Καινούργιο σχέδιο διάσωσης των τραπεζών επεξεργάζεται ο ΥΠ.ΟΙΚ. Γ. Στουρνάρας και το επιτελείο του. Ξέρουμε πλέον ότι όταν πρόκειται για διάσωση τραπεζών έρχονται και άλλες απολύσεις, νέα μέτρα λιτότητας, καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων. Όμως τώρα πρόκειται για κάτι πολύ χειρότερο.
Το αδιέξοδο της καπιταλιστικής κρίσης οδηγεί την επιθετικότητα της κυβέρνησης σε νέο αναβαθμισμένο επίπεδο, στρέφοντας τα βέλη της στα μεσαία και κατώτερα στρώματα. Κατά τη δήλωση του ίδιου του ΥΠ.ΟΙΚ., η νέα διάσωση των τραπεζών περνά μέσα από την απελευθέρωση των πλειστηριασμών στις κατοικίες. Αν δεν γίνει έτσι, μας προειδοποιεί –για άλλη μια φορά- ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει..
Η οικονομική βοήθεια, από τον κρατικό μποναμά στις τράπεζες, έχει φτάσει ήδη τα 50 δις €, τα οποία αντί να διοχετευτούν στην αγορά (όπως δήλωναν οι κυβερνώντες) πήγαν σε τρύπες που είχαν ανοίξει με υπαιτιότητα των τραπεζιτών. Συγχωνεύσεις τραπεζών, απορρόφηση υγειών κεφαλαίων από δημόσιες τράπεζες (δώρα των κυβερνήσεων σε μεγαλοκαρχαρίες) και συνεχείς οικονομικές ενέσεις από τις εκάστοτε κυβερνήσεις δεν έχουν σταθεί αρκετά για το τραπεζικό κεφάλαιο.
Εύκολη λύση
Μπροστά στον κίνδυνο κατάρρευσης των τραπεζών η κυβέρνηση βρήκε τον άμεσα υπεύθυνο. Όχι δεν είναι τα goldenboys, ούτε οι πολιτικές λιτότητας που φέρνουν τα μνημόνια και στραγγαλίζουν την οικονομία. Είναι οι άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι και μη, οι οποίοι κάποτε είχαν την οικονομική ευχέρεια να πάρουν ένα δάνειο ώστε να αποκτήσουν το αυτονόητο. Μία στέγη. Αυτοί λοιπόν θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο.
Ο νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά θα αλλάξει κάνοντας τα κριτήρια για ένταξη στον νόμο κατά πολύ αυστηρότερα. Θυμίζει λίγο τη διάταξη που θέσπισε η τρικομματική για την ένταξη των ελεύθερα απασχολούμενων στα επιδόματα ανεργίας του ΟΑΕΔ. Οι προϋποθέσεις είναι τόσο περιοριστικές που καθιστά πρακτικά αδύνατο να ενταχθεί κάποιος αν δεν είναι πλήρως εξαθλιωμένος οικονομικά, αυτός και όλη του η οικογένεια. Οι τράπεζες ζητούν αίμα και η κυβέρνηση πρόθυμα προσφέρει –για ακόμα μία φορά- εκείνο των εργαζομένων.
Εμπόδια
Η ρύθμιση αυτή (όποτε έρθει) δείχνει να έχει ισχυρές αντιδράσεις μέσα από το κυβερνητικό στρατόπεδο, γι αυτό και ο ίδιος ο Σαμαράς αναγκάστηκε –αδειάζοντας τον ίδιο τον ΥΠΟΙΚ- να δηλώσει πως θα το χειριστεί ο ίδιος προσωπικά. Προς το παρόν φαίνεται να προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στους βουλευτές του κυβερνητικού στρατοπέδου που ζητούν να προστατευτεί η πρώτη κατοικία και στους τραπεζίτες που θέλουν να δουν τα σπίτια των οφειλετών να βγαίνουν στο σφυρί.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η συνάντηση που είχαν ο Α. Σαμαράς με τον Ε. Βενιζέλο σήμερα. Μια προσπάθεια αφενός μεν να προβάλουν μια κάποια «ευαισθησία» απέναντι στους οικονομικά ασθενέστερους, αφετέρου δε να δείξουν στην Τρόικα ότι αυτή η κυβέρνηση έχει ακόμα πυγμή.
