Της Σύνταξης...
Το παρόν τεύχος του «Κόκκινου» πήγαινε στο τυπογραφείο τις στιγμές που η «καταλανική κρίση» έφτανε στο αποκορύφωμά της και οι εξελίξεις επιταχύνονταν ραγδαία. Η Κατερίνα Σεργίδου κάνει μια ιστορική αναδρομή στο κίνημα για αυτοδιάθεση και παρουσιάζει αναλυτικά τις πολιτικές και κοινωνικές δυναμικές που έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια ως και τη σημερινή κρίση. Είναι ένας πολύτιμος «χάρτης» για να κατανοήσουμε την σύγκρουση που εξελίσσεται μπροστά μας.
Η Καταλονία είναι ένας κορυφαίος κρίκος σε μια διεθνή αλυσίδα πολιτικών κρίσεων. Στο υπόβαθρο όλων βρίσκεται η συνέχεια της καπιταλιστικής κρίσης, γι’ αυτό και η παρακολούθησή της έχει εξαιρετική σημασία για τις πολιτικές μας εκτιμήσεις. Το άρθρο του Ηλία Ιωακείμογλου για τη διαρθρωτική κρίση του καπιταλισμού ανοίγει τον σχετικό φάκελο που θα συνεχιστεί στο «Κόκκινο» με αρθρογραφία και σε επόμενα τεύχη.
Σε αυτήν την διεθνή αλυσίδα πολιτικών κρίσεων έχει μπει από καιρό η Λατινική Αμερική, με την κόπωση-κρίση-υποχώρηση του κυβερνητικού «προοδευτισμού». Κορυφαίο επεισόδιο σε αυτή τη διαδικασία (και γεμάτο διδάγματα για τη διεθνή συζήτηση στην Αριστερά) αποτελεί η οικονομική και πολιτική κρίση στη Βενεζουέλα, τη «ναυαρχίδα» του «ροζ κύματος». Ο Πάνος Πέτρου κάνει μια αποτίμηση της «μπολιβαριανής διαδικασίας» και των κινδύνων που διατρέχει.
Γυρνώντας στο ηρωικό παρελθόν της λατινοαμερικάνικης ηπείρου, ο Αντώνης Νταβανέλος γράφει για τη ζωή, τη δράση και τις ιδέες του Τσε Γκεβάρα, στα 50 χρόνια από τη δολοφονία του. Έχει σημασία για την σύγχρονη Αριστερά η αποτίμηση της εξαιρετικής σημασίας που είχε ο «δρόμος» που άνοιξε ο Τσε τότε, των ορίων στα οποία έφτασε τελικά αυτός ο «δρόμος», αλλά και μιας κληρονομιάς που δίκαια συνεχίζει να εμπνέει μέχρι σήμερα.
Ακολουθεί ένα μίνι-αφιέρωμα στην συζήτηση για τον «αντιολοκληρωτισμό». Απέναντι στη δηλητηριώδη προσπάθεια ταύτισης του ναζισμού με το σταλινισμό και του σταλινισμού με τον κομουνισμό (βλ. και συνέδριο στο Ταλίν), είχε πραγματοποιηθεί σχετική εκδήλωση στον Πολυχώρο «Κομμούνα». Στην σχετική εισαγωγή, παρουσιάζουμε το γενικότερο «κλίμα» των απαντήσεων που επιχείρησε να δώσει συνολικά η εκδήλωση σε αυτούς τους προβληματισμούς. Εδώ δημοσιεύουμε δύο παρεμβάσεις: την ομιλία του Σωτήρη Σιαμανδούρα για την έννοια του ολοκληρωτισμού στο έργο της Χάνα Άρεντ, που αποτελεί σημείο αναφοράς στην σχετική συζήτηση. Και άρθρο στηριγμένο στην παρέμβαση του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου, όπου ανατρέχει στον παλιό αντιολοκληρωτισμό για να φωτίσει τις πολιτικές σκοπιμότητες του σύγχρονου.
Συνεχίζουμε προφανώς το αφιέρωμα στα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση.
Αναδημοσιεύουμε ένα παλιότερο κείμενο του Άχμετ Σόκι, που αναδεικνύει την «εφ’ όλης της ύλης» σημασία του 1917 και ως τέτοιο παραμένει πολύτιμο ανάγνωσμα. Ακολουθεί η παρουσίαση της ίδιας της εξέγερσης του Οκτώβρη από τον Βασίλη Μορέλλα: τις κρίσιμες εβδομάδες πριν την κατάληψη της εξουσίας, που αποκαλύπτουν ένα πλούτο διδαγμάτων για τη σχέση κόμματος-τάξης, βάσης-ηγεσίας, αντικειμενικών και υποκειμενικών όρων.
Και βέβαια συνεχίζουμε την προσπάθεια να φωτίσουμε «πτυχές» μιας επανάστασης που απελευθέρωσε δυνατότητες βαθιών μετασχηματισμών σε κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής.
Ο Γιώργος Σαπουνάς, γράφει για την «συνάντηση» της τέχνης με την επανάσταση, την έκρηξη της «Ρώσικης Πρωτοπορίας» και ανοίγει τον γενικότερο προβληματισμό για τη «συνάντηση» του μαρξισμού ως θεωρία της επανάστασης με την τέχνη.
Ο Σωτήρης Μάρταλης γράφει για την πολιτική των Μπολσεβίκων και τις ριζοσπαστικές αλλαγές που συνέβησαν στην εκπαίδευση μετά τη νικηφόρα επανάσταση.
Το τεύχος κλείνει η βιβλιοπαρουσίαση του «Από το #Black Lives Matter στη Μαύρη Απελευθέρωση» από τον Θανάση Κούρκουλα. Το βιβλίο της μαύρης διανοούμενης και ακτιβίστριας Keeanga-Yamata Taylor που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Red Marks αποτελεί ένα πολύτιμο «εργαλείο» όχι μόνο για τους ακτιβιστές του κινήματος στις ΗΠΑ, αλλά και του αντιρατσιστικού κινήματος διεθνώς.
