Κοινωνική πολυκατοικία: Η φιλανθρωπία σας έχει ημερομηνία λήξης, η αλληλεγγύη μας όχι

Το πρό­γραμ­μα κοι­νω­νι­κής στέ­γης, που είχε δια­φη­μι­στεί από τη δη­μο­τι­κή αρχή με τυ­μπα­νο­κρου­σί­ες, δεν φαί­νε­ται να «βγαί­νει» όπως ήταν σχε­δια­σμέ­νο και γι’ αυτό η δη­μο­τι­κή αρχή θέλει να το λήξει, ξε­κι­νώ­ντας από την πο­λυ­κα­τοι­κία της Μπου­μπου­λί­νας 36 και φυ­σι­κά αδια­φο­ρώ­ντας για τις συ­νέ­πειες στις ίδιες τις οι­κο­γέ­νειες. Η προ­σω­ρι­νό­τη­τα του προ­γράμ­μα­τος υπο­τί­θε­ται ότι είχε ως στόχο οι άστε­γοι να μπο­ρέ­σουν σε αυτό το διά­στη­μα να βρουν δου­λειά, να επα­νε­ντα­χθούν ομαλά στην κοι­νω­νία και να είναι σε θέση να με­τα­κο­μί­σουν σε δικό τους σπίτι. Πολύ ωραίο πλάνο, αλλά τους διέ­φυ­γαν κά­ποιες λε­πτο­μέ­ρειες. Σε συν­θή­κες βα­θιάς κρί­σης και καλ­πά­ζου­σας ανό­δου της ανερ­γί­ας, πώς ακρι­βώς θα βρουν δου­λειά άν­θρω­ποι χωρίς ιδιαί­τε­ρα προ­σό­ντα που είναι χρό­νια άνερ­γοι, γι αυτό άλ­λω­στε κα­τέ­λη­ξαν να είναι άστε­γοι; Ποιος θα προ­σλά­βει μια μάνα μο­νο­γο­νεϊ­κής οι­κο­γέ­νειας  με ανή­λι­κα παι­διά, που δεν έχει συν τοις άλ­λοις καμία βο­ή­θεια στο σπίτι;

Οι απα­ντή­σεις είναι εύ­κο­λες για τους κάθε λογής «αρ­μό­διους». Η κυρία Στρα­τη­γά­κη είπε και στο προη­γού­με­νο Δη­μο­τι­κο Συμ­βού­λιο στις 20 Ιούλη αλλά και στο ση­με­ρι­νό­ό­τι οι ωφε­λού­με­νοι «αρ­νή­θη­καν να συ­νερ­γα­στούν»,  τους έστει­λαν σε δου­λειές και δεν πήγαν. Αυτό που στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα συ­νέ­βη είναι ότι κά­ποιους από αυ­τούς ο Δήμος τους έστει­λε σε συ­νε­ντεύ­ξεις όπου πήγαν αλλά δεν προ­σλή­φθη­καν. Γνω­στή η λο­γι­κή – οι φτω­χοί φταί­νε για τη φτώ­χεια τους, είναι κατά βάση τε­μπέ­λη­δες.  Στο προη­γού­με­νο μά­λι­στα τους είχε απο­κα­λέ­σει και «βο­λε­μέ­νους» γιατί δεν θέ­λουν να βγουν από τις υγρές τρύ­πες που τους έχει πα­ρα­χω­ρή­σει ο Δήμος για να μπουν οι επό­με­νοι – όπως ισχυ­ρι­ζό­ταν τότε ότι θα γίνει, μετά αυτό το πήραν πίσω. Η υπεύ­θυ­νη της δια­πα­ρα­τα­ξια­κής επι­τρο­πής για την κοι­νω­νι­κή κα­τοι­κία, μι­λώ­ντας μας στο διά­δρο­μο και προ­σπα­θώ­ντας να μας πεί­σει ότι έτσι πρέ­πει να γί­νουν τα πράγ­μα­τα, μας είπε ότι οι άν­θρω­ποι αυτοί δεί­χνουν ση­μά­δια ιδρυ­μα­το­ποί­η­σης, έχουν βο­λευ­τεί γιατί οι πα­ρο­χές είναι πολύ καλές και δεν θέ­λουν να βρουν δου­λειά και να φύ­γουν. Για την κυρία αυτή οι πλού­σιες πα­ρο­χές είναι το ένα μπού­τι κο­τό­που­λο που μας έλεγε η Άννα, μη­τέ­ρα τεσ­σά­ρων παι­διών, ότι της έδι­ναν για την πε­ντα­με­λή οι­κο­γέ­νειά της.
 

