Η «Πανεθνική Ημέρα Δράσης» της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Η ΓΣΕΕ στα μέσα Γενάρη φέτος αρνήθηκε να οργανώσει αντιστάσεις αφήνοντας να περάσει το πολυνομοσχέδιο που ορθώνει εμπόδια στο απεργιακό δικαίωμα των πρωτοβάθμιων, με την αύξηση της απαρτίας στο 50% των εγγεγραμμένων μελών για την κήρυξη απεργιών , επεκτείνει τους πλειστηριασμούς και σε εκείνους που διατηρούν χρέη προς το Δημόσιο (εφορία, ασφαλιστικά ταμεία) και μειώνει κι άλλο τα κοινωνικά επιδόματα.

Υπέγραψε στα μουλωχτά νέα Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας επικυρώνοντας τους μισθούς πείνας των 586 και 511 ευρώ μεικτά ως κατώτερου μισθού. Ενώ στην απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ δυο μήνες πριν έβαζε σαν διεκδικητικό πλαίσιο την επαναφορά των 751 ευρώ σαν βασικό μισθό.

Και βεβαίως αυτά ήταν τα τελευταία δείγματα γραφής της ανώτατης συνδικαλιστικής οργάνωσης στη χώρα που αδυνατεί και δεν θέλει να οργανώσει ούτε τα στοιχειώδη συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπεί.

Αλλά ας εξετάσουμε τα αντίπαλα ταξικά στρατόπεδα σε τι κατάσταση βρίσκονται . Το ΙΝΕ ΓΣΕΕ φέτος τον Μάρτιο στην ετήσια έκθεση του Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ για την Ελληνική Οικονομία και την Απασχόληση για το 2018 επισημαίνει ότι "Εύθραυστη παραμένει η εθνική οικονομία και ο κίνδυνος της φτώχειας ακόμα και για τους εργαζόμενους είναι ορατός"

Συγκεκριμένα ο δείκτης φτώχειας από 27,6% το 2009 ξεπερνά το 35% φέτος, ενώ τα επόμενα 3 χρόνια λόγω πληθωρισμού οι μισθοί θα μειωθούν από 6% έως 8%. Επίσης

• Ένας στους τέσσερις εργαζόμενους που δουλεύουν 8ωρο πληρώνονται χαμηλότερα από τον κατώτερο μισθό.

• Με 383 ευρώ μεικτά καλείται να ζήσει ένας στους τρεις εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.

• Περίπου οι μισοί των 2,2 εκατ. εργαζομένων είναι απλήρωτοι επί μήνες.

Στην απέναντι μεριά δύο μετρήσεις διαλύουν αυταπάτες και ψέματα . Τα κέρδη και τα μερίσματα για το 2017 των εταιρειών που είναι στο Χρηματιστήριο και οι Ισολογισμοί 2015-2016 των εταιρειών.

Η Ναυτεμπορική στις 3/5/18 σχολιάζει "Αρκετά γενναιόδωρες αναμένεται να είναι οι εισηγμένες εταιρείες προς τους μετόχους τους, μοιράζοντας για το 2017 περί τα 1,37 δισ. ευρώ σε μερίσματα, ποσό αυξημένο κατά 9% σε σχέση με μια χρόνια πριν. Σύμφωνα με τον κ. Μάνο Χατζηδάκη, υπεύθυνο Τμήματος Ανάλυσης της Beta Χρηματιστηριακή, το 2017 αναδείχτηκε η καλύτερη χρονιά για τις εισηγμένες εταιρείες μετά το 2009 και μάλιστα 28 από αυτές σημείωσαν ρεκόρ κερδοφορίας όλων των εποχών.

Στο άρθρο του Α. Ταρπάγκου στις 26.03.2018 με τίτλο "Η ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας στο έδαφος της κοινωνικής καταστροφής" αναφέρονται τα πιο κάτω:

"Μπαίνουμε ήδη στην τέταρτη χρονιά, από το 2014 μέχρι σήμερα, όπου οι ισολογισμοί των 22.500 ιδιωτικών επιχειρήσεων του εταιρικού τομέα της ελληνικής οικονομίας που είναι καταχωρημένοι στη βάση δεδομένων της ICAP, εμφανίζουν ανοδική πλέον τάση των κερδοφόρων αποτελεσμάτων τους.

