Αποσπάσματα από ομιλία του Ιωαννίδη στην Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ στις 14 Φεβρουαρίου 1945, δύο μέρες μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τη συνθηκολόγηση της ηγεσίας τους κόμματος. Το τι ακολούθησε, το γνωρίζουμε.
«Ήταν απαραίτητο να συνάψουμε τη συμφωνία. […] Είναι αλήθεια πως ορισμένα σημεία θα μπορούσαν να αποσαφηνιστούν περισσότερο, αλλά αυτό δεν είναι η ουσία του όλου ζητήματος.
Η συναισθηματικότητα δεν μπορεί να καθορίζει την πολιτική μας. Η πραγματικότητα και η ακριβής εκτίμηση των δυνάμεών μας καθορίζει την πολιτική μας. […] Η σημερινή συμφωνία είναι αποτέλεσμα της διεθνούς κατάστασης.
Δεν πρέπει να είμαστε απογοητευμένοι από τη συμφωνία. Δεν πρέπει να βλέπουμε τη συμφωνία απαισιόδοξα, αλλά να πάρουμε όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε η συμφωνία να αποβεί προς όφελός μας.
Είχαμε και έχουμε σωστή πολιτική, αλλά οι σημερινές συνθήκες δεν μας επιτρέπουν να την εφαρμόσουμε. Αν αύριο αλλάξουν οι συνθήκες, θα νικήσουμε».
