Για τις εκλογές οργάνων στο ΤΕΕ

Οι πρό­σφα­τες εξε­λί­ξεις του χώρου της ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς στον κλάδο των μη­χα­νι­κών είναι λίγο πολύ γνω­στές. Η συ­γκρό­τη­ση της ορ­γά­νω­σης μη­χα­νι­κών Ατ­τι­κής του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, με τη μα­ζι­κή εισ­ροή αν­θρώ­πων οι οποί­οι ορ­γα­νώ­νο­νταν στην Αρι­στε­ρά είτε για πρώτη φορά, είτε μετά από χρό­νια απο­στρά­τευ­σης, και η με­γά­λη μάχη που έδωσε αυτή η ορ­γά­νω­ση για το ασφα­λι­στι­κό, έφερε στο προ­σκή­νιο την ανα­γκαιό­τη­τα δη­μιουρ­γί­ας και μιας αντί­στοι­χης πα­ρά­τα­ξης που να πα­ρεμ­βαί­νει στο ΤΕΕ, να άρει την προη­γού­με­νη πο­λυ­διά­σπα­ση του χώρου, αλλά και να πάρει δια­ζύ­γιο με τις πρα­κτι­κές που το­πο­θε­τού­σαν την αρι­στε­ρά στο ίδιο κάδρο με τις κυ­βερ­νη­τι­κές - μνη­μο­νια­κές πλέον - δυ­νά­μεις στη συ­νεί­δη­ση των μη­χα­νι­κών. Μιας πα­ρά­τα­ξης που θα λει­τουρ­γού­σε συλ­λο­γι­κά και θα συ­γκρουό­ταν με το κα­τε­στη­μέ­νο του ΤΕΕ και τους μη­χα­νι­σμούς του, προ­σπα­θώ­ντας να ανοί­ξει το Επι­με­λη­τή­ριο ξανά στη σφο­δρά πλητ­τό­με­νη μάζα των μη­χα­νι­κών, και να του δώσει νέα κα­τεύ­θυν­ση, και ενό­ψει κυ­βέρ­νη­σης της αρι­στε­ράς.

Η «βουλή» των μη­χα­νι­κών

Η νε­οϊ­δρυ­θεί­σα Ρι­ζο­σπα­στι­κή Πρω­το­βου­λία Μη­χα­νι­κών κα­τέ­γρα­ψε ένα 11% στις εκλο­γές του ΤΕΕ, με ιδιαί­τε­ρα αυ­ξη­μέ­νη αποχή, και παρά τα δια­σταυ­ρού­με­να συ­ντρο­φι­κά πυρά, αφού δεν κα­τόρ­θω­σε να άρει πλή­ρως την πο­λυ­διά­σπα­ση του χώρου. Με αυτή την πα­ρα­κα­τα­θή­κη, έβαλε στό­χους σε όλα τα επί­πε­δα: στο κι­νη­μα­τι­κό, για την ορ­γά­νω­ση του κό­σμου των μη­χα­νι­κών ενά­ντια στην πλήρη διά­λυ­ση των επαγ­γελ­μα­τι­κών, ερ­γα­σια­κών και ασφα­λι­στι­κών τους δι­καιω­μά­των, στο προ­γραμ­μα­τι­κό, τη συ­νει­σφο­ρά προ­τά­σε­ων σε θέ­μα­τα που αφο­ρούν την πα­ρα­γω­γι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση αλλά και στο θε­σμι­κό. Όσον αφορά το τε­λευ­ταίο, η ΡΠΜ ήταν η πρώτη πα­ρά­τα­ξη που άρ­χι­σε να διε­ρευ­νά, με ανοι­χτές δια­δι­κα­σί­ες και στη βάση των απο­φά­σε­ων των ολο­με­λειών της, τη δη­μιουρ­γία ενός πόλου αντι­μνη­μο­νια­κών δυ­νά­με­ων στην Αντι­προ­σω­πεία του ΤΕΕ -τη «βουλή», ας πούμε, των μη­χα­νι­κών- με πυ­ρή­να τις δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ράς, που συ­γκέ­ντρω­ναν 30%. Τόσο για να διεκ­δι­κή­σει με αρι­στε­ρό πλαί­σιο, πρό­γραμ­μα και συμ­μα­χί­ες, θέ­σεις στη διοί­κη­ση του ΤΕΕ, με κύ­ριες τις δύο κο­ρυ­φαί­ες, του προ­έ­δρου της «βου­λής» και του προ­έ­δρου του ΤΕΕ, όσο και για να κα­τα­γρα­φεί στην πιο δη­μό­σια δια­δι­κα­σία του ΤΕΕ, ότι «δεν εί­μα­στε όλοι ίδιοι«. Στις δια­δι­κα­σί­ες του με­τώ­που αυτού συμ­με­τεί­χε, πλην των άλλων δύο πα­ρα­τά­ξε­ων της ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς, και η πα­ρά­τα­ξη της Τό­νιας Μο­ρο­πού­λου, νυν αντι­πρυ­τά­νε­ως του ΕΜΠ. Την ίδια στιγ­μή, ενώ η πα­ρά­τα­ξη των ελεύ­θε­ρων επαγ­γελ­μα­τιών, η ΕλΕΜ, είχε ήδη συ­μπή­ξει συμ­μα­χία με την πα­ρά­τα­ξη του νυν, προ­σκεί­με­νου στο ΠΑΣΟΚ, προ­έ­δρου του ΤΕΕ, ένα­ντι ανταλ­λαγ­μά­των, με­τα­ξύ των οποί­ων και η θέση του προ­έ­δρου της «βου­λής».
Η δια­δι­κα­σία προ­χω­ρού­σε αργά αλλά ικα­νο­ποι­η­τι­κά, και οι δυ­νά­μεις της υπό­λοι­πης αρι­στε­ράς -πλην ΚΚΕ-, οι οποί­ες πα­ρα­δο­σια­κά απεί­χαν από τη δια­δι­κα­σία εκλο­γών για τα όρ­γα­να του ΤΕΕ, με­τα­το­πί­στη­καν προς τις θέ­σεις μας, και έφτα­σαν να προ­τεί­νουν για τη θέση του προ­έ­δρου της «βου­λής», υπο­ψή­φιο από μια ανε­ξάρ­τη­τη αρι­στε­ρή πα­ρά­τα­ξη της Κρή­της, στην οποία συμ­με­τέ­χει και όλος ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Με οποια­δή­πο­τε συμ­μα­χία;

