Το ΜΕΤΑ για την 8η Μάρτη, την Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών: ΑΠΕΡΓΙΑ στη ΔΟΥΛΕΙΑ & στο ΣΠΙΤΙ

Από το 19o αιώνα, οι γυ­ναί­κες σε υφα­ντουρ­γεία, ερ­γο­στά­σια και λα­το­μεία απερ­γούν και διεκ­δι­κούν πε­ρισ­σό­τε­ρα δι­καιώ­μα­τα και αν­θρώ­πι­νες συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας. Οι γυ­ναί­κες δί­νουν έναν άνισο αγώνα, σε ένα τα­ξι­κό σύ­στη­μα, που τις εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται και τις κα­τα­πιέ­ζει, προ­κει­μέ­νου να κα­λύ­πτουν αγόγ­γυ­στα τα κενά που το ίδιο αφή­νει (με τις με­γά­λες ελ­λεί­ψεις δη­μό­σιων & δω­ρε­άν υπο­στη­ρι­κτι­κών δομών). Επι­πλέ­ον, η ιδε­ο­λο­γία για τη θέση και τη «φύση» των γυ­ναι­κών, στο σπίτι και τη δου­λειά, ευ­θύ­νε­ται για τη σε­ξουα­λι­κή πα­ρε­νό­χλη­ση και κα­κο­ποί­η­σή τους, ξε­κι­νώ­ντας από ένα διά­χυ­το σε­ξι­σμό και φτά­νο­ντας μέχρι και τις γυ­ναι­κο­κτο­νί­ες, με τρα­γι­κά τα πρό­σφα­τα πα­ρα­δείγ­μα­τα τη Ρόδο και την Κέρ­κυ­ρα.

Η 8 Μάρτη, αν είναι επέ­τειος, είναι επέ­τειος αγώ­νων των γυ­ναι­κών!

8 Μάρτη 2019: Η κα­τα­πί­ε­ση, η εκ­με­τάλ­λευ­ση, η ανι­σό­τη­τα, η βία κατά των γυ­ναι­κών συ­νε­χί­ζο­νται αυ­ξα­νό­με­νες, με την κρίση να βα­ραί­νει τις γυ­ναί­κες των λαϊ­κών στρω­μά­των ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο.

Οι γυ­ναί­κες ερ­γα­ζό­με­νες βιώ­νουν μια δια­φο­ρε­τι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ακόμα και από τους άντρες συ­να­δέλ­φους τους. Έχουν ένα όλο και με­γα­λύ­τε­ρο βάρος στην οι­κο­γέ­νεια και το σπίτι. Οι έγκυ­ες ερ­γα­ζό­με­νες έχουν «δι­λήμ­μα­τα» ανά­με­σα στο παιδί και τη δου­λειά, σκο­τώ­νο­νται, πνί­γο­νται ή τραυ­μα­τί­ζο­νται τα παι­διά τους γιατί είναι ερ­γα­ζό­με­νες και δεν έχουν πού να τα αφή­σουν, γυ­ναί­κες ανα­λαμ­βά­νουν τη φρο­ντί­δα παι­διών, γο­νιών, ανέρ­γων της οι­κο­γέ­νειας. Παι­δι­κοί σταθ­μοί και νη­πια­γω­γεία, δω­ρε­άν παι­δι­κές κα­τα­σκη­νώ­σεις, ολο­ή­με­ρο σχο­λείο, μο­νά­δες φι­λο­ξε­νί­ας ηλι­κιω­μέ­νων, δομές υγεί­ας και απο­κα­τά­στα­σης, ψυ­χο­λο­γι­κή υπο­στή­ρι­ξη, είναι ελ­λεί­ψεις που κα­λύ­πτουν οι γυ­ναί­κες.

Η πρό­σβα­ση και η εξέ­λι­ξη των γυ­ναι­κών στη δου­λειά, οι μι­σθοί και τα επι­δό­μα­τα, τα ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα διέ­πο­νται από πλήρη ανι­σό­τη­τα σε σχέση με τους άντρες συ­να­δέλ­φους και είναι πολύ χρή­σι­μα στους ερ­γο­δό­τες (ιδιώ­τες και Δη­μό­σιο), αφού το μισό ερ­γα­τι­κό δυ­να­μι­κό δου­λεύ­ει φτη­νό­τε­ρα, ανέ­χε­ται πε­ρισ­σό­τε­ρα, πα­ρά­γει δου­λειά και ανα­πα­ρά­γει το μελ­λο­ντι­κό ερ­γα­τι­κό δυ­να­μι­κό δω­ρε­άν!

Η Ελ­λά­δα της κρί­σης και των συ­νε­χι­ζό­με­νων μνη­μο­νια­κών & νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων πο­λι­τι­κών έχει πα­ρά­ξει απο­τε­λέ­σμα­τα.

Σύμ­φω­να και με τα επί­ση­μα στοι­χεία η ανερ­γία των γυ­ναι­κών είναι κατά πολύ υψη­λό­τε­ρη των αν­δρών. Η απώ­λεια θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας στον δη­μό­σιο τομέα –της τάξης του 26,5%– επί­σης επη­ρε­ά­ζει αρ­νη­τι­κά τις επαγ­γελ­μα­τι­κές προ­ο­πτι­κές των γυ­ναι­κών –και ιδιαί­τε­ρα των νέων γυ­ναι­κών–, καθώς τις προ­σα­να­το­λί­ζει στην ανα­ζή­τη­ση ερ­γα­σί­ας στον ιδιω­τι­κό τομέα, όπου οι δια­κρί­σεις φύλου εμ­φα­νί­ζο­νται με με­γα­λύ­τε­ρη συ­χνό­τη­τα.

Το ισχύ­ον θε­σμι­κό πλαί­σιο απο­δει­κνύ­ε­ται ότι δεν έχει πε­τύ­χει να εξα­λεί­ψει την ανα­πα­ρα­γω­γή των έμ­φυ­λων δια­κρί­σε­ων στους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας, τις οποί­ες τα μέτρα λι­τό­τη­τας και η πε­ραι­τέ­ρω ελα­στι­κο­ποι­ή­ση των σχέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας ενί­σχυ­σαν. Οι γυ­ναί­κες αμεί­βο­νται κατά 15% λι­γό­τε­ρο σε σχέση με τους άντρες (το πο­σο­στό στην Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση είναι 16%).

Αλ­λα­γές στη ρύθ­μι­ση των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων στον ιδιω­τι­κό τομέα όπως η χα­λά­ρω­ση της προ­στα­σί­ας απέ­να­ντι σε ατο­μι­κές ή συλ­λο­γι­κές απο­λύ­σεις, η κα­θιέ­ρω­ση των ευ­έ­λι­κτων ωρών ερ­γα­σί­ας, η μεί­ω­ση κατά 20% του πο­σο­στού νό­μι­μης υπε­ρω­ρί­ας και η κα­θιέ­ρω­ση της ημια­πα­σχό­λη­σης στις Δη­μό­σιες Επι­χει­ρή­σεις επη­ρέ­α­σαν πολύ αρ­νη­τι­κά τη θέση των γυ­ναι­κών στην ερ­γα­σία. Οι αλ­λα­γές που συν­δέ­ο­νται με την υπο­νό­μευ­ση των δι­καιω­μά­των των ερ­γα­ζο­μέ­νων σε επι­σφα­λές κα­θε­στώς ερ­γα­σί­ας επη­ρέ­α­σαν πε­ρισ­σό­τε­ρο τις γυ­ναί­κες σε σύ­γκρι­ση με τους άντρες εξαι­τί­ας της υπε­ρεκ­προ­σώ­πη­σής τους σε αυτές τις μορ­φές. Η ανερ­γία και η ευ­έ­λι­κτη ερ­γα­σία απει­λούν με φτω­χο­ποί­η­ση τις γυ­ναί­κες πε­ρισ­σό­τε­ρο από τους άντρες. Σύμ­φω­να με τα ευ­ρή­μα­τα της EΛ.ΣΤΑΤ. (2017), ο κίν­δυ­νος φτώ­χειας ή κοι­νω­νι­κού απο­κλει­σμού είναι ελα­φρώς υψη­λό­τε­ρος στην πε­ρί­πτω­ση των γυ­ναι­κών και δια­μορ­φώ­νε­ται στα 21,1%.