Έτσι σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα η κυβέρνηση κάνει έναν επικοινωνιακό ελιγμό δηλώνοντας πως μόνο «επιχειρηματίες και εμπόρους» αφορά –σε πρώτη φάση- η άρση απαγόρευσης πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας. Ανθρώπους δηλαδή που κατά πάσα πιθανότητα έχουν βάλει λουκέτο στις επιχειρήσεις τους ή προσπαθούν όπως μπορούν να επιβιώσουν μέσα στη δίνη της κρίσης. Το έχουμε δει και στο παρελθόν πολλές φορές. Όπου δυσκολεύονται να πάρουν ένα σκληρό μέτρο, μας βομβαρδίζουν αρχικά με το χειρότερο, προσφέροντάς μας στο τέλος κάτι πιο ήπιο. Όμως έρχεται κάποια στιγμή η «κακή» Τρόικα να μας υπενθυμίσει ότι πρέπει η κυβέρνηση να προχωρήσει σε μεγαλύτερο βάθος το «μεταρρυθμιστικό» της έργο. Όπου «μεταρρύθμιση» και ανθρώπινος πόνος για τα λαϊκά στρώματα.
Αντίθεση
Αυτό το καλοκαίρι αποδεικνύεται «καυτό» για μεγάλο τμήμα του πληθυσμού που υποφέρει, ταυτόχρονα όμως για το μεγάλο κεφάλαιο είναι «δροσερότατο». Η απελευθέρωση των πλειστηριασμών θα συμπιέσει την εργαζόμενη τάξη ακόμα πιο κάτω, δίνοντας ανάσες προστασίας στο τραπεζικό σύστημα. Το νέο λύκειο ανοίγει νέους ορίζοντες στην κερδοφορία της παραπαιδείας και ετοιμάζει το νέο φτηνό εργατικό δυναμικό για τους εργοδότες. Το υποτιθέμενο κυνήγι της ανασφάλιστης εργασίας βάζει στο στόχαστρο τα μικρομάγαζα, τα οποία μην μπορώντας να αντέξουν τα χρέη και τα χαράτσια της κυβέρνησης, με τα νέα πρόστιμα οδηγούνται σε οριστικό κλείσιμο, προσφέροντας έδαφος στα μονοπώλια των μεγάλων εμπορικών κέντρων.
Από τη μία λοιπόν έχουμε τους νεόπτωχους, τους νεοάστεγους, την όλο και λιγότερο μορφωμένη νεολαία, την υποβαθμισμένη υγεία και τις στρατιές ανέργων. Από την άλλη μεριά βρίσκεται το μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και μη (114 δις € τα κέρδη του γερμανικού κεφαλαίου). Αυτό που διψάει για θυσίες εργαζομένων ενώ παράλληλα απαιτεί να αγοράζει μεγάλες –στρατηγικής σημασίας- δημόσιες επιχειρήσεις έναντι πινακίου φακής.
Αλληλεγγύη-Ανατροπή
Απέναντι στους πλειστηριασμούς χρειάζεται να υφανθεί ένα πέπλο υπεράσπισης της κατοικίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πρωτοστατήσει ώστε μαζί με τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς να φτιαχτεί ένα Μέτωπο ενάντια στους πλειστηριασμούς της εργατικής κατοικίας. Όπου υποψία πλειστηριασμού και από μία ντουντούκα, ένα πανό, τρικάκια και χιλιάδες κόσμου!
Το Μέτωπο αυτό είναι απαραίτητο να συνδεθεί με τα Μέτωπα για την υπεράσπιση της Υγείας και της Παιδείας. Είναι πλέον δεδομένο ότι μικρές νίκες, κλαδικές ή επιμέρους, δεν πρόκειται να έρθουν αν δεν ανατραπεί η μνημονιακή κυβέρνηση. Οι φοιτητές, οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί, οι γιατροί, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι –ο πραγματικός ιστός της κοινωνίας και όχι τα τραπεζικά παράσιτα- είναι οι δυνάμεις εκείνες που μπορούν να φέρουν την ανατροπή.
Μέσα από το συνεχές και ανελέητο αγωνιστικό σφυροκόπημα αυτών των κοινωνικών δυνάμεων, των άμεσα πληττόμενων από την κρίση και τα μνημόνια και την δυναμική παρέμβαση της Αριστεράς θα έρθει η κατάρρευση της πλέον αυταρχικής κυβέρνησης και των πολιτικών της λιτότητας. Μια τέτοια διαδικασία θα είναι η καλύτερη εγγύηση ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα διαγράψει τα χρέη των φτωχών νοικοκυριών και θα δώσει προτεραιότητα στη στέγη, στη δουλειά, στην παιδεία και όχι στα συμφέροντα του κάθε Σάλλα.
