Το ΜΕΤΑ επανειλημμένως έχει καταδείξει τις πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων της τελευταίας εικοσαετίας, σχετικά με την οικοδόμηση του λεγόμενου «επιτελικού κράτους».
Επιλογές που σχεδιάστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000, με κυβέρνηση Σημίτη, επιταχύνθηκαν απ’ όλες τις κυβερνήσεις στη μνημονιακή περίοδο 2010-2019 και επισφραγίστηκαν με τις νομοθετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, από την αρχή ακόμη της θητείας της. Πλέον, σήμερα επιδιώκεται το «κλείδωμά» τους, με «εργαλείο» την πανδημία του κορονοϊού και τις αντεργατικές ρυθμίσεις που έχουν ψηφιστεί μέχρι τώρα ή σχεδιάζεται να ψηφιστούν στο μέλλον.
Δεν είναι τυχαία η δήλωση του ΥΠΕΣ, κ. Τάκη Θεοδωρικάκου, ότι «οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα μπορούν, εφόσον οι θέσεις που κάλυπταν έως τώρα δεν είναι αναγκαίες στο μέλλον, να μετακινηθούν σε άλλες θέσεις εργασίας» και ότι «ο συνολικός αριθμός δημοσίων υπαλλήλων, εδώ που είμαστε, ύστερα από τη δεκαετία της κρίσης, είναι ένας φυσιολογικός αριθμός».
Ο κ. Θεοδωρικάκος θεωρεί φυσιολογικό τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων γιατί στο «επιτελικό κράτος» που οραματίζεται δεν προβλέπονται ισχυρές δομές δημόσιας υγείας, παιδείας και πρόνοιας, στελεχωμένες κοινωνικές υπηρεσίες και επαρκείς υπηρεσίες καθαριότητας και υποστήριξης της λειτουργίας του κράτους, καθώς και συντήρησης των υποδομών του. Δε βλέπει την αναγκαιότητα ύπαρξης στελεχωμένων τεχνικών υπηρεσιών, ελεγκτικών μηχανισμών και υπηρεσιών εξυπηρέτησης των πολιτών. Σ’ αυτές βλέπει ιδιώτες, εργαζόμενους με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, εργολάβους και ενοικιαζόμενους εργαζόμενους.
Οι εξελίξεις στην επιστήμη και στην τεχνική, καθώς και η εισαγωγή της πληροφορικής, της ρομποτικής και της τεχνητής νοημοσύνης στη διαδικασία της παραγωγής και των υπηρεσιών, για τους ομοϊδεάτες του κ. Θεοδωρικάκου και της ΝΔ μπορεί να φαντάζουν ως μια ευκαιρία για λιγότερους εργαζόμενους και υψηλή κερδοφορία του κεφαλαίου, με στρατιές ανέργων και υποαπασχολούμενων. Αλλά για μας, αποτελεί εργαλείο για καλύτερες συνθήκες εργασίας, λιγότερες ώρες δουλειάς, υψηλότερες αποδοχές και ποιοτικά αναβαθμισμένες υπηρεσίες του κράτους προς τους πολίτες.
Αντιθέτως, ο κ. Θεοδωρικάκος και οι κάθε λογής νεοφιλελεύθεροι θέλουν ένα κράτος με ισχυρούς κατασταλτικούς μηχανισμούς και με υπηρεσίες που είναι ασύμφορες για τους ιδιώτες ή μ’ αυτές που απαιτούνται για να παίζει τον «επιτελικό» του ρόλο και να κάνει τον ενδιάμεσο μεταξύ κράτους και ιδιωτών.
Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση «προανήγγειλε, με φόντο την ψηφιοποίηση του Δημοσίου, ένα μεγάλο κύκλο “κινητικότητας” δημοσίων υπαλλήλων στον οποίο θα υπάρξουν μαζικές μετακινήσεις εργαζομένων» με στόχο την μεταφορά προσωπικού από τις υπηρεσίες του «κοινωνικού κράτους» στις υπηρεσίες του «επιτελικού κράτους».
Το ΜΕΤΑ θεωρεί ότι η αποκάλυψη αυτών των επιλογών, που οδηγούν στην εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών και στην ανταποδοτικότητα της παροχής των υπηρεσιών για να διατίθενται στους έχοντες, καθώς και η πάλη για την ανατροπή τους αποτελούν υπόθεση όχι μόνο των εργαζομένων στο Δημόσιο, αλλά και όλου του λαού.
12 Ιουνίου 2020
Από το ΜΕΤΑ
