Κάτω τα χέρια από τις συντάξεις

Η κρί­σι­μη ώρα της μάχης για το Ασφα­λι­στι­κό έφτα­σε. Η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ ετοι­μά­ζε­ται να φέρει στη Βουλή ‒το αρ­γό­τε­ρο μέχρι τις 20 Γε­νά­ρη‒ ένα από τα πιο αντερ­γα­τι­κά νο­μο­σχέ­δια όλων των επο­χών. Ένα νο­μο­σχέ­διο πιστό στη συμ­φω­νία με τους δα­νει­στές που υπέ­γρα­ψε η κυ­βέρ­νη­ση το κα­λο­καί­ρι, το οποίο οδη­γεί σε μειώ­σεις στις συ­ντά­ξεις, σε πε­ρι­κο­πές στα δι­καιώ­μα­τα πε­ρί­θαλ­ψης, σε αύ­ξη­ση στις ει­σφο­ρές των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Η κυ­βέρ­νη­ση ψεύ­δε­ται ασύ­στο­λα όταν μι­λά­ει για κόκ­κι­νες γραμ­μές όσον αφορά τις μειώ­σεις στις συ­ντά­ξεις. Σύμ­φω­να με το Μνη­μό­νιο 3, προ­βλέ­πο­νται πε­ρι­κο­πές 1,8 δισ. ευρώ από το Ασφα­λι­στι­κό, μόνο για το 2016. Αυτό που προ­σπα­θεί να πα­ζα­ρέ­ψει η κυ­βέρ­νη­ση είναι το πού και πώς θα κάνει τις πε­ρι­κο­πές, αλλά το γε­γο­νός δεν αλ­λά­ζει. Οι πε­ρι­κο­πές θα γί­νουν αν θα ψη­φι­στεί το νο­μο­σχέ­διο και αν εφαρ­μο­στούν τα μέτρα. Θα γί­νουν για να εξοι­κο­νο­μη­θούν 1,8 δισ. ευρώ για το άπατο βα­ρέ­λι του χρέ­ους.

Πό­ρους για το Ασφα­λι­στι­κό η κυ­βέρ­νη­ση θα μπο­ρού­σε να βρει: π.χ. από την επα­να­κρα­τι­κο­ποί­η­ση του ΟΠΑΠ ή από την κρα­τι­κο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών. Όχι μόνο τα 1,8 δισ. θα έβρι­σκε, αλλά και πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρα για να σώσει τα ασφα­λι­στι­κά τα­μεία από την κα­τάρ­ρευ­ση, που όπως ισχυ­ρί­ζε­ται σε έναν χρόνο δεν θα μπο­ρούν να κα­τα­βά­λουν συ­ντά­ξεις.

Αντί­θε­τα η κυ­βέρ­νη­ση επι­λέ­γει τον γνω­στό δρόμο των πε­ρι­κο­πών. Στις επι­κου­ρι­κές συ­ντά­ξεις δη­λώ­νει ότι θα σε­βα­στεί μόνον όσες είναι μέχρι 170 ευρώ, ενώ για τις υψη­λό­τε­ρες το «ψα­λί­δι» θα φτά­σει στο 15-20%, που μαζί με την αύ­ξη­ση της ερ­γα­τι­κής ει­σφο­ράς που ήδη έχει επι­βλη­θεί (6% υπέρ ΕΟΠΥΥ) οδη­γεί σε ση­μα­ντι­κές απώ­λειες (150-200 ευρώ) συ­ντα­ξιού­χους που ζουν πλέον με λι­γό­τε­ρα από 1.000 ευρώ το μήνα.

Οι πε­ρι­κο­πές δεν στα­μα­τά­νε εδώ. Η κυ­βέρ­νη­ση όφει­λε ήδη να έχει δώσει ανα­δρο­μι­κά στους συ­ντα­ξιού­χους τα λεφτά που τους κό­πη­καν πα­ρά­νο­μα από το 2012 ως το 2014, σύμ­φω­να με πρό­σφα­τη από­φα­ση του Συμ­βου­λί­ου της Επι­κρα­τεί­ας. Αντ’ αυτού θα προ­χω­ρή­σει εντός του 2016 σε επα­νυ­πο­λο­γι­σμό των συ­ντά­ξε­ων, με βάση τους νέους κα­νό­νες που θα ισχύ­σουν ακόμα και για τους ση­με­ρι­νούς συ­ντα­ξιού­χους. Αν το πο­σο­στό ανα­πλή­ρω­σης σε αυτόν τον νέο υπο­λο­γι­σμό είναι στο 60-65% που θέτει ως στόχο η κυ­βέρ­νη­ση, σε αντί­θε­ση, υπο­τί­θε­ται, με τους δα­νει­στές που ζη­τά­νε πο­σο­στά ανα­πλή­ρω­σης 48-50%, το τσε­κού­ρι στις συ­ντά­ξεις θα είναι εξαι­ρε­τι­κά οδυ­νη­ρό.