Είναι ση­μα­ντι­κό να επι­ση­μαν­θεί ότι, μέχρι το 2000, το 40% των ερ­γα­ζό­με­νων γυ­ναι­κών απα­σχο­λού­νταν στον δη­μό­σιο τομέα υπη­ρε­σιών, αντι­προ­σω­πεύ­ο­ντας το 60% του συ­νο­λι­κού πλη­θυ­σμού των δη­μο­σί­ων υπαλ­λή­λων. Ωστό­σο, σύμ­φω­να με την έρευ­να που διε­νέρ­γη­σε το Ιν­στι­τού­το Έρευ­νας και Εκ­παί­δευ­σης της ΑΔΕΔΥ (Κοι­νω­νι­κό Πο­λυ­κέ­ντρο), η κα­τά­στα­ση έχει αλ­λά­ξει αρ­κε­τά κατά την διάρ­κεια της πε­ριό­δου της λι­τό­τη­τας. Το 2015, οι άντρες ήταν 302.190 και οι γυ­ναί­κες 264.723, δη­λα­δή, κάτω από το 50%.

Το πο­σο­στό που αντι­προ­σω­πεύ­ει τους συ­νο­λι­κά δια­θέ­σι­μους τα­κτι­κούς ετή­σιους πό­ρους για το σχε­δια­σμό και την υλο­ποί­η­ση πο­λι­τι­κών ισό­τη­τας είναι το 0,37% του συ­νο­λι­κού τα­κτι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού για όλα τα υπουρ­γεία, κάτι που αντα­να­κλά τις πραγ­μα­τι­κές προ­θέ­σεις και αυτής της κυ­βέρ­νη­σης, όπως και των προη­γού­με­νων, μνη­μο­νια­κών.

Αρ­νη­τι­κές επι­πτώ­σεις έχει η εμπο­ρευ­μα­το­ποι­ή­ση δη­μό­σιων αγα­θών μέσω της προ­ώ­θη­σης ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων.

Η κρίση του κρά­τους πρό­νοιας έχει επί­σης έντο­νο έμ­φυ­λο αντί­κτυ­πο. H κοι­νω­νι­κή φρο­ντί­δα και τα ανα­πα­ρα­γω­γι­κά δι­καιώ­μα­τα των γυ­ναι­κών δο­κι­μά­ζο­νται υπέρ­με­τρα μέσα στις συν­θή­κες της λι­τό­τη­τας. Τα επι­δό­μα­τα και οι άδειες μη­τρό­τη­τας είναι επί­σης στενά συν­δε­δε­μέ­να με τη μι­σθω­τή/αμει­βό­με­νη ερ­γα­σία και, συ­νε­πώς, η κρίση της μι­σθω­τής ερ­γα­σί­ας και η υψηλή ανερ­γία υπο­νο­μεύ­ουν την πρό­σβα­ση των γυ­ναι­κών στην κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση και στις υπη­ρε­σί­ες φρο­ντί­δας.

Μία από τις πιο ση­μα­ντι­κές νο­μο­θε­τι­κές εξε­λί­ξεις αφορά τη με­ταρ­ρύθ­μι­ση του συ­στή­μα­τος κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης και τον επα­να­προσ­διο­ρι­σμό των ασφα­λι­στι­κών ει­σφο­ρών στα ασφα­λι­στι­κά τα­μεία. Το νέο ασφα­λι­στι­κό που ψη­φί­στη­κε στις 8 Μαΐου του 2016 (Ν. 4378/2016) αύ­ξη­σε το ηλι­κια­κό όριο συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης για τις γυ­ναί­κες και τους άντρες κατά πέντε έτη.

