Μια σημαντική κινηματική συνθήκη έχει αναπτυχθεί το τελευταίο επτάμηνο στη Ζάκυνθο που δείχνει ήδη να έχει πολύ μεγάλη απήχηση στην τοπική κοινωνία.
Από την 26/1/25, μετά τη δημοσιοποίηση μαγνητοσκοπημένων φωνών από τα θύματα των Τεμπών και το πρώτο συλλαλητήριο με πάνω από 1.000 κατοίκους να συμμετέχουν σε αυτό, άμεσα ξεκίνησαν συνελεύσεις με θέμα την προετοιμασία μεγάλης εκδήλωσης-συλλαλητηρίου που προγραμματίζονταν για την 28/2/25.
Δημιουργήθηκε μάλιστα μια νέα συλλογικότητα με το όνομα «πρωτοβουλία για τα Τέμπη στη Ζάκυνθο» που με συζητήσεις, προβολές ταινιών ή θεατρικές παραστάσεις, αναρτήσεις στα ΜΚΔ, δράσεις με παιδιά (ζωγραφική) και τους γονείς τους, κιόσκι στην πλατεία και συνεχή παρουσία στα τοπικά ΜΜΕ και επαναλαμβανόμενες συνελεύσεις, προετοίμασαν για ένα μήνα μια πραγματικά μεγάλη σε όγκο και παλμό εκδήλωση–συλλαλητήριο–πορεία την 28/2/25 με πάνω από 6.000 διαδηλωτές και συναυλία πολλών σχημάτωνπου ακολούθησε.
Επόμενο βήμα σταθμός της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας ήταν η προετοιμασία εκδήλωσης-συζήτησης με την πρόεδρο του συλλόγου θυμάτωνΤεμπών στις 7 Ιουνίου, η οποία έγινε πάλι με επιτυχία, περίπου 500 συμμετέχοντες και μεγάλη απήχηση στα τοπικά ΜΜΕ και την κοινή γνώμη στο νησί μας.
Και όταν στις 25/6/25 πραγματοποιήθηκε η γνωστή παράσταση «Η ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ» την οποία «γνωστοί άγνωστοι πολίτες» από το χώρο του Σιωνιστικού λόμπι προσπάθησαν ανεπιτυχώς να εμποδίσουν, αυτή έγινε με μεγάλη συμμετοχή (πάνω από 500 παιδιά και γονείς που το παρακολούθησαν), ήρθε η γνωστή ΕΔΕ προς την πρόεδρο του ΣΕΠΕ Ζακύνθου και το παιδαγωγικό αποτύπωμα της παράστασης, πως «όλα τα παιδιά του κόσμου έχουν πάντα το ίδιο δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία». Η συγκεκριμένη προκαταρκτική δίωξη, χωρίς μάλιστα συγκεκριμένο από την αρχή κατηγορητήριο, και για μια καλλιτεχνική δημιουργία με τέτοιο πανανθρώπινο μήνυμα, αναστάτωσε αλλά και θύμωσέ την τοπική κοινωνία που έσπευσε να στηρίξει την παράσταση και τη δημιουργό της. Είναι επίσης χαρακτηριστικό της -τοπικής αλλά και σε εθνικό επίπεδο- συσπείρωσης που δημιουργήθηκε γύρω από τη συγκεκριμένη δίωξη ότι πάνω από 75 σωματεία κατέθεσαν ψήφισμα συμπαράστασης στη διωκόμενη εκπαιδευτικό και περίπου 5.500 υπογραφές συγκεντρώθηκαν για τον ίδιο σκοπό.
Έτσι, σε συνδυασμό με την επίταση των δολοφονικών επιχειρήσεων του Ισραήλ στη Γάζα που αυτή την φορά γινόταν παράλληλα με την επιβολή θανατηφόρου λιμού στους παλαιστίνιους, προέκυψαν οι προϋποθέσεις της αυθόρμητης και από τα κάτω δημιουργίας μιας ακόμα συλλογικότητας, της «πρωτοβουλίας free Palestine». Πρόκειται για ακόμα μια συλλογικότητα που προέκυψε μέσα στο κατακαλόκαιρο και την τουριστική κίνηση στο νησί στο ζενίθ της, από ντόπιους φοιτητές που ήταν στο νησί για διακοπές μαζί με αγωνιστές-τριες από την «πρωτοβουλία για τα Τέμπη» και νέους κινηματικούς ανένταχτους ή πρώην ενταγμένους σε πολιτικά κόμματα η κινήσεις (από ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά).
Έτσι οδηγηθήκαμε στην επόμενη μεγάλη κινητοποίηση της 10/8/25 με 300-400 συμμετέχοντες, αυτή τη φορά υπέρ των Παλαιστίνιων και κατά της γενοκτόνας πολιτικής του Ισραήλ που υποστηρίζεται όμως ανοιχτά από τα οικονομικά συμφέροντα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Επίσης ένα πανό που εκείνες τις μέρες τοποθετήθηκε σε δημόσια θέα έξω από το νοσοκομείο Ζακυνθου από τα σωματεία γιατρών και εργαζομένων συνοδευόμενο από δελτίο τύπου και εκφράζοντας όλους τους εργαζόμενους του Νοσοκομείου (350) βάζει ξεκάθαρα το θέμα της ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΑΜΑΧΩΝ, του ΛΙΜΟΥ και της ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ των παλαιστίνιων από το κράτος του Ισραήλ στη Γάζα.
Στην όλη αυτή κινηματική και με πολιτικά χαρακτηριστικά κίνηση, κυριάρχησε ο διάλογος, οι δημοκρατικές διαδικασίες με ατέλειωτες συλλογικές διαδικασίες, ο σεβασμός στο διαφορετικό και το πρωτότυπο, η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και πλατφορμών επικοινωνίας και ο θυμός μαζί με την οργανωμένη δράση για το δίκαιο, το λογικό, το συλλογικά χρήσιμο αλλά και ό,τι μπορεί να αντιλαμβάνεται η κοινωνία στην κατεύθυνση της υπεράσπισης της ζωής, της ελευθερίας και συνολικότερα της αφύπνισής της για περαιτέρω αγώνα.
