Νομοσχέδιο-λαιμητόμος για τα εργατικά δικαιώματα

Στη συνέχεια αναμένεται να κατατεθεί προς ψήφιση στην Βουλή. Πρόκειται για ένα νομοθέτημα 125 άρθρων, στο οποίο συμπεριλήφθηκαν όλα όσα αντεργατικά είχαν προαναγγελθεί από την Κυβέρνηση εδώ και μήνες, ενσωματώθηκαν υποχρεωτικά οι ευρωπαϊκές οδηγίες σχετικά με την εναρμόνιση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, την ισότητα των φύλων και Διεθνείς Συμβάσεις για την Υγεία και Ασφάλεια στην εργασία,  αλλά προστέθηκαν και διατάξεις-έκπληξη, όπως ή μετατροπή του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας σε Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή. 

Το νομοσχέδιο

Με το Σχέδιο Νόμου, η Κυβέρνηση, πιστή στην κατεύθυνση που εκπορεύεται από το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο πρόταγμα των εγχώριων και ευρωπαϊκών/διεθνών ελίτ, πατάει γκάζι στις «μεταρρυθμίσεις» που θα προωθήσουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, μειώνοντας το εργατικό κόστος. Υπακούοντας στα κελεύσματα της μεγαλοεργοδοσίας, του ΣΕΒ και των συνεταίρων, προωθεί την πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, με την θεσμική κατοχύρωση των εργοδοτών να απασχολούν υπερωριακά χωρίς επιπλέον κόστος τους εργαζόμενους/ες, με αντάλλαγμα …μελλοντικά ρεπό. Ο Υπουργός, μάλιστα προπαγανδίζει το συγκεκριμένο μέτρο ως ευνοϊκό για τον εργαζόμενο, που θα ρυθμίζει με δική του πρωτοβουλία τον εργάσιμο χρόνο του. Όλα αυτά, σε μια αγορά εργασίας-που με ευθύνη της σημερινής και των προηγούμενων Κυβερνήσεων, αλλά και σε εφαρμογή της ευρωπαϊκής νόρμας (που συνεχώς εκθειάζεται και αναφέρεται ως ατράνταχτο επιχείρημα από νυν και πρώην Υπουργούς Εργασίας), έχει αφεθεί να μετατραπεί σε φέουδο των εργοδοτών και σε …μεταμοντέρνο κάτεργο για την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Καταργούν δια της πλαγίας το 8ώρο, γκρεμίζοντας εμφατικά τις όποιες ασφαλιστικές δικλείδες είχαν απομείνει στο εργατικό δίκαιο.  Παράλληλα, ποινικοποιούν την συνδικαλιστική δράση που θα …ενοχλεί την εργοδοσία και φακελώνουν τα μέλη των συνδικάτων, καθιστώντας τα ομήρους στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Αναστέλλουν το δικαίωμα στην απεργία, καθώς θα πρέπει να αποφανθεί ο ΟΜΕΔ ως προς τα αιτήματα πριν αυτή ξεκινήσει… Αναβαθμίζουν την έννοια του προσωπικού ασφαλείας σε προσωπικό που εξασφαλίζει την εγγυημένη καλή λειτουργία, που ισοδυναμεί με το …1/3 της παρεχόμενης υπηρεσίας. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας, πρόσφατα συζήτησε για τα προβλήματα των ταχυμεταφορέων με τους ανθρώπους που του φέρνουν τον καφέ στο γραφείο, ενώ αρνείται να συναντήσει το Σωματείο Βάσης που έχουν συστήσει οι εργαζόμενοι στον κλάδο. Αυτόν τον συνδικαλισμό επιθυμούν και σχεδιάζουν… Επωφελούμενοι την αποστασιοποίηση που επιβάλλει η πανδημία, επιχειρούν να παγιώσουν το καθεστώς έκτακτης ανάγκης και στην αγορά εργασίας, οπλίζοντας την φαρέτρα  της εργοδοσίας με όπλα μέγιστης ευελιξίας (των εργαζομένων…). 

