Iσπανία: Πορείες για την αξιοπρέπεια και μαζική διαδήλωση στη Μαδρίτη στις 22 Μαρτίου

Μέλη αυτών των πορειών εξήγησαν κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης στο Ateneo de Madrid, στις 26 Φεβρουαρίου, τα κύρια αιτήματά τους. Αυτοί /ες αντιπροσώπευαν μερικούς από τους πιο σημαντικούς αγώνες των τελευταίων χρόνιων, όπως εκείνες των εργαζόμενων στον τομέα της υγείας, της καθαριότητας, του μετρό και των δημόσιων και ιδιωτικών εταιρειών όπως η Coca - Cola [ένα εργοστάσιο εμφιάλωσης στην περιφέρεια της Μαδρίτης απειλείται με κλείσιμο] ή της Panrico [1] που βρίσκονται σε διαρκή κινητοποίηση.

Η Irene Montero, μέλος του συντονιστικού της Μαδρίτης, δηλώνει: "Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε είναι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και η κυβέρνηση". Οι διοργανωτές ελπίζουν ότι χιλιάδες άνθρωποι θα κατευθυνθούν προς την πρωτεύουσα για να δώσουν μια "συντονισμένη απάντηση" η οποία θα προστατεύσει τα "κοινωνικά δικαιώματα της πλειοψηφίας των εργαζομένων."

Οκτώ πορείες θα φύγουν από τα βόρεια, τα βορειοανατολικά, τα νοτιοανατολικά, τα νότια, τα νοτιοδυτικά, τα βορειοδυτικά, το εξωτερικό και σε διεθνές επίπεδο. Η πορεία από τα βορειοανατολικά ήταν η πρώτη που ενεργοποιήθηκε, ενώ στις 25 Φεβρουαρίου άρχισε μια πορεία από την Καταλονία και περνάει τώρα από τη Lleida, τη Σαραγόσα, το Alcaniz. Η αναχώρηση των άλλων πορειών θα ξεκινήσει μεταξύ 1 και 20 Μαρτίου, ορισμένες με τα πόδια, άλλες με μεταφορικά μέσα, ανάλογα με την απόσταση.

Ο Fernando Miñana, από την πορεία της Μούρθια, τόνισε την ανάγκη του αγώνα ενάντια σ' ένα χρέος που "δεν μπορεί να πληρωθεί", που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό "στη διάσωση των τραπεζών και στις κομπίνες των μεγάλων αστικών έργων και των έργων υποδομής". Ο Miñana, του οποίου η πορεία έφυγε στις 9 Μαρτίου, ζήτησε έναν οικονομικό έλεγχο που να προσδιορίζει το ποια "μειοψηφία επωφελείται από αυτή τη λεηλασία”.

"Η αξιοπρέπεια είναι το τελευταίο οδόφραγμα"

Όταν οι πορείες φτάσουν τελικά στη Μαδρίτη, θα γίνει μια ενιαία διαδήλωση που θα ξεκινήσει από την Atocha [το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό σταθμό της Μαδρίτης] στις 5:00 μ.μ. και το υπόλοιπο Σαββατοκύριακο, έχουν οργανωθεί συναντήσεις και δραστηριότητες. “Ξέρουμε πότε θα φτάσουμε, αλλά δεν ξέρουμε πότε θα φύγουμε", τόνισαν οι ακτιβιστές που πλαισιώνονται, μεταξύ άλλων, από εργαζόμενους της υγειονομικής περίθαλψης, της καθαριότητας, του μετρό, της Coca - Cola και της Panrico.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της πορείας από τα νοτιο- δυτικά, που θα ξεκινήσει από τη Μέριδα, Alvaro Rodríguez, ο στόχος είναι, πάνω απ' όλα να συγκεντρώσουμε όλα τα "ναι, μπορούμε". Η Εξτρεμαδούρα έχει ήδη πραγματοποιήσει επτά πορείες, είναι καιρός τις κατευθύνουμε όλες στη Μαδρίτη και να αγωνιστούμε για κοινούς στόχους. Και προσθέτει: "Η αξιοπρέπεια είναι το τελευταίο από τα οδοφράγματα".

Μια πρόταση που προέρχεται από τα κοινωνικά κινήματα

Η ιδέα των πορειών της αξιοπρέπειας προήλθε από την Ένωση Εργαζομένων Ανδαλουσίας (SAT), η οποία άρχισε στα τέλη του 2013 να επικοινωνεί με συλλογικότητες σε όλη τη χώρα. "Θέλουμε αυτό το κάλεσμα να μην προέρχεται αποκλειστικά από τη SAT, αλλά και από τον κόσμο", είπε ο συνδικαλιστής ηγέτης Ντιέγκο Cañamero σε συνέντευξή του στο La Marea το Σεπτέμβριο του 2013.[2] "Νομίζω ότι πρέπει να συσπειρώσουμε το 90% της κοινωνίας, με τέτοιο τρόπο, ώστε να έρθει στη Μαδρίτη για να δηλώσει στην πολιτική εξουσία ότι φτάνει πια. Ότι δεν θέλουμε μια εξουσία που μας εξαπατά, που διαστρεβλώνει, που χειραγωγεί την ψήφο και κάνει το αντίθετο από ό,τι ισχυρίζεται ότι κάνει", εξήγησε το συνδικάτο.