Με όλα αυτά προ­σπα­θούν να κρύ­ψουν το αυ­το­νό­η­το: στο δήμο της Αθή­νας υπάρ­χουν οι­κο­γέ­νειες που δεν μπο­ρούν να στε­γα­στούν. Υπάρ­χουν μωρά παι­διά που θα ζουν στο δρόμο χωρίς κρα­τι­κή μέ­ρι­μνα. Και αν υπάρ­χουν «κι άλλοι που πε­ρι­μέ­νουν», αυτό είναι λόγος να επε­κτα­θεί το πρό­γραμ­μα, όχι για να γίνει έξωση σε αυ­τούς που είναι τώρα στε­γα­σμέ­νοι.

Και δεν θα είχαν δι­στά­σει ούτε στιγ­μή να πραγ­μα­το­ποι­ή­σουν την έξωση – δεν είναι έξωση μας είπε κυ­νι­κά η Αντι­δή­μαρ­χος, γιατί δεν υπάρ­χει μι­σθω­τή­ριο (!) – αν δεν υπήρ­χαν οι δη­μο­τι­κοί σύμ­βου­λοι της αρι­στε­ράς που θέ­τουν τα ερω­τή­μα­τα στα συμ­βού­λια, αν δεν υπήρ­χαν εκλεγ­μέ­νοι και μη από τις πα­ρα­τά­ξεις που πη­γαί­νουν στην πο­λυ­κα­τοι­κία, μι­λά­νε με τον κόσμο, γνω­ρί­ζουν τι συμ­βαί­νει, αν δεν υπήρ­χαν κά­ποιοι δη­μο­σιο­γρά­φοι από λίγα μέσα είναι η αλή­θεια που ασχο­λού­νται, αν μπο­ρού­σαν όλο αυτό να το κά­νουν αθό­ρυ­βα και να μην μα­θευ­τεί, τότε οι άν­θρω­ποι θα ήταν ήδη στο δρόμο. Από τις 21 Ιούλη είχαν απει­λή­σει ότι θα κό­ψουν ρεύμα και νερό, έδω­σαν μια πα­ρά­τα­ση για τέλος Αυ­γού­στου, απεί­λη­σαν ότι θα το κό­ψουν 1 Σε­πτέμ­βρη, το πήραν πίσω, αλλά επι­μέ­νουν να ζη­τά­νε από τον κόσμο να φύγει. Δύο από τις 10 οι­κο­γέ­νειες  θα πάνε σε άλλα δια­με­ρί­σμα­τα, ενώ οι υπό­λοι­πες θα οδη­γη­θούν σε ξε­νώ­νες – άθλια και προ­σω­ρι­νή λύση – και μετά προ­φα­νώς στο δρόμο, για να μην τε­μπε­λιά­ζουν κιό­λας.

