Η πενθήμερη – μέχρι στιγμής – διακοπή νερού στη Θεσσαλονίκη, εξαιτίας της βλάβης του κεντρικού αγωγού τροφοδοσίας από την Αραβησσό (ξεκίνησε μάλιστα όταν διεξάγονταν η κακοστημένη φιέστα του Συνεδρίου Περιφερειακής Ανάπτυξης) κατέδειξε, με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, τις καταστροφικές συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών και των ιδιωτικοποιήσεων, που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Από τότε που η κυ­βέρ­νη­ση ΠΑΣΟΚ έβαλε την ΕΥΑΘ στο Χρη­μα­τι­στή­ριο Αθη­νών,  η ιδιω­τι­κο­ποί­η­σή της θα είχε ήδη συ­ντε­λε­στεί, αν δεν υπήρ­χε ένα με­γά­λο κί­νη­μα στην πόλη, κι ένα συ­ντρι­πτι­κό δη­μο­ψή­φι­σμα το 2014, που μέχρι στιγ­μής, τη στα­μά­τη­σε.  

Ωστό­σο, η πο­ρεία προς την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση συ­νο­δεύ­τη­κε, ως συ­νή­θως, από ελά­χι­στες επεν­δύ­σεις, και από συρ­ρί­κνω­ση προ­σω­πι­κού στην εται­ρεία. Προ­στέ­θη­καν και οι μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές, που συρ­ρί­κνω­σαν τους προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς των Υπουρ­γεί­ων, με απο­τέ­λε­σμα, τα συ­στή­μα­τα αγω­γών υδρο­δό­τη­σης και απο­χέ­τευ­σης να είναι πα­μπά­λαια, (της υδρο­δό­τη­σης από το 1970), με ότι αυτό συ­νε­πά­γε­ται για την ασφα­λή τρο­φο­δο­σία σε νερό της πόλης, και ως προς την ποιό­τη­τα, και ως προς την πο­σό­τη­τά του.

Κι αυτό, ενώ η ΕΥΑΘ ΑΕ, δη­μο­σί­ευ­σε για το 2017 κέρδη προ φόρων € 24,9 εκατ. ένα­ντι € 21,77 εκατ. την προη­γού­με­νη χρήση, πα­ρου­σιά­ζο­ντας αύ­ξη­ση 14,52%, και τα­μεια­κά δια­θέ­σι­μα ύψους 65,2 εκατ. ευρώ, αυ­ξη­μέ­να κατά 15%!

Δεν κά­νουν επεν­δύ­σεις λοι­πόν, δεν ανα­νε­ώ­νουν το προ­βλη­μα­τι­κό-επι­κίν­δυ­νο δί­κτυό της, απο­λύ­ουν και συμ­βα­σιού­χους, προ­κει­μέ­νου να δώ­σουν στον «επεν­δυ­τή», μια κερ­δο­φό­ρα επι­χεί­ρη­ση, και μά­λι­στα με ση­μα­ντι­κό­τα­τα δια­θέ­σι­μα στα τα­μεία της, ακρι­βώς όπως έκα­ναν και με τον ΟΛΘ!

Είναι τε­ρά­στιες οι ευ­θύ­νες των προη­γού­με­νων, και της ση­με­ρι­νής Διοί­κη­σης της ΕΥΑΘ, καθώς και των συ­ναρ­μό­διων Υπουρ­γών, που οδή­γη­σαν με­γά­λο τμήμα μιας πο­λυ­πλη­θούς πόλης σε πλήρη ανυ­δρία, με σο­βα­ρό­τα­τους κιν­δύ­νους για τη δη­μό­σια υγεία, με «πά­γω­μα» της ήδη βλη­θεί­σας οι­κο­νο­μι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας, καθώς και με οι­κο­νο­μι­κή επι­βά­ρυν­ση για τη στοι­χειώ­δη κα­θα­ριό­τη­τα και πόση, και πρέ­πει να απο­δο­θούν και ως προς το πο­λι­τι­κό, και ως προς το ποι­νι­κό τους μέρος, το δεύ­τε­ρο με άμεση πα­ρέμ­βα­ση του ει­σαγ­γε­λέα . Όταν μά­λι­στα, είναι πολύ πι­θα­νόν να ξα­να­συμ­βεί πα­ρό­μοιο γε­γο­νός, αφού ανα­νέ­ω­ση του δι­κτύ­ου δεν έχει προ­γραμ­μα­τι­στεί στο άμεσο μέλ­λον.

Η «επεί­γου­σα» σύ­σκε­ψη την οποία διορ­γά­νω­σε  η υπεύ­θυ­νη του Γρ. Πρω­θυ­πουρ­γού την πέμ­πτη (!!!) ημέρα της ανυ­δρί­ας, η επί­σκε­ψή της στο αντλιο­στά­σιο του Δεν­δρο­πο­τά­μου για να πα­ρα­κο­λου­θή­σει δήθεν την κα­θα­ρό­τη­τα του νερού την πέμ­πτη (!!) ημέρα, οι νε­ρό­βρα­στες δη­λώ­σεις της αρ­μό­διας Υπουρ­γού κας Κόλ­λια μετά τη σύ­σκε­ψη, ότι δρο­μο­λο­γή­θη­κε η λύση του προ­βλή­μα­τος, μόνον αγα­νά­κτη­ση δη­μιουρ­γούν στους ήδη τα­λαι­πω­ρη­μέ­νους συ­μπο­λί­τες μας, οι οποί­οι αι­σθά­νο­νται ότι, εκτός από τη μα­κρό­χρο­νη αδια­φο­ρία τους για τη δη­μό­σια αυτή επι­χεί­ρη­ση, εκτός από την από­λυ­τη απο­φυ­γή ανά­λη­ψης της ευ­θύ­νης για τις εγκλη­μα­τι­κές πο­λι­τι­κές τους, οι συ­ναρ­μό­διοι υπεύ­θυ­νοι, τους ει­ρω­νεύ­ο­νται κιό­λας.

Η Λαϊκή Ενό­τη­τα απαι­τεί από την κυ­βέρ­νη­ση και τη Διοί­κη­ση της ΕΥΑΘ να στα­μα­τή­σουν κάθε δια­δι­κα­σία πώ­λη­σής της. Δη­λώ­νει ότι θα συ­νε­χί­σει ατα­λά­ντευ­τα τον αγώνα της για να μην ιδιω­τι­κο­ποι­η­θεί το κοι­νω­νι­κό αγαθό που είναι το νερό, για μια δη­μό­σια ΕΥΑΘ, αλλά με ανα­συ­γκρό­τη­ση και κοι­νω­νι­κο­ποι­η­μέ­νη λει­τουρ­γία της, σε όφε­λος των κα­τοί­κων της πόλης, με προ­στα­σία της ερ­γα­σί­ας και βελ­τί­ω­ση των συν­θη­κών της. Είναι απα­ραί­τη­τη η δη­μο­κρα­τι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση της δη­μό­σιας διοί­κη­σης, αλλά και όλων των δη­μό­σιων επι­χει­ρή­σε­ων, μα­κριά από  πε­λα­τεια­κές και στε­νο­κομ­μα­τι­κές πρα­κτι­κές, ώστε να εξυ­πη­ρε­τούν πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κά και ποιο­τι­κά τις ανά­γκες της κοι­νω­νί­ας και της ανα­συ­γκρό­τη­σης της οι­κο­νο­μί­ας, και όχι τις λο­γι­κές του κέρ­δους.