Λεκτικά το σημερινό σχολείο μπορεί να καταδικάζει το bullying με εκδηλώσεις, αλλά ταυτόχρονα προωθεί τον ανταγωνισμό, την αξιολόγηση, τον εξοστρακισμό του αδύναμου, τη μη αποδοχή του «διαφορετικού» μαθητή.
Αποχαιρετίσαμε πριν λίγες μέρες τον Βαγγέλη Γιακουμάκη από τους Αρμένους Ρεθύμνου. Ο θάνατός του ανέδειξε με τραγικό τρόπο στοιχεία μιας κοινωνίας που τα τελευταία πέντε χρόνια, παράλληλα με την οικονομική κρίση και τη φτώχεια, παρουσίασε φαινόμενα έξαρσης της βίας και του ρατσισμού.
Ο θάνατος του Βαγγέλη έχει σχέση με μια ιδιαίτερη μορφή βίας και κουλτούρας που στη γενέτειρά του την Κρήτη, ασπάζεται μια μικρή μερίδα της τοπικής κοινωνίας : το «νταηλίκι», την κακώς εννοούμενη «λεβεντιά» που στην πραγματικότητα πολλές φορές γίνονται συνώνυμα του εκφοβισμού και toy τραμπουκισμού σε όποιον δεν ταιριάζει στο παραπάνω στερεότυπο. Ακόμα χειρότερα όταν γίνονται συνώνυμα της οπλοχρησίας και οπλοκατοχής, ή του εμπορίου ναρκωτικών, όπλων, λευκής σάρκας της ντόπιας μαφίας. Η διαπλοκή αυτού του κομματιού της κοινωνίας με πολιτικούς, η συγκάλυψη υποθέσεων, η ανοχή της αστυνομίας όπως στην περίπτωση του φοιτητή Μανώλη Χορευτάκη που έπεσε νεκρός από μαχαίρι πριν λίγα χρόνια, είναι γνωστά στην τοπική κοινωνία.
Ο θάνατός του Βαγγέλη έφερε στην επικαιρότητα το ζήτημα του σχολικού εκφοβισμού ή αλλιώς bullying, θύμα του οποίου έπεσε ο συγκεκριμένος φοιτητής. Φαινόμενο το οποίο είναι παλιό αλλά σήμερα παρουσιάζει έξαρση μέσα στα σχολεία, αφού συνδέεται με την έξαρση της βίας στην κοινωνία. Αναμενόμενο, αφού λεκτικά το σημερινό σχολείο μπορεί να καταδικάζει το bullying με εκδηλώσεις, αλλά ταυτόχρονα προωθεί τον ανταγωνισμό, την αξιολόγηση, τον εξοστρακισμό του αδύναμου, τη μη αποδοχή του «διαφορετικού» μαθητή. Αναμενόμενο αφού μέσα στα σχολεία υπάρχει η δράση φασιστικών ομάδων. Η σιωπή των καθηγητών και διευθυντών, όπως στην περίπτωση της σχολής του Βαγγέλη είναι συνενοχή.
Η απώλειά του προστίθεται σε μια σειρά από απώλειες συμπολιτών που υπέστησαν τη βία της κρίσης, του κράτους και των φασιστών, τη βία ενάντια στο «διαφορετικό»: αυτοκτονίες ανέργων και απολυμένων εργαζομένων, δολοφονίες αντιφασιστών και μεταναστών από τη Χ.Α , αυτοκτονίες κρατουμένων σε κελιά φυλακών, αυτοκτονίες προσφύγων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αλλά και σε μια σειρά περιστατικών τραμπουκισμού και εκφοβισμού σε όποιον δεν ταιριάζει στα κυρίαρχα στερεότυπα: επιθέσεις και τραυματισμοί ομοφυλόφιλων και τρανς ατόμων από φασίστες, διαπόμπευση οροθετικών γυναικών από υπουργούς…
Τα ΜΜΕ αντιμετώπισαν το ζήτημα με περίσσια υποκρισία. «Δημοσιογράφοι» προσπαθούν να εξισώσουν τον εκφοβισμό που δέχτηκε ο φοιτητής με τη δικαιολογημένη οργή απέναντι στην ομάδα των «νταήδων» συμφοιτητών του. Ενώ παρουσιάστριες τηλεοπτικών εκπομπών που εξευτελίζουν την αξιοπρέπεια και εκμεταλλεύονται την αδυναμία των καλεσμένων «χύνουν κροκοδείλια» δάκρυα για να ανεβάσουν νούμερα τηλεθέασης.
Να σταματήσει η υποκρισία! Απαιτούμε την αποκάλυψη όλων των στοιχείων που θα οδηγήσουν στους ενόχους . Καμία ανοχή σε καμιάς μορφής συγκάλυψη. Να τιμωρηθούν οι ένοχοι.
Ο Βαγγέλης δε θα ξεχαστεί, θα ζει μέσα στους αγώνες ενάντια σε κάθε μορφή βίας, διακρίσεων και ρατσιστικών, ομοφοβικών και φασιστικών απόψεων και πρακτικών. Στους αγώνες για μια άλλη κοινωνία αλληλεγγύης και δικαιοσύνης.
*Εκπαιδευτικός