Εμείς ζη­τά­με τα αυ­το­νό­η­τα. Εφό­σον υπάρ­χουν άστε­γες οι­κο­γέ­νειες στην πόλη, πρώτο μέ­λη­μα μιας δη­μο­τι­κής αρχής οφεί­λει να είναι να αντι­με­τω­πί­σει απο­τε­λε­σμα­τι­κά αυτό το ζή­τη­μα. Είναι θέμα από­λυ­της προ­τε­ραιό­τη­τας, ασύ­γκρι­τα πιο ση­μα­ντι­κό από το δια­γω­νι­σμό που ήθελε να κάνει ο κύ­ριος Κα­μί­νης, για πα­ρά­δειγ­μα, για τον κα­θα­ρι­σμό της πόλης από τα γκρά­φι­τι, με κό­στος έργου 400.000 ευρώ. 

Οι τε­χνι­κές λε­πτο­μέ­ρειες δεν μας εν­δια­φέ­ρουν. Αν το πρό­γραμ­μα είναι «προ­σω­ρι­νού χα­ρα­κτή­ρα» όπως τους αρέ­σει να μας επα­να­λαμ­βά­νουν, ας φτιά­ξουν ένα «μό­νι­μου χα­ρα­κτή­ρα». Αν με  το ίδρυ­μα Χα­τζη­κών­στα,από το οποίο είχε μι­σθω­θεί η πο­λυ­κα­τοι­κία, «έχει λήξει η σύμ­βα­ση και επι­θυ­μούν εκ­κέ­νω­ση» ας βρε­θεί άλλος χώρος. Αν και αυτό ελέγ­χε­ται ως μη αλη­θές, αφού εκ­πρό­σω­πος του ιδρύ­μα­τος μας είπε ότι θα ήθε­λαν να συ­νε­χί­σουν τη σύμ­βα­ση (και γιατί όχι άλ­λω­στε, 4.500 ευρώ το μήνα για 10 δια­με­ρί­σμα­τα σε κακή κα­τά­στα­ση και σε υπο­βαθ­μι­σμέ­νη πε­ριο­χή που συμ­φώ­νη­σε να δίνει ο Δήμος είναι για αυ­τούς εξαι­ρε­τι­κά συμ­φέ­ρου­σα σύμ­βα­ση) αλλά έτσι κι αλ­λιώς στο ΔΣ του ιδρύ­μα­τος συμ­με­τέ­χουν, όπως μας είπε, τρία μέλη εκ μέ­ρους του Δήμου. Ας χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν το πλε­ό­να­σμα του Δήμου, που η Αντι­δή­μαρ­χος Οι­κο­νο­μι­κών πε­ρι­χα­ρής ανα­κοί­νω­νε ότι πέ­τυ­χε, όταν επι­σκε­πτό­ταν τα κοι­νο­τι­κά συμ­βού­λια για να μας ενη­με­ρώ­σει για το πόσο καλή δια­χεί­ρι­ση κάνει. Ας ζη­τή­σουν χρή­μα­τα από την κυ­βέρ­νη­ση, ας κά­νουν ό,τι νο­μί­ζουν. Το μόνο βέ­βαιο είναι ότι μια δη­μο­τι­κή αρχή είναι απο­λύ­τως απο­τυ­χη­μέ­νη, αν πε­τά­ει ανή­λι­κα παι­διά στο δρόμο.

Αδια­φο­ρού­με πλή­ρως για τις μνη­μο­νια­κές υπο­χρε­ώ­σεις, για τους δα­νει­στές, για τις τρά­πε­ζες.  Εμείς θα διεκ­δι­κού­με ζωή και αξιο­πρέ­πεια για όλους, και θα συ­νε­χί­σου­με να εί­μα­στε «ενο­χλη­τι­κοί» και δίπλα στους κα­τοί­κους της Μπου­μπου­λί­νας 36, που δεν θα αφή­σου­με να βρε­θούν ξανά στο δρόμο.

*Η Έφη Γα­ρί­δη είναι Κοι­νο­τι­κή Σύμ­βου­λος 4ης Δ.Κ. Αθή­νας

Το κοινό κεί­με­νο που κα­τα­τέ­θη­κε στο Δη­μο­τι­κό Συμ­βού­λιο