Εν όψει της αυριανής εκδίκασης της υπόθεσης των 18 αστυνομικών που επιτέθηκαν σφοδρά σε διαδηλωτές στις αντιμνημονιακές κινητοποιήσεις στις 28-29 Ιουνίου 2011, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη τύπου εκ μέρους των θυμάτων, των μαρτύρων και των συνηγόρων τους.
Οι πολιτικώς ενάγοντες δήλωσαν πως πρόκειται για μια υπόθεση απρόκλητης βίας των αστυνομικών δυνάμεων απέναντι σε πολίτες, κινήματα και συνδικαλιστές, η οποία μεθοδευμένα συγκαλύπτεται από τις αστυνομικές αρχές και τα δικαστήρια. Ισχυρίστηκαν πως εκείνες τις μέρες του Ιούνη του 2011 συντελέστηκε ένα μακελειό στο κέντρο της Αθήνας στο οποίο κατά τύχη δε θρηνήσαμε θύματα. Οι δυνάμεις των ΜΑΤ με βάση τα λεγόμενα των συνηγόρων (Ζωή Κωνσταντοπούλου και Κώστα Ζηκογιάννη) έχουνε διαπράξει κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις ενώ την ίδια ώρα εκ μέρους του δικαστηρίου υπάρχει κραυγαλέα παράλειψη πρόσκλησης ανθρώπων που ήταν θύματα της αστυνομικής καταστολής αλλά και των ίδιων των δραστών αστυνομικών.
Ο συνδικαλιστής και γραμματέας του ΜΕΤΑ Γιώργος Χαρίσης, είχε δεχθεί γκλοπιές στο κεφάλι από ΜΑΤατζή ύστερα από ρητή εντολή του υπεύθυνου της διμοιρίας, προκειμένου να διαλυθεί η προσυγκέντρωση που πραγματοποιούσε η ΠΟΕ-ΟΤΑ έξω από το Χίλτον στις 29/6/2011. Παρότι υπάρχει φωτογραφία του ΜΑΤατζή που συνέχισε να χτυπάει τον Χαρίση ακόμη και όταν ήταν πεσμένος στο έδαφος, δεν έχει εντοπιστεί ο συγκεκριμένος άνθρωπος ακόμη από τη διεύθυνση της αστυνομίας, αλλά ούτε έχει ζητηθεί και από το δικαστήριο η εύρεσή του. Την ίδια στιγμή υπήρχε και φωτογραφία του υπεύθυνου της συγκεκριμένης διμοιρίας, ο οποίος έδωσε την εντολή. Ο άνθρωπος αυτός μέχρι πρότινος δεν είχε αναγνωριστεί αλλά μετά από πίεση της πολιτικής αγωγής αποκαλύφθηκε η ταυτότητά του. Πρόκειται για τον Σπύρο Τσίρο ο οποίος με απίστευτη ωμότητα και σκληρότητα διέταξε τη διμοιρία του να διαλύσει την ήσυχη προσυγκέντρωση με τη χαρακτηριστική φράση «γαμήστε τους».
Θύμα της αστυνομικής καταστολής υπήρξε και ο Γρηγόρης Καλομοίρης, αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ και επικεφαλής του τομέα Δημοσίου του ΜΕΤΑ. Ο Γρηγόρης Καλομοίρης δέχτηκε χτυπήματα από αστυνομικούς έξω από τη βουλή αλλά και εισέπνευσε χημικά τα οποία με βάση τη διάγνωση της Ένωσης Ελλήνων Χημικών μπορούν να επιφέρουν από απλή δύσπνοια μέχρι και τον θάνατο αν εισπνευθούν σε μεγάλες ποσότητες. Ο ίδιος δήλωσε στη συνέντευξη τύπου ότι σκοπός αυτής της δικαστικής υπόθεσης είναι να υπάρξει μια κινηματική κραυγή απέναντι στην καταστολή της αστυνομίας, του κράτους και της κυβέρνησης. Όσο συνεχίζεται η ατιμωρησία των δυνάμεων καταστολής για τις εγκληματικές ενέργειές τους τόσο αυτές θα συνεχίζονται, συμφώνησαν όλοι οι ομιλητές του πάνελ.
Ο πρώην πρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ, Θέμης Μπαλασόπουλος, αναφέρθηκε και εκείνος σε επιθέσεις που έχει υποστεί από την αστυνομία με χαρακτηριστικότερη τη γροθιά που δέχθηκε στο κεφάλι στις 28 Φλεβάρη του 2013 από άνδρα των ΜΑΤ. Γροθιά την οποία χαρακτήρισαν οι γιατροί του Ευαγγελισμού ως χτύπημα «ανθρώπων της νύχτας». Ο ίδιος είχε αναγνωρίσει δύο άνδρες των ΜΑΤ που του επιτέθηκαν τους οποίους όταν ρωτούσε ποιος ήταν ο υπεύθυνος της διμοιρίας τους, αυτοί ισχυρίζονταν ότι δε γνώριζαν. Βέβαια ο υπεύθυνος της διμοιρίας κατέθεσε τελικώς ως μάρτυρας υπεράσπισης του ενός ΜΑΤατζή. Το ακόμη πιο οξύμωρο με βάση τα λεγόμενα Μπαλασόπουλου είναι ότι ο ένας μάλιστα ΜΑΤατζής έχει κινηθεί νομικά εναντίον του απαιτώντας 40.000 ευρώ αποζημίωση για συκοφαντική δυσφήμιση.
Με βάση τα λεγόμενα των μαρτύρων κατηγορίας (Νίκου Αδαμόπουλου και Λευτέρη Παναρέτου) τα αστυνομικά όργανα έδρασαν κατόπιν εντολής για καθάρισμα της κατειλημμένης από διαδηλωτές πλατείας Συντάγματος με κάθε κόστος. Έγινε λόγος τόσο για φασιστικά στοιχεία εντός της αστυνομίας όσο και για ολιγωρία του δικαστικού μηχανισμού στην εύρεση των ενόχων. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά που έγινε από τους δικηγόρους της πολιτικής αγωγής ότι η έδρα του δικαστηρίου έδειχνε απίστευτη ανοχή σε μια προκλητική επίθεση των δικηγόρων υπεράσπισης των ανδρών των ΜΑΤ απέναντι στα θύματά τους.
Είναι σαφές ότι τα μνημόνια και οι πολιτικές λιτότητας που φτωχοποιούν και εξαθλιώνουν την πλειοψηφία της κοινωνίας, δεν μπορούν να επιβληθούν με ήπια και ειρηνικά μέσα. Η νεοφιλελεύθερη επίθεση που δέχεται ο κόσμος της εργασίας και η νεολαία, γεννούν αγανάκτηση και οργή που εκφράζεται και θα συνεχίσει να εκφράζεται στις κινητοποιήσεις του κόσμου. Κάπως έτσι, στις καυτές μέρες του Ιούνη του 2011 η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ, αξιοποίησε τις αστυνομικές δυνάμεις προκειμένου να διαλύσει τις συγκεντρώσεις δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών πανελλαδικά.
Στα ίδια χνάρια φαίνεται πως βαδίζει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσο βαθαίνει το μνημονιακό της πρόγραμμα. Οι χθεσινές εικόνες παρατεταμένης ωμής αστυνομικής βίας απέναντι σε ανθρώπους που έχαναν τα σπίτια τους στα ειρηνοδικεία, απέναντι σε φοιτητές που διαμαρτύρονταν για τα προβλήματα των εστιών και απέναντι σε εργαζόμενους που έκαναν απεργιακή περιφρούρηση επειδή είναι για μήνες απλήρωτοι, θύμισε κάτι από τις σκληρές αλλά και μαχητικές εικόνες του 2011. Εικόνες που όσο και αν νομίζουν ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του ότι ανήκουν οριστικά στο παρελθόν μάλλον γελιούνται και δε διαβλέπουν το μέλλον.
Απέναντι στην αστυνομική βία και καταστολή που προστατεύει τις πιο σκληρές και αντεργατικές πολιτικές πρέπει να απαντάμε με αλληλεγγύη και μαζικούς αγώνες. Αυτός είναι και ο λόγος που οι 18 αστυνομικοί (αλλά και άλλοι που δεν έχουν ακόμη βρεθεί ή κληθεί) πρέπει να καταδικαστούν. Να καταδικαστούν για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της σιωπής και να ανοίξει ένας νέος κύκλος μαχητικών αγώνων.
