Η επέτειος του Πολυτεχνείου στην Πτολεμαΐδα

 Πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε μίνι συ­ναυ­λία, όπου οι μα­θη­τές του μου­σι­κού σχο­λεί­ου μας τα­ξί­δε­ψαν στους αγώ­νες του πα­ρελ­θό­ντος μέσω του τρα­γου­διού με τα όρ­γα­να και τις φωνές τους. Πα­ρου­σιά­στη­κε έκ­θε­ση φω­το­γρα­φί­ας, η οποία ανα­δεί­κνυε την αντι­στοι­χία ει­κό­νων από τη χού­ντα με ει­κό­νες του σή­με­ρα, δεί­χνο­ντας ότι τε­λι­κά «η χού­ντα δεν τε­λεί­ω­σε το ‘73». Δια­βά­στη­καν ανα­κοι­νώ­σεις των φο­ρέ­ων, δια­βά­στη­καν δια­χρο­νι­κά (όσον αφορά τα μη­νύ­μα­τα της αλ­λη­λεγ­γύ­ης και της αντί­στα­σης) κεί­με­να και ποι­ή­μα­τα των Τ.Λι­βα­δί­τη, Μ.Κα­τσα­ρού και Τ.Χα­τζηα­να­γνώ­στου και φω­νά­χτη­καν συν­θή­μα­τα.Τέλος πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε δια­δή­λω­ση στο κέ­ντρο της πόλης, με κε­ντρι­κό το σύν­θη­μα «Ψω­μί-Παι­δεία-Ελευ­θε­ρία, εμπρός για της Γε­νιάς μας τα Πο­λυ­τε­χνεία» και άλλα συν­θή­μα­τα που επι­και­ρο­ποιού­σαν την επέ­τειο και κα­λού­σαν τον κόσμο να εξε­γερ­θεί ενά­ντια στο Σα­μα­ρά, τα μνη­μό­νια και το φα­σι­σμό. Η συ­γκέ­ντρω­ση δεν ...συ­νο­δεύ­τη­κε από άλλες, ξε­χω­ρι­στές συ­γκε­ντρώ­σεις και έδωσε το απα­ραί­τη­το μή­νυ­μα  της ενό­τη­τας απέ­να­ντι στη βαρ­βα­ρό­τη­τα των από πάνω,  τι­μώ­ντας και με αυτόν τον τρόπο όσους αγω­νί­στη­καν 40 χρό­νια πριν για μια κα­λύ­τε­ρη ζωή. Στην επι­τυ­χία της εκ­δή­λω­σης συ­νέ­βα­λαν κα­θο­ρι­στι­κά η το­πι­κή ΕΛΜΕ και ο το­πι­κός σύλ­λο­γος δα­σκά­λων, με την ενη­μέ­ρω­ση στα σχο­λεία, αλλά κυ­ρί­ως με τη διορ­γά­νω­ση 2 μέρες πριν κε­ντρι­κής εκ­δή­λω­σης για τα 40χρο­να της εξέ­γερ­σης. Η εκ­δή­λω­ση μά­ζε­ψε 100 αν­θρώ­πους, προ­έ­βα­λε το αξιό­λο­γο και άκρως συ­γκι­νη­τι­κό ντο­κι­μα­ντέρ του Π.Βούλ­γα­ρη για το Πο­λυ­τε­χνείο και βο­ή­θη­σε στο να μπει ένας κό­σμος της πόλης στο κλίμα που άρ­μο­ζε στη φε­τι­νή επέ­τειο. Τα σω­μα­τεία των εκ­παι­δευ­τι­κών, στή­ρι­ξαν και τη συ­γκέ­ντρω­ση μαζί με τους διορ­γα­νω­τές: Εορ­δαία Ενά­ντια στον Φα­σι­σμό, τον Ρα­τσι­σμό και την Ξε­νο­φο­βία, Κί­νη­ση Απε­λά­στε τον Ρα­τσι­σμό Ν. Κο­ζά­νης, Σω­μα­τείο Ερ­γα­τι­κή Αλ­λη­λεγ­γύη, Κί­νη­ση Γυ­ναι­κών Εορ­δαί­ας, Κί­νη­ση Για τα Δι­καιώ­μα­τα και τις Ελευ­θε­ρί­ες της Επο­χής μας, Ομάδα Αλ­λη­λεγ­γύ­ης Πο­λι­τών Εορ­δαί­ας.

Τη συ­γκέ­ντρω­ση στή­ρι­ξαν επί­σης πο­λι­τι­κά οι δυ­νά­μεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ.

Συ­γκε­ντρώ­σεις, πολύ μι­κρό­τε­ρης μα­ζι­κό­τη­τας, έγι­ναν και σε άλλες πό­λεις της Δυ­τι­κής Μα­κε­δο­νί­ας. Όπως στην Κο­ζά­νη, με ...3 ξε­χω­ρι­στές συ­γκε­ντρώ­σεις (του Ερ­γα­τι­κού Κέ­ντρου, του ΚΚΕ και των αντιε­ξου­σια­στών, όπου η πο­λυ­διά­σπα­ση των δυ­νά­με­ων κό­στι­σε στη ΜΗ πραγ­μα­το­ποί­η­ση των δια­δη­λώ­σε­ων), στη Φλώ­ρι­να και στην Κα­στο­ριά (συ­γκε­ντρώ­σεις του ΚΚΕ).

Κι ένα από­σπα­σμα από το το ενω­τι­κό κά­λε­σμα των φο­ρέ­ων στην Πτο­λε­μα­ΐ­δα:

«Το Πο­λυ­τε­χνείο δεν είναι ανά­μνη­ση, σχο­λι­κή γιορ­τή και επέ­τειοι.Δεν είναι πα­ρε­λά­σεις και κοι­νω­νι­κές συ­να­θροί­σεις...Δεν είναι αυτοί, οι λίγοι, που εξαρ­γύ­ρω­σαν αγώ­νες στα πο­λι­τι­κά χρη­μα­τι­στή­ρια.Το Πο­λυ­τε­χνείο ήταν θέ­λη­ση και δύ­να­μη του ανώ­νυ­μου πλή­θους.Ήταν πάθος και αμ­φι­σβή­τη­ση, ρήξη με την εξου­σία.Ήταν η κο­ρυ­φαία στιγ­μή ενός μι­κρού λαού που έδει­ξε την με­γά­λη του δύ­να­μη.Ήταν η χί­μαι­ρα που διέ­λυ­σε τις αυ­τα­πά­τες της φι­λε­λευ­θε­ρο­ποί­η­σης της χού­ντας.Ήταν το ΜΕ­ΧΡΙΣ ΕΔΩ...

40 χρό­νια μετά είναι για την χώρα μας 40 χρό­νια πίσω.Η επί­θε­ση του κε­φα­λαί­ου και η αθλιό­τη­τα των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών, οδή­γη­σαν στο ξε­πού­λη­μα χώρας, βύ­θι­σαν στην φτώ­χεια και την ανερ­γία τον ελ­λη­νι­κό λαό, συ­νέ­τρι­ψαν την αξιο­πρέ­πεια και την πε­ρη­φά­νεια του οδη­γώ­ντας τον στην γραμ­μή των συσ­σι­τί­ων, σκύ­λε­ψαν επάνω στο σώμα της αι­μό­φυρ­της δη­μο­κρα­τί­ας, διέ­λυ­σαν την παι­δεία και την υγεία και μο­νο­πώ­λη­σαν την ενη­μέ­ρω­ση...
40 χρό­νια μετά το Πο­λυ­τε­χνείο, τα Πο­λυ­τε­χνεία είναι εδώ .Είναι στην ΕΡΤ που εκ­πέ­μπει μέσα από αυτό.Είναι στις ομά­δες αντί­στα­σης απέ­να­ντι στον φα­σι­σμό και την φτώ­χεια.Είναι στους αγώ­νες των απο­λυο­μέ­νων.Είναι μέσα στις στρα­τιές των ανέρ­γων.Είναι στους αγώ­νες της παι­δεί­ας, της υγεί­ας, της ενέρ­γειας, των ΟΤΑ, των συμ­βα­σιού­χων..
Είναι στην πάλη ενά­ντια στο φα­σι­σμό, και τα νε­ο­να­ζι­στι­κά σκου­πί­δια.Στην πάλη για την ανα­τρο­πή των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών στην προ­ο­πτι­κή της ελ­πί­δας.Είναι στις πλα­τεί­ες, τους δρό­μους και τις δια­δη­λώ­σεις.Το Πο­λυ­τε­χνείο είναι φωνή απέ­να­ντι στην σιωπή, είναι αι­σιο­δο­ξία απέ­να­ντι στην απο­γο­ή­τευ­ση, είναι ηχηρό μή­νυ­μα, πράξη αλ­λη­λεγ­γύ­ης και ανα­τρο­πής...Γιατί όταν μιλά ο λαός η εξου­σία σω­παί­νει….»