Η μάχη ενάντια στο Σχέδιο Αθηνά συνεχίζεται: Ένας πρώτος απολογισμός των κινητοποιήσεων

Περιμένοντας λοιπόν την τελική μορφή του Προεδρικού Διατάγματος, οι φοιτητές βρίσκονται μπροστά σε ένα μεγάλο ερώτημα: Πώς συνεχίζουμε, για να σταματήσουμε την επίθεση ενάντια στη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία.

Συμπεράσματα

Με τις πρώτες ανακοινώσεις του Σχεδίου Αθηνά, σε πολλές πόλεις της περιφέρειας ξέσπασε ένας γύρος μαζικών γενικών συνελεύσεων σε κάθε τμήμα ΑΕΙ –ΤΕΙ, αλλά και τοπικές κινητοποιήσεις, παρασύροντας την τοπική κοινωνία.

Σχεδόν κάθε βδομάδα, από τις αρχές Φλεβάρη, είχαμε δράσεις των φοιτητικών συλλόγων, συλλαλητήρια, καταλήψεις δημοσίων κτιρίων. Οι δράσεις είχαν τεράστια μαζικότητα και μεγάλο αυθορμητισμό, φέρνοντας στο προσκήνιο κινητοποιήσεις που το φοιτητικό κίνημα γνώριζε πρώτη φορά.

Στο Λασίθι υπάρχει επιτροπή Αγώνα  ενάντια στο σχέδιο Αθηνά και στο κλείσιμο του νοσοκομείου Ιεράπετρας. Η επιτροπή Αγώνα προχώρησε σε καταλήψεις της ΔΟΥ, συμβολικούς αποκλεισμούς κτιρίων μέχρι και πορεία-κατάληψη της Περιφέρειας.

Στο Μεσολόγγι, με αφορμή την επίσκεψη κυβερνητικού εκπροσώπου, έγινε πορεία την οποία έπνιξαν στα δακρυγόνα οι δυνάμεις των ΜΑΤ.

Φοιτητές από Αμαλιάδα και Πύργο απέκλεισαν υπουργό σε γραφεία τηλεόρασης. Στην Πάτρα μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων κατέβηκαν στις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου, διαδηλώνοντας στο τέλος της παρέλασης.

Υπήρξαν γενικώς σε όλη την περιφέρεια αντιδράσεις που συγκέντρωναν για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό τις δυνάμεις της τοπικής κοινωνίας και φοιτητές που εμπιστεύονταν για πρώτη φορά τη συλλογική δράση μέσω των φοιτητικών συλλόγων.

Αυτή η ένταση και το μέγεθος καταλήψεων ήταν αρκετά για να εξαπλωθεί το κλίμα αντίστασης και να παρασύρει σχολές και τμήματα να ενωθούν ενάντια στην κυβέρνηση. Γιατί όλοι οι φοιτητές που βγήκαν στους δρόμους (ιδιαίτερα στα δύο πανελλαδικά συλλαλητήρια ενάντια στο Σχέδιο Αθηνά) κατάλαβαν ότι ο στόχος για ανατροπή του Σχεδίου Αθηνά περνά από την ανατροπή της κυβέρνησης και του μνημονίου.

Ωστόσο, το μέγεθος των καταλήψεων και η ένταση των κινητοποιήσεων δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την ψήφιση του νομοσχεδίου. Σχολές κυρίως από τα ΑΕΙ και από τα ΤΕΙ που δεν πλήττονται (προς το παρόν) από το νομοσχέδιο δεν κινητοποιήθηκαν. Ο συντονισμός φοιτητών-καθηγητών-εργαζομένων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ δεν πραγματοποιήθηκε σε αρκετές πόλεις. Με ελάχιστες εξαιρέσεις που και αυτές ήταν χωρίς συνέχεια, η προοπτική για τη δημιουργία ενός Μετώπου ενάντια στο νομοσχέδιο και την κυβέρνηση δεν μπόρεσε να συγκροτηθεί.

Την ίδια στιγμή που πραγματοποιήθηκαν συλλαλητήρια που καλούσαν ευρύτερα κομμάτια που αγωνίζονται επίσης ενάντια στις απολύσεις στο δημόσιο, στα νοσοκομεία, στα σχολεία και στην υπόλοιπη εκπαίδευση, όλα αυτά τα ρυάκια αντίστασης δεν κατάφεραν να συντονιστούν.

