Στις 31/3/2016 ο “Ριζοσπάστης” μας πληροφορεί ότι Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε μία ακόμη πρόταση νόμου με τίτλο “Άμεσα μέτρα για την προστασία των ανέργων”. Με την επεξήγηση ότι: “Η κατάθεση της πρότασης αποτελεί συμβολή στην πάλη του εργατικού- λαϊκού κινήματος για την ουσιαστική προστασία των ανέργων”. Και αυτόματα μας γεννιέται η σκέψη, τη “συμβολή” την βλέπουμε, την “πάλη του εργατικού-λαϊκού κινήματος” δεν βλέπουμε!! Και μ' αυτή την έννοια χρειάζεται να υπάρχει η πάλη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, για να έχει αξία σαν συμβολή η πρόταση νόμου.
Σαν αποτέλεσμα της ανυπαρξίας ουσιαστικής, κλιμακούμενης πάλης για το τεράστιο θέμα της ανεργίας είναι το γεγονός, σύμφωνα πάντα με το “Ριζοσπάστη” ότι: “Το ΚΚΕ έχει καταθέσει ανάλογες προτάσεις νόμου πέντε φορές στο παρελθόν (σ.σ. σκέφτονται να πάνε μέχρι τις 31α και μετά να σταματήσουν!!) ..... οι οποίες όμως απορρίφθηκαν από την πλειοψηφία της Βουλής ( απίστευτο!!) χωρίς καν να συζητηθούν από την Ολομέλεια”, ( ε, αυτό και αν είναι παράπτωμα της πλειοψηφίας της Βουλής!!).Είναι λίγο κουφό!!
Είναι δυνατόν, σύντροφοι του ΚΚΕ να είχαν τύχη στη μνημονιακή Βουλή οι προτάσεις νόμου, χωρίς να στηρίζονται από ένα μαχητικό, κλιμακούμενο κίνημα του εργατικού-λαϊκού κινήματος για την αντιμετώπιση του υπ' αρίθμω ένα προβλήματος της χώρας, τόσο για τους άνεργους, όσο και για αυτούς που εργάζονται, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι ζουν με το άγχος της απόλυσης να επικρέμεται, ανά πάσα ώρα και στιγμή, πάνω από τα κεφάλια τους;
Τη σοβαρότητα του προβλήματος επισημαίνει πολύ σωστά ο “Ριζοσπάστης”: “Σήμερα δεν υπάρχει εργατική-λαϊκή οικογένεια που να μην έχει τουλάχιστον ένα άνεργο” και “Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ η ανεργία στη χώρα μας αγγίζει το 24,6% και ο αριθμός των ανέργων έφτασε τους 1.180.516.” Τα πραγματικά στοιχεία είναι πολύ πιο ψηλά από αυτά που παρουσιάζει η ΕΛΣΤΑΤ. Και “Η ανεργία αξιοποιείται, για να ασκηθεί πίεση από το κεφάλαιο και τη μεγαλοεργοδοσία για να προωθηθούν τα πρωτοφανή αντεργατικά μέτρα..... όπως η απελευθέρωση των απολύσεων και η κατάργηση των αποζημιώσεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων ... για να μειωθούν δραματικά οι μισθοί και συνεπώς οι συντάξεις των εργαζομένων.”
Η ανεργία χρησιμοποιείται για να επιβληθούν: “Τα τρίωρα, τετράωρα και συνολικά οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις πολλαπλασιάζονται, η εκ περιτροπή εργασία κυριαρχεί. Οι συμβάσεις μιας μέρας, οι δίμηνες και τρίμηνες συμβάσεις που κυριαρχούν σε πολλούς κλάδους, ... Οι άνεργοι και μισοάνεργοι που εργάζονται με τις παραπάνω εργασιακές σχέσεις αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού.”Και “Χιλιάδες εργαζόμενοι, σχεδόν στο σύνολο των κλάδων, διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους, καθώς η καθυστέρησή τους αγγίζει κατά μέσο όρο περίπου τους 6 έως 12 μήνες.” Στη συνέχεια καταγγέλλει ότι: “Η εκτόξευση της ανεργίας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας,... ούτε με τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης που στηρίζει η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα.” Ούτε-θα συμπληρώναμε- με ασυνόδευτες από μαχητικούς αγώνες εργαζόμενων και ανέργων προτάσεις νόμου. Μάλιστα σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την πρόταση νόμου: “Το ΚΚΕ καταθέτει πρόταση νόμου για τη λήψη άμεσων μέτρων (όχι για την αντιμετώπιση της ανεργίας, αλλά) ανακούφισης των ανέργων.”
