«Κάθε Τετάρτη υπερασπιζόμαστε τη λαϊκή κατοικία»

Σε συνεχείς πλειστηριασμούς ‒ακόμα και πρώτης κατοικίας‒ προχωρούν κάθε εβδομάδα τράπεζες και Δημόσιο. Μόνο μέχρι το τέλος του 2016, οι τράπεζες προγραμματίζουν να εκποιήσουν 600 ακίνητα. Από την άλλη το κράτος, την ώρα που χαρίζει τα χρέη στον Μαρινόπουλο, κυνηγάει τους εργαζόμενους που δεν καταφέρνουν να πληρώσουν τις οφειλές τους στην Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, απειλώντας να βγάλει στο σφυρί λαϊκά σπίτια.

Στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, την Πάτρα κ.α., η δυναμική παρέμβαση κόσμου, κοινωνικών και πολιτικών συλλογικοτήτων στα ειρηνοδικεία κάθε Τετάρτη, με βασικό σύνθημα «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», ακυρώνει πλειστηριασμούς αδυνάμων και έχει ήδη τρομάξει την κυβέρνηση.

Για τη μάχη υπεράσπισης της λαϊκής στέγης, που αποτελεί ένα από τα βασικά πεδία αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση και τη μνημονιακή πολιτική, συζητήσαμε με τον Κώστα Παπαδόπουλο, δημοτικό σύμβουλο Νίκαιας - Ρέντη με το «Κόντρα στο Ρεύμα», και τον Βασίλη Παπακώστα, δημοτικό σύμβουλο Ν. Φιλαδέλφειας - Ν. Χαλκηδόνας με τη «Δύναμη Πολιτών», που δραστηριοποιούνται στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών και συμμετέχουν στη Θεματική Ομάδα Κόκκινων Δανείων-Πλειστηριασμών της Λαϊκής Ενότητας.

Οι περίφημες «κυβερνητικές πηγές» ισχυρίζονται ότι η κυβέρνηση προστατεύει την πρώτη κατοικία των αδυνάμων και ότι οι πλειστηριασμοί αφορούν στρατηγικούς κακοπληρωτές και πανάκριβες βίλες στην Εκάλη. Έτσι έχουν τα πράγματα;

Κ.Π.: Η κυβέρνηση μπορεί να λέει ό,τι θέλει για τους δικούς της λόγους. Εμείς αυτό που βλέπουμε στις γειτονιές μας κάθε Τετάρτη είναι ότι βγαίνουν σε πλειστηριασμό τα πάντα που αφορούν λαϊκή περιουσία. Εμείς είμαστε στη Νίκαια και στο Ρέντη, σε μια εργατική γειτονιά και όχι στη Φιλοθέη, όπου δεν υπάρχουν ούτε βίλες ούτε τίποτα. Αυτό το βλέπουμε εδώ και δύο χρόνια που είμαστε κάθε Τετάρτη έξω από τα ειρηνοδικεία. Και δεν είναι μόνο η πρώτη κατοικία. Την περασμένη Τετάρτη στη Νίκαια, η Τράπεζα Πειραιώς, για μικροποσά πλειστηρίαζε δύο μικρά μαγαζάκια ανθρώπων που έχουν καταστραφεί από τα μνημόνια και από αυτά ζουν όπως μπορούν την οικογένειά τους.

Β.Π.: Όπως και στα υπόλοιπα ζητήματα, η κυβέρνηση προσπαθεί με επικοινωνιακές εμπνεύσεις να διαχειριστεί τη σκληρή πραγματικότητα που διαμορφώνει η πολιτική της. Αυτήν τη στιγμή δεν προστατεύεται απολύτως τίποτα. Είναι πρόσφατο το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης: άπορος με 80% αναπηρία και πολύτεκνος. Αν ρίξει κάποιος μια ματιά στα πινάκια των ειρηνοδικείων, θα διαπιστώσει ότι το μόνο που λείπει είναι οι βίλες και οι μεγάλες ανώνυμες εταιρείες, άρα στην πράξη μόνο το κεφάλαιο και η άρχουσα τάξη προστατεύονται. Το πρόβλημα αυτό, επειδή ακουμπάει την ανάγκη της επιβίωσης και της στέγασης εκατοντάδων χιλιάδων λαϊκών νοικοκυριών, βγαίνει δυναμικά στο προσκήνιο και θα βγει ακόμα περισσότερο το επόμενο διάστημα.