Είναι προ­φα­νές, ότι κοι­νω­νι­κή πο­λι­τι­κή, ισό­τη­τα και κα­τάρ­γη­ση των δια­κρί­σε­ων κατά των γυ­ναι­κών δεν γί­νε­ται χωρίς κρα­τι­κά κον­δύ­λια. Η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έχει συμ­βάλ­λει και μετά το 2015 στη διαιώ­νι­ση των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών και των δια­κρί­σε­ων σε βάρος των γυ­ναι­κών.

Τα οι­κο­νο­μι­κά-κοι­νω­νι­κά προ­βλή­μα­τα των γυ­ναι­κών συ­νο­δεύ­ο­νται πάντα από την ενί­σχυ­ση του σε­ξι­σμού και της βίας.

Ακόμα πιο δύ­σκο­λα είναι τα πράγ­μα­τα όταν συσ­σω­ρεύ­ο­νται κα­τα­πιέ­σεις, όπως στην πε­ρί­πτω­ση με­τα­να­στριών, προ­σφύ­γων, ανά­πη­ρων, λε­σβιών γυ­ναι­κών.

Η εκ­με­τάλ­λευ­ση και κα­τα­πί­ε­ση των με­τα­να­στριών στα άθλια κέ­ντρα κρά­τη­σης δεν γί­νε­ται να πε­ρά­σει απα­ρα­τή­ρη­τη και επη­ρε­ά­ζει, ανα­πό­φευ­κτα, το σύ­νο­λο των γυ­ναι­κών, προς το χει­ρό­τε­ρο.

Έμπνευ­ση από το διε­θνές κί­νη­μα

Οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις των γυ­ναι­κών διε­θνώς, τα τε­λευ­ταία χρό­νια, έχουν ξα­να­φέ­ρει στην επι­και­ρό­τη­τα την πάλη των γυ­ναι­κών, ορ­γα­νώ­νο­ντας μα­ζι­κές και εντυ­πω­σια­κές απερ­γί­ες γυ­ναι­κών, δια­δη­λώ­σεις, δη­μο­ψη­φί­σμα­τα, από την Ισπα­νία μέχρι την Αρ­γε­ντι­νή, από την Αμε­ρι­κή μέχρι την Ιρ­λαν­δία κι από την Πο­λω­νία μέχρι την Ινδία.

Φέτος, διορ­γα­νώ­νο­νται απερ­γί­ες και δια­δη­λώ­σεις, στις 8 Μάρτη, σε όλον τον κόσμο, από τη Χιλή και το Περού, μέχρι την Ισπα­νία, τη Γαλ­λία, το Βέλ­γιο και την Αγ­γλία.

Η περ­σι­νή γυ­ναι­κεία απερ­γία στην Ισπα­νία έβγα­λε εκα­τομ­μύ­ρια γυ­ναί­κες σε δια­δη­λώ­σεις στο δρόμο, απερ­γώ­ντας από τους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας, από την οι­κια­κή ερ­γα­σία, από την κα­τα­νά­λω­ση. Σω­μα­τεία, συν­δι­κά­τα και ομο­σπον­δί­ες διευ­κό­λυ­ναν τις δια­δη­λώ­σεις των γυ­ναι­κών και των αλ­λη­λέγ­γυων αν­δρών συ­να­δέλ­φων τους, κα­λώ­ντας σε απερ­γί­ες και στά­σεις ερ­γα­σί­ας. Το κε­ντρι­κό σύν­θη­μα της απερ­γί­ας που φώ­να­ζαν οι γυ­ναί­κες ήταν «Αν στα­μα­τή­σου­με εμείς, στα­μα­τά να γυ­ρί­ζει ο κό­σμος».

Στην Ελ­λά­δα, στις 8 Μάρτη απερ­γού­με και δια­δη­λώ­νου­με μα­ζι­κά, για να ακου­στεί η φωνή των γυ­ναι­κών δυ­να­τά!

