Δεκάδες χιλιάδες λαού συνέρρευσαν στις προγραμματισμένες συγκεντρώσεις σ’ όλη τη χώρα, για να διαδηλώσουν ενάντια στον ερχομό της Α. Μέρκελ, ενάντια στην τρόικα και την κυβέρνηση. Στην Αθήνα, στο Σύνταγμα καλούσαν τα συνδικάτα, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στην Ομόνοια καλούσε το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ.
Από το πρωί και παρά το όργιο της τρομολαγνείας των ΜΜΕ, εργαζόμενοι/ες και νέοι/ες κατευθύνθηκαν προς το κέντρο, αψηφώντας τον πρωτοφανή, στρατιωτικού τύπου, αποκλεισμό σχεδόν της μισής πρωτεύουσας από τις αστυνομικές δυνάμεις, καθώς και τις άνευ λόγου και αφορμής προληπτικές προσαγωγές. Μάλιστα, το πρωί και πριν αυξηθεί ο όγκος των διαδηλωτών στην πλατεία Συντάγματος, αστυνομικοί έκαναν προσαγωγές αδιάκριτα και μέσα στην πλατεία.
Μετά τις 13.00 η πλατεία Συντάγματος άρχισε να γεμίζει κόσμο ο οποίος πύκνωσε με το πέρασμα της ώρας και την άφιξη στην πλατεία της πορείας του ΠΑΜΕ. Αξίζει να υπογραμμίσουμε πως τούτη τη φορά στάθηκαν και διαδήλωσαν από κοινού στην πλατεία Συντάγματος όλα τα μπλοκ της Αριστεράς, μαζί με πλήθος εργαζομένων από διάφορα σωματεία.
Ωστόσο γύρω στις 17.00, κι ενώ είχαν προηγηθεί σποραδικές ρίψεις χημικών από την αστυνομία, εξελίχθηκε επιχείρηση εκκένωσης της πλατείας και των γύρω δρόμων από τις αστυνομικές δυνάμεις, με εκτεταμένη χρήση χημικών και συλλήψεις.
Στη Θεσσαλονίκη η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στο άγαλμα του Βενιζέλου και ακολούθησε πορεία προς το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης.
Τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση Σαμαρά επιχειρεί να τρομοκρατήσει το λαό και το εργατικό κίνημα, αυξάνοντας το βαθμό της καταστολής και της αυθαιρεσίας, με αποκορύφωμα τα μέτρα και τις απαγορεύσεις χουντικής εμπνεύσεως για την Τετάρτη 9 Οκτώβρη.
Ωστόσο η διάθεση του κόσμου να αντισταθεί και να φωνάξει δυνατά να φύγουν και η τρόικα εσωτερικού και η τρόικα εξωτερικού παραμένει δυνατή και ανυποχώρητη. Κάτι που φάνηκε και στο απογευματινό συλλαλητήριο των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ την Δευτέρα 8 Οκτώβρη, όπου χιλιάδες εργαζόμενοι διαδήλωσαν με παλμό ενάντια στα νέα μέτρα.
Στο επόμενο διάστημα οι μάχες του κινήματος, της διαδήλωσης, της απεργίας, της κατάληψης, της γενικευμένης ανυπακοής είναι κρίσιμες, καθώς απ’ αυτές κρίνεται σε μεγάλο βαθμό η υπόθεση της ανατροπής. Η ανάγκη προετοιμασίας για μαζική και διαρκείας Γενική Πολιτική Απεργία προβάλλει αβίαστα. Ασφαλώς μαζί με την κίνηση του κόσμου είναι απολύτως απαραίτητο το πολιτικό περιεχόμενο, η αιχμή που συγκροτεί τη συγκέντρωση των δυνάμεων, η υποχρέωση της Αριστεράς και πάνω απ’ όλα του ΣΥΡΙΖΑ να δηλώσει ξεκάθαρα: να φύγει η κυβέρνηση και η τρόικα, να διαγραφεί το χρέος, να πληρώσουν τα βάρη της κρίσης οι τραπεζίτες και οι καπιταλιστές και όχι οι εργαζόμενοι και ο φτωχός λαός!
