Για τις κινητοποιήσεις των αγροτών στην Κοζάνη

Μιλώντας με έναν από τους μπροστάρηδες του μπλόκου, μας εξήγησε ότι οι αγρότες ήδη είχαν σωρευμένα προβλήματα, τόσο μένοντας για μεγάλο διάστημα απλήρωτοι από το κράτος, όσο και σχετικά με την αγροτική τηλεπισκόπηση, ενώ τα νέα δυσβάσταχτα φορολογικά και ασφαλιστικά μέτρα δεν είναι δυνατό να εφαρμοστούν χωρίς να εξοντωθούν οι αγρότες. Γι αυτό ο αγροτικός  κόσμος της περιοχής είναι αποφασισμένος να δώσει τη μάχη μέχρι τέλους, μέχρι να υποχωρήσει η κυβέρνηση.

Σε όλο το νομό (-περιφερειακή ενότητα) έχουν στηθεί μπλόκα: Πέρα από τον Πολύμυλο, μπλόκα υπάρχουν σε Βελβεντό, Γαλατηνή, Νεάπολη, Σέρβια, Μαυροδένδρι, Δρέπανο. Τα μπλόκα εκτείνονται σε όλη τη Δυτική Μακεδονία: από τους δρόμους στα Γρεβενά, το Άργος Ορεστικό Καστοριάς και το Αντίγονο Φλώρινας μέχρι τα τελωνεία στη Νίκη και την Κρυσταλλοπηγή.

Ο αγροτοσυνδικαλιστής δήλωσε φίλα προσκείμενος στην κυβέρνηση, ωστόσο παραδέχεται ότι αρκετός αγροτόκοσμος που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ είναι απογοητευμένος κι εξοργισμένος. Βεβαίως θεωρεί ότι δεν έχει αρχίσει να διαμορφώνεται από ορατή μερίδα των αγωνιζόμενων γενικευμένο αντικυβερνητικό κλίμα. Παράλληλα, πρόσθεσε, «οι γαλάζιοι συνδικαλιστές προκαλεί εντύπωση ότι δεν καλλιεργούν αντικυβερνητικό κλίμα, σκόπιμα προφανώς, προτιμούν να αφήσουν τον Τσίπρα να τελειώσει τη δουλειά...». Οι μόνοι που ως τώρα έχουν βάλει ζήτημα πτώσης της κυβέρνησης ήταν 4-5 νεοναζί παλιάτσοι που ντύθηκαν δήθεν αγρότες ενώ δεν τους ήξερε κανείς. «Επισκέφτηκαν δυο φορές το μπλόκο  ρίχνοντας στη συνέλευση συνθήματα του τύπου ‘κρεμάλα στους 300’ κι ‘έξω οι Αλβανοί από τα χωράφια μας’, όμως ξεσκεπάστηκαν κι απομονώθηκαν εύκολα.»

Ο συναγωνιστής συνέχισε σημειώνοντας: «Ενώ στηρίζω την κυβέρνηση, διαφωνώ με την επιμονή της να κάνει λόγο για αγρότες τεμπέληδες, φοροφυγάδες, που «δεν παράγουν» κλπ. Ο αγροτικός κόσμος πρέπει να στηριχτεί. Ειδικά η άνεργη νεολαία που ειδικά τα δυο τελευταία χρόνια έχει κάνει στροφή  στην αγροτιά  και βλέπει τώρα την ελπίδα να τσακίζεται. Η κυβέρνηση δεν έχει δικαίωμα να σβήσει αυτήν την ελπίδα...», μας δήλωσε χαρακτηριστικά.

Οι αγρότες έχουν προχωρήσει σε συγκεντρώσεις και παραστάσεις διαμαρτυρίας σε δημόσιες υπηρεσίες (ΟΓΑ, ΔΟΥ κλπ), γενικά όμως χρειάζεται πιο πλατύ άνοιγμα στην κοινωνία, που ήδη δείχνει σημάδια αλληλεγγύης, αφού είναι πασιφανές ότι όλοι πλήττονται από τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Ο κοινωνικός αυτοματισμός δεν πιάνει πλέον. Όμως, τα μπλόκα σε δρόμους μακριά από τις πόλεις κάνουν πιο δύσκολη τη συμπαράσταση. 

Σε κάποιες περιοχές οι αγρότες είναι πιο οργανωμένοι, όπως στην Πτολεμαΐδα, έχοντας συγκροτήσει τοπικές συντονιστικές επιτροπές. Το μπλόκο του Πολυμύλου προχωρά συστηματικά σε γενικές συνελεύσεις.

Κατεύθυνση

Από την επίσκεψή μας στο μπλόκο, εκτιμάμε ότι υπάρχει ανάγκη πολιτικού προσανατολισμού ώστε να διαλυθούν και οι τελευταίες αυταπάτες στον αγροτικό κόσμο.

Για παράδειγμα η πεποίθηση πολλών ότι «η κυβέρνηση δεν γίνεται να μην υποχωρήσει, θα βρεθεί λύση» δεν είναι σωστή.

Στο παρελθόν οι κυβερνήσεις διέσπαγαν και νικούσαν εύκολα το αγροτικό κίνημα. Οι τοπικές αγροτικές ηγεσίες πρόβαλλαν και ιδιαίτερα τοπικά αιτήματα πλάι στα παν-αγροτικά. Έτσι οι κυβερνήσεις εξαγόραζαν κάποιες μερίδες, κομμάτιαζαν την αντίσταση κι αποδυναμωνόταν η κεντρική μάχη. Οι σημερινές συνθήκες διαφέρουν, αλλά απαιτούνται πολλά πράγματα για να φτάσουμε στη νίκη και την απόσυρση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου. 

Όσοι και όσες από τη ΛΑΕ επισκεφτήκαμε το μπλόκο στον Πολύμυλο, καταλάβαμε ότι οι αγρότες δείχνουν να μη συνδέουν τα σκληρά μέτρα για τους αγρότες με το Μνημόνιο 3  (αν και είναι  οργανικό κομμάτι του), ούτε την ανατροπή τους με την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής συνολικά.  

Ενώ σωστά δεν «τσιμπάνε» στην τρομοκρατική εκστρατεία κυβερνητικών εκπροσώπων ότι «θα μας διώξουν από ευρώ κι ΕΕ», θεωρούν ότι ο Τσίπρας θα υποχωρήσει και θα βρεί από αλλού τα λεφτά.

Σε ερώτησή μας για το από πού θα αντλήσει πόρους ο Τσίπρας εντός μνημονίου για να αφήσει άθικτους τους αγρότες, η απάντηση που πήραμε ήταν «για παράδειγμα να ασφαλιστούν οι μετανάστες εργάτες γης». Είναι σωστό αίτημα και μάλιστα το ίδιο υιοθετούν ως πρόταση προς την κυβέρνηση κι οι αγρότες της Καστοριάς, με ανακοίνωσή τους.  Είναι αίτημα που ξεχωρίζει τους πιο φτωχούς από τους πιο πλούσιους αγρότες που απασχολούν ανασφάλιστους «κολασμένους της γης», μετατρέπει τον αγώνα των αγροτών από διαταξικό σε ταξικό, παίρνοντας θέση υπέρ των πιο φτωχών αγροτικών στρωμάτων. Αλλά αφενός δεν αρκεί, αφετέρου δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα δεχόταν μια τέτοια λύση η άρχουσα τάξη και οι δανειστές.

Κατά τη γνώμη μας ο αγώνας των αγροτών είναι εκ των πραγμάτων αγώνας αντιμνημονιακός. Και για να νικήσει προϋποθέτει συνειδητή αντιμνημονιακή κατεύθυνση, συντονισμό με τα υπόλοιπα πληττόμενα κομμάτια των μνημονίων (δηλαδή όλον τον κόσμο της δουλειάς) και παλλαϊκό ξεσηκωμό.

Οι αγρότες για να επιβάλλουν τα αιτήματά τους πρέπει να «περάσουν στις πόλεις», να συντονιστούν με τη μεγάλη μάζα των μισθωτών, ιδίως μπροστά στη μεγάλη γενική απεργία-σταθμό της 4ης Φλεβάρη.

Κανένας δεν μπορεί να νικήσει μόνος του αυτό έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά με σκληρό τρόπο τα 6 χρόνια των  αντιμνημονιακών αγώνων.

Ο συντονισμός, η πολιτικοποίηση του αγώνα ενάντια στον κοινό εχθρό που χτυπά όλους μας, το παλλαϊκό κίνημα που θα αποτρέψει την κόπωση και δεν θα επιτρέψει να περιθωριοποιηθούν οι αγρότες θα εξασφαλίσει τη νίκη όχι μόνο των αγροτών, αλλά και της κοινωνίας.