Γρήγορα, το Frente Civico του Julio Anguita και οι Campamentos Dignidad (κατασκηνώσεις αξιοπρέπειας) και οι πορείες της Εξτρεμαδούρα ενώθηκαν με το κάλεσμα, που δεν έπαψε να διευρύνεται για να συμπεριλάβει και τις συνελεύσεις της 15 - Μ [με αναφορά στη διαδήλωση της 15ης Μαΐου 2011, η οποία υπήρξε αφετηρία του κινήματος των Αγανακτισμένων], τις συλλογικότητες της γειτονιάς, τις ανθρωποθάλασσες για την υπεράσπιση του δημόσιου τομέα, τα συνδικάτα, τις χριστιανικές κοινότητες βάσης, τις συνελεύσεις de la Plataforma de afectados por la Hipoteca [PAH, η πλατφόρμα ξεκίνησε το 2009, ενάντια στις εξώσεις και υπέρ της αξιοπρεπούς στέγασης] και πολλές άλλες ομάδες. (Άρθρο που δημοσιεύθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2014 στο περιοδικό La Marea. Μετάφραση A l' Encontre)

____

[1] Το Σεπτέμβριο του 2013, η διοίκηση αυτής της επιχείρησης ανακοίνωσε την απόλυση 1.914 εργαζομένων - το μισό του εργατικού δυναμικού. Μετά από μια πρώτη σύγκρουση, τα συνδικάτα κατέληξαν σε "προκαταρκτική συμφωνία" το Νοέμβριο του 2013 "περιορίζοντας" τις απολύσεις σε λίγο πάνω από 700 και προετοιμάζοντας μειώσεις μισθών από 18%. Ένα εργοστάσιο που βρίσκεται στην Καταλονία, είναι ωστόσο σε απεργία για περισσότερο από τέσσερις μήνες κατά αυτής της απόφασης.

[ 2 ] http://www.lamarea.com/2013/09/06/canamero/

Μανιφέστο των Πορειών της αξιοπρέπειας στις 22 Mαρτίου

Κάνουμε έκκληση υπέρ της αξιοπρέπειας και ενάντια στην αδιαφορία κια αναλγησία του ισπανικού κράτους, για διαδήλωση στην πρωτεύουσα, τη Μαδρίτη, στις 22 Μαρτίου:

• Όχι στην πληρωμή του χρέους.

• Τέρμα στις περικοπές του προϋπολογισμού.

• Ενάντια στις κυβερνήσεις που είναι στην υπηρεσία της τρόικας [Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα]

• Εργασία και στέγη για όλους.

Το 2014 βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, μια ακραία κατάσταση, μια κοινωνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης που απαιτεί από εμάς να δώσουμε μια συλλογική απάντηση για την εργατική τάξη, για τους πολίτες και για το λαό.

Εκατομμύρια εργαζόμενοι είναι άνεργοι. Το να διαθέτει κανείς χειρωνακτικές και πνευματικές ικανότητες και να μη βρίσκει μια αξιοπρεπή δουλειά είναι ταπεινωτικό. Είναι μια σπατάλη των συλλογικών ταλέντων της κοινωνίας, μια μόνιμη υποθήκη για το μέλλον μας. Οι εργαζόμενοι δεν αξίζουν αυτή την επίθεση στη συλλογική τους αξιοπρέπεια.

Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες έχουν χάσει τα σπίτια τους. Δεν υπάρχει τίποτα πιο απάνθρωπο από το εκδιωχθεί μια οικογένεια από την κατοικία της, μόνο και μόνο λόγω της ακόρεστης απληστίας κάποιων αδίστακτων τραπεζιτών. Τραπεζίτες που έχουν τροφοδοτήσει τα κράτη που υποτάσσονται στην Τρόικα, καταστρέφοντας ακόμα περισσότερο την εργατική τάξη και τα πιο ευάλωτα άτομα.

Εν τω μεταξύ, οι εργοδότες, χρησιμοποιώντας την τραγωδία της μαζικής ανεργίας, αυξάνουν τις πιέσεις στους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας των ανθρώπων που εξακολουθούν να έχουν μια θέση εργασίας.