Την ίδια ώρα όμως, ορι­σμέ­να μέλη της ηγε­σί­ας της ΡΠΜ, με προ­ε­ξάρ­χο­ντα τα 2 μέλη της ΚΕ του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που συμ­με­τέ­χουν στην πα­ρά­τα­ξη της Αθή­νας, είχαν αρ­χί­σει να υλο­ποιούν ένα άλλο σχέ­διο. Συν­δυά­ζο­ντας έναν τυ­χο­διω­κτι­σμό στο κυ­νή­γι θέ­σε­ων με οποια­δή­πο­τε συμ­μα­χία, ερα­σι­τε­χνι­κούς χει­ρι­σμούς και εκτι­μή­σεις, αλλά και αδια­φο­ρία για τον αντί­κτυ­πο των κι­νή­σε­ών τους στη δη­μό­σια ει­κό­να του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, πρό­τει­ναν να στη­ρί­ξου­με την Τόνια Μο­ρο­πού­λου για πρό­ε­δρο της «βου­λής». Να ση­μειω­θεί εδώ ότι οι άλλες δύο πα­ρα­τά­ξεις της αρι­στε­ράς, που δια­θέ­τουν τρι­πλά­σιες δυ­νά­μεις στη «βουλή» από την πα­ρά­τα­ξη Μο­ρο­πού­λου, δε θα στή­ρι­ζαν αυτή την υπο­ψη­φιό­τη­τα, ενώ μια τέ­τοια κί­νη­ση θα κα­θι­στού­σε σχε­δόν απί­θα­νη τη με­τέ­πει­τα στή­ρι­ξή τους σε δική μας υπο­ψη­φιό­τη­τα για πρό­ε­δρο του ΤΕΕ. Ταυ­τό­χρο­να, εκ των υστέ­ρων απο­δεί­χθη­κε ότι η Μο­ρο­πού­λου, πα­ρό­τι αυ­το­α­πο­κα­λού­νταν μέρος του δικού μας πόλου, ήταν σε απευ­θεί­ας συ­νεν­νο­ή­σεις και με τη ΝΔ, η οποία διέ­δι­δε ότι δεν εν­δια­φέ­ρε­ται για τη θέση του προ­έ­δρου της «βου­λής», αλλά μόνο για την κα­τα­στρο­φή των συμ­μα­χιών της ΠΑΣΚ. Βα­σι­κό επι­χεί­ρη­μα για τη στή­ρι­ξη της υπο­ψη­φιό­τη­τας Μο­ρο­πού­λου -η οποία θα ήταν υπο­ψή­φια μόνο με δε­δο­μέ­νη τη δική μας στή­ρι­ξη- ένα­ντι της προ­ερ­χό­με­νης από την αρι­στε­ρά υπο­ψη­φιό­τη­τας, ήταν η - το λι­γό­τε­ρο πα­ρα­κιν­δυ­νευ­μέ­νη - εκτί­μη­ση ότι η ΝΔ θα στή­ρι­ζε την πρώτη υπο­ψη­φιό­τη­τα, ενώ τη δεύ­τε­ρη όχι.
Όταν δε, φά­νη­κε ότι αυτό το σχέ­διο δε γι­νό­ταν απο­δε­κτό στον κόσμο που είχε πάρει την πα­ρά­τα­ξη στις πλά­τες του, και από την ολο­μέ­λεια της Αθή­νας, η ευ­θύ­νη της από­φα­σης με­τα­φέρ­θη­κε εν μία νυκτί στους πα­νελ­λα­δι­κά εκλεγ­μέ­νους της πα­ρά­τα­ξης στη «βουλή«, οι οποί­οι, έχο­ντας και μο­νο­με­ρή πλη­ρο­φό­ρη­ση, κα­τέ­λη­ξαν στο «σχέ­διο Μο­ρο­πού­λου». Ενώ λοι­πόν προ­έ­κυ­ψε η δυ­να­τό­τη­τα ισχυ­ρής εκλο­γι­κής κα­τα­γρα­φής των δυ­νά­με­ων της Αρι­στε­ράς, με αξιώ­σεις ενά­ντια στην υπο­ψη­φιό­τη­τα που στή­ρι­ζε το ΠΑΣΟΚ, δια­δι­κα­σία που θα άνοι­γε το δρόμο για τη στή­ρι­ξη της υπο­ψη­φιό­τη­τας της δικής μας πα­ρά­τα­ξης για πρό­ε­δρο του ΤΕΕ από μια συμ­μα­χία σχε­δόν ισο­δύ­να­μη στη «βουλή» με αυτές των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ο χώρος μας βρέ­θη­κε να κα­τα­θέ­τει, όχι απλώς να στη­ρί­ζει, την υπο­ψη­φιό­τη­τα Μο­ρο­πού­λου κό­ντρα στην αρι­στε­ρή υπο­ψη­φιό­τη­τα - που είχε εν πολ­λοίς προ­κύ­ψει από τις δικές μας πρω­το­βου­λί­ες - σε μια επι­λο­γή που διέ­σπα­σε τις δυ­νά­μεις της αρι­στε­ράς στο θε­σμι­κό επί­πε­δο του χώρου των μη­χα­νι­κών, τραυ­μά­τι­σε βαθιά την πα­ρά­τα­ξη, και έδωσε την ευ­και­ρία σε διά­φο­ρα ΜΜΕ να μι­λούν για «σύ­μπρα­ξη ΝΔ-ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στο ΤΕΕ».

Σύ­γκρου­ση με τον κόσμο της πα­ρά­τα­ξης

Ως επι­στέ­γα­σμα, αντί αυ­το­κρι­τι­κής, επι­λέ­χθη­κε η σύ­γκρου­ση με το δια­μαρ­τυ­ρό­με­νο κόσμο της πα­ρά­τα­ξης που αι­σθάν­θη­κε βαθιά απο­γο­ή­τευ­ση, και ο κα­τα­λο­γι­σμός προ­σω­πι­κών επι­διώ­ξε­ων σε αν­θρώ­πους που ζουν από τη δου­λειά τους, και αφιέ­ρω­ναν την κα­θη­με­ρι­νό­τη­τά τους για την πα­ρά­τα­ξη σε όλα τα επί­πε­δα πα­ρό­τι δεν είχαν εκλε­γεί, επι­δει­κνύ­ο­ντας υπο­δειγ­μα­τι­κό αρι­στε­ρό ήθος. Οι επι­λο­γές των συ­ντρό­φων, με βα­σι­κή ευ­θύ­νη των μελών της ΚΕ, με­τα­τρέ­πουν τη ΡΠΜ σε μια πα­ρά­τα­ξη - σφρα­γί­δα, χωρίς τον κόσμο της και την ενέρ­γειά του, σε μια πα­ρά­τα­ξη που υιο­θε­τεί τις ίδιες πα­λιές φθαρ­μέ­νες πρα­κτι­κές, χωρίς να έχει καν τη δια­πραγ­μα­τευ­τι­κή δει­νό­τη­τα και οξυ­δέρ­κεια όσων από την αρι­στε­ρά τις χρη­σι­μο­ποιού­σαν στο πα­ρελ­θόν. Μια πα­ρά­τα­ξη που αντί να πεί­θει για το ότι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν είναι ίδιος με τους άλ­λους, θα μπο­ρεί να χρη­σι­μο­ποιεί­ται ως πα­ρά­δειγ­μα για το αντί­θε­το.
Το σί­γου­ρο είναι ότι ο κό­σμος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στον κλάδο των μη­χα­νι­κών, δεν πρό­κει­ται να μεί­νει άπρα­γος, αλλά θα συ­νε­χί­σει να συ­γκρού­ε­ται με τις κα­τε­στη­μέ­νες κα­τα­στά­σεις και πρα­κτι­κές, που δυ­στυ­χώς βρί­σκουν έδα­φος και στο χώρο μας, ορ­γα­νώ­νο­ντας ταυ­τό­χρο­να την αντί­στα­ση ενά­ντια στα μέτρα διά­λυ­σης των δι­καιω­μά­των και του επαγ­γέλ­μα­τος των μη­χα­νι­κών.

Γιώρ­γος Βε­λε­γρά­κης,
Γιάν­νος Γιαν­νό­που­λος, Εύα Πα­πα­τζα­νή
μη­χα­νι­κοί, μέλη του ΚΣ
της Νε­ο­λαί­ας ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