RADical Pride, 26- 27 Μάη, Θεσσαλονίκη
Τόλμη, τόλμη, περισσότερη τόλμη!
Δαντόν
1. Λένε πως η ερώτηση είναι συχνά η μισή απάντηση. Κι επειδή στην προμετωπίδα ο Δαντόν μάς προτρέπει να τολμούμε, ας συνεχίσουμε με ένα τολμηρό ερώτημα: Σε ποιον ανήκει -αλήθεια- το Pride; Ποιοι είναι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις στ’ όνομά του; Τι προκρίνεται, τι απορρίπτεται και –κυρίως- ποια είναι τα κριτήρια που βαραίνουν στην επιλογή αυτή;
Το RADical Pride της Θεσσαλονίκης επιχειρεί να δώσει μια απάντηση: “Τα παλιά εργαλεία έχουν σκουριάσει. Καιρός, λοιπόν, να δοκιμάσουμε καινούρια… Ο λόγος ανήκει σε εσένα. Και σε εμένα”. Γύρω από αυτό συσπειρώθηκε μια μαγιά αγωνιστριών και αγωνιστών βάζοντας τις βάσεις για τη δημιουργία ενός “Pride από τα κάτω”. Χωρίς χορηγούς, χωρίς οικονομικές ή όποιες άλλες εξαρτήσεις, χωρίς ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά πακέτα, χωρίς προξενεία και διπλωματικές αποστολές. Αλλά με όλες και όλους που θεωρούν ότι οι αποφάσεις που αφορούν την περηφάνιά τους (Pride) ανήκουν στις ίδιες/ίδιους. Και σε κανέναν άλλο. Δεν χρειάζονται αναθέσεις σε κάποιους λίγους.
Το RADical Pride στη Θεσσαλονίκη έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από ριζοσπαστικά εγχειρήματα αυτό-οργάνωσης στον χώρο των Pride σε όλο τον κόσμο: Μαδρίτη, Τορόντο, Βερολίνο είναι από τα πλέον εμβληματικά. Και την ίδια στιγμή δεν ξεχνάμε ότι η ίδια ιδέα της αυτό-οργάνωσης διαπερνάει τόσο το Pride Κρήτης όσο και το Patras Pride, ενώ προσπάθειες και διαδικασίες για αυτό-οργανωμένο Pride έχουν ξεκινήσει τις τελευταίες εβδομάδες και στην Αθήνα.
2. Our name is Pride. RADical Pride – Ένα μικρό χρονικό
Το RADical Pride ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2015 ως Ανοιχτή Πρωτοβουλία για ένα Αυτό-οργανωμένο Thessaloniki Pride. Απέναντι στις ολιγομελείς κλειστές οργανωτικές επιτροπές του Pride της Θεσσαλονίκης προέβαλε την εναλλακτική των ανοιχτών συνελεύσεων με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, όπου όλες και όλοι έχουν δικαίωμα στη λήψη αποφάσεων. Συμμετείχε στην πορεία του Thessaloniki Pride (2016), με δικό του ξεχωριστό μπλοκ, συσπειρώνοντας γύρω του αυτές και αυτούς που θα αποτελούσαν τον βασικό κορμό της φετινής χρονιάς. Εστίασε σε διευρυμένες θεματικές, επέμεινε στην ανάγκη σύνδεσης των επιμέρους κινημάτων, πήρε το ρίσκο να απευθύνει το ίδιο ερώτημα που κλήθηκε και κι αυτό να απαντήσει: Σε ποιον –αλήθεια- ανήκει το Pride;
Μόλις πριν από έναν μήνα ξανασυστήθηκε ως RADical Pride: Αυτό-οργανωμένο Thessaloniki Pride για τις Διεκδικήσεις των ΛΟΑΤΚΙΑ+ και την Απελευθέρωση Φύλου και Σεξουαλικότητας. Σήμα του ένα πρίσμα. Σε έναν κόσμο σύνθετο, με πολλές αιχμές, γωνίες και οπτικές, όλα τελικά συνδέονται με όλα, σε ένα σύνολο αξιοθαύμαστης ενότητας. Οι διεκδικήσεις κάποιου γίνονται διεκδικήσεις όλων.
3. “Όταν σου φοράνε την κανονικότητα, keep it Radical”
Αντίφαση. Σε έναν κόσμο και σε μια εποχή όπου τα πάντα γύρω είναι “μη κανονικά”, η κανονικότητα έχει αναχθεί σε τοτέμ. Κανείς και καμιά δεν επιτρέπεται να την αμφισβητήσει. Η διατήρηση αυτής της επισφαλούς και μη κανονικής “τάξης” επιβάλλει την ασφυκτική πίεση να ζήσεις μέσα σε προκαθορισμένα πλαίσια, να εκπληρώσεις συγκεκριμένα πρότυπα. Οτιδήποτε θολώνει τη γυάλινη επιφάνεια, στιγματίζεται και αποβάλλεται.
Πρέπει, λοιπόν, να μάθουμε να είμαστε κανονικοί/ές. Να ζούμε κανονικά και να αποδεχόμαστε την αγία κανονικότητα. Τι πρέπει με λίγα λόγια να αποδεχόμαστε;
Οι ομοφοβικές και τρανσφοβικές επιθέσεις είναι μια “κανονικότητα”. Η λεκτική/σωματική βία ενάντια στις γυναίκες και η αθώωση των βιαστών μέσα στις δικαστικές αίθουσες είναι μια “κανονικότητα”. Οι ανάπηρες/οι είναι ανύπαρκτες/οι από τη δημόσια ζωή κι αυτό είναι ασφαλώς άλλη μια “κανονικότητα”. Οι πνιγμοί στις θάλασσες ή η καθημερινή εξαθλίωση των προσφύγων είναι μια “κανονικότητα”. Η δουλειά χωρίς εργασιακά δικαιώματα, η επισφάλεια και η ανεργία τι άλλο θα μπορούσαν να είναι παρά μια “κανονικότητα”; Το να καρπώνεται η ακροδεξιά την οργή ή την απογοήτευση του κόσμου και τα κινήματα να μένουν στη γωνία είναι μια θλιβερή μεν, αλλά “κανονικότητα”.
Όταν, όμως, όλα τριγύρω έχουν παραγίνει “κανονικά”, ήρθε ο καιρός να πάμε κόντρα.
Όταν μια τέτοιου είδους “κανονικότητα” είναι η πραγματικότητα που ζούμε καθημερινά, ήρθε ο καιρός για πιο radical λύσεις.
Όταν αυτή η “κανονικότητα”, που μας πληγώνει, έχει αναχθεί σε θεσμό, ήρθε ο καιρός να αμφισβητήσουμε τους θεσμούς αυτούς.
Όταν προσπαθούν να σου επιβάλλουν την κανονικότητα, Keep it Radical.
4. “Η επιβολή της κανονικότητας μυρίζει αίμα. Και είναι το αίμα εκείνων που νιώθουν να μη χωράνε ή να περισσεύουν”…
Το RADical Pride διευρύνει τις μέχρι τώρα θεματικές, για να συμπεριλάβει όσες και όσους φαίνεται να μην βρίσκουν χώρο ποτέ στα μέχρι τώρα Pride. Η αποκρουστική κλιμάκωση της βίας κατά των τρανς και cis γυναικών σε όλο τον κόσμο, οι αθωωτικές για βιαστές δικαστικές αποφάσεις στην ελληνική πραγματικότητα, δεν θα μπορούσαν να μην καταλαμβάνουν κεντρική θέση σε ένα ριζοσπαστικό εγχείρημα [Εργαστήριο, 26 Μάη, Στέκι Μεταναστ(ρι)ών]. Η πλευρά της προσφυγικής κρίσης που συνήθως περνάει απαρατήρητη, η πολλαπλή καταπίεση δηλαδή που βιώνουν οι λοατκια+ πρόσφυγες στα στρατόπεδα της εξαθλίωσης και της ντροπής [Εργαστήριο, 27 Μάη, πάρκο Ξαρχάκου]. Ο αποκλεισμός των ομοφυλόφιλων από την αιμοδοσία [Εργαστήριο, 27 Μάη, πάρκο Ξαρχάκου]. Λοατκια+ άνθρωποι με αναπηρίες που σπάνια απασχολούν τη σκέψη και τις δημόσιες συζητήσεις [προβολή σχετικού ντοκιμαντέρ και συζήτηση, 26 Μάη, Στέκι Μεταναστ(ρι)ών]. Πρόβλεψη για διερμηνεία στη νοηματική των εκδηλώσεων και των εργαστηρίων. Και φυσικά: Τι σημαίνει για εμάς “ένα Pride από τα κάτω και από τις/τους κάτω” σε μια συνομιλία με τα τρία αυτό-οργανωμένα εγχειρήματα στην Ελλάδα: Θεσσαλονίκη/Πάτρα/Κρήτη (κεντρική εκδήλωση, 27 Μάη, πάρκο Ξαρχάκου).
5. “Απ’ τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Τουρκία, κραυγή για ισότητα και ελευθερία”
Το RADical Pride, όπως αναφέρεται στο σχετικό Δελτίο Τύπου, θα είναι αφιερωμένο στην Hande Kader. Για πολλές και πολλούς το όνομα αυτό μπορεί να μην ηχεί οικείο. Αν σκαλίσει όμως κάποια/ος τα γεγονότα, θα βρει ότι πρόκειται για την Τουρκάλα τρανς ακτιβίστρια –η οποία για τους αγώνες που έδωσε εκεί- βρέθηκε βιασμένη και δολοφονημένη το καλοκαίρι του 2016 στην Ιστανμπούλ. Τρανς γυναίκα που πάλευε για δικαιώματα σε έναν κόσμο και σε μια κοινωνία που της αρνούνταν ακόμα και τα στοιχειώδη. Η Kader έκανε ό,τι μπορούσε για να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά μιας άνωθεν επιβεβλημένης κανονικότητας. Το τίμημα του να είσαι “αγκάθι στο μάτι των από πάνω”, ήταν η κακοποίηση και δολοφονία της.
“Θα βγούμε, λοιπόν, εμείς στους δρόμους… Θα φωνάξουμε, λοιπόν, εμείς με τη φωνή της… Και ξέρουμε ότι εκεί έξω τα βήματά μας μπερδεύονται με τα δικά της και οι φωνές μας έχουν κάτι από τον ήχο της δικής της φωνής”.
Ποτέ άλλοτε η λέξη Pride (περηφάνια) δεν ήταν τόσο κυριολεκτική.
RADical Pride, 26- 27 Μάη, Θεσσαλονίκη
Σάββατο 27 Μάη, 12 το μεσημέρι, Άγαλμα Βενιζέλου:
Πολύχρωμη Διεκδικητική Πορεία Ελεύθερης Έκφρασης
* Εδώ το κεντρικό κείμενο για το 1ο Αυτό-οργανωμένο Thessaloniki Pride: http://ourpride.gr/2017/05/19/our-radical-pride/
** To event στο facebook:
https://www.facebook.com/events/290709081340360/
***ΛΟΑΤΚΙΑ+ : λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, τρανς, κουίρ, ίντερσεξ, ασέξουαλ
****Cis (cisgender): οι άνθρωποι, που η αντίληψή τους για το φύλο τους (κοινωνικό φύλο) συμφωνεί με το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννηση (ανατομικό φύλο)
