και άλ­λους αντί­πα­λους της επι­λο­γής, όπως ο Γε­ρου­σια­στής Ρικ Σα­ντό­ρουμ, πάνω στο στόχο του πε­ριο­ρι­σμού των αμ­βλώ­σε­ων μετά το πρώτο τρί­μη­νο, ακόμα κι αν κιν­δύ­νευε η ζωή της εγκύ­ου. Όπως ξε­κα­θα­ρί­ζουν οι Times, η πλή­ρης υπο­στή­ρι­ξη του Μπάι­ντεν στην πο­λι­τι­κή υπέρ της επι­λο­γής ήρθε αρ­κε­τά αργά στη ζωή του, το 2008, όταν σε ηλι­κία 65 χρό­νων, έγινε ο συ­νυ­πο­ψή­φιος του Μπά­ρακ Ομπά­μα.  

Αλλά οι επι­κρί­τριες/ες του Μπάι­ντεν συ­νή­θως αντι­με­τω­πί­ζουν την εχθρι­κή κα­τη­γο­ρία των υπο­στη­ρικτ(ρι)ών του ότι βοη­θά­νε τον Τραμπ να κερ­δί­σει το Νο­έμ­βρη.

Η Ρενέ Μπρέι­σι Σέρ­μαν, εκτε­λε­στι­κή διευ­θύ­ντρια της ορ­γά­νω­σης για το δι­καί­ω­μα στην άμ­βλω­ση «We Testify», έχει μια απά­ντη­ση σε αυτή την κα­τη­γο­ρία: «Η ανα­πα­ρα­γω­γι­κή ελευ­θε­ρία δεν στα­μα­τά στα σύ­νο­ρά μας. Για μένα ως Μαύρη γυ­ναί­κα δεν απο­τε­λεί απε­λευ­θέ­ρω­ση να απο­κτή­σω πρό­σβα­ση στην άμ­βλω­ση πάνω στις πλά­τες νε­κρών Πα­λαι­στι­νί­ων».

Η Μπρέι­σι Σέρ­μαν είχε προ­σκλη­θεί στην συ­γκέ­ντρω­ση της 23ης Γε­νά­ρη για τον Μπάι­ντεν, αλλά επέ­λε­ξε να μην πάει. Δεν υπάρ­χει αμ­φι­βο­λία ότι εξέ­φρα­ζε και πολ­λές άλλες όταν δή­λω­σε στο Jezebel ότι «Δεν συμ­φώ­νη­σα ποτέ ότι θα πρέ­πει να είμαι βρα­χί­ο­νας του Δη­μο­κρα­τι­κού Κόμ­μα­τος». Και πρό­σθε­σε: «Αλλά αυτό που με ανα­στά­τω­σε βαθιά ήταν να βλέπω μια σειρά από ηγε­τι­κές προ­σω­πι­κό­τη­τες του κι­νή­μα­τός μας να φω­νά­ζουν “άλλη μια τε­τρα­ε­τία”, την ώρα που φε­μι­νί­στριες δια­δη­λώ­τριες ζη­τού­σαν από τον πρό­ε­δρο να στα­μα­τή­σει να βομ­βαρ­δί­ζει εγκύ­ους και παι­διά και οι­κο­γέ­νειες».  

Η επι­στο­λή της ARC-Southeast υπέρ της Πα­λαι­στι­νια­κής απε­λευ­θέ­ρω­σης ση­μειώ­νει: «Κά­ποιοι/ες ανα­ρω­τιού­νται γιατί μια ορ­γά­νω­ση για την ανα­πα­ρα­γω­γι­κή δι­καιο­σύ­νη, όπως η ARC-Southeast, να υψώ­σει φωνή για την Πα­λαι­στί­νη». Και απα­ντά: «Δεν μπο­ρού­με να αγω­νι­ζό­μα­στε για την ανα­πα­ρα­γω­γι­κή αυ­το­νο­μία στο εσω­τε­ρι­κό της χώρας, ενώ αγνο­ού­με τους αγώ­νες των πε­ρι­θω­ριο­ποι­η­μέ­νων αν­θρώ­πων για τη δική τους σω­μα­τι­κή αυ­το­νο­μία στο εξω­τε­ρι­κό, ιδιαί­τε­ρα όταν η ίδια κυ­βέρ­νη­ση που ευ­θύ­νε­ται για την ανα­πα­ρα­γω­γι­κή μας κα­τα­πί­ε­ση στο εσω­τε­ρι­κό είναι ο χο­ρη­γός της ανα­πα­ρα­γω­γι­κής κα­τα­πί­ε­σης των Πα­λαι­στι­νί­ων».