Το NPA επιδίωξε τη συγκρότηση ενωτικού ψηφοδελτίου με όλες τις πολιτικές δυνάμεις που επιμένουν να τοποθετούνται ως αντίπαλοι στην κυβέρνηση, στη Δεξιά και στην άκρα Δεξιά, και απορρίπτουν κάθε μορφή εθνικισμού. Απευθύνθηκε, λοιπόν, δημόσια στη LO και στα κόμματα του Μετώπου της Αριστεράς.

Δυ­στυ­χώς η LO δεν θέ­λη­σε ούτε καν να συ­ζη­τή­σει την πρό­τα­σή μας.

Στο Μέ­τω­πο της Αρι­στε­ράς, οι δικές του δυ­σκο­λί­ες και εσω­τε­ρι­κές εντά­σεις, δεν επέ­τρε­ψαν την έναρ­ξη μιας σο­βα­ρής συ­ζή­τη­σης για να επι­χει­ρή­σου­με να ξε­πε­ρά­σου­με τις δια­φω­νί­ες που υπάρ­χουν με­τα­ξύ μας.

Γιατί, πράγ­μα­τι, υπάρ­χουν δια­φο­ρε­τι­κές το­πο­θε­τή­σεις για τα ευ­ρω­παϊ­κά ζη­τή­μα­τα: το Ευ­ρω­παϊ­κό Κόμμα της Αρι­στε­ράς, στο οποίο το Μέ­τω­πο της Αρι­στε­ράς είναι μέλος, το­πο­θε­τεί­ται υπέρ μιας επα­νί­δρυ­σης της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης, θέση που μοιά­ζει πε­ρισ­σό­τε­ρο με μια από­πει­ρα με­ταρ­ρύθ­μι­σης της ΕΕ, ενώ οι δυ­νά­μεις της αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς πα­λεύ­ουν κυ­ρί­ως για τη ρήξη με τους ευ­ρω­παϊ­κούς θε­σμούς.

Ο Με­λαν­σόν έχει το δι­καί­ω­μα να κάνει αμ­φι­λε­γό­με­νες δια­κη­ρύ­ξεις ενά­ντια «στη γερ­μα­νι­κή Ευ­ρώ­πη» ή υπέρ ενός «αλ­λη­λέγ­γυου προ­στα­τευ­τι­σμού», ενώ εμείς υπε­ρα­σπί­ζου­με μια διε­θνι­στι­κή πο­λι­τι­κή χωρίς συμ­βι­βα­σμούς με τον εθνι­κι­σμό.

Πα­ρό­λο που δια­κη­ρύσ­σουν «την κα­τα­δί­κη των ιμπε­ρια­λι­στι­κών και νε­ο­α­ποι­κια­κών επεμ­βά­σε­ων», οι δυ­νά­μεις του Με­τώ­που της Αρι­στε­ράς δεν λένε ούτε μια λέξη για τις επεμ­βά­σεις της Γαλ­λί­ας στην Αφρι­κή.

Αυτές οι δια­φο­ρές, όμως, δεν εμπο­δί­ζουν την ύπαρ­ξη με­γά­λων συμ­φω­νιών με­τα­ξύ μας, στην κρι­τι­κή μας στον κα­πι­τα­λι­σμό, στη λι­τό­τη­τα, στις φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές της ψευ­δο-αρι­στε­ράς (σσ: εν­νο­εί το κυ­βερ­νη­τι­κό Σο­σια­λι­στι­κό Κόμμα), συμ­φω­νιών στα ζη­τή­μα­τα του φε­μι­νι­σμού, της οι­κο­λο­γί­ας, της υπε­ρά­σπι­σης των με­τα­να­στών… Αυτές οι υπαρ­κτές συμ­φω­νί­ες ανά­με­σά μας θα μπο­ρού­σαν να οδη­γή­σουν στη συ­γκρό­τη­ση ψη­φο­δελ­τί­ων αντι­πο­λί­τευ­σης απέ­να­ντι στην κυ­βέρ­νη­ση και την Ευ­ρώ­πη της λι­τό­τη­τας.

Λυ­πού­μα­στε που αυτό δεν έγινε εφι­κτό.

Η πο­λι­τι­κή συ­ζή­τη­ση συ­νε­χί­ζε­ται. Οι δια­φω­νί­ες που υπάρ­χουν στο πλαί­σιο των ευ­ρω­ε­κλο­γών δια­σταυ­ρώ­νο­νται με τις δια­φω­νί­ες που υπάρ­χουν στην εσω­τε­ρι­κή πο­λι­τι­κή. Ρήξη με τον κα­πι­τα­λι­σμό, σε εθνι­κό και ευ­ρω­παϊ­κό πεδίο, ση­μαί­νει ρήξη με τους θε­σμούς που τον υπη­ρε­τούν, ση­μαί­νει εγ­γρα­φή του προ­γράμ­μα­τός μας σε μια προ­ο­πτι­κή επα­να­στα­τι­κού με­τα­σχη­μα­τι­σμού.

Πα­ρό­λα αυτά, εί­μα­στε ικα­νο­ποι­η­μέ­νοι γιατί συμ­βάλ­λα­με ώστε ένα ολό­κλη­ρη τμήμα της πο­λι­τι­κής, συν­δι­κα­λι­στι­κής και κι­νη­μα­τι­κής Αρι­στε­ράς, κα­τέ­βη­κε μαζί στο δρόμο στις 12 Απρί­λη. Και θα αγω­νι­στού­με ώστε να αυτό να απο­τε­λέ­σει μια νέα αφε­τη­ρία. Ο αγώ­νας συ­νε­χί­ζε­ται για να συ­νε­νώ­σου­με όσους-όσες θέ­λουν να ανι­στα­θούν στις πο­λι­τι­κές λι­τό­τη­τας, όσους-όσες μά­χο­νται για την αλ­λη­λεγ­γύη των ερ­γα­τών-τριών πάνω από τα σύ­νο­ρα…

Αυτό θα είναι το νόημα της δι­κιάς μας κα­μπά­νιας για τις ευ­ρω­ε­κλο­γές. 

Σχετικά

Ετικέτες