Από ποιους γίνονται οι πλειστηριασμοί και πού στοχεύουν με αυτήν τη διαδικασία;

Κ.Π.: Στα ειρηνοδικεία όλης της χώρας, κάθε Τετάρτη 16.00-17.00, σε τιμές εξαιρετικά χαμηλές, αρπάζουν σπίτια φτωχών ανθρώπων. Στη Νίκαια έχουμε περίπτωση που η Eurobank «χτύπησε» μονοκατοικία αξίας 140.000 για κάτω από 50.000 ευρώ και έχει ήδη ειδοποιήσει τον ιδιοκτήτη για την έξωση. Παράλληλα, διεκδικεί και τα υπόλοιπα 50.000 ευρώ του δανείου, απειλώντας να κατάσχει τη σύνταξή του. Δηλαδή σε πετούν έξω από το σπίτι σου και συνεχίζουν να σε κυνηγούν!

Β.Π.: Μεγάλος αριθμός από τα ακίνητα που πλειστηριάζονται είναι πλέον από το Δημόσιο για οφειλές στην Εφορία ή στα Ταμεία, ακόμα και για 300, 500, 600 ευρώ. Οι πρώτοι που πλήττονται είναι τα θύματα της κυβερνητικής πολιτικής, που αδυνατούν να καταβάλουν τους υπέρογκους φόρους. Οι τράπεζες κάνουν τις πρώτες κινήσεις τους, ετοιμάζοντας το «τσουνάμι» κατασχέσεων που έρχεται μετά την ολοκλήρωση των συμφωνιών με τα διεθνή funds. Αυτό που βλέπουμε είναι η κορυφή του παγόβουνου. Μετά την 1/1/2017, που οι τιμές εκκίνησης θα ισοπεδωθούν, θα ξεδιπλωθεί ολόκληρη η τραπεζική απληστία. Οι τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί τρεις φορές με δημόσιο χρήμα και παρ’ όλα αυτά βλέπουμε μια ένταση της επίθεσης στο λαϊκό εισόδημα που βυθίζεται, ενώ οι αυτοκτονίες πολλαπλασιάζονται. Αυτή η πολιτική εξυπηρετεί μόνο τους τραπεζίτες, τους βιομήχανους και την αναδιανομή πλούτου υπέρ των ισχυρών.

Στη Θεσσαλονίκη είχαμε τις πρώτες νίκες. Η μαζική κινητοποίηση κόσμου ανέστειλε τους πλειστηριασμούς και φαίνεται ότι το κίνημα αυτό δυναμώνει πανελλαδικά. Πείτε μας για τις δράσεις προστασίας από κατασχέσεις και πλειστηριασμούς στις δικές σας γειτονιές.

Κ.Π.: Εδώ και δύο χρόνια έχουμε δημιουργήσει έναν Συντονισμό ενάντια στους πλειστηριασμούς σε Νίκαια και Κορυδαλλό, με τη συμμετοχή δημοτικών κινήσεων, συλλογικοτήτων της περιοχής και μεμονωμένων πολιτών. Μία μέρα πριν από τον πλειστηριασμό μαζευόμαστε και συζητάμε ώστε να είμαστε οργανωμένα έξω από το ειρηνοδικείο της Νίκαιας. Τις δύο πρώτες Τετάρτες του φθινοπώρου δεν βρήκαμε αντίσταση, αλλά ειδικά το καλοκαίρι δίναμε μάχη με την αστυνομία και τους συμβολαιογράφους. Καταλαμβάνουμε το χώρο στο ειρηνοδικείο και δεν επιτρέπουμε την είσοδο στους δικηγόρους, με αποτέλεσμα αυτοί να φωνάζουν την αστυνομία. Για την ώρα η παρουσία μας είναι καταλυτική και η αστυνομία δεν έχει επιχειρήσει να συγκρουστεί μαζί μας. Στο άμεσο μέλλον όμως, όπως είδαμε και στη Θεσσαλονίκη και σε συνδυασμό με την ένταση της επίθεσης από τράπεζες και κυβέρνηση, θα χρειαστεί η δική μας παρουσία να είναι ακόμα πιο μαζική και οργανωμένη. Επίσης έχει ανοίξει ξανά το θέμα με τις διακοπές ρεύματος και σε λίγο και νερού. Καθημερινά επανασυνδέουμε το ρεύμα σε φτωχά νοικοκυριά και η ΔΕΗ το κόβει ξανά κατηγορώντας ανθρώπους με πενιχρά ή καθόλου εισοδήματα για ρευματοκλοπή.