Οι εργαζόμενοι/ες, λόγω της δύσκολης αυτής κατάστασης, δεν μπορούν καν να αντιδράσουν στο καθεστώς τους ως εκμεταλλευόμενοι/ες από το κεφάλαιο. Το σύστημα προσπαθεί να μας αναγκάσει να ήμαστε ευγνώμονες στους εργοδότες, που τάχα έχουν μετατραπεί σε ευεργέτες της κοινωνίας. Ήρθε η ώρα να μοιράσουμε την εργασία και τον πλούτο για να διασφαλιστεί ότι οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες θα μπορούν να έχουν τον έλεγχο του μέλλοντός τους.

Η νεολαία μας δεν μπορεί να φανταστεί το μέλλον της, λόγω της σημερινής πολιτικής, και δεν έχει άλλη επιλογή από το να ψάξει για δουλειά στο εξωτερικό, όπως έχουν στο παρελθόν κάνει οι γονείς και οι παππούδες μας.

Λέμε ΟΧΙ σε ένα πατριαρχικό σύστημα που μας ωθεί στο παρελθόν, αφαιρώντας το δικαίωμά μας να έχουμε τον έλεγχο του σώματός μας, στερώντας μας τη δυνατότητα να αποφασίσουμε αν θέλουμε ή όχι να είμαστε μητέρες, μας προτρέπει να επιστρέψουν στο σπίτι και να αφοσιωθούμε στη φροντίδα των παιδιών.

Υποφέρουμε από τις πολιτικές που εφαρμόζονται από την κυβέρνηση του ΡΡ [Λαϊκού Κόμματος του Mariano Rajoy] κάτω από τις προσταγές της τρόικας, οι οποίες οδηγούν σε βίαιη αφαίρεση των δικαιωμάτων μας και σε πλατιά εξαθλίωση της κοινωνικής πλειοψηφίας. Οι πολιτικές αυτές βασίζονται στην εξυπηρέτηση ενός απεχθούς χρέους, το οποίο δεν έχει συναφθεί με τους πολίτες και είναι το προϊόν της τραπεζικής κερδοσκοπίας και των υπερβολών των διαφόρων κυβερνήσεων.

Ιδιωτικοποιούν τους κερδοφόρους τομείς, ενώ μειώνουν τους προϋπολογισμούς της υγείας, της εκπαίδευσης, της ενίσχυσης για τα άτομα με αναπηρία, των δημόσιων μεταφορών, το νερό, την ενέργεια, τις επικοινωνίες, τις κοινωνικές υπηρεσίες κ.λπ. Όλα αυτά επηρεάζουν αρνητικά τα δικαιώματά μας ως πολιτών. Οι κυβερνώντες και οι κυρίαρχοι περιπαίζουν τους ηλικιωμένους που βιώνουν μια τεράστια μείωση της αγοραστικής τους δύναμης καθώς βλέπουν πως οι αποταμιεύσεις μιας ζωής τούς αποσπώνται με τη βία, μέσα από απάτες των επενδυτικών τραπεζών και τη διάδοση των απατηλών χρηματοπιστωτικών προϊόντων.

Η κυβέρνηση του PSOE, με την υποστήριξη του ΡΡ, τροποποίησε το άρθρο 135 του Συντάγματος, ώστε να δοθεί προτεραιότητα στην εξόφληση του χρέους σε σχέση με τα δικαιώματα και τις ανάγκες των ανθρώπων. Το δικαιολόγησαν λέγοντας ότι "ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας" και έπρεπε να κάνουμε οικονομία γιατί ήταν επιτακτική η ανάγκη για τη μείωση του ελλείμματος. Ωστόσο, δεν υπήρξε καμία λιτότητα τη στιγμή που χρειάστηκε να δώσουν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ για να "σώσουν" τις τράπεζες και τους κερδοσκόπους.

Επιχειρούν να επωφεληθούν από την κρίση για να μειώσουν τα δικαιώματά μας. Αυτές οι πολιτικές λιτότητας προκαλούν πόνο, φτώχεια, πείνα και θάνατο. Και όλα αυτά, για να μπορέσουν οι τράπεζες και οι οικονομικές δυνάμεις να συνεχίσουν να έχουν σημαντικά κέρδη σε βάρος της ζωής μας.

Μας πήραν την ελευθερία. Ο καπιταλισμός είναι ο ιδιοκτήτης των ελευθεριών και των δικαιωμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας. Πρόκειται για ένα σύστημα που επιδιώκει μόνο το ιδιωτικό κέρδος των λίγων και μας οδηγεί αναπόφευκτα σε ανυπολόγιστου μεγέθους κοινωνική και περιβαλλοντική καταστροφή.

