Η επέτειος του Πολυτεχνείου στην Πτολεμαΐδα

 Πραγματοποιήθηκε μίνι συναυλία, όπου οι μαθητές του μουσικού σχολείου μας ταξίδεψαν στους αγώνες του παρελθόντος μέσω του τραγουδιού με τα όργανα και τις φωνές τους. Παρουσιάστηκε έκθεση φωτογραφίας, η οποία αναδείκνυε την αντιστοιχία εικόνων από τη χούντα με εικόνες του σήμερα, δείχνοντας ότι τελικά «η χούντα δεν τελείωσε το ‘73». Διαβάστηκαν ανακοινώσεις των φορέων, διαβάστηκαν διαχρονικά (όσον αφορά τα μηνύματα της αλληλεγγύης και της αντίστασης) κείμενα και ποιήματα των Τ.Λιβαδίτη, Μ.Κατσαρού και Τ.Χατζηαναγνώστου και φωνάχτηκαν συνθήματα.Τέλος πραγματοποιήθηκε διαδήλωση στο κέντρο της πόλης, με κεντρικό το σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, εμπρός για της Γενιάς μας τα Πολυτεχνεία» και άλλα συνθήματα που επικαιροποιούσαν την επέτειο και καλούσαν τον κόσμο να εξεγερθεί ενάντια στο Σαμαρά, τα μνημόνια και το φασισμό. Η συγκέντρωση δεν ...συνοδεύτηκε από άλλες, ξεχωριστές συγκεντρώσεις και έδωσε το απαραίτητο μήνυμα  της ενότητας απέναντι στη βαρβαρότητα των από πάνω,  τιμώντας και με αυτόν τον τρόπο όσους αγωνίστηκαν 40 χρόνια πριν για μια καλύτερη ζωή. Στην επιτυχία της εκδήλωσης συνέβαλαν καθοριστικά η τοπική ΕΛΜΕ και ο τοπικός σύλλογος δασκάλων, με την ενημέρωση στα σχολεία, αλλά κυρίως με τη διοργάνωση 2 μέρες πριν κεντρικής εκδήλωσης για τα 40χρονα της εξέγερσης. Η εκδήλωση μάζεψε 100 ανθρώπους, προέβαλε το αξιόλογο και άκρως συγκινητικό ντοκιμαντέρ του Π.Βούλγαρη για το Πολυτεχνείο και βοήθησε στο να μπει ένας κόσμος της πόλης στο κλίμα που άρμοζε στη φετινή επέτειο. Τα σωματεία των εκπαιδευτικών, στήριξαν και τη συγκέντρωση μαζί με τους διοργανωτές: Εορδαία Ενάντια στον Φασισμό, τον Ρατσισμό και την Ξενοφοβία, Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό Ν. Κοζάνης, Σωματείο Εργατική Αλληλεγγύη, Κίνηση Γυναικών Εορδαίας, Κίνηση Για τα Δικαιώματα και τις Ελευθερίες της Εποχής μας, Ομάδα Αλληλεγγύης Πολιτών Εορδαίας.

Τη συγκέντρωση στήριξαν επίσης πολιτικά οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Συγκεντρώσεις, πολύ μικρότερης μαζικότητας, έγιναν και σε άλλες πόλεις της Δυτικής Μακεδονίας. Όπως στην Κοζάνη, με ...3 ξεχωριστές συγκεντρώσεις (του Εργατικού Κέντρου, του ΚΚΕ και των αντιεξουσιαστών, όπου η πολυδιάσπαση των δυνάμεων κόστισε στη ΜΗ πραγματοποίηση των διαδηλώσεων), στη Φλώρινα και στην Καστοριά (συγκεντρώσεις του ΚΚΕ).

Κι ένα απόσπασμα από το το ενωτικό κάλεσμα των φορέων στην Πτολεμαΐδα:

«Το Πολυτεχνείο δεν είναι ανάμνηση, σχολική γιορτή και επέτειοι.Δεν είναι παρελάσεις και κοινωνικές συναθροίσεις...Δεν είναι αυτοί, οι λίγοι, που εξαργύρωσαν αγώνες στα πολιτικά χρηματιστήρια.Το Πολυτεχνείο ήταν θέληση και δύναμη του ανώνυμου πλήθους.Ήταν πάθος και αμφισβήτηση, ρήξη με την εξουσία.Ήταν η κορυφαία στιγμή ενός μικρού λαού που έδειξε την μεγάλη του δύναμη.Ήταν η χίμαιρα που διέλυσε τις αυταπάτες της φιλελευθεροποίησης της χούντας.Ήταν το ΜΕΧΡΙΣ ΕΔΩ...

40 χρόνια μετά είναι για την χώρα μας 40 χρόνια πίσω.Η επίθεση του κεφαλαίου και η αθλιότητα των μνημονιακών πολιτικών, οδήγησαν στο ξεπούλημα χώρας, βύθισαν στην φτώχεια και την ανεργία τον ελληνικό λαό, συνέτριψαν την αξιοπρέπεια και την περηφάνεια του οδηγώντας τον στην γραμμή των συσσιτίων, σκύλεψαν επάνω στο σώμα της αιμόφυρτης δημοκρατίας, διέλυσαν την παιδεία και την υγεία και μονοπώλησαν την ενημέρωση...
40 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο, τα Πολυτεχνεία είναι εδώ .Είναι στην ΕΡΤ που εκπέμπει μέσα από αυτό.Είναι στις ομάδες αντίστασης απέναντι στον φασισμό και την φτώχεια.Είναι στους αγώνες των απολυομένων.Είναι μέσα στις στρατιές των ανέργων.Είναι στους αγώνες της παιδείας, της υγείας, της ενέργειας, των ΟΤΑ, των συμβασιούχων..
Είναι στην πάλη ενάντια στο φασισμό, και τα νεοναζιστικά σκουπίδια.Στην πάλη για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών στην προοπτική της ελπίδας.Είναι στις πλατείες, τους δρόμους και τις διαδηλώσεις.Το Πολυτεχνείο είναι φωνή απέναντι στην σιωπή, είναι αισιοδοξία απέναντι στην απογοήτευση, είναι ηχηρό μήνυμα, πράξη αλληλεγγύης και ανατροπής...Γιατί όταν μιλά ο λαός η εξουσία σωπαίνει….»