Β.Π.: Πέρα από το θετικό παράδειγμα της Θεσσαλονίκης, γιατί καταφέραμε να αποτρέψουμε τους πλειστηριασμούς, το σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι ανάλογες κινητοποιήσεις γίνονται σε πολλές περιοχές. Στο Κορωπί, όπου την περασμένη Τετάρτη αποτρέψαμε την είσοδο των συμβολαιογράφων, στα Λιόσια, στο Περιστέρι και αλλού. Αυτό το κίνημα οφείλουμε να το συντονίσουμε, να το οργανώσουμε, να το μεγαλώσουμε. Η κινηματική αντίσταση φαίνεται ότι δεν έχει πει την τελευταία της λέξη. Η κυβέρνηση δεν έχει «καθαρίσει» με την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής και ιδιαίτερα το θέμα των πλειστηριασμών θα είναι ένα κομβικό πεδίο μάχης. Αυτό φορτώνει με επιπλέον ευθύνες και την Αριστερά.

Είστε και οι δύο δημοτικοί σύμβουλοι. Η τοπική αυτοδιοίκηση εμπλέκεται στον αγώνα υπεράσπισης των δημοτών από τις ληστρικές πρακτικές του κράτους και των τραπεζών;

Κ.Π.: Δυστυχώς στην ΚΕΔΕ το τοπίο είναι κακό. Πλειοψηφούν οι δήμαρχοι που έχουν αναφορά στις μνημονιακές δυνάμεις. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει ακόμα και ως αντιπολίτευση να αναδεικνύουμε το ζήτημα, είτε έχουμε δημοτικούς συμβούλους είτε όχι. Εμείς καταφέραμε στη Νίκαια να πάρουμε ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου η οποία αναφέρει ότι ο δήμος θα είναι δίπλα σε κάθε πολίτη για να μη χάσει την κατοικία του. Αυτές οι αποφάσεις είναι όπλο για εμάς. Σε έναν πλειστηριασμό τη χρησιμοποιήσαμε απέναντι στην αστυνομία. Σε απόπειρα έξωσης συμπολίτη μας αναγκάσαμε τον δήμαρχο να παρέμβει στην τράπεζα για να μη βρεθεί εκτεθειμένος, με βάση όσα είχε ψηφίσει. Είναι στο χέρι των κινημάτων να επιβάλουν τη βούλησή τους, ακόμα και στις δημοτικές αρχές που μόνο στα λόγια είναι δίπλα στον πολίτη.

Β.Π.: Πράγματι, χρειάζεται να επιμείνουμε παντού, να θέτουμε το ζήτημα στα δημοτικά συμβούλια, παρά το γεγονός ότι οι συσχετισμοί είναι αρνητικοί και κυριαρχούν οι παράγοντες. Ως ελάχιστο, για να τους εκθέτουμε ως υπερασπιστές αυτές της πολιτικής και σε περίπτωση που παίρνουμε απόφαση να τη χρησιμοποιούμε ως δικό μας όπλο. Τέτοιες αποφάσεις είναι σημαντικές και για την ψυχολογία του κόσμου και για τη δράση του κινήματος. Εκτός από την απόφαση, πρέπει να απαιτήσουμε και το μέγιστο, δηλαδή ο ίδιος ο δήμος να υλοποιήσει μια τέτοια απόφαση μέσα από τις νομικές υπηρεσίες και τους φορείς του. Δίνοντας χώρο στέγασης, για ενημέρωση και εκδηλώσεις, στις τοπικές επιτροπές αντίστασης και αλληλεγγύης. Σε αυτή την κατεύθυνση ο Δήμος Ν. Φιλαδέλφειας - Ν. Χαλκηδόνας αποτελεί εξαίρεση. Με πρωτοβουλία της διοίκησης, από τον περασμένο Γενάρη υπάρχει απόφαση καταγραφής και έμπρακτης συμπαράστασης στους συνδημότες μας που έχουν ανάγκη, παροχή νομικών οδηγιών σε περίπτωση που χρειαστεί. Επιπλέον, η ίδια απόφαση ενθαρρύνει την ενεργό συμμετοχή κατοίκων και φορέων σε αυτή την προσπάθεια. Νομίζω ότι ήρθε η στιγμή να υλοποιηθεί στο μάξιμουμ αυτή η απόφαση και να αποτελέσει έναν οδηγό για τις ζωντανές δυνάμεις του κινήματος.

Πώς θα μπορούσε το κίνημα κατά των πλειστηριασμών να αποκτήσει ακόμα πιο μαζικά χαρακτηριστικά και να γίνει ακόμα πιο αποτελεσματικό; Ήδη υπάρχουν και σχετικές πρωτοβουλίες της ΛΑΕ και από άλλους χώρους της Αριστεράς.

Κ.Π.: Το κίνημα δεν είναι στα καλύτερά του. Ο κόσμος που αντιμετωπίζει πρόβλημα με τα «κόκκινα» δάνεια, είτε από φόβο είτε από ντροπή, δεν εμφανίζεται εύκολα. Συνεπώς, με την επίμονη δράση μας, πρέπει να συνδεθούμε μαζί του και να είμαστε δίπλα του, πριν φτάσουμε στον πλειστηριασμό που είναι το τελευταίο στάδιο. Χρειάζεται δουλειά στην πόλη, και σε αυτό είναι κρίσιμο να εμπλέξουμε τους πάντες, τα σωματεία εργαζομένων στο δήμο και στα σχολεία, την ένωση γονέων κλπ. Σε έναν βαθμό αυτό το έχουμε καταφέρει, αν και όχι με τη μαζική υποστήριξη που θα θέλαμε. Το επόμενο διάστημα που θα έχουμε εξώσεις και θα χρειαστεί να σταθούμε έξω από τα σπίτια, θα απαιτηθεί ακόμα μεγαλύτερη μαζικότητα. Εκεί, η συνεργασία όλων αυτών των φορέων θα είναι πολύτιμη και απαραίτητη, οπότε οφείλουμε να αυξήσουμε τη συσπείρωσή μας και να αντεπιτεθούμε.

Β.Π.: Το κίνημα όντως είναι σε υποχώρηση, αλλά αυτή η συνθήκη δεν είναι μόνιμη και μπορεί να αλλάξει. Αφενός το κύμα της επίθεσης προκαλεί τις αντιδράσεις που βλέπουμε. Από την άλλη, η ΛΑΕ και όλη η Αριστερά χρειάζεται να δουν πολύ σοβαρά την οργάνωση αυτού του κινήματος και να δώσουν τις μέγιστες δυνάμεις. Από αυτό προκύπτει η ανάγκη για συγκεκριμένα πράγματα. Πρώτο είναι το πλαίσιο όπου θα κινηθείς, σε ποιους απευθύνεσαι. Υπερασπιζόμαστε τη λαϊκή κατοικία, τελεία και παύλα. Δεν μπαίνουμε στη συζήτηση για τα επιχειρηματικά δάνεια, τις βίλες με τις πισίνες κ.λπ. Η μικρή συμμετοχή των άμεσα εμπλεκομένων είναι όντως ένα θέμα. Κατά κανόνα οι άνθρωποι που έχουν διανύσει μια μεγάλη διαδρομή και φτάνουν στα ειρηνοδικεία έχουν πετάξει λευκή πετσέτα. Γι’ αυτό είναι σημαντικές αυτές οι μικρές νίκες στη Θεσσαλονίκη, στη Νίκαια, στο Κορωπί. Βλέπουν αυτοί οι άνθρωποι ότι υπάρχει κάποιος να τους υπερασπιστεί και έτσι ακυρώνεται η ντροπή. Δεύτερο είναι η ενότητα. Αν το κίνημα και κυρίως η Αριστερά δεν δώσουν ενωμένοι τη μάχη σε αυτό το μέτωπο, πού θα τη δώσουν; Εργατικά σωματεία, φορείς και σύλλογοι, πολιτικές οργανώσεις που δέχονται το παραπάνω πλαίσιο, πρέπει να συνταχθούν σε αυτή την προσπάθεια, να τη στήσουν στα πόδια της και να τη μαζικοποιήσουν. Να δημιουργήσουν επιτροπές, να δημιουργήσουν τις πρώτες νίκες, και όλα αυτά να αποτελέσουν τη βάση για έναν ευρύτερο και πραγματικό συντονισμό, που θα είναι κομβικός στη μάχη κατά των πλειστηριασμών, αλλά και δίδαγμα για τα υπόλοιπα ζητήματα και το πώς παλεύονται. Με τελικό στόχο όλα τα επιμέρους ρυάκια να συγκλίνουν σε ένα ενιαίο ρεύμα που θα ανατρέψει τη μνημονιακή πολιτική και τη λιτότητα, στην κατεύθυνση της απαίτησης του κινήματος «να τα πάρουμε όλα πίσω». Γι’ αυτό και ως θεματική της ΛΑΕ επιδιώκουμε να απευθυνθούμε σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, να συμμετάσχουμε σε όλες τις σχετικές πρωτοβουλίες και να πρωτοστατήσουμε στις κοινωνικές αντιστάσεις χωρίς διάθεση «καπελώματος», εξηγώντας παράλληλα στον κόσμο των «από κάτω» ότι η μάχη που έχουμε μπροστά μας είναι μια μάχη συνολική και πολιτική.