Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται ένα μαζικό φαινόμενο άσκησης ατομικής τρομοκρατίας σε συνδικαλιστές και εργαζόμενους που επιλέγουν να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον, από την πλευρά διοικήσεων και πολιτικών ηγεσιών που έχει τοποθετήσει η κυβέρνηση σε εργατικούς χώρους, πανεπιστήμια, νοσοκομεία κ.λπ.
Η δεξιά πολιτική υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων και της διάλυσης του δημόσιου τομέα που έχει επιλέξει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για να εφαρμοστεί χρειάζεται και δεξιά πρακτική.
Έτσι, το τελευταίο διάστημα παρατηρείται ένα μαζικό φαινόμενο άσκησης ατομικής τρομοκρατίας σε συνδικαλιστές και εργαζόμενους που επιλέγουν να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον, από την πλευρά διοικήσεων και πολιτικών ηγεσιών που έχει τοποθετήσει η κυβέρνηση σε εργατικούς χώρους, πανεπιστήμια, νοσοκομεία κ.λπ.
Πριν ξαναλλάξει προς το χειρότερο ο συνδικαλιστικός νόμος (1264/1982), που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με τους «θεσμούς», εξαπολύονται μηνύσεις, κλήσεις σε απολογία, διώξεις, απειλές για πειθαρχικά, τιμωρητικές μετακινήσεις, όπως και ανάσυρση και εκδίκαση όλων των διώξεων των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων σε αγωνιστές και συνδικαλιστές.
Η απεργοσπαστική τροπολογία, που αναγκάστηκε να ψηφίσει η κυβέρνηση μαζί με τη Νέα Δημοκρατία, για την τιμωρία όσων συμμετείχαν στην απεργία-αποχή από την «αξιολόγηση» αποδεικνύεται ότι δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός.
Οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα, για να περάσουν, χρειάζεται να σωπάσουν με κάθε τρόπο οι συνδικαλιστές και το εργατικό κίνημα.
Είναι χαρακτηριστικά δύο παραδείγματα που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα.
Στο νοσοκομείο της Ζακύνθου, μετά το θάνατο μιας ασθενούς τον προηγούμενο χειμώνα, γιατροί και το προσωπικό του νοσοκομείου απαίτησαν να διερευνηθούν τα αίτια και συστάθηκαν επιτροπές για το ζήτημα. Η διοίκηση του νοσοκομείου κάνει μήνυση κατά παντός υπευθύνου, αντί να χρησιμοποιήσει τα πορίσματα των επιτροπών.
Ο Στ. Κοντονής (υπουργός και βουλευτής της περιοχής) επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους: «Οι τραμπουκισμοί δεν γίνονται ανεκτοί και όσοι μετέρχονται τέτοιες μεθόδους θα λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη».
Δεύτερο ανησυχητικό και ενδεικτικό κρούσμα εμφανίζεται στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΓΠΑ), όπου ο πρόεδρος του συλλόγου διοικητικού προσωπικού καλείται σε απολογία και πιθανή πειθαρχική δίωξη, επειδή, εκφράζοντας τη διαφωνία του για οικονομικής φύσης ζητήματα (ασκώντας τα υπηρεσιακά του καθήκοντα), κατηγορείται ότι οδηγήθηκε στο παράπτωμα της «κακόβουλης άσκησης κριτικής των πράξεων της προϊσταμένης αρχής».
Επιπλέον, κατηγορείται ότι υπέπεσε στο παράπτωμα της «αναξιοπρεπούς ή ανάρμοστης ή ανάξιας συμπεριφοράς» κατά την αντιπαράθεση του με άλλον εργαζόμενο!
«Γίνεται ξεκάθαρο πως τα μέσα που διαθέτουν οι εκάστοτε Διοικήσεις επιστρατεύονται με περισσή ευκολία με σκοπό τον εκφοβισμό και την κάμψη των διαφωνιών… Οι πειθαρχικές διώξεις ήσσονος σημασίας γίνονται σημαντικό εργαλείο προκειμένου η Διοίκηση να παίξει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη, μετακίνηση και παύση-απόλυσή μας ανάλογα με τις συμπάθειες και αντιπάθειες και όχι με τη δουλειά μας», όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του συλλόγου διοικητικού προσωπικού ΓΠΑ.
