Γραμμένο στα τέλη του 1880, ο Τσέχωφ γράφει ένα από τα πρώτα του θεατρικά έργα τον «Ιβάνωφ». Προβλέποντας το εκρηκτικό, επαναστατικό κλίμα της Ρωσίας, δημιουργεί έναν σύγχρονο Άμλετ.

Ο Ιβάνωφ, πνιγμένος στην γραφειοκρατία και τα χρέη βρίσκεται ανάμεσα στο πλούσιο παρελθόν του, καθώς ήταν πρωτοπόρος επιστημονικών γεωργικών μεθόδων και στο παρόν οπού βρίσκεται χρεωμένος και απογοητευμένος, ανήμπορος να κάνει το οτιδήποτε. Αδυνατεί να ανταποκριθεί στην ανάγκη της άρρωστης συζύγου του για αγάπη και βρίσκεται παγιδευμένος σε μια επαρχιακή κοινωνία που δεν επιδοκιμάζει τα αισθήματά του. Η πλήξη είναι το κεντρικό σημείο του έργου, που αποτελεί μια πρώιμη μελέτη του Τσέχωφ για τις ανεκπλήρωτες ζωές στις επαρχίες.

            H σκηνοθετική προσέγγιση της Άντζελας Μπρούσκου, αναδεικνύει το θεατρικό κείμενο του συγγραφέα. Ο σκηνικός χώρος, η μουσική , οι εναλλαγές και η ερμηνεία των ηθοποιών, είναι κατασκευασμένα με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε το κείμενο να επικοινωνεί άμεσα με τον θεατή και να γίνεται αντιληπτή κάθε ιδεολογική πτυχή. Το θεατρικό έργο του Τσέχωφ, πραγματεύεται την παρακμή και τον  ξεπεσμό της εύπορης τάξης. Ως αποτέλεσμα αυτού, το κείμενο είναι ιδιαίτερο καυστικό. Η θεατρική παράσταση Ιβάνωφ, κατάφερε να φωτίσει την έντονα σαρκαστική διάθεση που υπήρχε απέναντι στους ευγενείς.

            Κεντρικός χαρακτήρας είναι ο Ιβάνωφ ( Ανδρέας Κωνσταντίνου), όλοι οι χαρακτήρες του έργου τον έχουν ως κεντρικό σημείο αναφοράς. Στο πρόσωπο, του Ιβάνωφ, συγκεντρώνεται  όλο το αρνητικό φορτίο της εύπορης τάξης, όπως είναι η απληστία, η κτητική διάθεση  , ο ατομικισμός και όλα αυτά οδηγούν στην παγίδα της πλήξης. Η πλήξη και η αδιαφορία είναι οι δαίμονες και οι παγίδες που καθένας και η καθεμιά από τους ήρωες του έργου προσπαθούν να ξεφύγουν μάταια.  Όλοι και όλες αντιμετωπίζουν τον Ιβανωφ με θύμο αλλά και με λύπηση. Μέσα από αυτήν την σχέση εμφανίζεται μια γκάμα χαρακτηριστικών προσωπικοτήτων. Η  Άντζελα Μπρούσκου, κατάφερε μέσα από την σκηνοθετική ματιά, να παρουσιάσει αυτές τις προσωπικότητες, να τους δώσει χώρο και χρόνο έτσι ώστε να καταφέρουν να πουν την δική τους ιστορία. Μέσα από αυτούς καταφέρνει να ξεκλειδώσει τα βασικά θέματα με τα όποια καταπιάνεται το έργο. Για παράδειγμα μέσω της ιδιοκτήτριας του κακόφημου μαγαζιού ( που υποδύεται η ίδια) ανοίγει το θέμα της απληστίας. Με αυτόν τον τρόπο οι χαρακτήρες αν και συγκλίνουν όλοι και όλες στο πρόσωπο του Ιβάνωφ, διατηρούν την  διακριτότητα τους.

            Η μουσική είναι χαρακτηριστικό της συγκεκριμένης παράστασης, καθώς επιτελείται και ζωντανά κατά την διάρκεια της παράστασης, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο μια ατμοσφαιρική διάθεση και αποτελεί επιπλέον έναν έξυπνο τρόπο συνοχής της δράσης και των σκηνών.  Το ύφος και ο ρυθμός της παράστασης είναι, εναλλασσόμενος. Υπάρχουν σκηνές με έντονο και γρήγορο ρυθμό και σαρκαστική διάθεση αλλά και σκηνές που εστιάζουν στην εσωτερική ψυχοσύνθεση και έχουν πιο αργό ρυθμό και πιο μελαγχολική διάθεση. Καταλυτικό παράγοντας για το συγκεκριμένο αποτέλεσμα είναι οι ερμηνείες των ηθοποιών που ταυτίζονται πλήρως με τον ρυθμό και το ύφος της παράστασης. Με αυτόν τον τρόπο και οι ίδιοι οι ηθοποιοί άλλοτε έχουν έντονη κινησιολογία  και άλλοτε είναι πιο στατικοί. Το σκηνικό είναι λιτό και αλλάζει εύκολα και έξυπνα από την μια σκηνή στην άλλη και τα κουστούμια είναι σύγχρονης εποχής.

Η θεατρική παράσταση Ιβάνωφ, είναι μια σύγχρονη μεταφορά του έργου, που δεν θυμίζει σε τίποτα τις μουσειακές ερμηνείες και σκηνοθετικές προσεγγίσεις, με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο. Ο τρόπος που παρουσιάζεται το έργο φέρνει το κείμενο στην επιφάνεια, γίνονται κατανοητά τα λόγια του συγγραφέα και δεν χάνονται κάτω από την σταχτή της υπερβολής και πολλές φορές του μελοδραματισμού. 

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Άντζελα Μπρούσκου

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας

Σκηνικά - Κοστούμια: Άντζελα Μπρούσκου 

Μουσική: Nalyssa Green

Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση 

Βοηθοί σκηνοθέτη: Τίνα Τζάθα, Γιώργος Ανδριώτης

Ηθοποιοί: Ανδρέας Κωνσταντίνου, Παρθενόπη Μπουζούρη, Αλμπέρτο Εσκενάζυ, Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου, Τσιμάρας Τζανάτος, Κρις Ραντάνοφ, Ιλία Αλγκάερ, Βάλια Παπαχρήστου, Άντζελα Μπρούσκου, Αλέξανδρος Μαράκης, Αντώνης Τσίλερ

Θέατρο της Οδού Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής

Κυκλάδων 11, Αθήνα

Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00

Κυριακή στις 19:30