Να αποτρέψουμε την Καταστροφή!

Σπίτια, πανεπιστήμια, σχολεία, νοσοκομεία, χώροι πολιτισµού έχουν καταστραφεί. Οι νεκροί είναι δεκάδες χιλιάδες –η πλειοψηφία τους παιδιά. Διαρκώς ανακαλύπτονται νέοι μαζικοί τάφοι -με ενδείξεις βασανισμών και εν ψυχρώ εκτελέσεων. Όσοι κι όσες γλιτώνουν από τις βόμβες, απειλούνται από την πείνα, τις µολύνσεις και τις ασθένειες που προκαλεί ο βάρβαρος αποκλεισμός και η συστηματική παρεμπόδιση της ανθρωπιστικής βοήθειας από τον Ισραηλινό Στρατό. 

Με την διεθνή προσοχή στραμμένη στο γενοκτονικό πόλεμο στη Γάζα, το Κράτος του Ισραήλ επιταχύνει και την εθνοκάθαρση στη Δυτική Όχθη. Τους τελευταίους μήνες, ο Ισραηλινός Στρατός έχει σκοτώσει εκατοντάδες κι έχει συλλάβει χιλιάδες Παλαιστίνιους, ενώ οι έποικοι καταστρέφουν σπίτια, καταλαμβάνουν οικισμούς, τρομοκρατούν πληθυσμούς. 

Ο στρατός εισβολής εκτόπισε την πλειοψηφία του πληθυσµού της Λωρίδας της Γάζας στη Ράφα, που έχει µετατραπεί σε έναν απέραντο προσφυγικό καταυλισµό. Σήμερα, αποθρασυμμένος από τη διεθνή στήριξη ή/και ανοχή σε όλους αυτούς τους μήνες συστηματικών εγκλημάτων πολέμου, προαναγγέλει μια ανείπωτη καταστροφή: Βομβαρδίζει και το ύστατο καταφύγιο της Ράφα, εκβιάζει ένα νέο ξεριζωμό των ήδη ξεριζωμένων και απειλεί με μια χερσαία εισβολή που θα προκαλέσει λουτρό αίματος και κατάρρευση.

Αλληλεγγύη στην Παλαιστινιακή Αντίσταση

Οι οργανώσεις της Παλαιστινιακής Αντίστασης αντιστέκονται ηρωικά απέναντι στον σιδηρόφρακτο στρατό εισβολής/κατοχής, ενώ διεκδικούν κατάπαυση του πυρός, ανταλλαγές κρατουμένων, ανεμπόδιστη ροή ανθρωπιστικής βοήθειας, απόσυρση του στρατού κατοχής και ελευθερία μετακίνησης των ξεριζωμένων σε όλη τη λωρίδα της Γάζας. 

Είναι υπόθεση του διεθνούς κινήματος να αγωνιστεί για να αποτρέψει το έγκλημα στη Ράφα, να πιέσει για την αποδοχή αυτών των δίκαιων αιτημάτων, να σταματήσει την σιωνιστική επιθετικότητα στη Δυτική Όχθη.  

Απομονώστε το Ισραήλ

Οι φιλικές παραινέσεις και προτροπές από ΗΠΑ-ΕΕ, έχουν αποδειχθεί επί 7 μήνες κούφια λόγια. Θα χρειαστεί πραγματική-υλική πίεση στο Κράτος του Ισραήλ -με τη διεθνή απομόνωσή του, με τη διακοπή της οικονομικής, της διπλωματικής και της στρατιωτικής στήριξης που απολαμβάνει ενώ καταπατά προκλητικά κάθε έννοια «Διεθνούς Δικαίου» και «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Αυτό δεν θα το κάνει καμία εταιρία, κανένας θεσμός, καμία κυβέρνηση εθελοντικά, αν δεν εξαναγκαστεί από το μαζικό κίνημα. 

Το δρόμο τον έχουν δείξει οι φοιτητές-τριες σε όλες τις ΗΠΑ, που καταλαμβάνουν τα προαύλια των πανεπιστημίων τους, επιμένουν σε πείσμα της καταστολής και πετυχαίνουν κάποιες νίκες, καθώς κάποια πανεπιστήμια αποφασίζουν ή βάζουν προς συζήτηση/ψηφοφορία τη διακοπή των σχέσεών τους με το Ισραήλ. Αυτή η «φωτιά» εξαπλώνεται –σε Αυστραλία και Μεξικό, σε Βρετανία, Γαλλία, Ισλανδία, Ισπανία, Ελβετία, Ιρλανδία κ.α. 

Οι διαδηλωτές στο Μάλμε, ενάντια στη συμμετοχή του Ισραήλ στη Γιουροβίζιον, οι συγκεντρώσεις στη Γαλλία που υποδέχονται την ολυμπιακή φλόγα με σύνθημα την απαγόρευση συμμετοχής του Ισραήλ στους Ολυμπιακούς, πιάνουν το νήμα των αγώνων για διεθνή απομόνωση του Απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής, βάζοντας στο στόχαστρο σήμερα το Ισραηλινό Απαρτχάιντ. 