Να υπεν­θυ­μί­σου­με ότι σύμ­φω­να με όσα έχουν ψη­φι­στεί από τον Αύ­γου­στο του 2015, μέσα στο 2016 του­λά­χι­στον 60.000 χα­μη­λο­συ­ντα­ξιού­χοι (το 20% των δι­καιού­χων) θα χά­σουν το ΕΚΑΣ. Η κα­τώ­τε­ρη κύρια σύ­ντα­ξη αυτών που υπο­βάλ­λουν αί­τη­ση συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης μετά τον Ιούλη του 2015 είναι μειω­μέ­νη κατά 20%, από τα 486 ευρώ στα 392 ευρώ. Οι νέοι συ­ντα­ξιού­χοι που θα βγουν με κα­θε­στώς «πρό­ω­ρης» συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης θα επι­βα­ρυν­θούν με ποινή μεί­ω­σης της σύ­ντα­ξής τους κατά 10% για κάθε χρόνο που τους λεί­πει μέχρι τη συ­μπλή­ρω­ση του 67ου έτους.

Η κυ­βέρ­νη­ση για να μην έχει αντί­δρα­ση σε αυτή την ασφα­λι­στι­κή αντι­με­ταρ­ρύθ­μι­ση κα­τα­φεύ­γει στον κοι­νω­νι­κό αυ­το­μα­τι­σμό, προ­σπα­θώ­ντας να πεί­σει ότι χτυ­πά­ει τα «ρε­τι­ρέ». Η φι­λο­λο­γία περί «ρε­τι­ρέ» είναι μια επι­λο­γή των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων και σο­σιαλ­φι­λε­λεύ­θε­ρων κυ­βερ­νή­σε­ων πα­γκο­σμί­ως. Ως «ρε­τι­ρέ» η κυ­βέρ­νη­ση υπο­νο­εί τα «ευ­γε­νή» τα­μεία των ερ­γα­ζο­μέ­νων (στον Τύπο, των νο­μι­κών, των μη­χα­νι­κών, των τρα­πε­ζο­ϋ­παλ­λή­λων κ.ά.), τα οποία στο­χεύ­ει μέσα από τις ενο­ποι­ή­σεις να χτυ­πή­σει πε­ρι­κό­πτο­ντας κυ­ρί­ως δι­καιώ­μα­τα πε­ρί­θαλ­ψης που είναι κα­τα­κτη­μέ­να εδώ και χρό­νια.

Με λίγα λόγια η κυ­βέρ­νη­ση φέρ­νει τους ερ­γα­ζό­με­νους σε μια κα­τά­στα­ση που μοιά­ζει με τη γνω­στή ρήση «εκεί που μας χρω­στού­σα­νε, μας πήραν και το βόδι». Άλ­λω­στε δεν ήταν οι ερ­γα­ζό­με­νοι και οι συ­ντα­ξιού­χοι που κα­τα­λή­στευαν χρό­νια τώρα τα ασφα­λι­στι­κά τα­μεία, αλλά οι τρα­πε­ζί­τες που επέν­δυαν με λεφτά από τα απο­θε­μα­τι­κά των τα­μεί­ων, οι κυ­βερ­νή­σεις με το τζο­γά­ρι­σμα των απο­θε­μα­τι­κών των τα­μεί­ων στο χρη­μα­τι­στή­ριο, αλλά και το «κού­ρε­μά» τους μέσω PSI. Όλα αυτά, σε συν­δυα­σμό με την αύ­ξη­ση των ορίων ηλι­κί­ας, τη μεί­ω­ση των μι­σθών, τη διεύ­ρυν­ση των ελα­στι­κών σχέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας και της μαύ­ρης ανα­σφά­λι­στης ερ­γα­σί­ας, αλλά και τη δρα­μα­τι­κή εκτί­να­ξη της ανερ­γί­ας στα ύψη από τα λου­κέ­τα σε ερ­γο­στά­σια και εμπο­ρι­κά κα­τα­στή­μα­τα που έχουν φέρει τα μνη­μό­νια, έχουν ως απο­τέ­λε­σμα οι συ­ντά­ξεις να με­τα­τρα­πούν σε επι­δό­μα­τα πεί­νας.