Η επεξεργασία και δημοσιοποίηση των πλέον πρόσφατων αποτελεσμάτων [ ICAP «Εξέλιξη οικονομικών μεγεθών 10.696 ελληνικών επιχειρήσεων με δημοσιευμένους ισολογισμούς χρήσης 2016 / 2015» ], είναι καταλυτική από κάθε άποψη, καταγράφοντας πλέον την οριστική μετάβαση του ελληνικού κεφαλαίου στον ορίζοντα μιας πολυσήμαντης ανάκαμψης της κερδοφορίας, παρόλη την σχετική στασιμότητα των υπολοίπων επιχειρηματικών μεγεθών, στο σύνολο των μεγάλων κλάδων της ελληνικής οικονομικής δραστηριότητας....

Χωρίς την συνδρομή των παραμέτρων νέων επενδύσεων, διεύρυνσης του τζίρου, τεχνολογικής ανανέωσης, επέκτασης κλπ. να κατορθώνει να επιτυγχάνει προσαύξηση των καθαρών κερδών και του λειτουργικού επιχειρηματικού αποτελέσματος κατά 73% σε μια και μόνον οικονομική χρήση."

Άρα το επίδικο είναι η επόμενη μέρα, η επιστροφή στην "κανονικότητα" και ποιος θα πληρώσει για αυτό. Η ΓΣΕΕ πήρε θέση με στήριξη των μνημονίων για το ποιος θα πληρώσει την κρίση . Τώρα πλασάρεται κάτω από τη σημαία της κοινωνική συμμαχίας σε συμφωνία με τα αφεντικά, προσπαθώντας να κλέψει την συναίνεση των εργαζομένων για την επομένη των μνημονίων. Δείτε την ομοβροντία της προηγούμενης εβδομάδας για την διαμόρφωση της μιας και μόνης άποψης διεξόδου από την κρίση .

• Ο ΟΣΑ επαναλαμβάνει "μεταρρυθμίσεις, μεταρρυθμίσεις" και «προτείνει»:

1. Αύξηση της «πραγματικής ηλικίας» συνταξιοδότησης κατά 4 έτη μέχρι το 2030.

2. Περισσότερη ευελιξία στην «αγορά εργασίας». Οι κλαδικές συμβάσεις να μην "επιβαρύνονται" με αυτόματη επέκταση και να προβλέπεται ευελιξία ανάλογα με το είδος και μέγεθος της επιχείρησης. Ο υπό - κατώτατος μισθός να συνδέεται με την εμπειρία και όχι με την ηλικία....

3. Η συμφωνημένη μείωση του αφορολόγητου ορίου να συμπληρωθεί από επιπλέον φόρους σε φορολογούμενους με αναπηρία, μειώσεις των επιδομάτων ανεργίας κλπ

4. Ενίσχυση Επιχειρηματικότητας με κάθε μέσο.

• Ο ΣΕΒ

1. Μείωση κατά 30% των φόρων στα επιχειρηματικά κέρδη και τα διανεμόμενα μερίσματα. (ποιος θα κληθεί να καλύψει τα δημοσιονομικά ελλείμματα?)

2. Αλλαγή του μείγματος των έμμεσων και ειδικών φόρων, τελών, εισφορών και επιβαρύνσεων σε σημαντικές δραστηριότητες, όταν ξεπερνούν τον μέσο όρο των αντίστοιχων επιβαρύνσεων σε άλλες χώρες της ΕΕ.

3. Προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων (επενδυτικό μπουμ) ώστε να δημιουργηθούν νέες δουλειές και άρα φορολογικά έσοδα.

• Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

«Από την άποψη αυτή είναι επιτακτική ανάγκη να υλοποιηθεί πλήρως η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού του 2016 και να εγγυάται ένα αξιοπρεπές επίπεδο παροχών υπό τους περιορισμούς που δημιουργεί το επίπεδο της οικονομικής ανάπτυξης, μαζί με το επίπεδο των πρωτογενών πλεονασμάτων του προϋπολογισμού»,

• Η κυβέρνηση

Ο Δραγασάκης, στην Πρώτη Γενική Συνέλευση της «Ελληνικής Παραγωγής - Συμβούλιο Βιομηχανιών για την Ανάπτυξη»,αφού υπενθύμισε την σημαντική συμβολή της κυβέρνησης στο σχέδιο της αστικής τάξης για την υποταγή του κινήματος και την πρωτοφανή για μνημονιακή κυβέρνηση πολιτική σταθερότητα είπε ότι «μετά από μια δεκαετία κρίσης, μπορούμε να μεταβούμε σε μια δεκαετία ανάπτυξης, μ' ένα σχέδιο για την Ελλάδα του 2030, που πρέπει να συγκροτήσουμε μαζί, κυβέρνηση, φορείς, κοινωνία».