Ο ρόλος της Αριστεράς

Ο αγώνας ενάντια στη διάλυση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας είναι διαρκής μέχρι την ανατροπή της τρικομματικής κυβέρνησης και γι’ αυτό τα ψέματα, που θέλησαν να περάσουν οι κυβερνητικές παρατάξεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ περί διαλόγου, περί διαπραγμάτευσης, ότι δήθεν οι καταλήψεις δεν έχουν αποτέλεσμα κτλ, κατάρρευσαν.

Το φοιτητικό κίνημα έκανε ξεκάθαρο ότι χρειάζεται ολομέτωπη σύγκρουση με την κυβέρνηση και σε αυτό τον αγώνα χρειάζονται μαζικές καταλήψεις και δράσεις μαζί με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας που πλήττονται.

Η Αριστερά με τις παρατάξεις της ΑΡΕΝ-ΕΑΑΚ-ΜΑΣ μπήκαν από την αρχή στο γύρο των συνελεύσεων και κινητοποιήσεων. Όμως η Αριστερά μπροστά στη δυναμική και στη νέα ριζοσπαστικοποίηση, περιορίστηκε απλά στη στήριξη των κινητοποιήσεων ή στην επανάληψη συνηθισμένων προτάσεων.

Ο νέοι-ες του ΣΥΡΙΖΑ και οι δυνάμεις της ΑΡΕΝ, οι πιο ενωτικές δυνάμεις, δεν άνοιξαν επαρκώς τη συζήτηση για το σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης, δεν συνέβαλαν πιο δραστήρια στη ζύμωση του φοιτητικού κινήματος, δεν οργάνωσαν τον συντονισμό, κατεβάζοντας στα πλαίσια την πρόταση για συντονισμό και κοινές δράσεις με σωματεία, με εργαζόμενους, με άλλες σχολές κτλ.

Η μάχη συνεχίζεται...

Η πρώτη περίοδος φοιτητικών κινητοποιήσεων κλείνει με έναν μεγάλο πλούτο εμπειριών και συμπερασμάτων για όλο το κίνημα συνολικά για τη δράση ενάντια σε κυβέρνηση και μνημόνια. Αυτά τα συμπεράσματα οφείλουμε να τα αξιοποιήσουμε, γιατί η κυβέρνηση θα συνεχίσει την προσπάθειες με νέα νομοσχέδια, νέες συγχωνεύσεις, παράλληλα με τη μείωση δαπανών, την περιστολή του ασύλου, την καταστολή.

Οφείλουμε λοιπόν να προετοιμάσουμε το νέο γύρο κινητοποιήσεων από σήμερα. Δεν πρέπει να περιμένουμε πότε θα ξανασκάσει νέα βόμβα από το υπουργείο, γιατί μαζί με τις πρώτες καταργήσεις-συγχωνεύσεις τμημάτων είναι μπροστά μας η κατάργηση σίτισης, στέγασης και των δωρεάν συγγραμμάτων, η αναγνώριση των Ιδιωτικών Ιδρυμάτων, η κατάργηση του Ασύλου, η μείωση διδασκόντων κ.ά.

Οι φοιτητικοί σύλλογοι πρέπει να κάνουν θεσμό τις κοινές συνελεύσεις με καθηγητές και εργαζόμενους, καθώς και τον συντονισμό ΑΕΙ και ΤΕΙ σε κάθε περιοχή. Ο συντονισμός με σωματεία της κάθε πόλης και η οργάνωση των κινηματικών ραντεβού από τους φοιτητικούς συλλόγους θα οδηγήσει στο να υπάρχει ένα οργανωμένο φοιτητικό κίνημα έτοιμο και επικίνδυνο για την κυβέρνηση στην κρίσιμη στιγμή. Στο μέλλον, συλλαλητήρια όπως αυτό της 7ης Απρίλη (που καλούν τα Πρωτοβάθμια Σωματεία) μπορούν να τροφοδοτήσουν τους φοιτητικούς συλλόγους με δράσεις.

Η Αριστερά με τις παρατάξεις της έχει να παίξει έναν σημαντικό ρόλο σε αυτό το σχέδιο. Ιδιαίτερα οι δυνάμεις της ΑΡΕΝ και του ΣΥΡΙΖΑ στις σχολές οφείλουν να οργανώσουν ουσιαστικές εκδηλώσεις-συζητήσεις, ώστε να κρατηθεί η συνέχεια, προετοιμάζοντας το κίνημα.
Η μάχη ενάντια στο Σχέδιο Αθηνά δεν έχει τελειώσει...