Τρεις αριστερές οργανώσεις από τη Μέση Ανατολή δημοσίευσαν την ακόλουθη δήλωση αλληλεγγύης στην παλαιστινιακή αντίσταση στο βομβαρδισμό της Γάζας από τους Ισραηλινούς. Το μήνυμα της παναραβικής ενότητας ως μέσο επίτευξης της απελευθέρωσης των Παλαιστινίων είναι πολύ σημαντικό τη στιγμή που το Ισραήλ απολαμβάνει όχι μόνο την αταλάντευτη στήριξη από τις ΗΠΑ, αλλά και κάθε αραβικού καθεστώτος – η Αίγυπτος, συγκεκριμένα, που συνορεύει με τη Γάζα, θα μπορούσε να σταματήσει την πολιορκία της Γάζας άμεσα με το να ανοίξει τα σύνορα στη Ράφα.
Τρεις αριστερές οργανώσεις από τη Μέση Ανατολή δημοσίευσαν την ακόλουθη δήλωση αλληλεγγύης στην παλαιστινιακή αντίσταση στο βομβαρδισμό της Γάζας από τους Ισραηλινούς. Το μήνυμα της παναραβικής ενότητας ως μέσο επίτευξης της απελευθέρωσης των Παλαιστινίων είναι πολύ σημαντικό τη στιγμή που το Ισραήλ απολαμβάνει όχι μόνο την αταλάντευτη στήριξη από τις ΗΠΑ, αλλά και κάθε αραβικού καθεστώτος – η Αίγυπτος, συγκεκριμένα, που συνορεύει με τη Γάζα, θα μπορούσε να σταματήσει την πολιορκία της Γάζας άμεσα με το να ανοίξει τα σύνορα στη Ράφα.
Εδώ και αρκετές εβδομάδες, η ισραηλινή πολεμική μηχανή συνεχίζει τους βομβαρδισμούς και τις χερσαίες επιχειρήσεις στη Γάζα, με τη μία σφαγή να διαδέχεται την άλλη, ενώ η λεγόμενη «διεθνής κοινότητα» παρακολουθεί αυτάρεσκα. Αυτή η «Παγκόσμια Τάξη» ή αλλιώς «Διεθνής Κοινότητα» – από τον ΟΗΕ, το Συμβούλιο Ασφαλείας του και τη Γενική Γραμματεία του, μέχρι άλλους διεθνείς οργανισμούς – έχει σε μεγάλο βαθμό σιωπήσει, αν δεν είναι και επιδοκιμαστική, απέναντι στις θηριωδίες του νέου ισραηλινού πολέμου.
Η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των παγκόσμιων δυνάμεων συνεχίζουν να ρίχνουν τις ευθύνες στην παλαιστινιακή αντίσταση σε αυτόν τον πόλεμο – μια συνηθισμένη αντίδραση με τη σημερινή λογική, όπου η αντίσταση και οι επαναστάσεις καταδικάζονται ως «τρομοκρατία» και η κρατική τρομοκρατία νομιμοποιείται με το μανδύα της «αυτοάμυνας».
Το χειρότερο είναι ότι, μέσα σε αυτό το ντροπιαστικό θέαμα, οι Παλαιστίνιοι αντιμετωπίζουν και άλλη μια πολιορκία, μια αραβική πολιορκία που υποκινείται από τοπικά καθεστώτα, και τους μετριοπαθείς και τους «moumanaa» (ΣτΜ «ανοσία» σε οτιδήποτε δυτικό). Η αιγυπτιακή κυβέρνηση, μέσω της αντεπαναστατικής μηχανής που εκπροσωπεί η προδοτική κυβέρνηση Σίσι, κρατάει τα σύνορα της Αιγύπτου κλειστά στους Παλαιστίνιους και καθησυχάζει το σιωνιστικό καθεστώς με το να καταστρέφει τα τούνελ. Η κυβέρνηση Σίσι συνεχίζει να πιέζει για συμφωνίες κατάπαυσης του πυρός, που συμφωνούν με την κατοχή και το σιωνισμό, και συμβάλλει στη συστηματική καταστροφή της παλαιστινιακής κοινωνίας.
Από την άλλη μεριά, οι αρχές της Ιορδανίας καθιερώνουν αυτή την προδοσία με το να διατηρούν τη συμφωνία ειρήνης με το ισραηλινό καθεστώς, ενώ συστηματικά καταστέλλουν όλα τα πολιτικά κινήματα που στηρίζουν την παλαιστινιακή αντίσταση στην κατοχή. Η Ιορδανία επίσης βοήθησε ενεργά το σιωνιστικό μόρφωμα να ξεπεράσει την ηρωική αντίσταση με το να ανοίξει το αεροδρόμιο του Αμάν στα ισραηλινά αεροπλάνα αφού οι πύραυλοι που εκτοξεύονταν από τη Γάζα οδήγησαν στο κλείσιμο του αεροδρομίου Μπεν Γκουριόν.
Οι διαλυμένες μοναρχίες του Κόλπου, στην καθημερινή τους επικύρωση της πίστης των καθεστώτων τους στον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό και τη σιωπηρή τους συμμαχία με το Ισραήλ, καταπνίγουν την αντίσταση, με το να παρέχουν μέσω της συμμαχίας τους σε όλες τις δυνάμεις που είναι εχθρικές προς τους Παλαιστίνιους σε όλο τον κόσμο πετρέλαιο, υλικοτεχνική και πολιτική στήριξη και πληροφορίες.
Από την άλλη μεριά, η Συρία – ένα καθεστώς του άξονα mumanaa – συνεχίζει τον αιματηρό του πόλεμο ενάντια στο λαό του, αναγκάζοντας εκατομμύρια να φύγουν και βάζοντας φυλακή δεκάδες χιλιάδες ειρηνικούς διαδηλωτές που ζητάνε ελευθερία και αξιοπρέπεια. Στο μεταξύ, έχει δείξει επανειλημμένα την απροθυμία του να αντιμετωπίσει το σιωνιστικό κράτος και τις σφαγές των Παλαιστινίων, με το να μην απαντάει στις ισραηλινές προκλήσεις στη Συρία.
Το συριακό καθεστώς και οι σύμμαχοί του στο Ιράν και τις άλλες χώρες της περιοχής, συμπεριλαμβανομένου του Λιβάνου, συμμετέχουν ενεργά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην πολιορκία της Παλαιστίνης (η κατάσταση των παλαιστινιακών καταυλισμών στο Λίβανο και τη Συρία, ιδιαίτερα του Γιαρμούκ, επιβεβαιώνουν αυτό τον ισχυρισμό) μέσω της βάναυσης καταστολής των πολιτών τους και των προσπαθειών να παραλύσουν και να ακυρώσουν τη λαϊκή στήριξη στην Παλαιστίνη.
Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στο καθεστώς του Λιβάνου και σε όλες τις πολιτικές του δυνάμεις και κόμματα, που δεν διστάζουν να επιβάλουν πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό αποκλεισμό στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες στο Λίβανο. Οι παλαιστινιακοί καταυλισμοί – από το Ταλ ελ Ζαατάρ και το Τζισρ αλ Μπάσα, έως τη Σάμπρα και τη Σατίλα και το Ναχρ ελ Μπάρεντ – είναι μάρτυρες της συνενοχής του λιβανέζικου καθεστώτος. Οι αντιμαχόμενες πλευρές της αστικής του τάξης, που τώρα είναι χωρισμένες ανάμεσα στη συμμαχία της 8ης Μαρτίου (τη φιλοσυριακή πτέρυγα) και τη συμμαχία της 14ης Μαρτίου (την αντισυριακή πτέρυγα) συμμετέχει στην οικοδόμηση της κρίσης που αντιμετωπίζουν οι Παλαιστίνιοι. Ενώ το Ισραήλ συνεχίζει τις σφαγές, βλέπουμε τη Χεζμπολάχ, που εδώ και καιρό φωνάζει «Ιερουσαλήμ, ερχόμαστε», να είναι πρόθυμη να διαβεί τα σύνορα προς τη Συρία και το Ιράκ για να στηρίξει τις θρησκευτικές σέχτες-συμμάχους της, ενώ στα νότια σύνορα επικρατεί ησυχία.
Για αυτούς τους λόγους, διαμαρτυρόμαστε σήμερα (ΣτΜ 11/8) μπροστά από την πρεσβεία της Συμφωνίας του Καμπ Ντέιβιντ, την πρεσβεία του προδοτικού αιγυπτιακού καθεστώτος που αντιπροσωπεύει, με την εγκληματική του θρασύτητα, το μοντέλο των αραβικών καθεστώτων που πρέπει να ανατραπούν, από τον Ατλαντικό Ωκεανό έως τον Κόλπο!
Το αιγυπτιακό καθεστώς είναι σήμερα η αιχμή του δόρατος στο στραγγαλισμό της παλαιστινιακής αντίστασης στη Γάζα. Αποτελεί το βασικό πυλώνα υποστήριξης στη σιωνιστική κατοχή και έχει δέσει τον αιγυπτιακό λαό με τη Συμφωνία του Καμπ Ντέιβιντ. Η πτώση του αιγυπτιακού καθεστώτος μπορεί να επιτρέψει στην Παλαιστίνη να ανασάνει και στους αραβικούς λαούς να σπάσουν τις αλυσίδες τους και να ξεσηκωθούν πάλι για τη δική τους ελευθερία και την ελευθερία της Παλαιστίνης.
Η απελευθέρωση της Παλαιστίνης θα γεννηθεί μόνο μέσα από τις στάχτες των αραβικών καθεστώτων, μέσα από τη διαδικασία της συλλογικής χειραφέτησης των ανθρώπων της περιοχής, από τον ιμπεριαλισμό, τις δικτατορίες, τον καπιταλισμό και τις αντιδραστικές δυνάμεις.
Γι’ αυτό το λόγο, στεκόμαστε εδώ στη Βηρυτό για να ανακοινώσουμε, με σεμνότητα, την αλληλεγγύη μας με τους ανθρώπους της Παλαιστίνης και την αντίστασή τους στην κατοχή με όλα τα απαιτούμενα μέσα. Επίσης θέλουμε να αποτίσουμε φόρο τιμής στους μάρτυρες από τις σφαίρες των αραβικών και σιωνιστικών καθεστώτων και να δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους τους φυλακισμένους στην Παλαιστίνη, τη Συρία, το Ιράκ, την Αίγυπτο, την Ιορδανία, το Μπαχρέιν, τη Σαουδική Αραβία, την Τυνησία και όλους εκείνους τους ανθρώπους των οποίων οι εξεγέρσεις μπορούν να δώσουν στην αντίσταση μεγαλύτερο βάθος. Αν συλλογικά αντισταθούμε στη σιωνιστική κατοχή αλλά και στα δικά μας σάπια και αντιδραστικά καθεστώτα, θα έρθουμε πιο κοντά στην Παλαιστίνη.
Νίκη στην Αντίσταση, κάτω η κατοχή
Κάτω οι δικτατορίες, ο ιμπεριαλισμός και οι αντιδραστικές δυνάμεις
Λευτεριά στην Παλαιστίνη
Υπογράφουν:
Το Σοσιαλιστικό Φόρουμ/Λίβανος
Sawt al'Niswa
Τοίχοι της Βηρυτού
