Για τη συγκρότηση νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ

Αρκετό καιρό τώρα υπάρχει μια βιασύνη για να συγκροτηθούν ξεχωριστές  συνελεύσεις νέων. Αυτή η βιασύνη εκφράστηκε και στην πανελλαδική συνδιάσκεψη με την αιφνιδιαστική πρόταση της νεολαίας ΣΥΝ να «αποφασίσει» το σώμα αν θα ιδρυθεί ξεχωριστή νεολαία. Τέτοιες κινήσεις  όχι μόνο χαλούν το κλίμα εμπιστοσύνης και ενότητας που με τόσο κόπο χτίζεται αλλά δεν πρόκειται και να μας οδηγήσουν πιο γρήγορα στην συγκρότηση νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Χρειάζεται συνεχή δράση της νεολαίας στις γειτονιές, στις σχολές και στα σχολεία, έτσι ώστε η συζήτηση να γίνει με βάση τα υπαρκτά προβλήματα της νεολαίας και όχι τα οργανωτικά σχήματα που μπορεί να έχει η κάθε οργάνωση στο μυαλό της. Η συγκρότηση της νεολαίας δεν μπορεί να προηγηθεί του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι το συνέδριο είναι ανοιχτές πολιτικές μάχες για την κατεύθυνση και τον προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την οργανωτική του συγκρότηση.

Γειτονιές
Μέχρι το συνέδριο είναι αναγκαίο να βρεθούν κάποιες μεταβατικές οργανωτικές μορφές έτσι ώστε η νεολαία να μπορεί να παρεμβαίνει και ως τέτοια. Τέτοιες μπορεί να είναι η συγκρότηση θεματικών νέων στις γειτονιές που θα ασχολιούνται και με τα ξεχωριστά ζητήματα που αφορούν τη νεολαία (σχολεία, ανεργία κλπ).  Πρώτα από όλα όμως  πρέπει να εξασφαλιστεί ότι οι νέοι συμμετέχουν στις τοπικές συνελεύσεις και στο σχεδιασμό τους, ότι έχουν επαφή με την τοπική κοινωνία. Η απόσυρση της νεολαίας σε ξεχωριστές διαδικασίες θα απονεκρώσει τις τοπικές και θα τους στερήσει το πιο ενεργό και δραστήριο κομμάτι τους. Η συμμετοχή τους αντίθετα θα δώσει ζωντάνια στις τοπικές συνελεύσεις. Τα ζητήματα αντιφασισμού χρειάζεται να είναι ψηλά στην ατζέντα των νέων με τη συμμετοχή τους σε αντιφασιστικές επιτροπές κατοίκων.

Τι τύπου νεολαία
Η νεολαία ΣΥΝ από την ίδρυσή της λειτουργεί ως ξεχωριστή οργάνωση με «δική της στρατηγική», που εκφράζεται κυρίως με «αριστερές» ανακοινώσεις. Αυτό που προτείνει είναι η αυτοδιάλυση των οργανώσεων νεολαίας και η δημιουργία μιας νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ σαν τη νεολαία ΣΥΝ.  Η νεολαία όμως δεν αποτελεί ξεχωριστό υποκείμενο με αυτόνομη στρατηγική, δεν είναι ένα διαταξικό στρώμα. Ως κίνημα αποτελεί σύμμαχο της εργατικής τάξης και πολλές φορές έχει λειτουργήσει πυροδοτικά για το εργατικό και λαικό κίνημα. Όπως ακριβώς δεν αναγκάζουμε κανέναν να αποδεχτεί αυτή τη θέση, με τον ίδιο τρόπο δεν μπορούμε να αποδεχτούμε κανένα οργανωτικό μοντέλο που θα ενισχύει τον «ξεχωριστό» ρόλο της νεολαίας.  Για παράδειγμα στους εργασιακούς χώρους το καθήκον δεν είναι η ίδρυση συνελεύσεων νέων δασκάλων, αλλά η συμμετοχή των νέων δασκάλων στο σωματείο τους, με ιδέες και προτάσεις που θα το βάζουν σε κίνηση.

Πανεπιστήμια
Όσον αφορά τις σχολές, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που το πανεπιστήμιο χτυπιέται από παντού, χρειαζόμαστε ένα οργανωτικό μοντέλο που να εξυπηρετεί το στόχο του κοινού μετώπου φοιτητών –εργαζομένων. Μια κοινή  συνέλευση φοιτητών-πανεπιστημιακών-διοικητικού προσωπικού ανά σχολή ή ανα ίδρυμα,  θα ήταν πιο αντιπροσωπευτική του «κόσμου» ενός πανεπιστημίου και θα κάλυπτε και το κενό συντονισμού που τόσο πολύ έχει κοστίσει στο εκπαιδευτικό κίνημα.

Η  συγκρότηση νεολαίας είναι διαδικασία και όχι απόφαση. Διαδικασία που πρέπει να χτιστεί μέσα από τις μάχες της νεολαίας και της κοινωνίας. Το πόσο θα περπατήσει αυτή η διαδικασία θα καθορίσει το πόσο γρήγορα αλλά και το ποια μορφή θα πάρει τελικά η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ. Τα κριτήρια για το ποιο οργανωτικό μοντέλο θα ακολουθήσουμε δεν μπορούν να είναι το  πως θα εκλέγουμε αντιπροσώπους στα συνέδρια,  αλλά το πως οι νέοι ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ενεργό κομμάτι της κοινωνίας, και θα συμβάλουν έτσι ώστε η νεολαία να δώσει τη μάχη με τους εργαζόμενους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, για να ανατρέψουμε αυτή την κυβέρνηση και αυτή την πολιτική.