Οι γυ­ναί­κες της ερ­γα­τι­κής τάξης έχουν να δώ­σουν αγώνα για την απε­λευ­θέ­ρω­σή τους και ως γυ­ναί­κες και ως ερ­γα­ζό­με­νες. Μέσα στην τάξη τους και για την τάξη τους.

Το ΜΕΤΑ και άλλες αρι­στε­ρές δυ­νά­μεις στην ΑΔΕΔΥ και σε συλ­λό­γους, σω­μα­τεία, ομο­σπον­δί­ες έθε­σαν φέτος το ζή­τη­μα της απερ­γί­ας στις 8 Μάρτη, ενά­ντια στις κυ­βερ­νη­τι­κές πο­λι­τι­κές του νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού και των συ­νε­χι­ζό­με­νων μνη­μο­νί­ων, ενά­ντια στην επέ­κτα­ση και εδραί­ω­ση της ελα­στι­κής ερ­γα­σί­ας και της διά­λυ­σης του Δη­μο­σί­ου υπέρ των ιδιω­τών επι­χει­ρη­μα­τιών.

Τα αι­τή­μα­τα των γυ­ναι­κών είναι πολλά και θα τα πα­λέ­ψου­με μέχρι τη νίκη, με μα­ζι­κούς τα­ξι­κούς αγώ­νες:

• δω­ρε­άν παι­δι­κούς σταθ­μούς στους χώ­ρους δου­λειάς

• πραγ­μα­τι­κή δη­μό­σια – δω­ρε­άν παι­δεία & υγεία

• πα­ρο­χή παι­δι­κών κα­τα­σκη­νώ­σε­ων

• προ­στα­σία της μη­τρό­τη­τας

• ίση αμοι­βή για ίση ερ­γα­σία

• κα­τάρ­γη­ση των ελα­στι­κών σχέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας

• δη­μό­σιες δομές κα­τα­γρα­φής της σε­ξουα­λι­κής κα­κο­ποί­η­σης και υπο­στή­ρι­ξης κα­κο­ποι­η­μέ­νων γυ­ναι­κών (ια­τρι­κή, νο­μι­κή, ψυ­χο­λο­γι­κή, οι­κο­νο­μι­κή)ενί­σχυ­ση των δομών κοι­νω­νι­κής φρο­ντί­δας και υπο­στή­ρι­ξης (πχ ΒΟΗ­ΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, κέ­ντρα απο­κα­τά­στα­σης ηλι­κιω­μέ­νων κλπ)

• δη­μο­τι­κά, δω­ρε­άν, κοι­νω­νι­κά ια­τρεία, πα­ντο­πω­λεία, φαρ­μα­κεία.

Το ΜΕΤΑ καλεί σε:

• ΑΠΕΡ­ΓΙΑ στη ΔΟΥ­ΛΕΙΑ & στο ΣΠΙΤΙ.Στάση ερ­γα­σί­ας στο Δη­μό­σιο & σω­μα­τεία/ομο­σπον­δί­ες, ενά­ντια στην κα­τα­πί­ε­ση και εκ­με­τάλ­λευ­ση των γυ­ναι­κών (1μμ – λήξη ωρα­ρί­ου)

• Συμ­με­το­χή στη συ­γκέ­ντρω­ση σω­μα­τεί­ων, ΑΔΕΔΥ κλπ, στην πλα­τεία Κλαυθ­μώ­νος, στη 1:30μμ

• Συμ­με­το­χή στην πο­ρεία γυ­ναι­κεί­ων/φε­μι­νι­στι­κών/αρι­στε­ρών συλ­λο­γι­κο­τή­των, στην πλα­τεία Κλαυθ­μώ­νος, στις 6μμ

• Πάρτι της Συ­νέ­λευ­σης 8ης Μάρτη, στον αθη­ναϊ­κό ορει­βα­τι­κό σύλ­λο­γο (πλ. Αγ. Θε­ο­δώ­ρων 3/πλ. Κλαυθ­μώ­νος).