Σ.ΕΠ.Ε

Σαν κερασάκι στην τούρτα της απορρύθμισης της αγοράς εργασίας, ο Υπουργός μας σέρβιρε την «αναβάθμιση» του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας σε Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή, δηλαδή έναν τεχνοκρατικό, εισπρακτικό μηχανισμό, με δικό του αυτοσυντηρούμενο μηχανισμό και ανεξέλεγκτο από οποιοδήποτε πολιτικό και κοινωνικό έλεγχο. Η Επιθεώρηση Εργασίας, ως Ανεξάρτητη Αρχή συνεπάγεται επιπλέον δημοσιονομικό κόστος (αμοιβές Διοικητή, Συμβουλίου Διοίκησης, Γενικών Δ/ντων, συμβούλων κλπ), την ώρα που προβλέπεται η καθήλωση του Π/Υ του στο 95% των ήδη «κουτσουρεμένων» κονδυλίων που διατίθενται στο ΣΕΠΕ. Η επιλογή του Διοικητή και του Συμβουλίου Διοίκησης γίνεται μέσω Επιτροπής που ορίζεται ουσιαστικά από τον Υπουργό Εργασίας. Είναι προφανές, ότι η ισχύς του Διοικητή βέβαια θα κατευθυνθεί κυρίως προς τα …κάτω, δηλαδή προς τους Επιθεωρητές Εργασίας, οι οποίοι όπως οι εφοριακοί που εντάχθηκαν στην ΑΑΔΕ, θα στελεχώσουν ένα υβριδικό Δημόσιο Φορέα, που θα κληθεί να λειτουργήσει με όρους «ιδιωτικού management». Επιπλέον, εναπόκειται στην διακριτική ευχέρεια του Διοικητή να αποφασίσει την διάρθρωση των Τμημάτων ανά την επικράτεια. Είναι πιθανόν για λόγους εξοικονόμησης πόρων κλπ, να συγχωνευθούν Τμήματα και να απομακρυνθεί έτσι ο Επιθεωρητής Εργασίας από τον φυσικό χώρο ελέγχου που είναι ο εργασιακός χώρος. 

Το ζήτημα της ενδυνάμωσης της Επιθεώρησης Εργασίας δεν αφορά την οργανωτική του δομή, αλλά την ενίσχυσή του με ανθρώπινο δυναμικό, με υλικοτεχνική υποδομή και αρμοδιότητες. Το κυριότερο: Συνδέεται με την επαναφορά του αντικειμένου ελέγχου του, δηλαδή την αντιστροφή της τάσης απορρύθμισης της αγοράς εργασίας που προωθούν με ζήλο οι μνημονιακές και μετα-μνημονιακές κυβερνήσεις και που έχουν ως αποτέλεσμα την αδυναμία του εργαζόμενου να διεκδικήσει τα όποια δικαιώματά του και του Επιθεωρητή Εργασίας να αντιμετωπίσει με σιγουριά και αποφασιστικότητα το εργασιακό τοπίο που έχει διαμορφωθεί.  

Αντίσταση

Το επόμενο διάστημα, οι κινητοποιήσεις κατά του νομοσχεδίου Χατζηδάκη θα πρέπει να σηματοδοτήσουν ένα ποιοτικό και ποσοτικό άλμα στο επίπεδο της αγωνιστικότητας του κινήματος. Τα συλλαλητήρια που προγραμματίζονται σε εβδομαδιαία βάση, η απεργία που η ΑΔΕΔΥ όρισε για την 3η Ιούνη (Rp: το άρθρο γράφτηκε πριν τη μεταφορά στις 10 Ιούνη) και η κλιμάκωση του αγώνα, θα πρέπει να είναι η μητέρα των μαχών. Για να δοθεί ηχηρό το μήνυμα ότι η Κυβέρνηση έχει ξεπεράσει κάθε κόκκινη γραμμή. Για να δοθεί με τους καλύτερους όρους, ο αγώνας για την ανατροπή του Νομοσχεδίου και να υποχρεωθεί η Κυβέρνηση και οι εντολοδόχοι της σε αναδίπλωση, υπό την πίεση του κινήματος. Για να δοθεί σήμα, στην μαστιζόμενη νεολαία, τους ανέργους, τα θύματα (άμεσα και έμμεσα) της πανδημίας, ότι ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα και της διεκδίκησης δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Στον δρόμο και στο αγώνα κατακτιούνται αυτά που μέχρι χθες θεωρούσαμε αυτονόητα και η Κυβέρνηση επιχειρεί να αφαιρέσει.  

*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά