Η διαβάθμιση των καλλιτεχνικών σπουδών στη χώρα μας είναι ένα παλιό πρόβλημα που παραμένει άλυτο εδώ και δεκαετίες

Η κυβέρνηση της ΝΔ πριν λίγες εβδομάδες έφερε μια σχετική νομοθετική ρύθμιση και μάλιστα υπό τη μορφή προεδρικού διατάγματος, που καταφέρει συντριπτικό πλήγμα στον πολύπαθο κλάδο. Σύμφωνα λοιπόν με το ΠΔ85/2022 ,που ρυθμίζει το προσοντολόγιο στο δημόσιο, η επαγγελματική βαθμίδα των ηθοποιών/χορευτών/μουσικών/κινηματογραφιστών υποβιβάζεται από ΤΕ που ήταν μέχρι σήμερα σε ΔΕ με όλες τις συνέπειες που επιφέρει μια τέτοια μεταβολή στο μισθό και την επαγγελματική (ακόμη και ακαδημαική) εξέλιξη των εργαζομένων αυτών. Πολυετείς σπουδές, επίπονες και πολυδάπανες απαξιώνονται πλήρως καθώς τα πτυχία των αποφοίτων καλλιτεχνικών σχολών της χώρας (ωδεία, δραματικές σχολές,σχολές χορού, σχολές κινηματογράφου)εξομοιώνονται με το απολυτήριο του Λυκείου και μετατρέπονται σε κουρελόχαρτα. Όλα τα πτυχία; Όχι ! Μερικά διατηρούν ακόμη τα επαγγελματικά τους δικαιώματα : είναι οι τίτλοι σπουδών που απονέμουν τα ιδιωτικά κολέγια στους σπουδαστές/πελάτες. Κι ενώ τα απαξιωμένα ωδεία για παράδειγμα βρίσκονται υπό τη στενή εποπτεία του ΥΠΠΟ που καθορίζει το πρόγραμμα σπουδών και εξετάζει με δικές του επιτροπές τους σπουδαστές, τα κολλέγια λειτουργούν πλήρως απελευθερωμένα και έξω από κάθε κρατικό έλεγχο. Μπορεί χιλιάδες εργαζόμενοι καλλιτέχνες να καταβαραθρώνονται όμως οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών κολεγίων και ΙΕΚ βλέπουν ένα νέο πεδίο εργασιών ν’ ανοίγεται μπροστά τους, την καλλιτεχνική εκπαίδευση. 

Όμως τα άσχημα νέα έχουν και συνέχεια. Μετά τις αναμενόμενες οξείες αντιδράσεις των εργαζομένων η κυβέρνηση έφερε τροπολογία(1565/2023)για να βελτιώσει, υποτίθεται, το μισθολογικό πρόβλημα που προέκυψε από το ΠΔ ενώ στην πραγματικότητα το έκανε ακόμη χειρότερο:  ορίζει ότι ο μισθός όλων των καλλιτεχνικών ειδικοτήτων θα καθορίζεται ενιαία με υπουργική απόφαση πράγμα που σημαίνει κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.

Ωστόσο μέσα στο ζόφο της βάναυσης επίθεσης υπάρχει και κάτι  ελπιδοφόρο. Είναι η απάντηση των καλλιτεχνών που υπήρξε άμεση και ξεδιπλώθηκε σε όλο το ηλικιακό φάσμα, από τους μαθητές των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων μέχρι και τους συνταξιούχους επαγγελματίες. Επί πενήντα μέρες οι εργάτες /εργάτριες της τέχνης (όπως αυτοαποκαλούνται με καμάρι) βρίσκονται στο δρόμο με πολύμορφες κινητοποιήσεις: μοτοπορείες, διαδηλώσεις, παρεμβάσεις σε συναυλίες και παραστάσεις. Πολλές δραματικές σχολές βρίσκονται υπό κατάληψη από τους σπουδαστές/στριες τους και με τους διδάσκοντες της σχολής του Εθνικού έτοιμους/ες να δηλώσουν παραίτηση, αν δεν αποσυρθεί το ΠΔ. Τα κείμενα που διαβάζονται κάθε βράδυ στις  θεατρικές παραστάσεις καταχειροκροτούνται από το κοινό. Η 48ωρη απεργία που κήρυξε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος την 1η και 2η Φλεβάρη κατάφερε να κλείσει όλα τα θέατρα της χώρας (με μόνο δύο εξαιρέσεις) και να σταματήσει όλα τα γυρίσματα. Και έπεται συνέχεια και κλιμάκωση των κινητοποίησεων. 

Η μάχη θα είναι δύσκολη και με βαρύ οικονομικό τίμημα για τους εργαζόμενους/ες του πολιτισμού, που έχουν ήδη δοκιμαστεί σκληρά από την κρίση του κόβιντ ,που έπληξε βάναυσα τον κλάδο ωστόσο η συνέχιση και κλιμάκωση είναι μονόδρομος. Η νίκη τους απέναντι στην πιο κοινωνικά ανάλγητη κυβέρνηση των τελευταίων χρόνων θα είναι νίκη όλης της κοινωνίας.

*Εργαζόμενη στην Εθνική Λυρική Σκηνή

**Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά

Ετικέτες