Η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ

Η συ­ζή­τη­ση γε­νι­κεύ­τη­κε:  Τέ­θη­κε θέμα μιας «πο­λι­τι­κής και εθνι­κής συ­νεν­νό­η­σης», που αφορά «πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις και ανε­ξάρ­τη­τους βου­λευ­τές στην πα­ρού­σα Βουλή» και που θα μπο­ρού­σε να υπο­βοη­θη­θεί αν συν­δε­ό­ταν με τα ψη­φο­δέλ­τια του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στις επό­με­νες εκλο­γές, ψη­φο­δέλ­τια που θα έπρε­πε να γί­νουν «ανοι­χτά και ελ­κυ­στι­κά».

Αυτή η λο­γι­κή, με τα μάτια συ­γκε­ντρω­μέ­να στην επό­με­νη κάλπη, εμπε­ριέ­χει πο­λι­τι­κές επι­λο­γές που δύ­σκο­λα «περ­νά­νε» στον κόσμο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: σχέση με τη ΔΗΜΑΡ (ή τους βου­λευ­τές της...), έντα­ξη όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρων σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τι­κών ομά­δων, θέμα ακόμα και με ανε­ξάρ­τη­τους βου­λευ­τές της... Δε­ξιάς... Ταυ­τό­χρο­να, η ανα­ζή­τη­ση μιας «εθνι­κής συ­νεν­νό­η­σης» άνοι­γε διά­πλα­τα το δρόμο για το εν­δε­χό­με­νο να κα­τρα­κυ­λή­σει κα­νείς από την κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς σε εκ­δο­χές κυ­βερ­νή­σε­ων Εθνι­κής Ενό­τη­τας.

Η συ­ζή­τη­ση αυτή ανα­χαι­τί­στη­κε. Η ΚΕ έμει­νε στη δή­λω­ση του Αλ. Τσί­πρα ότι τα θέ­μα­τα των συμ­μα­χιών θα απο­φα­σι­στούν «στην ώρα τους και με συλ­λο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες», ενώ στη βάση αυτής της δή­λω­σης η Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα απέ­συ­ρε την «τρο­πο­λο­γία» που ζη­τού­σε από­φα­ση της ΚΕ για τις συμ­μα­χί­ες στη βάση των απο­φά­σε­ων του συ­νε­δρί­ου.

Είναι σαφές ότι η συ­ζή­τη­ση αυτή θα συ­νε­χι­στεί. Και η μόνη εγ­γύ­η­ση για την κα­τεύ­θυν­ση των τε­λι­κών απο­φά­σε­ων είναι να «απλω­θεί» η συ­ζή­τη­ση αυτή στα όρ­γα­να και στις ορ­γα­νώ­σεις, στον κόσμο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που πρέ­πει να πάρει την ευ­θύ­νη για την προ­ο­πτι­κή του εγ­χει­ρή­μα­τος της Ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς.