Νέο (ρατσιστικό) Σύμφωνο Μετανάστευσης και (μη) Ασύλου

«Πετύχαμε ισορροπία μεταξύ της αλληλεγγύης και της ευθύνης, με πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν ήταν εύκολο. Η μετανάστευση είναι ένα συναισθηματικά φορτισμένο θέμα».

Με αυτά τα λόγια, η Προέδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μέτσολα, υποδέχτηκε σε άρθρο της, την έγκριση από την ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (έπειτα από σχεδόν μία δεκαετία διαφωνιών), του νέου Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου. Τυπικό δείγμα παραπλανητικού λόγου, που επιχειρεί να παρουσιάσει την αντιδραστική στροφή της ΕΕ στο μεταναστευτικό -υπό την πίεση και της αναμενόμενης ανόδου της ακροδεξιάς στις ευρωεκλογές- ως ανθρωπιστική πολιτική!

Η ψήφιση του Συμφώνου σημαδεύτηκε από απόλυτη σιωπή στην ολομέλεια. Στο τέλος μιας τόσο μακράς νομοθετικής διαδρομής, οι ευρωβουλευτές συνηθίζουν να χειροκροτούν και να αγκαλιάζονται μεταξύ τους, αλλά αυτή τη φορά δεν υπήρξε τίποτα από αυτά. Παρά τις επίσημες ανακοινώσεις που πανηγύριζαν για «την ιστορική μέρα», η τελική συμφωνία δεν άρεσε σε κανέναν.

Οι βουλευτές του ουγγρικού κόμματος του Βίκτορ Ορμπαν Fidesz, όπως και η ακροδεξιά ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία (ID) που περιλαμβάνει τη Λέγκα της Ιταλίας, τον Εθνικό Συναγερμό της Γαλλίας και τη γερμανική Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), πρωτοστάτησαν στις ακροδεξιές κορώνες. Με τη γενική υποστήριξη-εκτός από λίγους «αντάρτες»- των Σοσιαλιστών (S&D), της Δεξιάς (EPP) και των Φιλελεύθερων (Renew), οι νομοθετικές αλλαγές πέρασαν, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις για το «μείγμα» των μέτρων αποτροπής των κατατρεγμένων από τη φτώχεια, τους πολέμους, τις δικτατορίες και την κλιματική καταστροφή. 

Οι νέοι κανονισμοί αναμένεται να αρχίσουν να εφαρμόζονται έπειτα από δύο χρόνια, διάστημα που τα κράτη-μέλη έχουν για να ενσωματώσουν τις αλλαγές στην εθνική τους νομοθεσία. Το νέο «πακέτο» κανονισμών της Ευρώπης-Φρούριο, μεταξύ άλλων, προβλέπει:

• Νέο κανονισμό για τη διαχείριση του ασύλου και της μετανάστευσης που αναμένεται να αντικαταστήσει τον ισχύοντα κανονισμό του Δουβλίνου. Η ευθύνη για την αίτηση ασύλου συνεχίζει να ανήκει στην πρώτη χώρα άφιξης, αλλά με fast-track διαδικασίες εξέτασης των αιτήσεων ασύλου στα σύνορα, χωρίς εξατομικευμένη εξέταση της αίτησης, ενταφιάζοντας έτσι οριστικά τη συνθήκη της Γενεύης. Κάτι που αναμένεται να οδηγήσει σε  μαζικές απορρίψεις και απελάσεις, μέσα και από την ενίσχυση των ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ.

• Ο Κανονισμός Διαχείρισης (AMMR) θεσπίζει ένα σύστημα «υποχρεωτικής αλληλεγγύης» που θα προσφέρει στα κράτη μέλη τρεις επιλογές για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών: μετεγκατάσταση ορισμένου αριθμού αιτούντων άσυλο, πληρωμή ενός ποσού για κάθε πρόσφυγα που δεν υποδέχονται ή χρηματοδότηση επιχειρησιακής υποστήριξης για τις χώρες φυλακές, όπως πχ η Ελλάδα. Τα κράτη-μέλη μπορούν να συμβάλλουν εθελοντικά στην «αλληλεγγύη» ανά πάσα στιγμή, ενώ θα λάβουν και χρηματοδοτική συνεισφορά από τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Οι Βρυξέλλες στοχεύουν σε 30.000 μετεγκαταστάσεις ετησίως, αλλά με τη χρηματοδότηση ενός κράτους μέλους προς τις χώρες πρώτης υποδοχής, με σκοπό να φτιάχνουν κλειστές δομές με άθλιες συνθήκες διαβίωσης, το κράτος αυτό δεν θα είναι υποχρεωμένο να φιλοξενήσει γυναικόπαιδα που χρειάζονται προστασία. Ουγγαρία και Πολωνία αντέδρασαν αμέσως επισημαίνοντας ότι δεν θα δεχθούν μετεγκαταστάσεις.

• Ο Κανονισμός για την Κρίση προβλέπει «εξαιρετικούς κανόνες» που θα ενεργοποιηθούν όταν το σύστημα ασύλου της ΕΕ «απειλείται από ξαφνική και μαζική άφιξη προσφύγων», όπως συνέβη κατά την κρίση του 2015-2016. Η γνωστή αφήγηση Μητσοτάκη και λοιπών υπερασπιστών του «δυτικού τρόπου ζωής», που βαφτίζουν τους πρόσφυγες «υβριδική απειλή», άρα μπορούν να τους πνίγουν ή να τους πυροβολούν ελεύθερα στον Έβρο, στη Μελίγια, στη Σικελία.

• Στο κλίμα επέκτασης της τρομοϋστερίας και της ισλαμοφοβίας, θα ενισχυθεί το «φακέλωμα» και η λήψη βιομετρικών δεδομένων των προσφύγων (από την ηλικία των 6 ετών!), προς ενίσχυση του Κανονισμού Eurodac (βάση δεδομένων δακτυλικών αποτυπωμάτων της ΕΕ).

• Περισσότερες διμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες όπως η Τυνησία, η Λιβύη και η Αίγυπτος, για να εμποδίζουν απελπισμένους ανθρώπους να φτάσουν στην Ευρώπη, έναντι μεγάλων κονδυλίων ή για να μετατρέπονται σε αποθήκες ψυχών, τόπους μαρτυρίου και στυγνής βίας για όσους «περισσεύουν». Κατά τα πρότυπα της συμφωνίας Μελόνι-Ράμα.

Το νέο Σύμφωνο αποτελεί σοβαρή οπισθοδρόμηση των (ήδη άτολμων) ευρωπαϊκών κανόνων για την προστασία των προσφύγων και κυνική εφαρμογή της ακροδεξιάς ατζέντας, που κατασκευάζει επικίνδυνους «άλλους» και αντιμετωπίζει τα προβλήματα των προσφύγων με όρους καταστολής. Τα χρηματοδοτούμενα Γκουαντάναμο επί ευρωπαϊκού εδάφους ή σε τρίτες χώρες, είναι η απάντηση των «δημοκρατών» της ΕΕ που βρίσκονται σε πολεμικές προετοιμασίες, αντί για πολιτικές αποδοχής και ομαλής ένταξης. Αντί για να σταματήσουν τώρα οι εγκληματικές πρακτικές αποτροπής και εγκλωβισμού. Αντί για ανοιχτά σύνορα, άσυλο και στέγη για τους πρόσφυγες.

Όλα τα παραπάνω θα αναγκάσουν όλο και περισσότερους ανθρώπους να προσπαθήσουν να διαφύγουν από τον πόλεμο και τη φτώχεια, επιλέγοντας όλο και πιο επικίνδυνες διαδρομές, προεξοφλώντας νέα ναυάγια, με χιλιάδες νέους νεκρούς, όπως αυτό της Πύλου, που είχε τη σφραγίδα της ρατσιστικής ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης. Είναι επείγον να οργανωθεί, ακόμα πιο μαζικά και επίμονα, η αντίσταση και η αλληλεγγύη, σε αυτό το ζοφερό τοπίο για τα ταξικά μας αδέλφια.

Φωτό: διαμαρτυρίες ακτιβιστών, που βρέθηκαν στα θεωρεία του κοινοβουλίου, φωνάζοντας «αυτό το σύμφωνο σκοτώνει, μην ψηφίζετε».