Ομολογούμε ότι τα μέτρα για την ανακούφιση των ανέργων μας βρίσκουν σύμφωνους, αλλά μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού που σαπίζει από τη βαθειά κρίση, για να έχεις κάποια μικρή δυνατότητα να κερδίσεις κάποια από τα αιτήματα που προβάλεις, είναι αναγκαίο να οργανώσεις γι αυτό ένα ρωμαλέο ενωτικό κίνημα εκτός Βουλής, που να ταρακουνήσει το σύστημα,. Γιατί όπως ομολογείται σύντροφοι, έχετε καταθέσει πέντε προτάσεις και σας “γράψανε”, ούτε καν τις συζήτησαν!! Του διαόλου λειτουργείτε, με άλλα λόγια!
Ισχυρίζεστε ότι: “Το ΚΚΕ υποστηρίζει το καθολικό αίτημα στην μόνιμη δουλειά και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα.” Πολύ σωστά είμαστε μαζί σας. Μπήτε μπροστά και καλέστε τις οργανώσεις της αριστεράς και τα συνδικάτα σε κοινό μέτωπο με αιτήματα που να αγκαλιάζουν τους άνεργους, τους μερικά απασχολούμενους και τους εργαζόμενους,Με γενικό αίτημα,Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους. Η αντικειμενική κατάσταση όπως την περιγράψατε πιο πάνω, με την συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών μαζών και ιδιαίτερα της νεολαίας να είναι άνεργοι ή μισοάνεργοι ή να ζουν με το άγχος της απόλυσης, ευνοεί την συγκρότηση ενός μετώπου- κινήματος. Αρκεί η ηγεσία να δείχνει ότι είναι αποφασισμένη να πάει τον αγώνα μέχρι τέλους. Γι αυτό χρειάζεται πρώτο, τα άμεσα μέτρα για την ανακούφιση των ανέργων να συμπληρωθούν με τα αιτήματα:
-Της διαγραφής του χρέους
-Με μείωση του χρόνου εργασίας τόσο, όσο να υπάρχει δουλειά για όλους. Πρώτο βήμα το 35ωρο, χωρίς μείωση των αποδοχών.
-Δημόσια έργα, υποδομών για να δουλέψουν οι άνεργοι
-Προσλήψεις στην υγεία και την παιδεία
Και δεύτερο να ανακοινωθεί ένα κλιμακούμενο πρόγραμμα αγώνων, με πρώτο βήμα τα συλλαλητήρια σε βασικές πόλεις της χώρας σε σταθερή μέρα κάθε βδομάδα, με κλιμάκωση σε τοπικές γενικές απεργίες (π.χ Αττική, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Βόλο κ.α) με στόχο μια πραγματική γενική απεργία, με ή χωρίς την απόφαση ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Δεν λέμε όχι στη πρόταση νόμου ή στην πορεία από την Πάτρα, αλλά αν δεν πατάνε σε ένα κίνημα ενωτικό και κλιμακούμενο είναι φτερά στον άνεμο. Κάποιοι σύντροφοι μας λένε οι προτάσεις σας προς το ΚΚΕ καλές είναι, αλλά στου “κουφού την πόρτα, πάρε την πόρτα και φύγε”!! Δεν είναι έτσι υπάρχουν σύντροφοι στο ΚΚΕ που ακούνε και πολύ καλά μάλιστα.