Για τη συντριπτική πλειοψηφία, αυτή η κρίση-απάτη συνεπάγεται μια τεράστια ανθρώπινη τραγωδία. Αλλά σε μια ασήμαντη μειοψηφία, προσφέρει τη δυνατότητα να κάνει χρυσές δουλειές. Όταν διαδηλώνουμε, αντιμετωπίζουμε συνεχώς την ίδια απάντηση: την καταστολή και την ποινικοποίηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των κοινωνικών κινημάτων. Για την καταπολέμηση αυτής της καταστολής, πρέπει να συνεχίσουμε να αμυνόμαστε και να κατεβαίνουμε στους δρόμους. Πρόκειται για ένα σύστημα που έχει ανάγκη την καταστολή για να παραμείνει στη θέση του και θα πρέπει το υπερκεράσουμε με τον άμεσο αγώνα στο δρόμο.

Η αναδόμηση του καθεστώτος που προέκυψε από το Σύνταγμα του 1978 [Σύνταγμα για τη διασφάλιση της μετάβασης, με στοιχεία συνέχειας, από τη δικτατορία του Φράνκο στη λεγόμενη δημοκρατία] γίνεται εμφανής λόγω των στοιχείων που οδήγησαν στη γέννησή του - η οποία στρεφόταν κατά του λαού. Το καθεστώς αυτό είναι διαβρωμένο από τη διαφθορά και δεν έχει καμία νομιμότητα. Τα δικαιώματα και οι ελευθερίες μας έχουν κλαπεί, για την προώθηση των συμφερόντων της μειοψηφίας και για να διασφαλίσουν τα κέρδη. Τα συμφέροντα αυτά μας οδήγησαν σε αυτή την κοινωνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης που στηρίζεται στη διάλυση του εκπαιδευτικού συστήματος και της δημόσιας υγείας, στη δραστική μείωση των συντάξεων των ηλικιωμένων μας, στην απαλλοτρίωση των σπιτιών μας, στο κλείσιμο επιχειρήσεων και την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων.

Οι διάφορες κυβερνήσεις έχουν θέσει τον εαυτό τους εκτός νόμου, έχουν μετατρέψει σε εμπόριο τα δικαιώματα, των οποίων η κατάκτηση μας κόστισε τόσο πολύ, και έχουν ενεργή συμμετοχή στη διαφθορά. Είναι ένα γεγονός εκτεταμένο αλλά δεν είναι ανεξάρτητο από το οικονομικό σύστημα. Είναι μέρος της ίδιας της δομής αυτής της κοινωνίας και είναι απαραίτητο για την ανάπτυξή της. Τόσο αυτοί που δωροδοκούν όσο και αυτοί που διαφθείρονται, αποτελούν μέρος αυτού του άδικου συστήματος παραγωγής και διανομής του πλούτου.

Καλούμε τους ανθρώπους να ασκήσουν την κυριαρχία τους κάνοντας να ακουστεί η φωνή τους, από τα κάτω. Δημοκρατικά, για να οικοδομήσουμε μια συντακτική διαδικασία που να εγγυάται πραγματικές δημοκρατικές ελευθερίες, το δικαίωμα των αποφάσεων και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Από τη σκοπιά της πορείας της αξιοπρέπειας της 22 Mαρτίου, είναι σημαντικό να οργανώσουμε μια ενιαία κινητοποίηση, μαζική και ισχυρή ενάντια στις πολιτικές που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Κινητοποίηση ενάντια στην πληρωμή του χρέους, για μια αξιοπρεπή εργασία, για ένα εξασφαλισμένο βασικό εισόδημα, για τα κοινωνικά δικαιώματα, τις δημοκρατικές ελευθερίες, ενάντια στις περικοπές, ενάντια στην καταστολή και τη διαφθορά, μια κοινωνία ελεύθερων ανδρών και γυναικών. Κινητοποίηση ενάντια σε ένα σύστημα, ένα καθεστώς και τις κυβερνήσεις που μας επιτίθενται και μας δεν μας εκπροσωπούν.

Ως εκ τούτου, ζητάμε να φύγουν. Να φύγει η κυβέρνηση του PP και όλες οι κυβερνήσεις που παραβιάζουν τα θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα, όλες οι κυβερνήσεις που συνεργάζονται με τις πολιτικές της τρόικας.

Για το σκοπό αυτό, κάνουμε αυτό το κάλεσμα για να γεμίσουμε με αξιοπρέπεια και εξέγερση την πρωτεύουσα του ισπανικού κράτους, τη Μαδρίτη, στις 22 Μαρτίου. Εκείνη τη μέρα θα φτάσουν στη Μαδρίτη πορείες από όλα τα μέρη της χερσονήσου και ζητάμε από τους κατοίκους της Μαδρίτης να κατέβουν στους δρόμους και να ενταχθούν σ' αυτή τη μεγάλη κινητοποίηση της κοινωνικής πλειοψηφίας.