Ο σύλλογος εργαζομένων έχει αντιδράσει με στάσεις εργασίας μία ώρα κάθε μέρα για τη βδομάδα 6-10 Νοεμβρίου, ενώ είναι ενήμερες και προς έκδοση υποστηρικτικών ανακοινώσεων η ομοσπονδία ΟΔΠΤΕ και η ΑΔΕΔΥ.
Ζάκυνθος: Συκοφαντίες και απειλές κατά των εργαζομένων
Του Νίκου Ποταμίτη*
Στο νοσοκομείο της Ζακύνθου διαδραματίζεται μια, αντιπροσωπευτική για το μέγεθος αλλά και την ποιότητα, κατάρρευση του αφηγήματος του ΣΥΡΙΖΑ, με κορύφωση απειλών, διώξεων και παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη. Εμφανίζεται τοπικά μια διαπλεκόμενη «παρακρατική εξουσία», με πληροφοριοδότες, προστάτες και όψιμους κομματικούς παράγοντες, που «όλα τα ξέρουν» και «όλα τα μπορούν.
Συγκεκριμένα για το χώρο της υγείας στο νησί μας και ειδικότερα για το νοσοκομείο μας τα πράγματα έχουν ως εξής:
Ολόκληρη η ιατρική και μη ιατρική κοινότητα του νοσοκομείου για πάνω από έξι χρόνια, με αγώνες της στο δρόμο, στήριξε την έγκαιρη μεταφορά στο νέο νοσοκομείο και διεκδίκησε με τρόπο σκληρά αντιπολιτευτικό, όχι μόνο τη στήριξη του νέου νοσοκομείου, αλλά και την ίδια την αποδόμηση και πτώση των μνημονιακών κυβερνήσεων μέχρι που το σημερινό κυβερνών κόμμα να πάρει την εξουσία.
Και ξαφνικά όλα άλλαξαν! Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση και οι «αγωνιστές» νοσοκομειακοί απέναντι στα μνημόνια έγιναν «υπονομευτές» της «μεγάλης αριστερής ιδέας με το παράλληλο πρόγραμμα».
Οι χτεσινοί «ακτιβιστές» του δρόμου, των συλλαλητηρίων, των ημερίδων, των συνεντεύξεων τύπου και των αυτοκινητοπομπών για καλύτερο νοσοκομείο έγιναν αίφνης «σαμποτέρ» των χειρουργείων, του νοσοκομείου γενικά και του ΕΣΥ ακόμη γενικότερα!
Στην υγεία οι διορισμοί ιατρικού και νοσηλευτικού-παραϊατρικού προσωπικού γίνονται, από τριετίας τώρα, μόνο με το σταγονόμετρο και μόνο για να παραταθεί (όχι να αποφευχθεί) η τελική κατάρρευση του ΕΣΥ, που δεν χρηματοδοτείται πια παρά μόνο με το 40% του ποσού που δαπανούνταν το 2008. Ακριβώς όπως το απαίτησαν οι «δανειστές» δηλαδή !
Η σημερινή κυβέρνηση των «απατημένων ονείρων» και της «ναυαγισμένης αριστεροσύνης» έρχεται και νομιμοποιεί στα νοσοκομεία την εργασία γιατρών με «μπλοκάκι», αλλά και προωθεί τη λειτουργία των κλινικών ουσιαστικά σε κυκλικό ωράριο, ώστε και πρόστιμα να μην πληρώνει στην Ευρώπη για την υπερεργασία των γιατρών, αλλά και λεφτά για εφημερίες να μην ξοδεύει (αφού, αν εφαρμοστεί, «ελευθερώνει» τους εργαζόμενους γιατρούς από την πρωινή βάρδια για να τους χρησιμοποιήσει το βράδυ) αποδυναμώνοντας όμως έτσι την πρωινή λειτουργία των κλινικών, μειώνοντας τη δυνατότητα λήψης αδειών και προωθώντας απροκάλυπτα τον ιδιωτικό τομέα της Υγείας (για όποιον δηλαδή, έχει να πληρώσει).
Παράλληλα αντικαθιστά τη διαλυμένη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας (ΙΚΑ-ΠΕΔΥ), με ελάχιστων ειδικοτήτων γιατρούς διετίας (ΤΟΜΥ), που θα πληρώνονται από ΕΣΠΑ.
Τα κακό όμως δεν σταματά εδώ.
Τους τελευταίους μήνες, ειδικότερα μέσα από την κρίση που περάσαμε ως νοσοκομείο με το θάνατο μιας ασθενούς το χειμώνα, αναδείχτηκε στην τοπική και όχι μόνο, κοινωνία, ένα νέο φαινόμενο.
Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού κάποιοι, στελέχη του κυβερνώντος κόμματος ή άλλοι όψιμοι φίλοι που «είδαν φως και μπήκαν», επιδίδονται συστηματικά σε τοποθετήσεις, κριτικές που συχνά φτάνουν να γίνονται λάσπη και μάλιστα στον ανεμιστήρα του Διαδικτύου – ψεύδη ασύστολα και συκοφαντία προσώπων, επιστημονικών ή/και συνδικαλιστικών οργάνων που θυμίζουν άλλες «μαύρες» εποχές.
Το παραπάνω «χόμπι» το ασκούν βέβαια έξω από εργασιακές συλλογικότητες, συνδικαλιστικά ή επιστημονικά όργανα, έξω από την μάχιμη πραγματικότητα που μας φέρνει όλους αντιμέτωπους με τη λιτότητα και την αδικία.
Τέλος και αφού το νοσοκομείο Ζακύνθου μόλις που συνέρχεται από την σοβαρότατη κρίση του τελευταίου χειμώνα (που κράτησε τα χειρουργεία κλειστά για πάνω από 4 μήνες), χωρίς όμως η αιτία να έχει εντοπιστεί, χωρίς να έχει αποδώσει η ΕΔΕ στοιχεία για συγκεκριμένες ευθύνες προσώπων, χωρίς τους τοξικολογικούς ελέγχους από την ασθενή να έχουν ανακοινωθεί, φαίνεται ότι ξεκινούν νέο γύρο αυθαιρεσιών, απειλών για πειθαρχικές διώξεις και επικίνδυνες κινήσεις.
Ακόμα σοβαρότερο γεγονός όμως αποτελεί το ότι δεν μας κοινοποιούν το πόρισμα της πενταμελούς επιτροπής διενέργειας ελέγχων στο Γ.Ν. Ζακύνθου (Α1β/Γ.Π.:92125,8/12/2016), που συγκροτήθηκε από τον Υπουργό Υγείας για το σκοπό αυτό, ενώ παράλληλα εξαπολύουν αγωγές και μηνύσεις και συκοφαντία για τους γιατρούς, απειλώντας και υβρίζοντας ακόμα και τους συνδικαλιστές από την ΑΔΕΔΥ, την ΟΕΝΓΕ και την ΠΟΕΔΗΝ που έκαναν σχετική παράσταση διαμαρτυρίας.
Πώς τολμούν να τα κάνουν όλα αυτά; Πού πατάνε; Είναι αλήθεια ότι δεν ακούνε «ζεστή την ανάσα» της κοινωνίας πίσω τους. Δολοφόνησαν την ελπίδα και πιστεύουν πως θα πάρει πολύ για να αναστηθεί και πάλι.
*Διευθυντής ορθοπεδικής κλινικής νοσοκομείου Ζακύνθου, πρόεδρος Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Ζακύνθου, περιφερειακός σύμβουλος Ιονίων νήσων, γραμματέας ΛΑΕ Ζακύνθου.