• Η ΓΣΕΕ .

Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να εντάξουμε την προσπάθεια της ΓΣΕΕ να ευθυγραμμιστεί με τα παραπάνω ώστε να αναδείξει το συμφέρον των αφεντικών, "εθνικό" συμφέρον ή αλλιώς ότι όλα αυτά γίνονται "για το καλό της ελληνικής οικονομίας". Λογική που σκύβει το κεφάλι στις επιλογές των αφεντικών και ζητάει με συναίνεση οι εργαζόμενοι παρόλα τα βάρη που σηκώνουν μέχρι τώρα να βάλουν ξανά πλάτη για "εθνική" επίλυση του χρέους ώστε να γίνει βιώσιμο , να δεχτούν "δίκαιη"ανάπτυξη που πρέπει να πληρώσουν, να συμφωνήσουν σε ιδιωτικοποιήσεις που σημαίνει οικειοθελείς μειώσεις στον κοινωνικό τους μισθό, να στηρίξουν καρτερικά τη νέα κερδοφορία των επιχειρήσεων μήπως και συγκινηθούν οι εταίροι "εργοδότες" για επιστροφή κάποιων από τα κλεμμένα.

Και βεβαίως δεν θα παρθούν όλα πίσω. Η "ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας" που είναι το σχέδιο των αφεντικών χρειάζεται χρόνο και θυσίες που έχουν ταξικό πρόσημο . Ποιος λοιπόν στις 30/5 θα πληρώσει με το χαμένο μεροκάματο την απόδειξη να γίνει άλλη μια φορά το θύμα ?

Αντιμετώπιση

Από την πλευρά των εργαζομένων τα πράγματα δεν είναι εύκολα . Πολλοί λίγοι, ευτυχώς, θεωρούν ότι με καταγγελίες ή συνειδητή «απεργοσπασία» ακυρώνεται η φιέστα της ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ. Παρόλα αυτά, δεν είναι απλό να μπορέσουν να συνεννοηθούν τα κομμάτια της αριστεράς που παλεύουν τις πολιτικές της συναίνεσης.

Πολλοί συμφωνούν με την ανακοίνωση του ΜΕΤΑ

..το ΜΕΤΑ καλεί όλες τις ταξικές δυνάμεις, τους αγωνιστές συνδικαλιστές, μέσα από τα ταξικά συνδικάτα, τα Εργατικά Κέντρα της ΓΣΕΕ και τα Νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ, τις Ομοσπονδίες και τα Πρωτοβάθμια σωματεία να οργανώσουν κοινές απεργιακές συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια σ' όλη την Ελλάδα, προβάλλοντας τα εργατικά αιτήματα, κόντρα στη φιέστα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και της εργοδοσίας, τον κοινωνικό εταιρισμό και την ταξική συνεργασία.

Φαντάζει ευχολόγιο, (δεν το έχουμε καταφέρει ποτέ μέχρι σήμερα), όμως ήδη έχουμε ένα σημαντικό δείγμα γραφής που δείχνει το δρόμο .

"Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 10 Μάιου  η σύσκεψη σωματείων εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία της Αττικής για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μονάδες υγείας και οι εργαζόμενοι. Η σύσκεψη έγινε μετά από κάλεσμα του Σωματείου Εργαζομένων του «Ευαγγελισμού» στην οποία ανταποκρίθηκαν 20 Σωματεία Εργαζομένων  καθώς και  μέλη ΔΣ Σωματείων από άλλα νοσοκομεία."

Όπου ..

"Υπογραμμίστηκε από σχεδόν όλους τους ομιλητές η ανάγκη να παρθούν πρωτοβουλίες για την οργάνωση της δράσης από τα ίδια τα σωματεία, αφού με ευθύνη της πλειοψηφίας της ΠΟΕΔΗΝ αντί για οργανωμένες κινητοποιήσεις έχουμε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα που οδηγούν μάλιστα σε εκφυλιστικά φαινόμενα. Επισημάνθηκε  η αναγκαιότητα να υπάρξει κοινός συντονισμός της δράσης των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία απέναντι στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δομές υγείας – πρόνοιας και οι εργαζόμενοι."