Φέτος συμπληρώθηκαν 7 χρόνια από τη στυγνή δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα ναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής.
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος η αντιφασιστική πορεία που διοργανώνεται στο Κερατσίνι ήταν ιδιαίτερα μαζική. Φέτος όμως απέκτησε και άλλη βαρύτητα καθώς σε λίγες μέρες, έπειτα από 5,5 χρόνια εκδίκασης της υπόθεσης της δολοφονίας του Παύλου και της κατηγορίας της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης, φτάνουμε στη τελική απόφαση.
Με συνθήματα όπως, «ο Παύλος ζει, ισόβια στους ναζί» , «τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά», «δεν είναι κόμμα η Χρυσή Αυγή, είναι συμμορία ναζιστική», χιλιάδες κόσμου και ιδιαίτερα νέοι και νέες καθώς και οργανώσεις της Αριστεράς, αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές οργανώσεις, συλλογικότητες μεταναστών μαζί με φοιτητικούς συλλόγους και εργατικά σωματεία πλημμύρισαν τους δρόμους του Κερατσινίου και του Πειραιά, για να διαδηλώσουν κατά της ναζιστικής βίας και να βροντοφωνάξουν υπέρ της καταδίκης της Χρυσής Αυγής. Η πλειοψηφία της κοινωνίας περιμένει επιτέλους από τη δικαιοσύνη να πράξει τα αυτονόητα και να στείλει στη φυλακή τους δολοφόνους του Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμάν και δεκάδων άλλων μεταναστών που έχουν πέσει θύματα φασιστικών επιδρομών.
Δεν πρέπει βέβαια με τίποτα να ξεχάσουμε ότι η ίδια αυτή δικαιοσύνη είναι αυτή που έκανε τα στραβά μάτια σε εκατοντάδες δολοφονικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής εδώ και δεκαετίες σε μετανάστες, σε αντιφασίστες, σε αριστερούς συνδικαλιστές. Εκατοντάδες οι περιπτώσεις που οι φάκελοι μπήκαν στο αρχείο και τα ναζιστικά τάγματα εφόδου συνέχιζαν ανενόχλητα τη συμμορίτικη δράση τους. Όπως δεν πρέπει να ξεχνάμε και την προώθηση που τους έδωσαν τα ΜΜΕ όταν του καλούσαν στα πάνελ των εκπομπών τους, όταν έκαναν ρεπορτάζ για τους «αυθόρμητους» ακτιβισμούς τους ή όταν στα πλαίσια του lifestyle τους βάζανε στα σπίτια μας μέσα από τις τηλεοπτικές οθόνες παρουσιάζοντας τους ως φιλήσυχους, οικογενειάρχες κλπ.
Δεν ξεχνάμε επίσης τα παπαγαλάκια στα δελτία των 8 που αναζητούσαν μια «σοβαρή Χρυσή Αυγή» για τον κυβερνητικό συνασπισμό της ΝΔ του Σαμαρά ως το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, που εμφάνιζαν τον Ρουπακιά ως «ράκο» και τη Μάγδα Φύσσα ως «υστερική». Ούτε φυσικά μπορούμε να ξεχάσουμε πολιτικούς εκπροσώπους του «δημοκρατικού τόξου» που ακόμα και μετά τη δολοφονία του Φύσσα συνδιαλέγονταν και χαριεντίζονταν με τους ναζί της Χρυσής Αυγής. Τον Παύλο δεν τον σκότωσε ο Ρουπακιάς μόνος του, η Χρυσή Αυγή όπως και κάθε εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση έχει κάθετη ιεραρχική δομή και κανένα μέλος δεν ενεργεί εν αγνοία του αρχηγού. Η δολοφονία του Φύσσα ήταν προμελετημένη και σχεδιασμένη από την ηγεσία της στα πλαίσια της κλιμάκωσης των πογκρόμ που έκανε το προηγούμενο διάστημα και με την ανοχή που έδειχναν οι κρατικές αρχές όλο το προηγούμενο διάστημα.
Κανένας τους δεν είναι αθώος, από το Ρουπακιά μέχρι το Μιχαλολιάκο. Τι κι αν φόρεσαν γραβάτες πολλοί από αυτούς για να κρύψουν τις σβάστικες, ο λαός έχει μνήμη και δεν ξεχνά. Στις 7/10 θα πλημμυρίσουν οι δρόμοι γύρω από το εφετείο. Ο λαός απαιτεί ισόβια στους ναζί. Να μπει ένα τέλος στη ναζιστική θηριωδία δεκαετιών. Να τσακίσουμε το φασισμό και το σάπιο σύστημα που τον θρέφει.
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά
**Φωτό: Μάριος Λώλος