Μετά το σημερινό βίντεο της συνομιλίας Μπαλτάκου και Κασιδιάρη, οι θέσεις της Αριστεράς για ύπαρξη ακροδεξιού κέντρου εντός του Μαξίμου, για κυβερνητική ανοχή στη Χρυσή Αυγή, για πολιτικά παιχνίδια με τις προφυλακίσεις μελών της-έτσι και αλλιώς εγκληματικής- ηγεσίας της (με στόχο να ανακοπεί η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία), για τη χειραγώγηση των δικαστικών αρχών, επιβεβαιώθηκαν.

Ο κύ­ριος «λύνω και δένω» της κυ­βέρ­νη­σης, στε­νός συ­νερ­γά­της του Σα­μα­ρά και δη­λω­μέ­νος αντι­κομ­μου­νι­στής, Μπαλ­τά­κος, τα λέει σαν καλός φίλος με τον αρ­χι­να­ζί Κα­σι­διά­ρη, στο γρα­φείο του στη βουλή. Βέ­βαια και ο «μα­χη­τής της κλε­πτο­κρα­τί­ας» Κα­σι­διά­ρης, μια χαρά φαί­νε­ται να τα έχει με τους εκ­προ­σώ­πους του κα­τε­στη­μέ­νου που -δή­θεν- πο­λε­μά, επα­λη­θεύ­ο­ντας το ρόλο των ναζί, ως «τε­λευ­ταί­ας εφε­δρεί­ας» των «από πάνω».

Λε­πτο­μέ­ρεια στο υλικό που υπέ­κλε­ψε ο Κα­σι­διά­ρης, το φόντο με τα ει­κο­νί­σμα­τα. Κάθε αντι­δρα­στι­κή εξου­σία άλ­λω­στε, υπο­κρί­νε­ται ότι υπη­ρε­τεί το λόγο του (όποιου) θεού.

Το νέο χτύ­πη­μα στην πα­ρα­παί­ου­σα κυ­βέρ­νη­ση, ενερ­γο­ποί­η­σε αμέ­σως τα αστι­κά μί­ντια που από το από­γευ­μα έχουν στή­σει ένα πλέγ­μα προ­στα­σί­ας στο Σα­μα­ρά. Το κα­θε­στώς προ­στα­τεύ­ει τον εκλε­κτό του. Λες και ο Σα­μα­ράς δεν είναι από την ίδια «πάστα» με τον Μπαλ­τά­κο. Λες και δε μισεί το ίδιο με αυτόν τους με­τα­νά­στες και τους αρι­στε­ρούς. Λες και δεν οι­κο­δο­μεί με τις απο­φά­σεις του το κρά­τος «έκτα­κτης ανά­γκης», για να βρει διέ­ξο­δο η πο­λι­τι­κή κρίση. Λες και δεν εκ­προ­σω­πεί με απα­ρά­μιλ­λο σθέ­νος τα συμ­φέ­ρο­ντα των κα­πι­τα­λι­στών.

Το μεί­ζον πο­λι­τι­κό ζή­τη­μα, της συν­διαλ­λα­γής ενός βα­σι­κό­τα­του μέ­λους του πρω­θυ­πουρ­γι­κού επι­τε­λεί­ου με τους χρυ­σαυ­γί­τες, έχει με­τα­τρα­πεί από την κυ­ρί­αρ­χη προ­πα­γάν­δα, σε «προ­σω­πι­κό ατό­πη­μα» Μπαλ­τά­κου, ο οποί­ος με τα λε­γό­με­νά του προ­σβά­λει τον Σα­μα­ρά. Ο δε Μπαλ­τά­κος έχει υπο­βι­βα­στεί σε «γρα­φιά» του υπουρ­γι­κού συμ­βου­λί­ου. Λο­γι­κό αν σκε­φτεί κα­νείς, ότι τα κα­νά­λια, δε θα δά­γκω­ναν το χέρι που τα «τα­ΐ­ζει» με δά­νεια.

Μπρο­στά στα μάτια της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας που υπο­φέ­ρει από την εξο­ντω­τι­κή λι­τό­τη­τα, πα­ρε­λαύ­νει κα­θη­με­ρι­νά μια πραγ­μα­τι­κή συμ­μο­ρία που με νύχια και με δό­ντια προ­σπα­θεί να στα­θε­ρο­ποι­ή­σει το κα­θε­στώς: χρυ­σαυ­γί­τες, ακρο­δε­ξιοί σαν το Σα­μα­ρά και τον Μπαλ­τά­κο, νο­μο­θέ­τες κάθε εί­δους ατι­μω­ρη­σί­ας για το κε­φά­λαιο σαν το Βε­νι­ζέ­λο, φα­σί­στες με γρα­βά­τα σαν το Βο­ρί­δη, τσι­ρά­κια των τρα­πε­ζι­τών σαν τον Στουρ­νά­ρα, συ­στη­μι­κοί δη­μο­σιο­γρά­φοι που πα­ρα­μυ­θιά­ζουν τον κόσμο.

Όλοι τους δε­μέ­νοι με το «ιερό» νήμα της υπε­ρά­σπι­σης της οι­κο­νο­μι­κής και πο­λι­τι­κής εξου­σί­ας της άρ­χου­σας τάξης.  Για τους ερ­γα­ζό­με­νους και τη νε­ο­λαία, για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που είναι η πο­λι­τι­κή έκ­φρα­ση των λαϊ­κών δυ­νά­με­ων, δεν παίρ­νει άλλη ανα­βο­λή. Η άμεση και συ­ντο­νι­σμέ­νη σύ­γκρου­ση με αυτόν τον εσμό κα­θαρ­μά­των είναι βα­σι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για να μη ζή­σου­με χωρίς δου­λειά, χωρίς ερ­γα­σια­κά και κοι­νω­νι­κά δι­καιώ­μα­τα, χωρίς ίχνος δι­καιο­σύ­νης και ελευ­θε­ρί­ας.

Η γε­νι­κή απερ­γία της 9ης Απρι­λί­ου και μια με­γά­λη πο­λι­τι­κή πρω­το­βου­λία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, μπο­ρούν να κλο­νί­σουν κα­θο­ρι­στι­κά την κυ­βερ­νη­τι­κή συ­νο­χή και να φέ­ρουν ακόμα πιο κοντά την ανα­τρο­πή της συ­γκυ­βέρ­νη­σης Σα­μα­ρά-Βε­νι­ζέ­λου και τον πο­λι­τι­κό στόχο της κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς.

Μιας κυ­βέρ­νη­σης τα­ξι­κής με­ρο­λη­ψί­ας, που στη­ριγ­μέ­νη σε ένα μα­ζι­κό ερ­γα­τι­κό-λαϊ­κό κί­νη­μα, θα ανα­κό­ψει την εγκλη­μα­τι­κή δράση των ναζί και θα ξη­λώ­σει τα ερεί­σμα­τά τους στον κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό. Βα­δί­ζου­με προς μια απο­φα­σι­στι­κή ανα­μέ­τρη­ση. Και ο μόνος δρό­μος είναι να εμπλα­κού­με και να την επι­χει­ρή­σου­με. 

Ετικέτες