Το πόσο κρί­σι­μο είναι για την κυ­βέρ­νη­ση, τους «θε­σμούς», τους δα­νει­στές και τους κα­πι­τα­λι­στές να πε­ρά­σει η ασφα­λι­στι­κή αντι­με­ταρ­ρύθ­μι­ση το μαρ­τυ­ρά η αγω­νιώ­δης προ­σπά­θεια της κυ­βέρ­νη­σης να βρει συ­ναί­νε­ση στο σφα­γείο των συ­ντά­ξε­ων που ετοι­μά­ζει και γι’ αυτό προ­χω­ρά­ει σε συ­να­ντή­σεις με τους πο­λι­τι­κούς αρ­χη­γούς και σε «διε­θνή» εκ­στρα­τεία, όπως δή­λω­σε ο ίδιος ο πρω­θυ­πουρ­γός Α. Τσί­πρας.

Για όλους εμάς, τους ερ­γα­ζό­με­νους, τους άνερ­γους και τους συ­ντα­ξιού­χους ένας δρό­μος υπάρ­χει. Ο δρό­μος της αντί­στα­σης και του αγώνα για να μην πε­ρά­σουν τα σχέ­διά τους. Για να μην εφαρ­μο­στεί ούτε ένα μέτρο από το νέο Ασφα­λι­στι­κό, ακόμη κι αν τε­λι­κά ψη­φι­στεί στη Βουλή. Ει­δι­κά στους βου­λευ­τές του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θυ­μί­ζου­με ότι η ψήφος σε τέ­τοια μέτρα είναι ιστο­ρι­κή ευ­θύ­νη και θα ακο­λου­θεί κα­θέ­ναν και κα­θε­μία σε όλη του/της τη ζωή. Θε­τι­κό είναι ότι υπάρ­χει μια σειρά ανα­κλα­στι­κών που δεί­χνει ότι ο δρό­μος της κυ­βέρ­νη­σης είναι στρω­μέ­νος ‒ευ­τυ­χώς‒ με αγκά­θια και μόνο ει­ρη­νι­κά δεν θα μπο­ρέ­σει να εφαρ­μό­σει το βάρ­βα­ρο αντια­σφα­λι­στι­κό έκτρω­μα.

Η Λαϊκή Ενό­τη­τα σκο­πεύ­ει να προ­χω­ρή­σει σε μια σειρά δρά­σεις σε διά­φο­ρες πό­λεις της επαρ­χί­ας και μια με­γά­λη συ­γκέ­ντρω­ση στην Αθήνα, ενώ συ­νε­χί­ζο­νται για τρίτο μήνα και οι εκ­δη­λώ­σεις της για το Ασφα­λι­στι­κό. Το ΜΕΤΑ καλεί τα ερ­γα­τι­κά συν­δι­κά­τα και τις κοι­νω­νι­κές ορ­γα­νώ­σεις να συ­γκρο­τή­σουν ένα πλατύ παλ­λαϊ­κό-πα­νερ­γα­τι­κό μέ­τω­πο, να ορ­γα­νώ­σουν τον αγώνα και να προ­χω­ρή­σουν σε αγω­νι­στι­κές και απερ­για­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις, με στόχο να μην πε­ρά­σει η νέα ασφα­λι­στι­κή απορ­ρύθ­μι­ση και η ψή­φι­σή της από τη Βουλή. Στην ΑΔΕΔΥ θα προ­τεί­νει γε­νι­κή απερ­γία τις μέρες που θα ψη­φί­ζε­ται το Ασφα­λι­στι­κό στη Βουλή.

Πολλά από τα ερ­γα­τι­κά κέ­ντρα και τις Ομο­σπον­δί­ες που ελέγ­χει το ΠΑΜΕ έχουν ήδη πάρει από­φα­ση για απερ­γία με αιχμή το Ασφα­λι­στι­κό και για δρά­σεις προ­ε­τοι­μα­σί­ας μιας τέ­τοιας απερ­γί­ας. Όλα αυτά, αν συν­δυα­στούν με άμε­σες γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις και δρά­σεις ενη­μέ­ρω­σης των ερ­γα­ζο­μέ­νων σε κάθε χώρο ερ­γα­σί­ας, με εξορ­μή­σεις και πε­ριο­δεί­ες σε κάθε γει­το­νιά, μπο­ρούν να μας ξα­να­κά­νουν να ζή­σου­με στιγ­μές Γιαν­νί­τση, μπο­ρούν να στα­μα­τή­σουν την κυ­βέρ­νη­ση και να βά­λουν θε­μέ­λιο λίθο στη μάχη για την ανα­τρο­πή των μνη­μο­νί­ων.