Η δράση του συνδικάτου των εργαζομένων στη Βελγική Κρατική Τηλεόραση, που έριξε «μαύρο» και αναμετάδωσε μήνυμα για κατάπαυση του πυρός την ώρα που ήταν στη σκηνή της Γιουροβίζιον η εκπρόσωπος του Ισραήλ, είναι ένα απειροελάχιστο δείγμα της μεγάλης δυνατότητας που έχουν τα εργατικά συνδικάτα να αξιοποιήσουν τη δύναμη των εργαζομένων (στις μεταφορές, στις υπηρεσίες κ.α.) για να εφαρμόσουν άμεσα μέτρα «απομόνωσης» του κράτους-τρομοκράτη.

Όχι στο όνομά μας!

Στην Ελλάδα, όπου η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή στηρίζει το γενοκτονικό πόλεμο του Ισραήλ, έχει υπάρξει ένα πλήθος δράσεων και παρεμβάσεων: συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα κάθε Σάββατο ενάντια στην συνενοχή του ελληνικού κράτους, διαδηλώσεις στη Σαλαμίνα και στον Πειραιά για τον βρώμικο ρόλο των ελλήνων εφοπλιστών και του ελληνικού στρατού στην Ερυθρά Θάλασσα, πορείες ή εκδηλώσεις σε γειτονιές της Αθήνας, ακτιβισμοί σε καλλιτεχνικά φεστιβάλ, δράσεις μποϊκοτάζ από τα McDonalds και τα Carrefour μέχρι την Cosco στο Πέραμα, προβολές ταινιών και συναυλίες, η απαίτηση της ΟΕΝΓΕ για περίθαλψη Παλαιστινίων της Γάζας, τα παλαιστινιακά σύμβολα πάντα παρόντα από το Πολυτεχνείο και την Πρωτομαγιά μέχρι την 8η Μάρτη και τις κινητοποιήσεις του εργατικού κινήματος. Αυτή η δράση χρειάζεται να συνεχιστεί, αλλά και να κλιμακωθεί απέναντι στη δραματική κατεπείγουσα κατάσταση στη Γάζα και στη Ράφα. 

Το διεθνές κάλεσμα του BDS –για μποϊκοτάζ, απόσυρση επενδύσεων, κυρώσεις– πρέπει να υιοθετηθεί από φοιτητικούς συλλόγους, εργατικά σωματεία, δημοτικές παρατάξεις, συλλογικότητες, τον καθένα και την καθεμιά που θέλει να αντιδράσει στη γενοκτονία, και να «εξειδικευτεί» σε κάθε χώρο: με δράσεις πίεσης στους συνεργαζόμενους με το Ισραήλ, δράσεις έμπρακτης αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, εκδηλώσεις και παρεμβάσεις που αντιμάχονται τη χυδαία προπαγάνδα υπέρ του σιωνιστικού κράτους και εκφράζουν την υποστήριξη στο δίκιο του Παλαιστινιακού λαού. 

Αυτά τα ρυάκια αντίστασης μπορούν να ενωθούν και σε ένα μεγάλο ποτάμι αλληλεγγύης, που με κεντρικές κινητοποιήσεις θα φέρνει την Παλαιστινιακή Υπόθεση στο επίκεντρο, σε πείσμα της συστηματικής αποσιώπησης των εγκλημάτων, που θα εκθέτει την ελληνική κυβέρνηση ως συνένοχη και θα έχει τη δύναμη να αντιπαρατεθεί με τη «στρατηγική συμμαχία» Ελλάδας-Ισραήλ, φωνάζοντας μαζικά: Όχι στο όνομά μας! 

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ!

Ο αγώνας που δίνει σήμερα η Παλαιστινιακή Αντίσταση και το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης είναι υπαρξιακός: Για να συνεχίσει να υπάρχει ο Παλαιστινιακός λαός στα εδάφη του. Αλλά μέσα σε αυτό τον αγώνα, χιλιάδες και χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη, ανάμεσά τους ένα μαζικό τμήμα της διεθνούς εβραϊκής κοινότητας, αρχίζουν να βλέπουν μια διαχρονική αλήθεια: Ότι η σημερινή αγριότητα δεν ήρθε από το πουθενά, ότι ο διαρκής πόλεμος, η συστηματική καταπίεση, το απαρτχάιντ και η εθνοκάθαρση είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να υπάρχει ένα αποικιακό κράτος στη γη «που τη λέγαν Παλαιστίνη» και «Παλαιστίνη τη λένε ακόμα». Ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι αυτή η γη και οι άνθρωποί της να ζήσουν ελεύθερα. 

Διαδηλώνουμε

- Κάθε Σάββατο στο Σύνταγμα, στις 12 μ.